De Beginselen der Staaikundig Gereformeerde Partij

Yoor Studie en Leidraad

De belangstellende lezer kan zich herinneren, dat wij in ons laatste artikel, handelend over de naam der S.G.P. en 'de zin en de betekenis daarvan uiteengezet hebben, dat de S.G.P. alleen reeds krachtens de naam „Gereformeerd" overeenkom-, stig de oude gereformeerde geloofsovertuiging de volstrekte souvereini-' teitMSods belijdt. Wij hebben tevens aangetoond, dat deze belijdenis mede brengt, dat God de Heere uit dien hoofde als Schepper, Formeerder en Opper heer van al wat leeft er recht : : 'op heeft en in Zijn geopenbaard .Woord eist, dat een iegelijk mens aan Zijne geboden absolute gehoorzaamheid betoont en dat een ieder, . van welke kwaliteit hij ook moge zijn, aan die eis onderworpen is. Ni€-'; mand, zo hebben wij met beroep op •'Gods Woord aangetoond, ook al is hij • •nog zo hoog van staat en aanzien in ^e maatschappij, koning noch onderdaan, edelman noch bedelman, heeft .'God in Zijn Woord enige ontheffing Van die dure verplichting toegekend, j Op het einde van ons vorige artikel ! hebben wij verklaard, dat wij uit ': oorzaak van de aloude gereformeerde geloofsovertuiging onmogelijk in 1 konden stemmen met artikel drie c gg g o t a W z G G g van het Anti-revolutionnaire program, maar haar inhoud en strekking deswege met alle beslistheid moesten verwerpen. Genoemd artikel 3 van het Anti-revolutionnair program nu Itiidt als volgt:

„Ook op staatkundig terrein belijdt zij .de eeuwiige beginselen van Gods Woord; zó evenwel, dat het staatsgezag noch rechtstreeks, noch door de uitspraak van enige kerk, maar alleen in de consciëntie der overheids^ personen, aan de ordinantiën Gods gebonden zij."

Onze bezwaren richten zich niet alleen tegen de beperking, waar het artikel Gods ordinantiën alleen in de consciëntie der overheidspersonen gebonden wil hebben, maar ook tegen de uitdrukking „de eeuwige beginselen van Gods Woord".

Deze uitdrukking is zeer vaag. Zij ontsluit de weg voor allerlei misvatting. Gods Woord is ter dezer zake als in alle zaken zeer nauwkeurig. Wij kunnen dit gemakkelijk bewijzen. Het spreekt toch in deze van Gods Woord, Getuigenis en Wet, van Gods geboden, rechten en inzettingen. , Ten bewijze daarvan voeren wij het volgende aan.

Als Mozes aan het volk Israël Gods geboden heeft bekend gemaakt, dan sprak hij daarna:

„Dit zijn dan de geboden, de inzettingen en de rechten, die de Heere Uw God geboden heeft om u te leeren; opdat gij ze doet in den lande, naar hetwelk gij henen trekt om dat erfelijk te bezitten; opdat gy den Heere uwen God vreest, om te houden al Zijne inzettingen en Zijne ge-, boden, die* ik U gebied; gij en uw kind en uw kindskind al de dagen uws levens en opdat uwè dagen verlengd worden. Hoort, Israël de, Heere onze God is een eenig Heere. Zoo zult gij den Heere uwen God liefhebben met uw gansche hart en met Uw gansche ziel en met al uw vermogen. En deze woorden, die ik u heden gebied, zullen in uw hart zijn. En gij zult ze uwe kinderen inscherpen en daarvan spreken, als gij in uw huis zit en als gij op de weg gaat en als gij neder ligt en als-gij opstaat. Ook zult gij ze tot 'n teeken binden op uw hand, en zij zullen u tot voorhoofdspanselen zijn tusschen uwe oogen. En gij zult ze op de posten uwes huizes en aan uwe poorten schrijven".

Zo ook hebben al de profeten des Ouden Verbonds bepaaldelijk en zeer nauwkeurig gesproken van Gods inzettingen, geboden en rechten, van Gods Woord, wet en getuigenis. Allen hebben gesproken zoals de profeet Jesaja sprak, waar hij ïli des Heeren naam en kracht Israels volk tot regel stelde: „Tot de wet en de getuigenis zo zij niet spreken naar deze woorden, het zal zijn, dat zij geen dageraad zullen hebben".

En ook in het Nieuwe Testament is het niet anders geleerd. Men bedenke slechts het Woord van de Zone Gods, dat daar luidt: „Meent niet, dat Ik gekomen ben om de Wet en de Profeten te ontbinden. Ik ben gekomen om dezelve te vervullen". Alsook hoe indrukwekkend Deze getuigd heeft: „Hemel en aarde zullen voorbijgaan, maar van Myne woorden, zal tittel noch jota ter aarde vallen". Men vergete daarbij vooral niet, dat Gods Woord met deze hoogst ernstige en waarschuvpende woorden besloten wordt: „Want ik betuig een iegelijk, die de woorden der Profetie dezes Boeks hoort, indien iemand tot deze dingen toedoet, God zal over hem toedoen de plagen, die in dit Boek geschreven zijn, en indien iemand afdoet van de woorden des Boeks dezer Profetie God zal zijn deel afdoen uit het boek des levens en udt de heilige stad en uit hetgeen in dit Boek geschreven is. Die deze dingen getuigt zegt: Ja, Ik kom haastelijk. Amen. Ja, kom Heere Jezus, de genade onzes Heeren Jezus Christus zij met u allen. Amen".

Het moet een ieder wel in het oog springen, welk een scherp contrast er in "deze bestaat tussen Gods Woord en artikel drie van het Anti-revolutionnaire program, 't Eeyste spreekt nauwkeurig en precies van Gods Woord, Wet en Getuigenis, van Gods rechten, geboden en inzettingen, het tweede vaag en rekkelijk: „van de eeuwige beginselen van Gods Woord". Dit rekkelijke en vage wordt enigermate beperkt als het artikel aan het slot de woorden „de ordinantiën Gods" bezigt, maar het wordt daarmede allerminst te niet gedaan.

Het gebruik van de uitdrukking „dé eeuwige beginselen van Gods Woord" geeft maar al te zeer aanleiding, dat Gods Woord ondermijnd wordt en aan menschelijke beoordeling onderworpen wordt. Gelijk dat in.Rome's kerk het geval is, waar naast Gods Woord als kenbron de traditiën dier kerk zulk een beslissend woord spreken. En om nog een ander voorbeeld, aan de historie ontleend bij te brengen, dit geldt evenzeer ten aanzien van de wederdopers, die in vroeger eeuwen in IK^oravië als „Broedergemeente" bestonden en aldaar „een gemeenschap der heiligen" vormden. Wie lid van die gemeenschap wilde worden, moest zijn goederen aan de gemeenschap afstaan. Deze gemeenschap was van oordeel, dat de doop een band van goed geweten met God en de aflegging van de oude mens was en dat processen voeren, wapens dragen, het afleggen van een eed en het bekleden van een overheidsambt Gods kinderen verboden was. Zij poogden een Godsrijk op aarde te stichten. Zij deden zulks veelal met beroep op egn Bijbeltekst, ^^felke hoogst eenzijdig naar-voren werd gebracht of meermalen geheel uit zijn verband werd gerukt, zich grondende op wat men naar het huidige spraakgebruik de eeuwige beginselen van Gods Woord kan noemen.

Daarop vestigde in de negentiende eeuw John Minter Morgan zijn sociaal economische levensbeschouwing, terwijl Tolstoi de eeuwige beginselen van Gods Woord met even eenzijdig beroep en gans verwrongen uitlegging van enkele Bijbelteksten in de Bergrede vond.

Wij zouden nog tal van andere voorbeelden kunnen aanhalen, dat men met beroep op de eeuwige beginselen van Gods Woord en op soortgelijke overwegingen in de loop der eeuwen van Gods Woord naar louter menselijk inzicht alles gemaaki; heeft, wat men naar die opvatting van hetzelve beliefde te maken, en dat men zulks ook nog in onze dagen doet. Zo is er in de jongste tijd in de Anglikaanse kerk een grote groep druk in de weer geweest om de dusgenaamde vloekpsalmen uit het Oude Testament en uit die kerk te verwijderen, omdat zij, naar het oordeel van die groep, tegen Christus' leer en de beginselen van het Nieuwe Testament indruisten.

„De eeuwige beginselen van Gods Woord", wat kan daar al niet onder verstaan worden? Wie moet tenslotte uitmaken wat daaronder te verstaan zij?

Die uitdrukking geeft maar al te zeer aanleiding, dat Gods Woord omlaag gehaald, ja, geheel door menselijke inzettingen krachteloos gemaakt wordt.

Het is dan ook die oorzaak, dat wij met die uitdrukking allerminst vrede kunnen hebben, ja, zelfs er met alle beslistheid tegen in verzet moeten komen.

De S.G.P. wil ons volk dan ook niét terugroepen tot de eeuwige beginselen van Gods Woord, maar tot Gods Woord en Wet zelf. Zij treedt daarmede in het voetspoor van Gods Woord en in dat van de oude kerken der Reformatie en onderwerpt zich daarmede onvoorwaardelijk aan de uitspraak van het ongewijzigde artikei 36 der aloude Nederlandse Geloofsbelijdenis, dat ons leert, dat het overheidsambt daartoe door God is ingesteld, opdat God van een iegelijl^ geëerd en gediend worde, gelijk Hij in Zijn Woord gebiedt. Men lette er wel op, dat in dat artikel niet gewaagd wordt van „de eeuwige beginselen van Gods Woord", maar zakelijk, helder en klaar, precies en nauwkeurig van Gods Woord. Gelijk ook alle bybelheiligen zulks doen. Gedenk alleen maar, hoe David belijdt: „Uw Woord is een lamp voor mijn voet 6n een licht voor mijn pad", en wederom: „Waarmede zal de, iöngêling zijn pad zniver houden? Als hij dat houdt naar Uw Woord", en hoe hij bidt: „Ontdek mijn oogen, opdat ik aanschouwe de wonderen van Uw wet", en „leer mij Uwe inzettingen".

Wij zullen het voor deze keer hierbij moeten laten. Een volgend maal wensen wij> 'uiteen te zetten, hoe wij ons ook niet kunnen verenigen met het tweede gedeelte van artikel drie van het Anti-revolutionnaire program. Wij doen dit thans niet, dewijl ons artikel anders te lang zou worden en te veel plaatsruimte in De Banier zou innemen, doch wij stellen nu al vast, dat wu ons daarmede, gelet op het oude, Gereformeerde standpunt, volstrekt niet verenigen. Wij zijn voornemens, ons daarbij, evenals de oude-Gereformeerden zulks deden, op Gods onfeilbaar Getuigenis te gronden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen