Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenlands Overzicht

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenlands Overzicht

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

De wereld staat naar rijke beursen. Welk een tomeloze jacht kunnen wij alJerwege waarnemen naar het goed, dat vergaat! Daar heeft de mens het van nature op gezet. Klein en groot wil een zo groot mogelijk deel van de aardse goederen hebben. Daar loopt, draaft, slaaft en slooft men voor. Daarvoor duwt men zijn medemens opzij, ja, loopt men hem desnoods onder de voet. Om macht, eer, aanzien, rijkdom ontketent men zelfs een bloedige oorlog. Het is immer en overal hetzelfde, de machtigen der aarde zoeken de heerschappij. Wordt die hen betwist, dan begint het ongenoegen.

Dat kunnen wij duidelijk zien in de houding welke Sovj et-Rusland tegenover Joego-Slavië aanneemt. Dit rijk wil niet geheel en al naar de pypen van Stalin dansen. Nu is het bij hem in ongenade gevallen. Zyn werktuig, de Kominform, heeft openlijk zijn afkeuring over de Joego Slavische regering uitgesproken. Dit is een opzienbarende gebeurtenis, welke in heel de wereld de aandacht getrokken heeft. Geen wonder. Het betekent een scheur in de communistische gelederen, een breuk tussen Sovjet-Rusland en Joego-Slavië, ook al blijven op het ogenblik de diplomatieke betrekkingen tussen die landen geheel ongewijzigd.

De Kominform, de communistische wereldorganisatie, welke sterk onder de invloed van de Russische bolsjewisten staat, heétt openlijk haar scherpe afkeuring over het gedrag van de Zuid-Slavische leider maarschalk Tito uitgesproken. Hij wordt er door haar van beschuldigd, dat hij het algemeen communistisch belang verraden heeft, door gemene zaak met de geallieerden te maken. Hem en zijn mede-leiders wordt ten laste gelegd, dat zij laaghartige Trotzkisten zijn, die het Jbego-Slavische volk in het ongeluk storten. In de publicatie van de Kominform v; orden de communisten in Joego-Slavië vurig aangespoord om Tito en de zijnen zonder vorm van proces kort en goed aan de dijk te zet-' ten. Of de Kominform die aanspo­ ring met succes beKroond zal zien, valt zeer te betwijfelen. Tito is in zijïi land de geziene man. Hij deelt er onbetwist de lakens uit. De communistische party daar te lande heeft haar ongeschokt vertrouwen in Tito en zijn mede-regenten uitgesproken.

Desniettemin zal stellig de Kominform er alles opzetten om Tito van de baan te krijgen. Deze zal het nog moeilijk genoeg krijgen, dewijl heel de even te voren genoemde organisatie zich met algemene stemmen tegen hem gekeerd heeft. Reeds zijn de gevolgen daarvan merkbaar. De Albanese Minister van Buitenlandse Zaken heeft de verkoop van Joegoslavische couranten in zijn land verboden. Bovendien is er bevel gegeven, dat alle voor Joego-Slavië gunstige uitspraken uit de schoolboeken verwijderd poëten worden, terwijl de portretten van maarschalk l'ito van de muren zijn gehaald. Daar is het zelfs nog niet bij gebleven. De Albanese communistische partij heeft haar volledige solidariteit met de resolutie van de Kominform betuigd. En dat in voor Tito zeer krenkende bewoordingen.

Het een ander heeft ten gevolge gehad, dat er geen geringe spanningen tussen Joego-Slavië en Albanië* zijn ontstaan. De Joego-Slavische regering heeft het reeds nodig geoordeeld bij de Albanese een protest in te dienen naar aapleiding van een reeks incidenten.

De verhouding tussen de Kominform en Joego-Savië zal er stellig niet beter op worden, nu inmiddels Amerika toestemming verleend heeft, dat het Joego-Slavisch dollar-bezit, dat geblokkeerd was, vrijgegeven wordt. De tijd zal leren, welke gevolgen de gfdragswijze van Tito uiteindeliik zal hebben. '

De Kominform zal zich er niet rustig bij neerleggen. Zij blijft overal in heel Europa en ver daarbuiten wroeten. In Italië treedt dat zichtbaar aan de dag. Dat wordt bezocht door stakingen. Het is thans daarbij zover gekomen, dat het Italiaanse vakverbond een algemene staking gelast heeft. Niet minder dan zeven millioen Italianen kregen van het nationale vakverbond opdracht een halve dag te staken als eerste daad in een werk agitatie. Dat vakverbond staat onder leiding van de comm.u nisten. Dat verbond nu heeft opdracht gegeven om alle industriële activiteit van twaalf uur tot middernficht te doen stilstaan, de bus-en tramdiensten van vijf uur tot middernacht. Alleen de openbare diensten zoals Post, Telegrafie, Telefonie, spoorwegen, electriciteitscentrales blijven in werking. Daar gaat over heel Italië dus weer een stakingsgolf.

Ook in Frankrijk is voor de zoveelste maal weer een staking van vrij grote omvang uitgebroken. Ditmaal in Marseille in het scheepvaartbedrijf met gevolg, dat vandaar geen schepen konden vertrekken.

Roeren de communisten zich in genoemde landen, dat is niet minder het geval in Duitsland. Aldaar gaat het speciaal in Berlijn nog hard tegen hard. De verhouding tussen de geallieerden en Sovjet-Rusland is er nog verscherpt geworden. De Russen toch hebben zich teruggetrokken uit het intergeallieerd bestuur van Berlijn. In Juni 1945 werd te Berlijn vastgesteld dat „het gehele gebied van groot Berlijn zal worden bezet door troepen van elk der vier mogendheden. Een intergealliëerd bestuur (in het Russisch Kommandantura geheten), bestaande uit de vier commandanten, benoemd door hun respectieve opperbevelhebbers, zal worden gevormd voor de gemeenschappelijke administratie."

Uit de Kommandantura hebben de Russen zich nu teruggetrokken. Zij hebben doen weten, dat zij hun vertegenwoordigers niet meer zullen afvaardigen naar de vergadering van welke commissie dan ook, omdat zij zich niet kunnen neerleggen bij de monetaire maatregelen (geldzuivering) die de geallieerde mo­ gendheden te Berlijn hebben getrof-^ fen.

Dit kan vrij ernstige gevolgen hebben. Indien toch de Russen niet meei in de Kommandantura verschijnen! dan heeft deze feitelijk opgehoudei te bestaan. De drie overgeblevei mogendheden kunnen dan wel blijven vergaderen en besluiten nemend maar het is te verwachten, dat de Russen daarmee gene!rk|i rekeningl zullen houden en in eigen sector zelfstandig hun beslissingen zullen nemen en uitvoeren. Dit Z9u kunnen leiden tot een splitsing in het gemeentebestuur van Berlijn met gevolg, dat er te Berlijn twee burgemeesters en twee gemeenteraden in de toekomst zouden komen. De toe-' komst zal moeten uitwijzen, of dit ook metterdaad geschieden zal. I

Zonder twijfel is de bedoeling van het Russische besluit om de positie der geallieerden in Berlijn , te bemoeielijken en dezen daaruit uiteindelijk te verdrijven. Doch dit zal zo vlot en gemakkelijk nog niet gaan. De Engelse minister van Buitenlandse zaken, Bevin, heeft in het Parle-: ment met stellige nadruk verklaard, dat het de geallieerde mogendheden volle ernst met hun besluit is om tot elke prijs in Berlijn te blijven. In diplomatieke kringen neemt men aan, hoewel men daarin erkent, dat de toestand zeer ernstig is', dat 't gerezen conflict niet tot een oorlog zal leiden. Desniettemin is men op dit punt niet geheel gerust, daar toch het besluit om uit de Kommandantura te treden, er op wijst, dat de Russen niet van zins zyn om water in hun wijn te doen.

Wat de voedselvoorziening van Berlijn betreft, deze geschiedt, daar de Russen nog steeds op de grond alle toegangswegen naar Berlijn bezet houden, thans door de lucht. Het blijkt, dat de geallieerden op die wijze Berlijn nog een hele tyd van het nodige voedsel kunnen voorzien en dat ook de Russen zelf van de tegenmaatregelen der geallieerden geen geringe last ondervinden.

Het zal daar wel op uitlopen, dat er een West-Duitsch rijk wordt gesticht. Dienaangaande worden de voorlopige maatregelen getroffen. Doch dewijl volstrekt niet alle bijzonderheden daaromtrent bekend zijn, zullen wy op die kwestie althans in dit verslag niet nader ingaan.

Ten slotte nog enkele woorden over •Palesltina. Het schijnt wel vast te ; staan, dat de Arabische volken niet I van een Joodse staat in dat land wil-, len weten. Zij schijnen zich absoluut tegen een verdeling van Palestina te • willen verzetten. Men mag dan ook wel aannemen, dat zij het bemiddelingsvoorstel van Bernadotte, hetwelk in die richting gaat, van de hand zullen wijzen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 8 juli 1948

De Banier | 8 Pagina's

Buitenlands Overzicht

Bekijk de hele uitgave van donderdag 8 juli 1948

De Banier | 8 Pagina's