Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Voor Oud en Jong

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voor Oud en Jong

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

KVI,

lijn schriftelijke ver^dediging vervolgend, wees Antonius er op, dat Christus Zichzelven voorstelt als het levende Brood, zeggende, dat zij, die daarvan eten, niet zullen sterven, maar het eeuwige leven hebben. En op die wijze, aldus ging Antonius voort, woPden wij gespijzigd en verzadigd; wij moeten honger en dorst hebben. En dan doet Hij zien door het geloof, dat Hij Zelf onze zonden op Zich neemt en belooft de verge­ ' ving en reiniging der zonden door 't vergieten van Zijn bloed, zoals de beloften in het avondmaal luiden.

^^^ moeten hongeren en dorsten om vrij te komen van de toorn en de straf. Christus spijzigt en laaft ons met de beloften, dat Hij de toorn en öe straf van God in Zijn lichaam ontvangt en om onzer zonden wil geslagen en in de dood overgeleverd wordt; en tot verzekering daarvan schenkt Hij ons Zijn lijden. Zijn bloedstorting en Zijn dood, ja Zijn f^^le lichaam, opdat wij zeker zou-£? \^^'"' dat WIJ, met Zijn gerechtig-, ^^ verdiensten gespijzigd, van '°"den vrij en met God verzoend

^!'beifi!, , ^°f ^f' °°^ V"" "^f ^°? 1 f bezoldiging der zonden bevri d '/''".' ^P''^> gt mij Christus, als Hij '^TV^t' ^^"^ "^^^^"^ '^ ^"«^ " { ^" ^«"d gegeven; neem, dat geef

-^ P^ '^°^^^ naar vergeving, zo komt , „. - nristus . , en zegt: Mijn bloed is ver­ '°^^'^ ^9^ vergeving van zonden; ^vf "^' ^^* ^«^f Ik u. v anneer ik deze beloften door 't g? loof ontvang en aanneem en zij verzegeld worden met het heilige teken van brood en wijn, dan ben ik verzadigd, d, i. getroost in mijn gemoed omdat ik dan zulk een gemeenschap met Christus Jezus gevoel, dat ik Zijn lijden mijn lijden. Zijn dood mijn dood, Zijn verdiensten mijn verdiensten noemen mag; ja, dat Christus mij geheel en onverdeeld gegeven is en toebehoort.

Alzo is het lichaam van Christus een geestelijke spijs en Zijn bloed een geestelijke drank, niet een lichamelijke. Want men komt hier niet om naar het lichaam, maar naar de geest en naar de ziel gespijzigd te worden. En dat heeft Christus ons als bij testament na; gelaten en dat testament met Zijn dood bevestigd, zoals ook Zijn woorden luiden; Deze drinkbeker is het N. Testament in Mijn bloed, dat voor ulieden vergoten

wordt. Zo is dan het natuurlijk lichaam van Christus een geestelijke spijs en wordt deze spijs ook geestelijk d, i, door het geloof en niet door de mond of keel genoten.

Alzo ontvangen wij als boven gezegd is, het waarachtige, natuurlijke en wezenlijke lichaam en bloed van Jezus Christus, dat voor 15 eeuwen op de berg Calvarië werd gekruisigd en nu aan de rechterhaiid van Zijn Vader is gezeten; dat lichaam, herhaal ik, en geen ander, ontvangen wij in het Heilig Avondmaal des Heeren, Nu is het niet nodig, dat Christus van de hendel nederdaalt, om zulk een spijs voor ons te woren. Want ons geloof rust niet op et brood des avondmaals, maar eikt tot de berg, waar Hij voor zo ele jaren aan het kruiis gehangen eeft; ja tot de hemel, waar Hij als de Overwinnaar met Zijn Vader regeert; daar genieten wij Hem door 't geloof; en deze gemeenschap werkt de Heilige'Geest in onze harten.

Daarna stond Antonius stil bij de Doop en verklaarde dienaangaande, dat de kracht van de Doop niet was gelegen in het water, om de zonden uit te delgen en dat God verboden had tot Zijn Woord iets af of toe te doen; maar alleen, wat Hij bevolen had, behoorde men te onderhouden. Dit leerde Christus ook Zijn discipelen, toen Hij hen uitzond om te dopen. Daarom zullen zij zwaar gestraft worden, die boven het bevel van Christus met zouten, smouten, duiivelbanningen en dergelijke bijvoegingen de sacramenten ontzenuwen, ja aan de stoffen toeschrijven, wat alleen het ambt van Christus is; zoals; de duivel zijn macht te ontnemen; de zonden te vergeven; te wederharen; voor de rechterstoel van Christus te bevrijden en het eeuwige leven te geven.

Hij bewees ook, dat Christus naar Zijn goddelijke wijsheid in de sacramenten volkomen had verordend, wat nodig was; zodat geen menselijke bepalingen daaraan behoren toegevoegd te worden.

Aangaande 't vormsel bewees hij, dat 't niet anders dan zeker spel was, afkomstig van het oude gebruik om de kinderen in het geloof te bevestigen. In vroegere tijden was men gewoon de kinderen de ouders en de doopgetuigen aan te bevelen, dat zij hen in het geloof zouden onderwijzen. Wanneer nu de kinderen rekenschap van hun geloof gaven bij de bisschop of predikant, zegende hij ze, „Nu zit de bisschop en spreekt e kinderen in het Latijn toe; hij alft hen met olie, geeft hun een slag in het gelaat en laat ze gaan. Is dat nu een werk voor een pastoor, om aldus de kinderen te onderwijzen en in het geloof te bevestigen. Van de biecht zei hij, dat dit een uitvinding van mensen was en dal men voor God moest belijden, wat men tegen God misdreven had; evenzo tegenover de broeder wat men jegens deze misdaan had, , , Wanl wat ik tegen de beambte van het recht misdaan heb, dat kan mij de pastoor van St. Goelen niet vergeven. Van zulk een broederlijke verzoening spreekt de Schrift in Lucas 12, in Mattheüs 18 en in Jacobus 6".

Aangaande de priesterwijding verklaarde Antonius, dat deze een Joodse instelling was, die door Christus te niet is gedaan, aangeziea Hij Priester is in der eeuwigheid en door Zijn volkomene offerande ook volkomen zalig maakt degenen, die geheiligd worden. Men leest in de gehele Schrift niet, dat Christus aan iemand bevolen heeft missen te doen dat is te offeren voor de levenden en de doden. Wel heeft Hij bij Zijn gemeente predikers aangesteld, die het volk naar Gods Woord en bevel moeten onderwijzen en de sacramenten bedienen. Maar tot het geestelijk priesterdom behoren alle ware

Christenen. De mis, zo vervolgde Antonius, is door mensen verzormen, zoals uit erscheidene geschiedenissen blijiit en kan geen offerande voor de zonde zijn, want Christus is eenmaal door Zijn eigen bloed ingegaan in het heiigdom, een eeuwige verlossing teweeg gebracht hebbende, en; waar vergeving derzelve is, is geen offeande meer voor de zonde.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 14 augustus 1947

De Banier | 8 Pagina's

Voor Oud en Jong

Bekijk de hele uitgave van donderdag 14 augustus 1947

De Banier | 8 Pagina's