Voor Oud en Jong

II

E Enkele dagen na het eerste verhoor z werd Elisabeth weer in dezelfde ka­ H mer gebracht en opnieuw omiderzocht. Nu echter was ook de beul met zijn knechten tegenwoordig. De voorzitter van de goddeloze raad begon zijn verhoor met de opmerking: Wij hebben u tot hiertoe goed behandeld, met veel zachtheid, maar nu zullen wij eens krachtiger moeten optreden, als ge ons niet rondborstig antwoordt, Scherprechter, tast haar aan! G U R t n u m v D v

Ach mijnheer, zei deze. Zij zal wel uit eigen beweging bidkennen. k H

Als dat zo is, zal het ons genoegen ioen. Elisaberth, blijft gij bij uw belijd snis? H h s

Ja, mijnheer, antwoordde Elisabeth, Bedenk wel wtat igij zegt! I m

Ja, mijnheer, dat doe ik. fk ben het a eigendom van Jezus Christus, Die k mij met Zijn bloed gekocht heeft. Ik W kan niet anders doen dan belijden, t dat ik op Hem vertrouw, op Hem al­ N leen! M

Scherprechter, doe haar de duimschroeven aan, gebood de voorzitter. De beul deed, wat hem bevolen was, perste de duimen en voorste vingers lussen ijzeren schroeven en draaide die zo sterk aan, dat het , bloed uit s D t t M z de nagels sprong. De pijn was zo hevig, dat de martelares de bezwijming nabij was.

Beken, zei de inquisiteur. ullen uw pijn verlichten. En wij

lisabeth antwoordde echter niet. Zij ag hoger op en bad overluid:

eere Jezus! Gij zijt een Redder in de nood! Gij zoudt bij mij zijn, hebt ij mij beloofd. Help en ondersteun w arme, lijdende dienstmaagd!

oep niet tot God! snauwde de ketermeester haar toe. Dat heb ik u iet bevolen. Beken, dan zullen wij w pijn verlichten en anders eester Hans, draai de duimschroeen nog wat aan!

e beul gehoorzaamde en even geoelde de gemartelde een onuitspreelijke pijn, doch ook maar even. De eere gaf haar de grote genade, dat ij haar smart ophief, want zij kon aar rechters kalm aanzien en prak:

k gevoel geen pijn meer; gij kunt ij gerust ondervragen '? n ik zal u ntwoorden. Want die God, Die ik en en dien, is bij mij en met mij! ilt gij herroepen? vroeg de recher.

een, mijne heren.

eester Hans, doe haar de scheenchroeven aan!

e beul ontblootte haar benen, nietegenstaande Elisabeth ernstig proesieerde.

aar de rechters spotten er mede en eiden:

Dan mioet ge meiar herroepen! De beul zette op iedere scheen een schroef en perste daardoor het vlees op ontzettende wijze samen. Onbeschrijfelijke pijnen leed Elisabeth, maar geen klacht kwam over haar lippen. De rechter deed de scheenschroeven nog wat aandraaien, waardoor de smart natuurlijk te groter werd, maar niets baatte.

Daarop werden schroeven gezet op de beengewrichten en nu scheen het de arme maagd te veel te worden, althans zij viel in zwdjm, zo diep, dat geen ademhaling meer bespeurd werd.

Misschien is ze dood! raadsleden. zei ééi^der

Na een korte tijd sloeg Elisabeth weer de ogen open en zeide;

Ben ik nog hier? Ik meende reeds in heerlijkheid te zijn. O zalig voorrecht: mijn Heiland wacht mij met de kroon der overwinning!

En zich toen tot haar rechters kerende, sprak zij:

Mijne Heeren! Ge meent mij te martelen, maar niets is minder' waar. t Is zo; soms gevoel ik een weinig smart, doch als de pijn hoog begint te worden, neemt de Heere de smart weg en mijn lichaam gevoelt niets. Maar te meer ervaart mijn ziel het zalig voorrecht van de gemeenschap met de Heere. En straks, ontbonden, zal ik altijd met Hem zijn! Maar o, mijne h^ren, hoe zal het u zijn, als eenmaal de dood komt? Kunt ge u

verantwoorden, wat gij aan 's Heieren arme schapen doet? O, laat uw handelwijze na en bekeert u tot die God, Die het aan mij toont, dat die op Hem verrouwt, op een vast Rots bouwt!

De rechters zagen elkaar verbaasd aan; er waren er die verbleekten. Ze zouden het nog eens met zachtheid beproeven en gaven bevel alle pijni-_ ging te staken. JÊÊ

Doch geen pijn, geen beloften, geen^B dreig-en geen vleitaal waren in staat de vrome maagd tot afval te bewegen. Daarom werd zij ter dood veroordeeld. Op 27 Maart 1549 zou zij sterven.

Die dag was voor Elisabeth een blijde dag. Wel was haar dood verschrikkelijk voor het menselijk ge-, voel. Ze werd namelijk in een zak genaaid en verdronken. Maar het was toch de ure der verlossing. En toen de wateren zich boven haar sloten en haar adem door die wateren werd afgesneden, werd haar de hemel geopend en mocht ze de Heere, Die haar kocht met Zijn dierbaar_ bloed, verheerlijken, volmaakt en eindeloos; mocht ze Zijn deugden prijzen op steeds nieuwe wijzen, ongestoord en tot in alle eeuwigheid. Op haar is van toepassing:

Zalig zij de doden, die in de Heere sterven, van nu aan. Ja, zegt de Geëist. Opdat zij rusten mogen van hun arbeid; en hun werken volgen met hen.

verweet, daar zij in Hongarije en andere landen een veel igroter aantal troepen op de been hielden dan Amerika in Griekenland, Van Amerikaanse kant werd de Russen te verstaan gegeven, dat de Amerikaanse hulp aan Griekenland zou voortgezet worden en dat zulks zou geschieden mei of zonder of desnoods tegen de Sovjet-Unie in. Na die woordenstrijd, die waarlijk niet •bevorderlijk is voor de goede onderlinge verstandhouding onder de volken en de vrede, werd met overweldigende meerderheid van stemmen besloten om een comrtiissie in te stellen, welke toezicht 6p de Balkan zal houden. En dit is niet het enige genal, waarbij in de Verenigde Naties hoogstgaande ruzie heeft plaats gehad. Bij de behandeling dar resolutie der Sovjet-Unie tegen de oorlogophitsers ging het er al evenzeer bar naar toe. De Russische afgevaardigde, Wysjinski ontzag zich niet de vroegere Amerikaanse minister Byrnes een oorlogsophitser te noemen en verklaarde; „Ik zou hem ongetwijfeld in de gevangenis werpen, indien ik de macht daartoe had, In elk geval zou ik hem en anderen de mond snoeren", en sprak vervolgens over aartsbarbaren, waarmede hij onder meer Churchill op het oog had. Hij zeide toch — hoe hoffelijk!!! weet men zich in de Veiligheidsraad uit te drukken — „Zijn het niet de helden van Fulton (daarmede doelende op de rede van Churchill, welke deze te Fulton hield) en de Amerikaanse monopoliehouders, die de nieuwe koers in de buitenlandse politiek aangeven, psychopathische aartsbarbaren, paranolalijders en schirophrenen, bezeten door waanzinnige ideeën"?

Deze woorden werden door de Philipijnse afgevaardigde beantwoord. En ook al op een verre van vriendelijke wijze. Hij noemde op zijn beurt de Sovjet-delegatie inconsequent en geïnspireerd door hatelijke motieven, waar deze aan de ene kant de poging om het onderzoek naar de werkelijike bedreiging van de vrede in Griekenland tegen werkte en aan de andere kant een resolutie tegen oorlogsophitsers had ingediend. De Amerikaanse gedelegeerde bleef vrij zakelijk, al klonk zijn protest tegen de Russische resolutie ook niet bepaald vriendelijk, waar hij zeer te recht in het midden bracht, dat hetgeen Sovjet-Rusland wil, noodzakelijk tot een politie-staat moet leiden. Zo waren de heren dan weder voor de zoveelste maal aan het kijven en kibbelen en maken het er naar, dat zelfs kringen, die eenmaal zeer sympathiek tegenover de Organisatie der Verenigde Naties s^ionden, er met afkeer tegen vervuld worden en het openlijk gaan uitspreken, dat het instituut der Verenigde Naties weinig anders doet dan de oorlog bevorderen en het onrecht en eigenbelang dienen.

Ten aanzien van de Palestijnse kwes-. tJe is het al niet beter gesteld. Ook daarbij grote ruzie. Het verdelingsplan^van de Organisatie der Verenigde Naties heeft bij de Arabieren een allesbehalve gunstig onthaal ont--vangen. De premier van Irak heeft zich zelfs geroepen geacht om in 't openbaar te verklaren, dat het leger Palestina binnen zou trekken, indien de Verenigde Naties het verdelingsplan ten uitvoer zullen brengen. Het zal slechts een kwestie van enkele minuten zijn, zo verzekerde hij, om Palestina te bezetten, als Engeland zijn troepen daaruit terug getrokken zal hebben. De Arabische strijdkrachten zullen elke macht bestrijden, die pogen zal om het Ara­ bisch leger te beletten Palestina binnen te marcheren. Palestina is de eerfte en de laatste verdedigingslinie van de Arabische wereld — zo besloot hij zijn verklaring. In dezelfde geest heeft de gouv.-gen. van Pakistan zich uitgelaten, toen hij zeide, dat hij nog steeds hoopte, dat het verdelingsplan ten slotte verworpen zal worden, daar de gehele Mohammedaanse wereld tegen de verdeling op zal komen, daar zij historisch, politiek en moreel niet te rechtvaardigen is. Dit alles heeft de Engelse regering niet weerhouden om haar besluit wereldkundig te maken, dat zij haar troepen op zijn allerlaatst vóór Maart 1949 uit Palestina terug zal trekken, indien de Organisatie der Verenigde Naties er niet in mocht slagen het Palestijnse vraagstuk op te lossen. Tevens heeft de Engelse Hoge Commissaris voor Palestina een beroep gedaan op de bevolking om een chaos te voorkonten na het terugtrekken der Engelse troepen. Het valt heel sterk te betwijfelen of dat beroep enig effect zal opleveren. Het is toch zeer te vrezen, dat het dezelfde kant op zal gaan als in het voormalige Brits-Indië, waarin, nadat de Engelsen er uit terug getrokken zijn, de hevigste strijd tussen de Hindoes en Mohammedanen is uitgebroken, welke reeds aan duizenden en duizenden mensen hel leven gekost heeft,

In Groot-Britt, annic gaat heY hoe langer hoe meer knijpen. De toestand is er zo, dat er drastische maatregelen moeten getroffen wor­ < den. De Engelse thuisvloot wordt dermate ingekrompen, dat zij niet groter is dan die van kleine Zuid-Amerikaanse rijken. De voedselvoorziening wordt nog al meer bepenkt. Alle aankopen van Amerikaanse tabak zijn tot nader order gestaakt. Wij zullen allicht nog wel eens gelegenheid hebben om daar nader op in te gaan. Wij zullen dit deze keer echter niet doen, daar ons overzicht anders te lang zou worden en te veel plaatsruimte in De Banier zou vorderen. Ook zullen wij uit dat oogpunt slechts met weinige woorden van het belangrijke bericht melding kunnen maken, dat uit Amerika gekomen is, namelijk dat het Amerikaans ministerie met eenparigheid van stemmen Trumans voorstel tot hulpverlening aan Europa heeft goedgekeurd en dat het congres op 17 November a.s. in een speciale zitting bijeen zal komen om dat plan in bespreking te nemen. Frankrijk, Italië en Oostenrijk zullen het eerst geholpen worden, daar in die landen een spoedige hulpverlening van node is, wil men een algehele ineenstorting voorkomen. Het bedrag van 642 millioen is genoemd als nodig om Frankrijk en Italië tot Maart overeind te houden. Ook op dez» hulpverlening zullen wij eveneens als op de bezuinigingsmaatregelen der Engelse regering wel nader terug moeten komen.

Besluiten wij ons overzicht met twee mededelingen. Ten eerste, dat Egypte thans schrikkelijk door een cholera-epidemie geteisterd wordt. De cholera heeft in de tweede maand, waarin zij nu in Egypte heerst, reeds in het begin dier maand 786 personen aangetast, van wie er 353 overleden zijn. In het geheel hebben er zich tot heden omstreeks 10.000 gevallen van cholera voorgedaan, waaronder 3.540 met dodelijke afloop. Vervolgens willen wij nog mededelen, wat volstrekt niet van belang voor het wereldgebeuren ontbloot is, dat het Iraanse Parlement met 102 tegen 2 stemmen de oliewet van zijn premier heeft goed­ gekeurd. Hiermede heeft het Parlement de overeenkomst, welke de premier vroeger met de Russen hid getekend, en dat een gezamelijke exploitatie der oliebronnen inhield, van de hand gewezen. Die nadere beslissing is Amerika wel heel naar de zin, maar zal niet nalaten in Sovjet-Rusland kwaad bloed te zetten, terwijl Engeland haar ook met lede ogen aanziet. Het heeft namelijk Iran reeds de raad gegeven de deur voor verdere besprekingen met Sovjet-Rusland open te houden. Men heeft hier een treffend voorbeeld, dat ten aanzien van de petroleum en handelsbelangen Amerika en Engeland niet twee handen op één en dezelfde buik zijn. Voorts is het te verwachten, dat Sovjet-Rusland de beslissing niet voor zoete koek op zal nemen en daartegen te zijner tijd wel dé nodige maatregelen zal treffen. Het zal niet de eerste keer zijn, dat om louter materiële belangen een oorlog tussen twee landen is uitgebroken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen