HOOGER ONDERWIJS

REDE VAN Ir. VAN DIS

^ Bij de afdeeling Hooger Onderwijs kwam naasr"andere°'onde"rwerpen een belangrijk aantal studenten, dat van de studie aan een Universiteit o Hoogeschool is uitgesloten, omdat ^m den bezettingstijd de loyaliteits-verklarmg geteekend hebben. jbelreffendeB-eschikking reeds'nvezachting is aangebracht. Uit alle r tcties der Kamer werd er dan ook . aangedrongen om aan deze uit- > ding nu maar voor goed een * tde te maken. Ook de afgevaardigde der S.G.P. ir. van Dis deed dit. En dat terecht,

Het gaat toch niet aan om personen mie veel erger feilen bedreven hebjjen ^g^, ^ ^^ betrefiende studen.cn, ongestraft te laten, ja zelfs op zeer hooge en veraniwoordelijke posten j, jpüatsen en jonge menschen zoo , .-aar te straffen, dat zelfs op den ^ ^g y^n heden de deuren van Acami-ijje en Hoogeschool nog voor hen gesloten zijn. hn dit klemt thans nog ^QQ ^ggj ^^ sterker, nu de Regeering ^^^ aartslandverrader Soekarno no- ^abene als president der dus genaarade RepubLek Indonesia erkend en met dezen door middel van de Commissie-Generaal a's ge'ijkwaar ó gi partij onderhandeld heeft

Door ir. van D.s werd vooras bepleit het instellen van een leerstoel in de lomoeopathie en de natuurgeneeswijze aan een of meer van onze Universiteiten, terwijl hij zich tenslotte verzette tegen 't verstrekken van sub sidies aan Koomsche instellingen van ooger Onderwijs, zooals de R.K. Economische Hoogeschool te Tilburg en de R.K. Universiteit te Nijmegen, Daar nog geen bedragen voor deze subsidies op de begrooting waren uitgetrokken en deze aangilegenheid dus nog nader ter sprake zal komen. wanneer de Min'ster desbetreffende voorstellen bij de Kamer zal inge diend hebben, kon hierbij thans met OQ kort woord worden volstaan, s > , yan Dis sprak als volgt:

A^^^^^^^ de Voorzitter! Bij de afdeellng Hooger Onderwijs van dit hoofdstuk der begrooting w.i " ^iereerst enkele opmerkingen ma- . ten aanzien van '

de studenten z

. D aie ten gevolge van het teekenen van een verklaring in den bezettingstijd d nog steeds van de studie uitgesloten b zijn. Ik ga hierbij begrijpelijkerwijs m thans n: et in op de vraag of dit in- t tiertijd te recht of ten onrechte is w gedaan. Ik zou dan buiten de orde u aan, omdat deze quaestie reeds in v ^.amer besproken is, het laatst in e Januari van dit jaar. Daarbij is toen door verscheidenrsprekers'bê"toogï verzachting der strafbepahngen, zoo, dat de betreffende studenten met Februari 1946 weer aan de studie konden gaan. Tevens gmgen er m de Kamer stemmen op, dat er een an^ dan het al of niet teekenen. Als eenig juiste norm werd de van landverraad of collaboratie geacht, De Minister is voor den aandrang, welke met betrekkng tot deze zaak is uitgeoefend, niet doof gebleven, doch heeft den 29slen October inderdaad in de onderhavige beschikking een v/ijzigng aangebracht. Ofschoon deze

wijziging

eenige verandering ten goede voor de betrokkenen heeft gegeven, is er toch nog alle reden om deze zaak bij vernieuwing bij den Minister ter sprake te brengen. In het Voorioopig Verslag lees ik dienaangaande

^ 1 1 X 1 ., 1 „Gevraagd werd wat het s.andpu.t van den Minister is ten aanziea van de in vele gevallen zware straffen, aan studenten-teekenaars opgelegd. Deze leden keurden het teekenen van de bekende , , ve: k ar ng door bedoelde studenten af, doch meenden, dat de tijd gekomen is tot verzachtmg van deri genomen maatregel over te gaan.

Uit het antwoord van den Minister, voorkomend in de Memorie van Antwoord, blijkt echter, dat de Minister mei verder wil gaan dan de m October j.l. door hem genomen maatregelen. D.t antwoord van den Minister kan mij allerminst bevredigen Wel geeft de in October 1.1. aangebrachte wijziging eenige

verlichting

van de opgelegde straf, doordat men uitsluit-ngstermijnen o? 5 Mei 1945 laat aanvangen, waardoor de uitsluiting met verscheidene maanden verkort geworden is. Ook is het ^^" verbetering, dat ieder, teeke- "^^'; , "" ^"^ ^^ gelegenheid geste'd wordt, om de motieven, welke hem tot teekening brachten, uiteen te

etten, , Dit alles neemt echter niet weg, dat de straffen van hen, die reeds meer dan 1^'jaar uitsluit.ng gek.egen hebben en van allen, die nog gezuiverd oeten worden, door de aangebrache wijziging net worden venicht, AI oidt voor dezulken de termijn van itsluiting 3 tot 5 maanden verroegd, de omstandighed, dat het inde van den termijn valt tusschen November 1946 en November 1947, zal toch practisch hierop neerkomen, dat voor

i • , n« « ^ « minstens 300 stadenten

. ^e °? zuivering zuivermg dit jaar ; iog niet beëin- ^^é is. Ik moet daar ten sterkste te- Êen opkomen en wel om deze redenen, dat de Regeering deze jonge menschen veel te zwaar straft, wanneer het tenminste niet gaat over ge vallen van collaboratie of landverraad.

En ik moet er mij daarom beslist tegen verklaren, omdat de Regeering zulk een geheel andere houding aanneemt ten aanzien van personen, die zich aan veel erger vergrijpen heb ben schuldig gemaakt. Te meer nog ^^^^. sommigen hunner een hooge '"^t^^u^^f^t^^^^L^^^i^ilifiS^.^.*? ^!en ook op een rijperen leeftijd waren iderdaad herinner Minister slechts aan

, de Ouav ^ P'O»- «e guay, ^

Dr^manschap der Nedïrlandsche ïïnie inTet^S d^" b^^^^^i^gstijd made de collecte j ^oor de Wmterhulp der N.S.B, sterk l h^eft aanbevolen en bovendien door f ^^ geschriften der Unie propaganda ^ ^0°^ het naLionaal-socialisme heeft 9 gemaakt, waar hij als één der eersten ^ der Unie mede verantwoordelijk voor e was. Toch werd deze hoog'eeraar om dit alles niet gestraft maar ze\fs o op den hoogst belangrijken post van b Commissaris .der Koningin .n Noordbrabant gesteld, Ook zijn er kunstenaars, die een jaar ^ geleden voor tien jaar en zelfs voor ^ nog langer werden uitgesloten, doch ^ die nu volledig gerehabiliteerd zijn. n Om maar niet meer voorbeelden aan h te halen, wijs ik den M.nister voorts g nog op den k

aartslandverrader en aarts- S o r S Soekarno, t

Doraieur aoeKarno, waarmede bijzonder hcoge ambtenaren onder goedkeuring der Regeering hebben onderhandeld en die door de Regeering als President der Republ ek „Indonesia" wordt erkend. Wanneer wij hierop letien, dan valt daarbij toch de fout zooals de Minister 't teekenen der studenten noemt, geheel ing iemand in het als niet. Soekarno Indien vrij de Regeeen ongestraft laat rondloopen, hem zelfs ls President der Republiek „Indoesia" erkent en met hem als een er Regeering evenwaardige partij nderhandelt, dan komt de zaak der tudentenzuivering toch wel in een eheel ander licht te staan. Naar den aatstaf beoordeeld, welke de Reeermg tegenover Soekarno heeft angelegd, behoorde zij de nog teeds van studie uitgesloten studenen onmiddellijk tot de studie toe Ie aten. Geen hunner toch heeft zich ok maar voor ^en duizendste part chuld.g gemaakt aan die

schandeüike veröriben

schandelijke vergrijpen welke Soekarno als Nederlandsch burger begaan heeft. Ik dring dan ook ten sterkste bij den Minister aan op een rechtvaardige behandeling der nog circa 300 studenten, die na 1946 zullen worden uilgesloten, Het gaat niet aan den een te straffen en den ander, die veel meer op zijn geweten heeft, ongestraft te laten rondloopen en op hooge posten te brengen of te laten. Zulk een me+en met twee maten grieft het rechtsbewustzijn en verwekt noodzakelijk groote ontstemming en ergernis. De M-nister brenge daarom een dusdanige wijziging in de betreffende beschikking aan. dat er ten aanzien van de hierbij betrokken studenten een ^f^J""^^ ^^"^ ^®* "^*^° "®* ^"^^^

Mijnheer de Voorzitterl Overgaande tot een ander punt, wensch ik bij den Minister alsnog te bepleiten het instellen van een leerstoel aan één of meer onzer universiteiten in

de homoeopatbie en natuorgeneeswijze. de

De Minister neme tegen deze beide takken der geneeskunde toch een ^"''^^ houing aan als door hem wordt gedaan. Zijne Excellentie zegt het'nitt op"en^Jeg de°r"Re^gïèrfng ^^^^^^ ^^^^^^ ^^ M-nister ook ""^^ ^^ allopathische geneeswijze .^^ ^^^ ^^^ ^^^ ^^J > «^ ^^^^ daarmede bezig te houden? "et is toch een feit, daf de homoeo- ^a^^^^^^^^ de ^f*^*"., .f/jf\^^°°^ ± J * W „ "f^^^'^^^f ^"^f^"' , '^°'^'*t^ ^^°^' ^^^ en dat het goede recht er van °°^ geieeraen van naam op net ge- ^^^ der medische wetenschap wordt rkend. In verscheide'ne andere landen wordt dan ook ds homoeopath^e fficieel erkend, in ons eigen Icind estaat er een

groeien e e angs e g

oor. Het is dus zeer wenschelijk, dat ^ studenten ook hier te lande om- J.Q^^ j^^e beide onderdeden der geeeskunde worden onderricht. Ik oop, dat de Minister deze aangeleennèid nog eens ernsüi? onderzoenog eens ernstig en wil en niet alleen zal afgaan op den een of anderen geneesheer-ambenaar, die tegenstander der homoeo- ^^^.^ .^ ^^^^^^ ^^^ ^^^ resultaat an dit onderzoek, ook met betreking tot het buitenland, moge zijn. at de Minister tegenover de homoepathische- en natuurgeSeeswijze en andere, welwillender houding zal aan innemen. Tevens wü ik er bij en Minister op aandringen om maategelen te nemen tegen de vivisectie p aarbij dieren nog en immer vooral allerid op menschen proeven orden toegepast, welke besliste afeuring verdienen en slotte, Mijnheer de Voorzitter, oet ik mij verklaren tegen de

subsidies,

welke de Minister van plan is te gaan ^^^^^ aan de R.K. instelUngen van Hooger Onderwijs. Onze bezwaren daartegen zijn reeds herhaaldelijk in jg Kamer naar voren gebracht. In y^^^ kort wil ik daarvan thans slechts opmerken, dat deze bezwaren vooral .^^an principieelcn aard zijn, omdat ^Ü krachtens beg nsel niet kunnen ^^dewerken aan de verdere verroomsching van ons land.

De Kamer aanvaardde Ien sloTe zonder hoofdelijke stemming een motie van den heer mr. Roosjen, waari^-- i Minister werd verzocht cm „' - x^ , \ x j * t ^"® """^ uitgesloten studenten per 1 Jan. 1947 weer in de gelegenheid Ie stellen hun studie te kunnen voortzetten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen