Het kennen van de Naam des Heeren

En die Uw naam kennen, zullen op U vertrouwen, omdat Gij Heere, niet hebt verlaten degenen, die U zoeken Ps. 9 : U

edurige ontdekkingen en nieuwe enbaringen zullen ons met diepe iaamte vervullen en een lage laats doen innemen op de wereld, edige vaten rammelen het meest, vrienden, hoe meer wij van God ren kennen, hoe minder wij er van en kunnen, maar ook hoe meer ize woorden met zout besorengd illen zijn en hoe meer eerbied en itzag onze harten zal vervullen!

.maar dit moet gevat worden. ie minder wij er dan van zeggen mnen, hoe meer wij er dan van illen uitdrukken. O, als wij er eens ets meer van zeggen kunnen, dan ibben wij er nog nooit in ons leven veel van gesproken. Als het vat fns gaat overlopen en wij in de dailijke tegenwoordigheid van God plaatst worden.

ozes in Exodus 33 had zulk een itk heimwee naar de openbaring wis: Toon mij Uw heerlijkheid. En it zegt dan de Heere tot hem? Gij udt Mijn Aangezicht niet kunnen in; want Mij zal geen mens zien leven. Wat een majesteit en wat n heerlijkheid! Toch mocht Mode achterste delen zien, maar !t Zijn Aangezicht,

aleer het plaa!ts had, werd Modie getrouwe knecht des Heegezet in een kloot der steen-Is en met Gods hand overdekt, In vier-en-dertigste hoofdstuk gt Mozes de begeerte van, zijn , doch wanneer de Heere dan 'rbij gaat en Zijn heerlijkheid uitept, heeft Mozes niet gesproken. ote, kostelijke genade, maar wat ikt dan een mens in het niet voor 'd weg. En dat is nu de zaligheid. ld alles en wij niets. Verwondering aanbidding vervult het hart derlen, die met zulke openbaringen feeld worden. Daar gaat wat-van . Toen Mozes van de berg kwam, »ik zijn aangezicht. Als God in-41, dan kunnen wij uitdrukken. rivier Gods is vol water,

t toch een ieder het eens ernstig derzoeke voor het ! aangezicht Heeren, O lezers, ons hart mocht ' meen krimpen, als wij zien in ^\P\ ^^^^' '^".'^' gemeente, land volk. hoe treurig het er bij staat, ft volk gaat verloren omdat het •n. kennis heeft,

in geslacht, arm geslacht, dat daar 'der bekommering de eeuwigheid êmoet reist. O, die gesloten conïnties, die verharde consciënties, loegeschroeide eonsciënties in dz l^n, die wij beleven. Wij kunnen niet genoeg uitdrukken, hoe urvol allerwege de toestand is, Laten wij het maar eerlijk bekennen, er wordt wat gestreden, wat geijverd, maar in de grond der zaak: zonder verstand. Men maakt zich druk over alles en over allerlei, maar niet over de ere Gods en over de verbreking van Jozef. Vrienden, dat wij toch eens tot bezinning kwamen en ons hart bij de waarheid mochten leggen, • De tijd is voorts kort. De duivel houdt ons maar bezig, maar onszelf vergeten wij en de ere Gods bedoelen wij niet.

Laten wij maar bij ons zelf blijven, Hoe staat het in ons persoonlijls; Ieven met de kennis van God? Welke vor-deringen, welke oefeningen zijn er? Neemt God ons nog wel eens alleen? Nicodemus kwam 's nachts meerdere malen niet op bed, maar dan was de reis naar de Heere Jezus.

Ik weet niet of hij getrouwd geweest is, maar als het zo geweest is, dan heeft die vrouw het v/el geweten, wat er plaats vond, al heeft hij drie J'iar voor de wereld .verborgen geleefd,

Wat al godsdienst en wat al belijdenis, maar wat weinig worden de ver borgen omgangen met God gekend. Een zwijgend God, zwijgende instellingen, zwijgende oordelen, zwijgende goedertierenheden, O, spreek het maar niet tegen, want die tijd beleven wij thans,

Dat wij toch eens gingen kermen voor bet aangezicht des Heeren, Dat de priesters wenende mochten liggen tussen de voorhof en het altaar: Spaar Uw volk, spaar Uw volk en geef Uw erfdeel niet over. God bezoeke ons hart, Zijn erfdeel, ons huis en onze gemeenten, ja Zijn kerk op aarde, opdat er nog eens een levendig gemis kwam eri levendige bekommering om Christus te gewinnen. God zou aan Zijn eer komen en Koningskinderen zouden niet zo mager zijn van dag tot dag.

Sions Koning mocht 'Zijn schepter nog eens zwaaien over de lengte en breedte der aarde. God gedenke de uitverkorenen uit het geslacht van ^^< Cham en Japhet. Hij mocht Juda s steen herbouwen "it het stof.

t), ziet toch af, wat ik u bidden mag, "^^n alles, wat bij de dood zal wegvallen. Hout, hooi en stoppelen zullen gewis verbranden en geen stand ^'^uden in de dag der eeuwigheid. Alleen de gerechtigheid van Christus fedt van de dood. God wordt verheerlijkt in Zijn eigen werk.

Onverschillige, losbandige, dartele ieugd, sta toch eens stil op uw zondeweg. Gij wilt van bet leven genieten, maar gelooft het, het is alles bedrog, Zoekt de Heere en leeft en treedt op de weg des verstands.

Volk des Heeren, dat - iets van die kennis mocht opdoen als vrucht van de onderwijzing Christi; is er nog betrekking op om er meer van te kennen? Hoe staat het in het „binnenland"? Zijt gij tevreden over uzelf en gaat gij gerust voort op hetgeen geopenbaard is? God geve u een hei-- lige onrust, totdat uw ziel rust in God mag vinden. Maar dan ook voordurend heimwee om in de kennis van de enige en drieënige God te mogen toenemen, tofdat gij eenmaal tot die volle kennis zult komen in de hemel, die eindeloos zal voortgaan, om tot in alle eeuwigheid God te prijzen bovenal. Amen,

Gr. R. Ds. W. C. L.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen