De Indische Aangelegenheid

De Indische aangelegenheid staat bij ons volk nog steeds in het brandpunt der belangstelling. Even helder en duidelijk is in die aangelegenheid echter lang niet alles. Dit geldt in velerlei opzicht; dit geldt ook ten aanzien van de houding onzer Regering,

In het begin van de week van Zondag 17 Augustus kon men in de dagbladen lezen, dateer in het kabinet dr Beel grote onenigheid bestond. Daarin moeten, volgens die berichten, welke stellig niet van alle waar. heid ontbloot zijn geweest, twee stromingen bestaan hebben. De ene groep der ministers had zich bij een stemming in de ministerraad over de doorzetting van de politionele actie naar Djokjakarta voor een opmars naar genoemde plaats verklaard; egn andere groep echter daar tegen.

De onenigheid'had — volgens de krant-berichten uit die dagen — zulk een vorm aangenomen, dat de R.K. leden en die van de Partij van de Arbeid onverzoenlijk tegenover elkander stonden, zodat elke dag eea kabinets-crisis verwacht kon wor-f den, daar de R, K. ministers de opmars naar Djokja wilden doorzetten en de socialistische daar niets van wilden weten.

Wij zullen ons in hoeverre die kranten-berichten juist geweest zijn maar niet al te zeer verdiepen. Te meer niet, daar er in het verdere van de week over dat geschil nagenoes niets meer in de couranten te lezen stond. Men kreeg daaruit de indruk, dat, al had dat geschil al bestaan, wat volstrekt niet onmogelijk, ja, zelfs zeer waarschijnlijk is geweest dat geschil weder bijgelegd was. Wij zullen ons te meer daarin niet verdiepen, dewijl Dinsdag 26 Augustus naar alle waarschijnlijkheid een Regeringsverklaring in de Tweede Kamer zal worden afgelegd. Wij zullen tot die dag derhalve geduld moeten oefenen, mogelijk nog wel tot een verder verwijderd liggende datum.

Zekerheid bestaat er op dat punl nog niet, daar de Regering bij monde Ü van de voorzitter der Tweede Kamer verklaren liet, dat zij hoopte hare verklaring op genoemde dag in de Tweede Kamer te kunnen afleggen, doch omtrent de dag nog niets met stellige zekerheid kon zeggen. De enige zekerheid, welke wij in deze p hebben is, dat een woordvoerder van het Departement van Buitenlandse Zaken aan hel A.N.P. verklaard heeft, dat naar aanleiding van de vele geruchen, welke de ronde doen tomtrent belangrijke beslissingen, welke door het kabinet genomen zouden zijn, het onmogelijk is op al-Ie geruchten en speculaties commentaar te geven. Wel kan worden verklaard, dat de Roering zich op het standpunt blijft stellen, dat de Veiligheidsraad niet bevoegd is inzake het conflict in Indonesië beslissingen Ie nemen. Verder dal de Regering met bijzondere belangstelling uitziet naar 't verloop van de zitting van de Veiligheidsraad op Vrijdag 22 Au^. Het Kabinet zal ongetwijfeld na deze zitting van de Veiligheidsraad aile aanleiding vinden om bijeen te komen ter bespreking van de toestand. Of het kabinet dan belangrijke beslissingen zal nemen van welke aard ook, zal afgewacht moeten worden. Bij zo veel onzekerheid zullen wij wat de houding van onze Regering betreft, maar niet in nadere beschouwingen treden. Gissen doet toch dikwerf missen. Ook thans weer als reeds zo vele talloze malen blijft afwachten de boodschap.

Wat de gedragswijze van de pers aangaat, dienaangaande valt op te merken, dat er volgens een gezaghebbend buitenlands blad, dat verklaart zijn inlichtingen uit welingelichte bron te hebben, er geen twijfel bestaat, dat de Nederlandse politionele actie in Nederlans-Indië op gr^te schaal zal worden hervat, wanneer de Veiligheidsraad op Vrijdag 22 Augustus geen besluit neemt om de Indonesische Republiek te beve- B^ haar vijandelijkheden te staken Qok in de Indonesische pers en rajjo houdt men het er voor, dat de Kjiuars naar Djokja zal worden onc^rnomen. Men ziet daarin in de reie van Dr van Mook, welke deze ^'oensdag 20 Aug. jongstleden hieia g^ waarin deze vrijwel hetzelfde standpunt innam, dat de zo gesmade en zogenaamde „reactionnaire" oppositie immer heeft ingenomen, een voorbereiding voor een grootscheepse aanval op de Republiek, met de bedoeling het gehele republltkeinse gebied te bezetten. Ook wordt daar--^^ medegedeeld, dat de Nederlande'-s zich op een tweetal vliegvelden ge reed maken voor de aanval op Diokja.

Wat de eigen pers betreft in de meer rechts georiënteerde pers van de Partij van de Arbeid, wijst men de opmars naar Djokja niet af, in de meer links gezinde echter wel. In de R.K. pers hebben „De Maasbode" jen , De Tijd" in vrij krachtige beioordingen de doorzetting van de politionele actie bepleit. Ook de leider van de Tweede Kamerfractie ; Prof Romme heeft zulks in een arti-|el in zijn blad „de Volkskrant" gedaan. In een later artikel van zijn tand deed hij zulks in een meer gelatigde vorm-Men kan uit het een fen ander met enige zekerheid afleiden, dat er noch in het kabinet, noch ^ de regeringspartijen verschil van èiening over de noodzakelijkhedd van |en hervatting van de politionele TCpe op Java en Sumatra bestaat. Zelfs oet de meerderheid in de Raad van nisters, waaronder ook enige soliaUstische ministers, op het ogenjilik van de noodzakelijkheid daarj-fan overtuigd zijn. De minderheid oet echter van opvatting zijn, dat e beslissing van de Veiligheidsraad erst dient afgewacht te worden, ilaar deze bevreesd is, dat de Veiligheidsraad tot het nemen van ecoomische sancties zal overgaan, als ederland de politionele actie herat.

ok dit zijn echter ook maar gissin-; en, welke men in onze pers aan-Ireft.

at de Veiligheidsraad aanbelangt, ij hebben onze handen wel in een root wespennest gestoken, toen one Regering besloot tot de Organisaie van de Verenigde Naties toe te reden. Het gaat er daarin al voltrekt niet beter naar toe als eerijds in de Volkenbond, Elk zoekt er ijn eigen belang. Dat staat er bij al e leden op de voorgrond. Daarnaar preekt men en daarnaar handelt en eslist men er in. Zeer begrijpelijk as het dan ook, dat de Russische ifgevaardigde Gromyko zich daarin n de laatste zitting fel tegen ons land gekeerd heeft, . Hij nam het karin geheel en al voor de Indonesische Republiek op, welke van lieverlede sterk onder commurdstiscite nvloed gekomen is. Daarbij keerde hij zich scherp tegen de Verenigde Staten van Amerika, welke hij in zijn houding tegenover Indië het loutere dienen van het naakte eigenbelang verweet, Aan het Nederlandse adres gericht sprak Gromyko, dat de VeiHgheidsraad onmiddellijk maatregelen diende te nemen om de Ind - nesische Republiek te beschermen, welke het slachtoffer — zoals hij be weerde — van een onuitgelokte Nederlandse overval was geworden.

Voorts eiste hij, dat door de Veiligieidsraad onverwijld een commissie an arbitrage zou worden ingesteld, üe Veiligheidsraad moet, volgens vjromyko, de Indische aangelegenheid in eigen hand nemen. Elke andere beslissing zou de belangen van Indonesië en van de wereld benadelen. Hij noemde — hoe kon het ook anders — Nederland de schuldige partij. Tevens herhaalde hij zijn eis, dat Nederland zijn troepen zou terugtrekken tot op de demarcatielijnen van October 1946,

Zeer opmerkelijk was de geheel veranderde houding van de Chinese afgevaardigde. Deze was sedert de laatste keer, dat hij in de Veiligheidsraad sprak, geheel van zienswijze veranderd, Was het toen anti-Nederlands, wat hij sprak, deze keer was het pro-Nederlands. Hij ondersteunde het Nederlandse plan voor onpartijdig onderzoek thans zeer krachtig. Hij verklaarde nadrukkelijk, dat hij geen enkel bezwaar tegen het Nederlandse plan had om een onpartijdig land te benoemen, dat de toestand bestuderen zou, mits dat land de Veiligheidsraad op de hoogte hield. Hij diende vervolgens een amendement op het Australische voorstel in, hetwelk als volgt luidt: , , De Raad neemt met voldoening kennis van de verklaring door de Nedpriandse Regering uitgegeven op 11 Augustus j.l-, waarin zij hare bedoelingen bevestigt om democratische en souvereine Verenigde Staten van Indonesië te stichten op basis van overeenkomst van Linggadjati. De Raad heeft vervolgens kennis genomen van de bedoeling van de Nederlandse Regering om de beroepsconsuls te {patavia uit te nodigen een rapport over de toestand in Indonesië op te stellen en stelt voor aan de Republiek om een onpartijdige staat aan te wijzen, gekozen door twee Staten, welke op hun beurt door Nederland en de Republiek zijn uitgekozen, ten einde de toestand in Indonesië te onderzoeken en toe te zien op de uitvoering van de wapenstilstand. De Raad besluit vervolgens, dat aan genoemde consuls en genoemde onpartijdige Staat zal worden verzocht hun gezamenlijk rapport aan de Veiligheidsraad voor te leggen. De Raad zal, indien de toestand dit vereist, de aangelegenheid verder in beschouwing nemen".

Dit amendement wordt door de Verenigde Staten van Amerika ondersteund. Of het daarom echter aangenomen zal worden, staat nog zeer te bezien. Gelijk dat ook het geval is met het Australische voorstel, waarop, zoals tevoren reeds opgemerkt, het Chinese voorstel een amendement vormt.

Het Australische voorstel behelst de onmiddellijke instelling van een commissie van vijf leden, om een onde**zoek in te stellen.

De Amerikaanse gedelegeerde ontkende de door Gromyko aangehaalde motieven van het Amerikaanse aanbod van goede diensten en verklaarde zich nadrukkelijk tegen arbitrage in dit conflict, tenzij beide partijen deze willen.

Wij zullen ons verder maar niet meer ophouden met de gevoerde besprekingen in de Veiligheidsraad. Dit heeft, nu wij de hoofdzaken medegedeeld hebben, geen nut. Te meer og daar de uiteindelijke beslissing n de Veiligheidsraad niet gevallen is en er nog nieuwe besprekingen in de Veiligheidsraad zullen plaats vinden, die al het tot heden in de Veiigheidsraad besprokene en verrichte weder geheel ongedaan kunnen W aken. Wij zullen het hierbij dan R ok moeten laten, wil , , De Banier" i op tijd verschijnen. Alleen wensen ij nog mede te delen, dat Amerika ijn aanbod van goede diensten, nu e Regering der Republiek dat aan­ a bod verworpen heeft, heeft ingetrokken, dat laatstgenoemde Regering eveneens de Nederlandse voorstellen van de hand gewezen heeft en dat het een gelukkig verschijnsel is, dat men hel daar wel vrijwel algemeen over eens is, dat de huidige toestand waarin door de schendingen van de wapenstilstand door de Indonesiërs meer Nederlandse militairen ten slachtoffer vallen, dan in heel de politionele actie, niet bestendigd kan blijven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen