Indië
Het grote belang dat er ten aanzien van Indië bij deze verkiezing op het spel staat noopt ons aan Indië nog eens een apart artikeltje te wijden. Het dreigt met Indië geheel mis te lopen. Dat was van de aanvang te zien. Prof. Logemann, als minister van Overzeese Gebiedsdelen, verklaarde destyds wel, dat het onwaardig en onvruchtbaar was met Soekarno te onderhandelen, maar desondanks ging zijn regering er toch mee onderhandelen. Hier te lande worden de collaborateurs vervolgd; in Indië werd een aartscollaborateur als Soekarno is, door onze Regering in 't zadel gezet en wordt hij als gelijkwaardig partner gehuldigd. Hij en zijn regering schonden herhaaldelijk de gesloten wapenstilstand met gevolg dat velen onzer militairen verwond en gedood werden. Tal van schandstukken als brandstichtingen, vernielingen, moordpartijen tot op vrouwen en kinderen toe werden er onder Soekarno's bewind bedreven. Duizenden Nederlanders en inheemsen, die niet naar Soekarno's pijpen wilden dansen, werden er door hem en de zijnen in kampementen en gevangenissen opgesloten. Tegen Indonesische volken, die niet onder het tyranniek bestuur van de I? donesische republiek begeerden te leven, werden allerlei terroristische middelen toegepast. Vrouwen werden gedwongen om in concubinaat te leven. In één woord, de meest ergerlijke gruwelen en wanbedrijven werden door de Indonesische republiek bedreven. Zij betoonden zich in alles al even onbetrouwbaar te zijn. Vervuld met haat tegen alles wat Nederlands is, was zij er op uit Nederland zo veel mogelijk op schandelijke wijze te onteren. Eerst het acoord van Linggadjati, dat het moderne Canossa voor Nederland is, daarna zo vele gruweldaden en ver dragsschendingen, ja, het is daarbij zelfs zo ver gekomen, dat de Nederlandse delegatie in Djogjakarta op' het smadelijkst bü haar komst gehoond is geworden. Dit alles heeft onze Regering en de haar steunende partijen, rooms en rood, er niet van kunnen afhouden om met Soekarno te blijven onderhandelen. Daarbij heeft zij het toegelaten, dat de Vei-! ligheidsraad geheel ten onrechte een zuiver Nederlandse aangjelegenheid tot zich getrokken heeft. In één woord, het is een wanbeleid van de ergste soort geworden. Dit heeft de republiek steeds brutaler en aanmatigender doen optreden, getuige het hoogst ergerlijke feit, dat 23 Juni j.l. de Batavia-Bandoengexpres door sabotage tot ontsporing is gebracht en door gewapende Indonesiërs aangevallen. Tien der inzittenden moeten gedood en tien gewond zijn. Hoe broodnodig is het, dat aan het wanbeleid onzer Regering een einde wordt gemaakt en dat er een andere koers wordt ingeslagen.
Wie daaraan mede wil werken, brenge zijn stem uit op
Ds. Zandt, no. l van lijst 7
die in tegenstelling met de Kamerfractie der Christelij k-Historische Linie en die van de Partij voor Vrijheid en Democratie, tegen de Grondwetsherziening stemde en die, ofschoon wars van een uitbuitende koloniale politiek, de eeuwenoude band tussen Nederland en Indië tot welzijn van beide landen bewaard wil hebben en daarvoor in onderscheidene Kamerredevoeringen krachtig is opgekomen.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 juli 1948
De Banier | 8 Pagina's