Het Gezantschap bij den Paus

Amendement van Ds. Zandt en ir, van Dis

Op artikel 6 van de begrooting van Buitenlandsche Zaken was door ds, Zandt en ir, van Dis een amendement ingediend om tot afschaffing van het gezantschap bij het Vaticaan te komen. Zoo men zich herinneren zal was dit gezantschap in 1925 doordat het amendement, hetwelk daarop desiijds ingediend was, met 52 op staanden voet uit het kabinet traden en dat het coalitie-kabinet van dr. Colijn daarop in zijn geheel aftrad, In üen oonogstijd heelt echter het , , ^"^"!!!f_ dus zonder parlementaire _ 5f._7„A®: _r°°^®°....^ goedkeu ring — dit gezanischap weaer ingesteld en het huidige kabmet heeft het genandnaatd. z, oozeer bleek dit er op gesieid te zijn. < dat de minister van üuiteniandsche Zaken verklaarde, dat wanneer het amendement van ds. Zandt en ir, van Dis zou worden aangenomen, het in zijn geheel zou atireden. De indiening van het amendement bracht in ae Kamer heel wat deining teweeg. Vooral de r, k, Kamerleden bleken er slecht over te spreken te zijn. Uoor drie christeiijk-hisiorische JVamerleden werd het ondersteund, zoodat het in behandeling kon worden genomen. Het was vooruit te bezien, dat het bij den huldigen stand van zaken niet aangenomen zou worden tvenals in 1925 werd ook nu over het gezantschap bij den Paus niet uitvoerig gediscussieerd, hetgeen niet behoeft te verwonderen, daar deze aangelegenheid in de Kamer meermalen in den breede besproken is, Mieuwe argumenten van vóór of tegen zouden er ook niet aangevoerd hebben kunnen worden. Ds. Zandt lichtte het amendement met de navolgende rede toe, Hij sprak Mijnheer de Voorzitter!

Gelijk ds. Kersten

op 10 November 19^5 van oordeel geweest is met een korte toelichting op ons destijds ingediende amendement te kunnen volstaan, zoo acht ik dit thans ook het geval te zijn. Ds, Kersten merkte destijds op dat de argumenten over het onderhavige onderwerp vóór en tegen vrijwel uitgeput zijn. Ik sluit mij bij deze zienswijze geheel aan. Deze aangele, ., , ., ^ w ^n^fdnrind hp^i^rnw/rf d^w^r^L Ss arïendemem beoo^tïe^^^^^ üng\a^Te1 rmet een bedLg %an i 4b.600 te verminderen hetwelk volgens den uitgewerkten en toelichtenden staat samengesteld is uit f 6000 jaarwedde en t 40.000 verblijfsvergoeding voor den gezant bij het Vaticaan. De strekking van ons amendement is alzoo

Om tot opheffing van dit gezantschap bij den Pauselijken Stoei te geraken.

Wat het amendement zelf betreft, wij zien in dit gezantschap de erkenning van de geestelijke macht van den Paus. In het zenden van een gezant ligt toch steeds de erkenning van de macht desgenen, naar wien men een gezant atvaardigt. De afvaardiging van een gezant naar den f^aus als het hoofd eener wereldlijke macht heeft geenerlei zin, daar de beteekenis van diens wereldlijk rijk van te geringe beteekenis is om deswege een gezant naar het Vati- beteekenis

aan de erkenning van de geestelijke macht des Pausen.

^n juist daartegen heeft heel de ^^^ ™et alle macht

gekeerd, Die erkentenis is in flagranten sinjü met de Cierexormeerde belijdenis.

, vx • j X Dit IS een der voornaamste oorzaken waarom wij ons amendement ueoDen mg.uiead nier komt nog bij, aat WIJ in het gezantscnap bij het Vaticaan

een versterking van de Koomsca-ivainoxiek.e poliüek

hier te lande z^en. Deze politiek beoogt ae verroumscuiug van Ketoroiis 'and. Dat wij ais zonen der maue daartegen in verzet komen, behoeft niemand te verwonderen. Uaaimede vervullen wij siecn.s onzen duren plicht, Z, oo wij zulks met üeden. zou men ons geheel te recht van verloochening, ja, , zelts van verraad van de rroiestantsche beginse- Ien kunnen beschuldigen, In gelijken geest heboen ook indertijd mannen als mr, de Savornin Lohman en dr, Kuyper deze materie beschouwd.

Mr. de Savornin Lohman

toch schreef ten aanzien van het gezantschap bij den Paus op bladzijde 40 van zijn ..Verzamelde Opstellen" (uitgave 1921): van het , .Wij kunnen het herstel gezantschap niet anders beschou- wen dan als een verlaten van het door elke groep aangevoerde beginsel en een eersten stap op of naar het Roomsch-Katholieke Staatsrecht".

En dr Kuvoer

yp r verklaarde in 1888 in verband met ^^^ gezantschap bij het Vaticaan, *°^" '^^ Samenwerking der coalitiepartijen een aanvang nam en de ^^kTes^^ot f hadden-"" gesproKen naaaen. , , Maar zoo goed en gul we in ons vrije land aan „De Tijd" het recht geven, om dezen wensch te formuleeren, even beslist en pertment handhaven we ook het recht om, voor wat ons aangaat, zulk een eisch te verwerpen en luide aan al onze Roomsche landgenooten te doen verstaan, dat ze nooit ofte nimmer onzerzijds op medewerking of inschikkelijkheid inzake de missie te Rome rekenen moeten".

Voorts bschouwen wij het gezantschap bij den Paus, waardoor een soort van Roomsch-Katholiek stempel op ons volk gedrukt wordt, als een groote inbreuk op het Protestaniscüe karakter onzer natie en als een krenking inzonderheid van tiet L, alvmisiische volksdeel, Mijnheer de Voorzitter! Dit zijn kort samengevat de principieele beweegredenen, welk ons er toe geleid hebben om ons amendement bij de Kamer in te dienen om alzoo tot afschatting van het in den oorlog we- '^^^ ingevoerde gezantschap bi; den ^^"^ ^^ komen, ien slotte nog dit, ^^ Minister heeft het inderdaad ge- "^^' ^^^ }^^^ rechte eind, als hij opmerkt, aat ons daarbij uitsluitend pnncpieele beweegredenen gedre- \^^ hebben, ^ ,

pmsdagmiddag 10 December kwam het amendement in ^stemming. Het de Ir'artij v. d. Arbeid behalve de heer bcneps; alle leden van de Partij van de Vrijheid en alle aanwezige Antirevolutionnairen> ook de hervormden onder hen met name ds. Fokkema en de heer Roosien, terwijl twee christelijk-histori- ^'^^^ ^^'^^^ "^' freule Wittewaal van t> toetwegen en de heer Kool niet aan "^^ stemming deelnamen, De communisten gaven vóór de stemming te kennen, dat zij met wil- ^^^^ ^edestemmen en verheten al- ^^^ ^^^^ ^^ stemming de zaal. Hoc- zeer werd hierbij weder het beginsel der Hervorming jammerlijk verloochend. Heel de Reformatie één strijd tegen het Pausdom. was Het bloed van zoovele martelaars getuigt daarvan. Dit bloed werd weder als zoo menigmaal tevoren, ook de- 2®° keer, door de gedragswijze der antirevolutionnairen te schande gemaakt, Rome kan over zijn oude. trouwe antirevolutionnaire bondgenoo^en weder tevreden zijn. Rome z^^^e hen wel zonder vorm van proces aan den dijk, maar de antirevolutionnairen schijnen nog geen slaag genoeg van Rome te hebben gehad, Dat typeert de droeve houding der antirevolutionnairen ten voeten uit,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen