Voor Oud en Jong
XVII.
Na bij de mis te hebben stilgestaan be sprak Antonius achtereenvolgens in het kort het huwelijk en het laatste oliesel, welke door Rome beide voor sacramenten worden gehouden.
Betreffende het huwehjk verklaarde hij, dat dit een heilige instelling is, door God in het paradijs verordend. De priesters echter noemen het een sacrament, dat zij nochtans elkander verbieden als onrein, zodat zij in strijd zijn niet zichzelven.
Alle bevelen Gods zijn echter geen sacramenten, evenals die van aalmoezen te geven en te bidden geen sacram; enten zijn, al zijn zij door God ingesteld, Dat de priesters en monniken elkander het huwelijk verbieden, noemt Paulus een leer der duivelen.
En wat het laatste oliesel aangaat, als men de gestorvene heiligen aanroept. dit is niet op de Heilige Schrift gegrond.
Wat Jacobus zegt van de kranken met olie te zalven (Jac. 5:14), wordt bedoeld van het gebruik der Apostelen, waarmede zij de kranken gezond maakten. Doch aangezien de priesters niettiand gezond kunnen maken, zo is deze zalving met olie ijdel. In het andere geval konden zij ook hunne zweetdoeken nemen, en leggen die op de zieken, zoals Paulus deed, en het een sacrament noemen, en zo kunnen zij wel honderd sacramenten maken. Ik wil niet eens spreken van de aanroeping der doden, buiten de Schrift, wat eveneens plaats heeft, en wat toch slechts afgoderij is, waardoor men Christus verwerpt, die onze enige voorspraak en voorbidder is. Aangaande de geboden der Kerk zeide Antonius voorts, dat de Kerk of de Gemeente des Heeren de Bruid van Chirstus is en daarom alleen de stem van hare Bruidegom hoort. Zij schrijft zelve geen geboden voor, om bij God iets te verdienen of te verliezen op de zaligheid of de verdoemenis, zoals de Roomse Kerk hare menselijke leeringen voorstaat, namelijk, van spijs te verbieden, wat een duivelse leer is; van feestdagen te onderhouden; van getijden en lange gebeden op te zeggen: aarvan Christus zegt: Gij geveinsden, wel heeft Jesaja van u geprofiteerd, zeggende: it volk genaakt Mij met hunnen, mond en eert Mij met de lippen maar hun hart houdt zich verre van Mij. Doch tevergeefs eren zij Mij lerende leringen, die geboden van mensen zijn." Niet dat Christus of de Apostelen het vasten, bidden en andere instellingen in de Kerk verbieden, maar zij bestraffen zulke misbruiken als men thans in de pauselijke Kerk ontwaart en veroordelen het, dat men daarin heiligheid en verdiensten zoekt, of het geweten daarmede verleidt op straf van zonden.
Op deze wijze behandelde en weerlegde Antonius al de leerstukken, waarin Rome van de leer van Gods Woord afwijkt, waardoor hij vanzelfsprekend de haat van Rome zich des te meer op de hals haalde.
Intussen zuchtte zijn broeder Gilles nog steeds in de kerker. Het zou echter niet lang meer duren. Weldra zou hij uit zijn lijden worden verlost en mogen ingaan in de vreugde zijns Heeren.
Reeds zeven weken had hij in de kerker doorgebracht, toen hem werd aangekondigd, dat hij zich voor de rechtbank te verantwoorden had. Toen Gilles naar de rechtzaal werd weggeleid, stroomde het volk van Brussel de treurige stoet na, en zeer velen traden mede de rechtzaal binnen om getuigen te zijn van het verhoor van een ketter. In de zaal aangekomen, werd Gilles voor zijne rechters geplaatst.
De voorzitter nam het woord en zeide: Gij staat voor de laatste maal voor ons. Eveneens voor de laatste maal vraao ik u: blijft ge bij uw onheilige, ketterse gevoelens of zijt ge van zins die te herroepen en daardoor uzelve van de dood te redden?
Mijnheer, antwoordde Gilles, ik heb niets te herroepen. In hetgeen ik voor u beleden heb, de waarheid te zijn, leeft mijn ziel. Een andere waarheid is er niet en de Heere beware mij er voor, iets van Zijne waarheid af te doen.
Dan heb ik U aan te zeggen, dat gij bij deze veroordeeld wordt om als ketter levend te worden verbrand
Mijne Heren, sprak Gilles, ik ben U voor dat vonnis van harte dankbaar, 't Is mij een grote ere voor de Naam des Heeren en voor de dierbare waarheid van Zijn Woord, smaadheid te mogen lijden, banden te dragen en eindelijk mijn leven te geven. Laat mij U dit éne nog mogen zeggen: meent ge waarlijk de gelovige Christenen, die gij ketters noemt, door pijnigingen en de dood uit te roeien? Ach, hoezeer dwaalt gij! Geloof mij vrij, de as van mijn lichaam zal over deze stad worden uitgestrooid en vele Christenen zullen er door opwaken en opwassen, want het bloed der martelaren is het zaad der Kerk.
Toen Gilles weer naar de kerker werd teruggeleid, vermaande hij het volk, de afgoderij van Rome te laten varen en zich alleen te houden aan Gods Woord, als de enige kenbron van de waarheid Gods.
De 24ste D oember 1558 zou Gilles verbrand worden. Toen hij naar de brandstapel geleid werd, sprak hij wederom de grote menigte volks toe, hen vermanende en opwekkende om zich alleen te houden bij Gods Woord, Geen spoor van vrees viel op zijn gelaat te bespeuren. Integendeel, hij toonde een opgeruimdheid en moed, die bij het volk grote verwondering wekte. Zo betrad hij de brandstapel. Aan de paal gebonden, riep hij met blijdschap de Naam des Heeren aan en was weldra in de heerlijkheid.
Ook voor Antonius zou nu weldra het ogenblik aanbreken, dat hij zijn belijdenis met de dood zou moeten bezegelen.-
De dag van zijn terechtstelling was bepaald op de 12de Januari van het jaar 1559. Evenals zijn broeder vernam ook hij deze tijding met vreugde en hij prees de Heere in het bijzijn van zijn rechters over de genade, die hem bewezen werd, om 's Heeren wil te mogen sterven
Ofschoon de priesters het uur van zijn terechtstelling voor het volk hadden willen verbergen — bevreesd als ze waren voor de indruk, die dit, evenals bij Gilles, op het volk zou maken — had zich toch een grote menigte op de plaats der terechtstelling verzameld. Zij was er getuige van hoe ook Antonius met blijdschap de dood inging.
„democratie" of ook in naam van het „heil des volks", zo heet het, worden zü bedreven.
In Sovjet-Rusland is de , , reorganisatie", zoals men dat noemt, opnieuw begonnen. Een jaar, nadat maarschalk Sjoekof en met hem 1800 ambtenaren uit de Russlische bezettingszone zijn weggezuiverd, is men in die zone opnieuw met de dusgenaamde reorganisatie begonnen. Volgens een Amerikaans georiënteerd blad zijn thans hoge militaire functionartissen, die als exponenten der Russische bezettingspolitiek golden, ter verantwoording naar Moskou ontboden. Wat hun aldaar te wachten staat, zal weinig goeds en aangenaams zijn! Immers men behoeft slechts bij Stalin en zijn mannen in verdenking te komen, of hem en zijn plannen in de weg te staan, om 't Ie-ven er bij in te schieten, gelijk dat de leider van de Bulgaarse oppositie ondervond, die als volksvijand en verrader ter dood is veroordeeld of om naar Siberië te worden verbannen.
Een lot, dat de hoge militalire functionarissen, die thans naar Moskou ter verantwoording geroepen zijn, wel eens kon ten deel vallen. Zij worden er toch van beschuldigd, dat hun in Duitschland gevoerd bestuur er de oorzaak van is, dat het communisme in laatstgenoemd land geen grote vorderingen heeft gemaakt.
Voorwaar, in het oog der bolsjewisten geen beschuldiging, waarmede ta gsk-scheren valt. Dat zullen de lagere Russische instanties in de Duilse bezettingszone ook wel ervaren; want ook deze, inzonderheid de offieieren, die met toezicht op de politieke partijen belast ziJn, zullen er van lusten, daar ook deze gezuiverd zullen worden,
Ook in Joego-Slavië , Roemenië en Albanië zijn de regeringen druk aan het , , reorganiseren". Dat ook daarbij schrikkelijk onrecht en harde onderdrukkingen aan de orde van de dag zijn, behoeft geen nader betoog, dewijl dit volgens ingekomen betrouwbare berichten, onomstotelijk vast staat.
In Hongarije is het al niet anders gesteld. Aldaar zijn de communisten druk in de weer om er voor te zorgen, dat de aanstaande algemene verkiezingen geheel naar hun zin zuilen verlopen. Zij hebben in dat land specliale commissies ingesteld, die er over te beslissen hebben aan wie het wel en aan wie het niet geoorloofd zal zijn, straks bü de algemene verkiezingen zijn stem uit te brengen, met gevolg, dat nu reeds aan de helft der Hongaren het stemrecht ontnomen is. Veel is er niet eens voor nodig, dat iemand het stemrecht ontstolen wordt. Tal van personen ontvingen een brief van de navolgende inhoud: „Wij weten niet wat of wie u zijt, maar er moet iets met u niet in or*de zijn. U mag niet gaan stemmen", Basta, daarmede was de zaak dan voor goed beslist. Dat heet dan „democratie , Of ook nemen de communisten een ander middel te baat. ZIJ verklaren een mens gewoonweg voor krankzinnig. Deze krankzinnig-heidsverklaring kreeg een der grootste redenaars van Hongarije en vele andere intellectuelen thuis gezonden. De oplage van het blad van de kleine boeren-partij, waarin ds verkiezingspractijken der communisten beschreven werden, en waarover daarin te recht schande gesproken werd, werd in beslag genomen,
In Palestina kan ook met het volste recht van de wereld aldaar als van „deze tegenwoordiige boze wereld" gesproken worden. Niet alleen bes'oken de Britten en Joden er elkander bij voortduring, maar ook de Joden en de Arabieren bevechten elkander er op leven en dood. De vechtpartijen tussen laatstgenoemden hebben er hun oude vorm weer aangenomen. Deze begonnen Zondag 13 Augustus toen Arabieren een Joods café in Tel Aviv met vuurwapens aanvielen. Een paar dagen later gingen alle stalletjes van de Arabische markt te Jaffa in vlammen op. Ook is het in die plaats tot ernstige botsingen tussen de Joden en de Arabieren gekomen, waarbü drie Arabieren en zeven Joden het leven gelaten hebben. Dientengevolge werd het in sommige buurten van Jaffa vijf duizend Joden en Arabieren verboden om tussen zonsondergang en zonsopgang hunne huizen te verlaten.
Qok tussen Engeland en Egypte ; s het „og alles behalve pais en vrede, Dg Egyptische minister-president heeft dezer dagen de Veiligheidsraad verzocht om Engeland te gelasten om vóór 1 September aanstaande zijn troepen uit Egypte terug te trekken. Polen ondersteunde deze eis, hetwelk er op wijst, dat Sovjet-Rusland in de onderhavige kwestie zich tegen ngeland zal stellen. Dat belooft de eeds zo slechte internationale toetand nog meer te verslechteren,
In Groot-Brittannië zelf blijft de hevige strijd tussen de partijen, die aldaar bestaan, voortduren. Daar blijft et echter niet bij, zelfs in de boezem an de Labour-partij is de tweespalt opnieuw uitgebroken. De linkse roep dier partij heeft weder het oofd opgestoken. Zij is ontevreden over de houding der regering, weie de nationalisatie van de staal-inustrie uit wil stellen, wat die groep ang niet naar de zin is. Echter is het arlement tot 20 October aanstaane op reces gegaan, zodat het daarin lthans niet tot een uitbarsting kan omen.
De echtgenote van de voormalige Duitse Keizer is overleden. WiJ zouden van dat feit allicht geen melding gemaakt hebben, ware het niet, dat over de vermissing van hare juwelen in de dagbladen niet zulk een ophef gemaakt was. Er wordt daardn zelfs melding gemaakt, dat deze Prinses niet haar natuurlijke dood gestorven is, maar er door vergiftiging een einde aan haar leven gemaakt is. Ook is er zelfs de mogelijkheid uitgesproken, dat er van hare juwelen gestolen zijn. Intussen zijn er weder ette-Hjke na ingesteld onderzoek gevonden. Doch is met dat al deze zaak nog lang niet tot volle klaarheid gekomen. Men hoopt nu nadere gegeyens omtrent het juwelenraadsel te hunnen vinden in het testament, dat de voormalige echtgenote van de Duitse Keizer, Prinses Hermine, wier stoffelijk overschot allicht in Doorn ter aarde besteld zal worden, op haar sterfbed geschreven heeft. Of dit ook metterdaad alzo zal zijn, .jient afgewacht te worden,
Besluiten wij dit ons overzicht met ^e opmerking, dat alleen dit over-^j^j^^ ^^^ ^^^f biedt om ook thans nog van de wereld als van , , deze tegenwoordige boze wereld" te spreken.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 21 augustus 1947
De Banier | 8 Pagina's