Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De Beginselen der Staatkundig Gereformeerde Partij

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Beginselen der Staatkundig Gereformeerde Partij

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

IIIGeschiedenis der S.G.P.

Voor Studie en Leidraad

In een vorig artikel hebben wij geschreven, dat het optreden van Ds. Kersten in de Tweede Kamer er zeer veel toe bijgedragen heeft, dat de S.G.P. niet alleen in ons land meer bekendheid verkreeg, maar ook dat zij aanmerkelijk in ledenaantal toenam.

De eerste zittingsperiode van Ds. Kersten was maar kort. Door bijzondere omstandigheden was zij op drie jaren bepaald. Zo had Ds. Kersten dan tot September 1925 als Kamerlid zitting.

Inmiddels waren — zoals even te voren opgemerkt is — velen als lid tot de partij toegetreden. Onder hen behoorde onder meer Ds. Zandt, In de vertrouwensvergadering, welke in het voorjaar van 1925 gehouden en later door een besluit van de algemene partij-vergadering bekrachtigd werd, werd Ds, Kersten als No. 1 en Ds. Zandt als No. 2 op de candidatenlijst voor de leden der Tweede Kamer gesteld.

Aan de verkiezing van dat jaar is een grote verkiezings-campagne van de kant van de S.G.P. voorafgegaan, Onderscheiden sprekers hebben daaraan deelgenomen. Inzonderheid wel Ds. Kersten, Ds. Zandt en Ds, Barth. Velen zullen zich misschien nog wel herinneren, hoe dit drietal sprekers van antirevolutionnaire zijde werden aangeduid met het bekende tabaksmerk B.Z.K. (Beste Zware Krultabak).

Voor zo ver hun tijd en krachten dit toelieten, waren zij avond aan avond op het pad. Dit vorderde zeer veel van hen. Het bleek aldra, dat dit van de lichamelijke krachten van Ds

Barth te veel gevergd was. Hij moest zich reeds vrij spoedig, hoe node hij dit ook deed, als spreker terugtrekken. Ds. Kersten en Ds. Zandt hebben toen de campagne alleen moetei. voortzetten. En dit was waarlijk geen kleinigheid. Ook zij waren ten slotte wat blij, toen zij de laatste spreekbeurt achter de rug hadden, want de vele en hoogst vermoeiende spreekbeurten gingen hunne krachten schier te boven.

Geen enkele vergadering, waarin genoemde predikanten in dat jaar optraden, had bijna een ordelijk en rustig verloop. Het gebeurde meer dan eens, dat er een groep jongelui expresselijk in de vergadering was samengebracht, welke door met de voeten te schuifelen en te trappelen en door het plaatsen van allerlei interrupties. Ds. Kersten en Ds. Zandt het spreken onmogelijk trachtten te maken. Men kan zich moeilijk voorstellen welk een rumoer zulk een groep wist te verwekken. Dit was niet alleen hinderlijk voor de sprekers en voor de geregelde gang van zaken in de vergadering, het was bovenal schandalig. Temeer als men bedenkt dat telkens en telkens het wederom antirevolutionnairen, en dit niet jonge onbezonnen knapen, maar ook volwassenen waren, die zich aan de ordeverstoring schuldig maakten. Hun optreden was werkelijk beneden alle kritiek. Het spotte met alle begrippen van publiek fatsoen. Het was een aanfluiting voor het waarachtige Christendom. Zelfs de socialisten en communisten i spraken er schande van. Dit belette de anti-revolutionnairen echter niet om te proberen Om avond aan avond met allerlei schandelijke middelen de vergaderingen, waarin Ds. Kersten en Ds. Zandt optraden, in de war te sturen.

Als wij dit schrijven, komen ons enkele van die vergaderingen weder voor de geest. Wie zou ooit kunnen vergeten, indien hij haar meegemaakt heeft de vergadering in Apeldoorn? De interrupties waren daar niet van de lucht. En daar bleef het niet bij. Het was daar een aaneenschakeling van de meest ergerlijke wanordelijkheden. De politie was ter vergadering aanwezig. Zij maakte aan het schandalige optreden der anti-revolutionnairen echter geen einde. Integendeel. Zij deed er aan mee. Vandaar, dat de vergadering een steeds wanordelijker karakter kreeg. Ook op de vergadering in Den Haag was het een laken van hetzelfde pak. Ook daar^ hadden de A.R, er alles op gezet om de vergadering tot een janboel te maken. In die vergadering zocht men de sprekers nu eens uit de eene hoek en dan weder uit de andere hoek te overschreeuwen. Daar echter trad de politie op, pakte de schreeuwers en zette ze onder toejuiching van de vergadering op straat. Toen pas kon er rustig vergaderd worden. Op dezelfde wijze Rottsr-verliep een vergadering te dam.

Veel zou er over die vergaderingen nog te zeggen zijn, doch wi) zullen het hierbij laten. Alleen willen wij naar aanleiding hiervan alsnog opmerken' dat dit schandelijke optreden voornamelijk voortsproot uit haat en afkeer tegen het oude Gereformeerde standpunt. Opmerkingen dat men liever socialist dan S.G.P.er wilde worden, kon men af en toe tijdens de vergadering en na afloop daarvan beluisteren. De neogereformeerden konden de leer der vaderen niet verdragen, te meer niet, daar zij zelf wel gevoelden, dat tegen het zo wel gefundeerde en geheel op Gods Woord gefundeerde standpunt der vaderen het antirevolutionnaire het af moest leg-•gen. Daarbij kwam nog, dat men in het kamp der anti-revolutionnairen vreesde, dat de lijst der Staatkundig-Gereformeerde partij hen ver­ lies van tal van stemmen zou kosten. Daarin vergiste men zich in dat kamp niet. De uitslag der verkiezingen was voor de S.G.P. een groot succes. Had Ds. Kersten in 1922 bij lange na niet de kiesdeler kunnen halen, in 1925 verkreeg de S.G.P, twee afgevaardigden in de Tweede Kamer en dit zelfs nog met een overschot van stemmen.

In September 1925 gingen er alzo twee afgevaardigden naar de Tweede Kamer. In die zittingsperiode zou er iets voorvallen, waardoor de S.G.P. nog zo veel grotere bekendheid in den lande zou bekomen dan zij had. Door het amendement van Ds. Kersten en Ds. Zandt zou het gezantschap bij de Paus worden afgeschaft. Dit bracht de S.G.P. in geweldige opspraak. De gevolgen daarvan waren ook waarlijk niet gering, doch daarover wensen wij in een volgend artikel te handelen .

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 mei 1947

De Banier | 8 Pagina's

De Beginselen der Staatkundig Gereformeerde Partij

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 mei 1947

De Banier | 8 Pagina's