De Indische Aangelegenheid

Het gaat met Indië wel een heel vreemde ' ant uit. Wat er van te zeggen, dat de oge Vertegenwoordiger van de Kroon, r. Beel, namens de Nederlandse Regeing heeft medegedeeld, dat deze Soearno en Hatta beschouwt als „regel^^rspersonen van een republiek, welker us afhankelijk zal zijn van de volkswil, zulks met inachtneming van het beginsel van gelijkwaardige deelstaten binnen het raam van de republiek der Verenigde Staten van Indonesië". Wat te jzeggen van het feit, dat dr. Beel tevens Verklaard heeft, dat de Nederlandse Regering bereid is Soekarno en de zijnen gelegenheid te geven in volle vrijheid [van gedachten te wisselen,

Dat doet nu dezelfde Regering, die naidrukkelijk verklaard heeft niet met Soekarno en de zijnen te willen onderhande' llen alvorens de bestandsschendingen be. : emdigd waren en het handelsverkeer ge-Tegeld was. Noch het een noch het ander He is geschied. „o„„i, ; „j - NT^^n-i^-^ Nochtans , ..; i wil de j - ••-___; — Regering weer met Soekarno en de zijnen gaan onderhandelen. Wie deze zaak onpartijdig beoordeelt, moet niet bekennen, dat onze Regering voor de zoveelste maal •weer overstag is gegaan? Wie kan ontkennen, dat onze Regering niet aan vergaande onstandvastigheid mank gaat? Waartoe — zo vragen wij — heeft toch eigenlijk de laatste zuiveringsactie gediend? Waarom moesten nu onze soldaten daartoe ingezet worden? Waarvoor hebben onze militairen hun leven moeten wagen? Waarvoor hebben zo velen unner hun leven gegeven? Heeft de Reering niet nog kort geleden met klem an redenen betoogd, dat er met lieden is ^oekarno niet te onderhandelen viel , ^ f^ ïf-? aarom een geboden zaak as, aat Djocja en het onder zijn bewind aanagebied „ m Indie ^ ^^ bezet ^^^^„ moest iiiuv, o., wor-vvu±en? Hoe veel zou hier nog niet over te eggen vallen. Wij willen er alleen nog aar van zeggen, dat prof. Logemann ls minister van Overzeese Gebiedsdelen estijds verklaard heeft, dat elke onderandeling nvruchtbaar met zou Soekarno zijn, dat onwaardig dr. Beel als «^" inister-president een zeer scherp requisitoir over Soekamo en de zijnen heeft geveld, waarbij hij uiterst scherp hun handelingen heeft afgekeurd; dat de huiheeft ^jigg Regering gedaan' en nog "desweg"e kort geleden de zuiverings hetzelfde heeft sedaan en desweee dp ynivprincfoactie onvermijdelijk achtte en dat Dr. van ^°°^ als luitenant-gouverneur-generaal Soekarno vanwege zijn heulen en colla-^.oratie met Japan en andere daden hier te lande en in Amerika openlijk over de

Wat er voorts van te zeggen, dat dr. Beel Bijeenkomst llderaal Overleg verzocht heift haaTstandpunt aangaand! raadlnzake de laatste resolutie Indonesiëi; van bëpalen*°en"bë-de Veiligheidskend te maken? Dat hij daarbij met de kous op het hoofd thuis zou komen, was toch gemakkelijk van te voren te voorzien. Hij had toch stellig wel kunnen begrijpen, dat deze bijeenkomst, ook al gezien de huidige houding van de Nederlandse Regering, daartoe allerminst lust zou hebben. De Bijeenkomst Federaal „ , , „, , - , ^. , , , .., Overleg heeft er dan ook stichtelijk voor bedankt. Aan dr. Beel werd bericht, dat m een vergadering van genoemde bijeenkomst besloten was zich voorlopig nog nie uit te sokken over de ïönX%es^^^ !; i!^^ lutie v^n^^dlTemghe^rald.^retn «amid II ondertekei d^^^^^^ werd als motief voor dat besluit opgegeven, dat zulk een uitspraak het overleg met de republikeinse leiders ongunstig zou kunnen beïnvloeden. Bovendien — zo werd in het schrijven aan dr. Beel verklaard — zou het, als dit overleg tot positieve resultaten leidt, wellicht moge­ .... .. , , , , ., . , ., - hjk zijn met de republikeinse leiders gezamelnk zamelijk een standount standpunt ten onzichte opzichte van de resolutie te bepalen, wat in het binnen-en buitenland meer effect zou sorteren dan een uitspraak van de bijeenkomst Federaal Overleg. Als troostrede m voor dr. Beel werd tevens medegedeeld, dat de Bijeenkomst Federaal Overleg later wel op deze aangelegenheid wil terugkomen.

Zo komt Nederland door al het getreuzel, door het steeds en steeds weer toegeven, door de besluiteloosheid en onstandvastigheid harer Regering steeds meer alleen te staan. Bovendien wordt het met de dag al duidelijker welk een kardinale fout de R.K. Kamerfractie en die van de Partij van de Arbeid begingen, toen deze hun stem voor het accoord van Linggadjati, waarbij de republiek „de facto" erkend werd, uitbrachten. Die de facto erkenning toch gaf de Veiligheidsraad een welkome gelegenheid en gerede aanleiding om zich met de Indische kwestie te gaan bemoeien. Een bemoeienis, waarvan Nederland niets dan schade en schande beleeft. Deze strekt zich zelfs zo ver uit, dat de Amerikaanse Vertegenwoordiger van de Commissie voor Goede Diensten na eerst een langdurig onderhoud met de vertegenwoordiger van de republiek, de heer Palar, in New-York gehad te hebben, thans een bezoek aan Den Haag gaat brengen om aldaar een onderhoud met de minister-pres. dr. Drees en met mr. Stikker te hebben. Het is te vrezen, dat dit bezoek weinig meer dan een beleefdheidsbezoek heeft te betekenen. Daar toch de Commissie voor Goede Diensten yeranderd is in een Commissie van de Veiligheidsraad voor Indonesië, welke in wezen de souvereiniteit over Indië tot zich getrokken heeft. Dat inderdaad door de laatst genoemde Commissie handelend zal worden opgetreden, kan men afleiden uit het hier volgend bericht. Van officiële zijde is namelijk van uit Washington medegedeeld, dat het bericht van de New-York-Times, volgens hetwelk de Amerikaanse Regering de Fn°d^S%r tfacItt't^S^er^'e! derland een redelijke tijd tot het vinden van een oplossing voor de Indonesische kwestie te geven, op waarheid berustte, Het oordeel, dat vreemden over ons heersen, wordt maar al te zeer over ons voltrokken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen