Voor Oud en Jong

LIV.

Op de eis van Gardiner, de bisschop van Winchester, om evenals deze terug te keren tot de kerk van Rome, gaf Taylor onverschrokken een afwijzend antwoord.

Hierop beval de bisschop zijn dienaren om Taylor in de gevangenis te werpen. Voordat deze vertrok, knielde hij neer, hief de handen ten hemel en bad: „Lieve Heer, ik dank u! Wil ons genadiglijk verlossen van de tyrannie van de bisschop van Rome en al zijn verfoeilijke ketterijen en gruwelen."

Twee jaren zuchtte Taylor in de gevangenis, toen hij geroepen werd te verschijnen voor de bisschoppen van Winchester, Londen, Durham, Nordwich en Salesbury. Gardiner, die voorzitter van deze rechtbank was, nam het woord en zeide:

„Taylor, wij hebben u laten halen om u aan té zeggen, dat ge zult losgelaten worden en in de gunst des konings en der koningin hersteld zult worden, als ge de valse leer wilt laten varen, waarin gij en geheel Engeland met u een tijdlang verzonken lag, maar waarvan wij nu, Gode zij lof, weer bevrijd zijn. Maar als ge dat niet wilt, zult ge gestraft worden, gelijk het behoort."

De getuige des Heeren antwoordde: „Mijne heren, indien ik deed, zoals gü mij voorstelt, zou ik een diepe val doen dieper zelfs dan de afgrond is.

Want ik geloof van harte, dat de godsdienst, die wij hier in dit land hebben voorgestaan, geheel en alleen zijn oorsprong heeft uit de bronnen van Gods Woord, waaruit alle leerstukken van onze christelijke godsdienst geput zijn. Door Gods genade ben ik voornemens daarvan in genen dele af te wijken, zo lang God mij het leven zal sparen." *

Daarop vroeg Burne hem: „Welke godsdienst bedpelt ge? Zoals die was tijdens koning Eduard? Gij weet wel, dat er toen vele boeken over de godsdienst geschreven zijn en onder die een catechismus van de bisschop van Canterburry; bedoelt ge deze? " Taylor gaf het volgende antwoord: „De bisschop van Canterburry heeft een catechismus vertaald in het Engels, die niet van hem was, maar onder zijn naam uitgegeven. En waarlijk, dit boek deed veel goeds in die tijd. Maar nadat onze goede koning Eduard, voor wie God eeuwig geprezen zij, een boek uitgaf, inhoudende de wijze, waarop de dienst in de gemeenten moet verricht worden en dat met grote nauwkeurigheid was samengesteld door onderscheidene geleerden uit het koninkrijk, toen was de catechismus geheel vernieuwd volgens de leerstukken van de ware christelijke godsdienst; dit alles is, naar ik meen, door dit boek veroorzaakt".

Gardiner: „Hebt gij niet een boek gelezen, dat ik geschreven heb over het Sacrament? "

Taylor: „Ja zeker."

Gardiner: „Hoe bevalt u dat? "

Toen zeide een der heren uit de raad: „Mijnheer, ge doet daar een goede vraag, want ik ben zeker, dat dit boek hem de mond wel zal stoppen en allen, die van zijn gevoelens zijn." Taylor antwoordde vrijmoedig: „Ik weet dat in dit boek vele zaken staan, die geheel strijden tegen de waarheid van Gods Woord."

De kanselier werd woedend en schreeuwde: „Gij zijt een onwetende dwaas!"

Taylor deed echter_ of hij dit niet hoorde en vervolgde: „Ik heb de Heilige Schrift gelezen; ik heb de geschriften der kerkvaders onderzocht, o.a. die van Augustinus, Chrysostomus, Cyprianus, Eusebius, Origenes, Gregorius Nianzemus en anderen. Ik dank God, dat ik zo onwetend niet ben, als gij mij uitmaakt. Voorts, mijnheer, ik heb ook in de burgerlijke rechten examen afgelegd, evenals gij."

Gardiner: „Gij leest alle dingen zonder verstand en met een bedorven oordeel; maar mijn hoofdstudie was de Goddelijke Schrift, wat ik in vele boeken bewezen heb."

Taylor: „Mijnheer, gij hebt een boek geschreven: De vera obedientia, ik zou wel willen, dat ge u daarbij volstandig gehouden hadt, want waarlijk, nooit hebt ge het zo. goed verklaard en met zulk een goed geweten geleerd als in dit boek."

Gardiner: „Ik heb tegen Bucerus geschreven, dat ik het huwelijk der priesters verwerp, maar zulke boeken bevallen u niet, noch zulke boosdoeners als gij zijt."

Alsnu mengde de bisschop van Durham zich in het gesprek en zeide: Gij zijt doctor in de burgerlijke rechten zoals ge zegt en dan weet ge wel, dat Justitianus zegt, dat de priesters, die hun wijding ontvangen, een eed afleggen, dat zij niet gehuwd zijn geweest en daarmee komen eveneens de leerstellingen der Apostelen overeen."

Taylor: „Ik herinner mij zulk een wet niet. Ook is het tegen de goddelijke ordinantiën, dat een priest niet zou mogen huwen."

De bisschop: „Gij zult toch niet kunnen bewijzen, dat de priesters mogen huwen."

Taylor: „Ik kan dit bewijzen met de woorden van Paulus, zowel aan Timotheüs als aan Titus, waar hij van het huwelijk der priesters, diakenen en bisschoppen spreekt en gelijk Chrysostomus op Timotheüs aantekent, dat het ketterij is, Ie zeggen, dat een bisschop niet zou mogen trouwen."

Gardiner: „Wat Chrysostomus aangaat, liegt gij zoals ook uw geestverwanten doen, die de Schriften en de leraars verdraaien. Zegt gij niet, dat de geloofsregelen toelaten, dat de priesters mogen trouwen? Dat is onwaar!"

Taylor: „Wij lezen in de besluiten, dat de vier kerkvergaderingen, namelijk van Nicea, Constantinopel, Ephese en Calcedonië zulk een gezag hebben als de vier Evangelisten. En in die besluiten lezen wij, dat in de kerkvergadering van Nicea het huwelijk van de priesters aangeprezen wordt."

Gardiner: „Gij vervalst de algemene kerkvergaderingen, want er staat nadrukkelyk in de voorgeschreven besluiten, dat de priesters veel meer van hun vrouwen behoren gescheiden te zijn dan gehuwd te blijven."

{Wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen