Uit de duisternis tot het licht

I

Vele jaren geleden leefde er 'n man, die wij Teun zullen noemen. Hij was werkzaam op 'n groote buitenplaats in een der mooiste streken van ons land, waar hij onder toezicht van een bekwaam tuinbaas met diens volle tevredenheid zijn arbeid verrichtte. Hij was een eenvoudig man en niet met aardsche goederen bedeeld. Door genade bezat hij echter een schat, waar de dief niet kon bijkomen en welke door mot noch door roest kon verdorven worden. Hij was dus ook een gezel dergenen, dié den Heere vreezen en dat kwam uit in zijn handel en wandel. Door de wereldsche omgeving, waarin hij dagelijks wegens zijn arbeid verkeeren moest, werd hij vanzelfsprekend niet gezocht. Toch was men ook niet onvriendelijk tegenover hem, ja men had meer eerbied en ontzag voor hem dan men uitwendig liet blijken. Geheel anders was het gesteld met den tuinbaas. Dat was een man van de wereld, die geheel leefdle naar het goeddunken van zijn hart, al leidde hij overigens met zijn vrouw voor het uitwendige een deugdzaam leven. Zij gaven ieder het zijne, zij verkwistten hun geld niet, dloch waren spaarzaam, kortom in hun eigen oogen waren zij pasklaar voor den hemel, indien deze al bestond. Zij leefden overigens echter geheel buiten God en zonder Christus, Zij dachten zelfs niet aan God noch aan Zijn gebod en vermaakten zich, na volbrachte dagtaak, met alle macht in die dingen, waarin de wereldsche mensch gewoon is, afleiding te zoe. ken. Vooral de dag des Heeren werd in ijdelheid en zondige dartelheid doorgebracht met en dn gezelschap van lieden, die van hetzelfde slag waren,

Zooals zich laat indenken, vervulde dit Teun's ziel menigmaal met droefheid, doch anderzijds ook met me. delijden, wanneer hij te zien kreeg, dat hij van nature hetzelfdle booze, wereldsche hart bezat en het alleen door Gods genade was, dat hij zich niet in dat gezelschap kon thuis ge. voelen. Ja, dan gebeurde het menig, maal, wanneer Teun des Zondagsavonds na zijn kerkgang en het bezoek aan Gods volk thuiskwam, dat hij in het gebed ook den toestand van zijn baas en diens vrouw voor den Heere mocht neerleggen en dat hij ze beiden aan den troon der genade kreeg op te dragen,

OOM KOOS

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen