Buitenlandsch Overzicht
Wij leven in een wereld van verandering. Dat niet was, komt; dat was, verdwijnt; dat nieuw was, wordt oud. Wat al verandering doet zich voortdurend voor! Wat zijn er al niet velen gestorven, wat al niet velen geboren geworden, wat al niet velen van hun krankheid opgestaan, wat al niet velen op het ziekbed neergelegd, sedert wij ons laatste buitenlandsche overzicht schreven. Hoeveel is er sinds dien niet op allerlei gebied veranderd en nog steeds houden die veranderingen niet op, Eén is er echter. Die bij alle verandering niet verandert. Bij Hem zijn duizend jaren als één dag en een dag als duizend jaren. Bij Hem is geen verandering of schaduw van ommekeer. Zijn troon staat onbewogen vast. Hij is de Heere aller heeren, die spreekt: Ik de Heere worde niet veranderd, daarom zijt gij o kinderen Jacobs niet vertee'd. Wel gelukzalig zijn diegenen, die bij alle wissel'ng en verandering, bij alle lief en leed, dewelke op aairde zoo gedurig wisselen, in de schuilplaats des Allerhoogsten vernachten, Hoe weinig wordt die schuilplaats echter gezocht, hoe weinig wordt zij begeerd, zelfs waar alles hier op aarde als een kleed veroudert en niets zijn standplaats zal behouden.
Wij kunnen toch met eigen oogen waarnemen, dat alles die vergankelijkheid onderworpen is en de aaide ons het tooneel van voortdurende veranderingen biedt. Wij kunnen zulks aanschouwen dag aan dag weer opnieuw in onze naaste omgeving Wij kunnen dit evenzeer waarnemen in het groote wereldgebeuren. Ook daar ontbreekt het niet aan gedurige veranderingen. En vaak komen deze geheel onverwacht. Wie had nu vermoed, dat de Amenkaansche minister Byrnes zoo spoedig zijn ambt zou neerleggen? Mogelijk hadden eenige ingewijden er op gerekend, maar de groote massa, stellig niet. Voor haar kwam de tijding van Byrnes' aftreden als een donderslag uit den helderen hemel. De Amerikaansche pers zegt, dat dit aftreden geen verandering? in de buitenlandsche politiek van Amerika ten gevolge zal hebben. Of dit ook metterdaad alzoo zal zijn, zal men pas in het verloop van den tijd kunnen constateeren. Het merkwaardige h erbij is, dat zijn opvolger een Amerikaansch generaal is, met name Marshall, Ook een democraat.
Hij schijnt echter de republikeinen niet onwelgevallig te zijn. Dit zou ons kunen doen gissen, dat Marshall toch wel eenigszins in andere richting zal koersen dan zijn voorganger. Doch gissen, doet menigwerf missen, In verband hiermede willen wij korte lings opmerken, dat voor het eerst sedert de oorlogsjaren in Amerika weder een begrootingsoverschot verwacht wordt, Truman heeft zulki tenminste aangekondigd. Dat is dan wel een verandering ten goede, waar. van men in Amerika wel met genoe gen kennis genomen zal hebben. Ook schijnt er iets ten goede veran derd te zijn in de verhouding van Amerika en Groot-Britfannië eenerzijds en Sovjet-Rusland anderzijds, De toon, welke men wederzijds j& gens elkandei* aanslaat, klinkt tsn minste veel welwillender dan sindi dat in den laatsten tijd het geval i; geweest. Doch dit biedt nog volstrekt geen zekerheid, dat er werkelijk in de verstandhouding iets ten goede veranderd is. Of er inderdaaft een verandering ten goede heeil plaats gegrepen, zal in de toekomsl wel blijken. Daar zijn toch zoo veR kwesties op te lossen, welke o ZOQ gemakkelijk het vuur van de hevigste tweespalt weder kunnen doen ontbranden.
Bij dé oude geschilpunten heeft ziet ' in den jongsten tijd een nieuwe voorgedaan. Sovjet-Rusland schijnt mili-R taire steunpunten op Spitsbergen te h begeeren. Het heeft er op a'ange-d drongen, dat de sedert 1920 bestaande overeenkomst gewijzigd zal wor-^ den. Als reden voert het daarvoo: w aan, dat het bestaande contract mede onderteekend is door voorma' lige bondgenooten van Duitschlan( en Italië, Het heelt dan ook reeds bi de Noorsche regeering op wijzigini van het contract aangedrongen. Groot-Brittannië, dat eveneens groo te belangen bij Spitsbergen hec!l heeft reeds te kennen gegeven, da het de reden, welke Sovjet-Ruslara voor de wijziging van het confrac van 1920 opgeeft, niet kan aanvaar den. Ook de Vereenigde Staten vai Amerika zullen in deze aangelegen^ heid wel een duchtig woordje gaa[» meespreken. Want over Spitsberceriï loopt de kortste weg van Ruslanï'l naar Amerika, Voor dit geschilpuBil tot aller genoegen is opgelost kon eijl nog wel eens heel wat water door iiW zee moeten loopen. Uit-militair ooöo punt bezien is Spitsbergen toch vaMs zeer groote be teekenis, BovendieM zijn ook de kolenmijnen die zich «K bevinden niet van belang ontbloot, ^e
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 23 januari 1947
De Banier | 8 Pagina's