De Indische Aangelegenheid

Q^ voorstanders van de overeenkomst van Linggadjati hebben de onderteekening daarvan met geweldij^^el 'begroet. Zij hebben het °^^ voorgesteld . . alsof - & . daarmede - een sue-^^^ ^^^ ^^^ ^^^^^^^ *; behaald ^^^ - ^^ ^^^^^^ _ ^^^ .^^^j. ^ ^.. _ ^ onderhandelingen een vlot . verloop > . hebben ^

Maar och arme, het zich met een doode blijgemaakt. blijkt, musch dat zij hebben

Reeds zijn er ettelijke dagen verloo pen sedert de overeenkomst onder teekend werd, maar van e een 'vlot verloop van de onderhandelingen ^ ^^j^^, , , ^-t +, , u» „„„^< > -K, •

' tegendeel is het geval. De valt mets te bespeuren. onderhandelingen staan geheel stil. kopstukken van Soekarno's re-> " ^^^^^^ ^^^ ^^^ ^^^ ^j^^_ ^ onderhandeling. Zij zijn de een na - « > ' den andere op reis gegaan, Sjahrir is laar New Delhi afgereisd. De vice minister van buitenlandsche zaken is daar eveneens naar toe vertrokken. De secretaris-generaal bevindt zich in Singapore, De minister van economische zaken houdt zich ergens in « het Indonesische binnenland op.

, , . , , Zoo kan er van onderhandelen in het Ik PPn öanö

7 g*^heel n T, mets komen. AA 1 • JK een ga^g ^^^^^ ^r-"^^^ Mook is zu heeft 7iin öroote eröernis daSóver Set vX ÏcfkuSn houden zin ijtig^e adviseur, Dr. Boon, heeft aan diens hoog opgekropte ergernis j^^j^^ ^^^^^^ ^^^^ j^^^^ ^^^^ _ ^.^ ^^^jj j^^ ^^^ ^^^^.^ gevoelens vertolkte ~ verklaarde in een interview het navolgende:

„Verscheidene essentieele onderdeelen van het economisch herstel ziin genoodzaakt te wachten, omdat ^^^^^^^^ figuren afwezig zijn. Alle aangelegenheden & worden s. door j ondergeschikten behandeld, zoodat het onmogelijk is bindende beslissingen ^^ krijgen Wij hadden zeer veel ^ den'wederopbouw van Indonesie aan den gang te krijgen, doch op deze wijze kunnen wij het niet doen", Zulk een verloop moet voor Dr. van Mook en zijn vrlienden wel een schrikkelijke ontnuchtering zijn. Hoe zagen zij „zeer veel hoop" als ijle rook in de lucht vervliegen!

^7 ^it is niet het eenige; wat als een j^^^, ^^ ^^^^j^^ ^^ hooggestemde jubeltonen moet ^ gewerkt hebben. ° Er is meer. De voorstanders van het accoord van Linggadjati hebben de onderteekening daarvan voorgesteld als iels dat buitengemeen bevorder-S d T ^ ^ t t L Ö S , ' S " " Doch daarmede is het ook al even „lis uitgeloopen.

Sjahrir heeft den jubelenden op een ontaarde wijze roet m het eten geworpen.

Hij toch sprak kort na de onderteekening van het accoord van Linggadjatie als zijn opinie uit; „Nederland schijnt niet te willen onderhande-> - - - - len". „De Nederlanders" —-zoo voegde Sjahrir aan deze veelzeggen-^^ woorden toe - hebben deze overeenkomst al van nul en geenerlei naarde gemaakt, omdat zij weigeren haar te doen functionneeren, zooals blijft uit militaire en maritieme actie",

Ujt deze uitspraak blijkt helder als de dag, dat er bij Sjahrir in diens geestesgesteldheid hoegenaamd niets gewijzigd is. Hij betoont zich ook thans even onverzoenlijk tegenover de Nederlanders als tevoren. Van een goeden geest en van een goede verstandhouding is bij hem ook thans geen sprake. Ook nu werpt hij alle schuld op de Nederlanders. Dezen zijn ook nu de zondebokken, op wier ruggen hij heel de last van de schuld laadt.

Hoe bedrogen zijn de voorstanders van Linggadjati ook in dezen uitgekomen! Daar is ook ten dezen op-^'""^^^ Z^l^^"^ hun hooggespannen y.erwachtmgen in vervullmg gegaan, Dit hadden zij van te voren kunnen weten. Dit zouden zij ook zeker geweten hebben, als zij niet zoo ziende blind en hoorende doof geweest wa-

ïf° De regeering van Soekarno toch had in het verleden er nimmer eenig blijk van gegeven, dat zij op een vlotte onderhandeling prijs stelde. Evenmin had ']^° zij ..-ooit ^ eenig .-j bewijs ^ geleverd, l U», ; »U dat zi) met een goeden geest bezield ^^^ > ^^ ^^^ ^..^^^^ ^^^^^ verstandhouding val geweest, begeerde. dan zou Ware zij het dat voorko­ het ge-^ men hebben, dat de wapenstilstand keer op keer door hare troepen geschonden was gewoiden, haar opperbevelhebber Soedirman zulke bij uitstek opruiende redevoeringen had gehouden en er van Indonesische zijde gestadig zulk een voor de Nederlanders en het Nederlandsche gezag hatelijke propaganda gevoerd gev/orden was. Dan zou zij stellig de duizenden Nederlandsche geinterneerden al lang uit hunne gevangenissen en kampementen hebben la-^^ ^^^^ t-

^eze onwedersprekÜijke feiten hadden de voorstaLers van Linggadjati van de werkelijke geestesgesteldheid ^^n de regeering van Soekarno kunn^n en moeten overtuigen,

Vooral de houdmg, welke deze regeermg tegenover de Nederlandsche geïnterneerden heeft aangenomen, had hun de oogen moeten openen,

^n December van het vorige )aar "am de Tweede Kamer niet eenpa rage stemmen - die van de commu nisten „: _*-.. buiten x....i— beschouwmg gelaten — een motie aan, welke er nadrukkelijk op aandrong, dat de Nederlandsche geïnterneerden in indie vrij gelaten dienden te worden. Jïn weerwil van die motie zitten er Indië thans achjer nog duizenden slot en grendel. Nederlanders m

Dit teekent de geestesgesteldheid van Soekarno's regeering ten voeten uit. Het zegt ons van hoedanigen geest zij is en hóe weinig een goede verstandhouding met Nederiand haar ten harte g^at.

Niet dan met groote bezorgdheid kan men het verdere verloop van de In-.-dische .lomApt aangelegenheid te gien ^^"""^^

^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ t ^ ^ ^ ^ Z ^ Tot verschillende uitlegging vatbaar. Daarbij komt nog, dat er niet één, j^aar feitelijk twee accoorden onderteekend zijn. De regeering der republiek onderteekende, om in de taal van Prof. Romme te spreken, het fantoom, het onduidelijke accoord, de Nederlandsche hét werkelijke, het duidelijke,

Tot welk een geharrewar, tot welke hoog gaande geschillen kan dit asnleidfng geven, Hoe zal dit uiteindelijk nog afloopen?

Daar is weinig goeds van te verwachten. De Regeering heeft al zoo vaak voor Soekarno gecapituleerd, dat het niemand behoeft te verwonderen, dat straks'de eene concessie op de andere zal volgen. Men kan moeilijk anders verwachten van een regeering, welk er niet tegen opzag, een ongehoorde inbreuk op ons constitioneel staatsbestel te maken en haar gedane belofte schond.

Reden om in het koor mede te juidien, is er dan ook allerminst, Integendeel. Daar is alle reden voor bedroefdheid. Het wordt toch in alles zoo openbaar, dat de - Heere een tv/ist met Nederland heeft, hetgeen niemand behoeft te verwonderen als hij aanschouwt hoe overheid en onderdaan zich gedragen. Hoe wordt het bewaarheid, dat wat van den hoogen God afvalt, zekerlijk moet vallen. Gewis, wie God verlaat, heeft smart op smart te vreezen. Daarbij wordt de wijsheid der wijzen te chande gemaakt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen