Voor Oud en Jong

LUI.

Een volgende getuige van de onvervalste leer der Heilige Schrift uit Engeland's historie is Rowland Taylor, doctor in de rechten en bedienaar van Gods Woord te Hadley. Hij was een godvruchtig man, die zelf in afhankelijkheid van de Heere in practijk bracht, hetgeen hij anderen predikte, zodat hij bij zijn geestverwanten in hoge achting was. Begrijpelijkerwijs had hij echter ook vele vijanden, daar toch Gods Woord nadrukkelijk leert, dat allen die Godzaliglijk willen leven, vervolgd zullen worden in deze wereld. Taylor heeft de waarheid van het Schriftwoord ten volle ondervonden.

Dat begon al vrij spoedig nadat Mifla de bloedige de troon van Engeland had beklommen en er ook in Hadley waren, die aldaar de roomse godsdienst wtjlden ingevoerd zien. Toen Taylor zich daartegen verzette, kon de botsing niet uitblijven. Die kwam vooral tot uiting toen de Roomsgezinden met een priester de afspraak maakten, dat deze in de Week vóór Pasen de dienst zou waar­ nemen in de kerk van Hadley en dan de mis zou opdragen. Toen Taylor, die g van dit plan niets afwist, op ongevs^one tijd de klok zijner kerk hoorde luiden, spoedde hij zich onmiddellijk daarheen om te zien, wat er geschiedde. De grote deuren der kerk waren-' echter gesloten. Hij nam daarop een zijdeur, waardoor hij de kerk binnenkwam. Tot zijn grote verwondering en tevens met diepe ergernis zag hij een rooms priester in vol ornaat de mis bedienen. Alle roomsgezinden van Hadley en omgeving waren aanwezig, velen hunner zelfs gewapend.

Taylor trad op de priester toe en vroeg hem met welk recht hij daar was om dat werk te doen.

In plaats van de priester, nam Forster, een rechtsgeleerde uit Hadley, het woord. Hij zeide tot Taylor: „Gij verrader! hoe durft gij u tegen de uitvoering van de bevelen der koningin verzetten? "

Taylor antwoordde: „Gij weet, dat ik geen verrader ben, maar een dienaar van het Evangelie van Jezus Christus, aangesteld om te dezer plaatse het zuivere Woord van God te verkondigen en als ik dan hier een wolf in schaapsklederen aantref en de zuivere gemeente des Heeren met paapse afgoderij zie bezoedelen, dan sommeer ik hem, in naam van God mijnen Zender, deze plaats ten spoedigste te verlaten."

Forster verdedigde het recht der koningin, doch Taylor hield zijn recht staande, hem door de Koning der koningen verleend. De priester maakte aanstalten om te vertrekken zonder dat de mis bediend was, maar Clark, een ander inwoner van Hadley, riep de hulp der gewapenden in en met geweld zette men de onverschrokken leraar zijn kerk uit. Daarop werd de mis bediend.

Het was te verwachten, dat Taylor's v^ijanden het hierbij' niet lieten. Zij klaagden hem aan bij Gardiner, de bisschop van Winchester, die hem weldra opriep om. voor hem te verschijnen. Taylor's vrienden raadden hem ernstig aan om te vluchten en naar het vasteland van Europa te gaan, maar Taylor begaf zich naar Londen om aan de oproep van Gardiner te voldoen.

Toen deze hem zag, overlaadde hij hem met smaadwoorden. Nadat hij deze met geduld had aangehoord, zei hij: „Mylord! ik ben geen verrader, ook geen ketter, maar een oprecht onderdaan en een overtuigd Christen. Door u opgeroepen, ben ik gekomen om te vernemen, wat u mij te zeggen hebt."

„Zij gij gekomen, ellendeling? " riep Gardiner, „hoe durft ge mij nog onder de ogen te komen zonder u te schamen! Weet ge wie ik ben ? "

„Ja, " zei Taylor, „ik weet, wie gy zijt, dr. Stephen Gardiner, bisschop van Winchester, Lord-kanselier van Engeland, maar toch een sterfelijk mens. Doch als het mij betaamt, bevreesd te zijn bij de aanblik uw Lordschap, waarom vreest gij dan God niet, die de Heere van ons allen is? Hoe durft ge, zonder te blozen, enige Christen in het aangezicht te zien, daar gij de waarheid Gods verzaakt hebt, de enige Zaligmaker, Jezus Christus, verloochent en in strijd hebt gehandeld met uw eed en naamtekening? Met welke gewaarwordingen zult ge voor de rechterstoel van Christus verschijnen en rekenschap geven van uw eed, afgelegd eerst aan koning Hendrik en daarna aan Eduard, zijn zoon? " De bisschop antwoordde, dat die eed even onwettig was als die van Herodes en daarom gebroken kon worden. „Ik heb recht gedaan, " vervolgde hij, „door hem te breken; ook dank ik God, dat ik weer teruggekeerd ben tot de boezem van onze moeder, de kerk van Rome en ik wil, dat gij mijn voorbeeld volgen zult!"

(Wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen