BRIEF uit Zeeland

LXXX.

De verbindingen met Zeeuws Vlaanderen zijn reeds jaren het zorgenkind van het Provinciaal Bestuur geweest. Er is schier geen vergadering van de Staten van Zeeland gehouden of de bootdiensten op de Wester-Schelde kwamen, bij die op de Ooster-Schelde, in bespreking, "^ele klachten zijn er geuit, over materiaal, over personeel, over de dienstregelingen, over alles wat voor die diensten nodig was of daarmede ook maar verband had.

Ook de tarieven hebben veel overleg geëist, want, reeds altijd werden op die diensten grote tekorten geleden. Met de provincie Zeeland is het Rijk altijd betrokken geweest bij die diensten, want er werd in het tekort voor 80 procent subsidie genoten. Toch bleef het overschietende nog een zware last voor de provincie. vooral als in acht werd genomen het kleine bevolkingsaantal en de lage opbrengst der onderscheidene bsla»tingen.

Als de statistiek der belastingen wordt geraadpleegd dan is het te zien dat de provincie Zeeland reeds jaren lang aan de top der belastingheffing stond, dat alle bronnen, welke er waren, ten volle moesten worden gebruikt om de middelen te vinden welke er nodig waren.

Dat is, gezien de ligging van Zeeland, niet onbegrijpelijk. Een zware last drukt op die provincie door de technische dienst. Het is water hier water daar. Oeververdediging over lange lijn, en daarbij een ligging die weinig mogelijkheden biedt voor industrie en anderszins. Herinnerd kan worden aan de pogingen om de „Zeeland" niet meer uit Vlissingen een dienst op Engeland te laten valen, maar van Hoek van Holland. En zo is er meer. Het is dus steeds strijd en moeite geweest, maar de bootdiensten waren het zorgenkind, want daardoor moest het verband tussen de delen der provincie worden onderhouden. Daarbij moest, niet uit provinciaal belang, maar inzonderheid uit rijksbelang, gewaakt v/orden dat de Zeeuws Vlaming niet naar de zuidelijke nabuur trok, maar zijn in-en verkopen naar Nederland richtte.

Daarin vond de regering toen ter tijd een reden om 80 "/o in de nadelige saldi te betalen en om eindelijk niet alleen de tekorten te helpen dekken, maar het vervoer kosteloos te doen plaats hebben en de exploitatiekosten voor rekening van het rijk te nemen.

Daarmede was een voldoening verkregen van wensen welke er lang waren. Immers, het rijk heeft een net van rijkswegen, welke het gehele land doorkruisen, en ook in Zeeland de hoofdverbindingen vormen. Echter, die verbindingen werden onderbroken door de rivierarmen. Bouwde het rijk over de rivieren bruggen, zodat de veren, voorheen zo lastig, verdwenen, in Zeeland bleven daar n^aar de veren bestaan, en niet alleen de moeilijkheid van het gebruik, de tyd welke er voor nodig was ze over te trekken, maar bovendien raoest ook betaald worden. Wel niet het volle pond, want er was een tekort van 250.000 gulden, maar toch kon geen rivierarm worden gepasseerd, of, de reeds wegenbelasting betalende weggebruiker moest voor die vervoersinogelijkheid ook weer offeren. Groot was dus de voldoening, dat er vrij vervoer was.

Maar, zoals meestal, ook deze zaak heeft twee kanten. Voor het zakelijke verkeer is vrij vervoer nodig, maar, hoeveel wordt geen gebruik gemaakt van die diensten voor onzakelijke doeleinden?

Nu schijnt de regering te overwegen om weer over te gaan tot het heffen van veergeld. Begrijpelijk wil de regering de tekorten verminderen. Dat is te aanvaarden, maar niet is te aanvaarden dat daarvoor de kosteloze overvaart vervalt. Dat geeft weer een druk op de provincie Zeeland, dat zal de Zeeuws Vlamingen nopen zich meer naar België te oriënteren, dat past niet in de lijn der rijkswegen, dat is niet dezelfde behandeling als anderen ondervinden. Toch kan het vervoer zoals nu niet bestendigd blijven. Maar, er is ook een andere mogelijkheid. Een moge-' lijkheid om het onzakelijke vervoel tegen te gaan zonder moeite zelfs, ja, op een wijze die alleszins aan te bevelen is, op een manier welke de overheid zou moeten aangrijpen als te zijn volgens Gods gebod. Die mogelijkheid ligt in het stilleggen der boten op de Zondag. Dan is er onza- lielijk vervoer, dan komen er velen over die Gods Dag ontheiligen. Dan moet het personeel maar in touw zijn. Dan zullen de onkosten sterk verminderen, maar dan bovenal wordt aan de eis Gods voldaan.

A cc. ni ai O T< /< )( li Ji Als er dus iets moet worden gedaan om de onkosten te verminderen, dan is daar een mogelijkheid. Voor 1946 moest het rijk meer dan een millioen galden bij tellen, en dat is mee te tellen. Wil het rijk verminderen, goed, maar dan eerst bezuinigen zodat Gods gebod wordt gehandhaafd en alleen getroffen worden, neen, het is onjuist te schrijven „getroffen" worden, dat het de onzakelijken belet wordt te handelen tegen Gods gebod, dan worden ze niet „getroffen" maar een „dienst" bewezen.

Uw Zeeuwse Briefschrijver.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen