Bedrijfspensioen

II.

Ofschoon de S.G.P. tegen pensioen als zodanig geen bezwaar heeft, gelijk wij in een der vorige artikelen meer in den brede hebben aangetoond en al bevat het wetsontwerp inzake wettelijke regeling betreffende verplichte deelneming in een bedrijfspensioenfonds, dat onlangs door de Tweede en Eerste Kamer werd aanvaard, voor de gewetensbezwaarden tegen verzekering een tegemoetkomende bepaling, ja, al verplicht het wetsontwerp niet tot het nstellen van bedrijfspensioenfondsen waar die nog niet zijn, toch konden de Kamerleden der S.G.P. hun stem an dit ontwerp niet geven, gelijk we reeds eerder in ons blad hebben vermeld.

De mogelijkheid van vrijstelling van verzekering toch neemt nog geenszins weg, , dat dit wetsontwerp de bestaande bedrijfspensioenfondsen, die op verzekering gebaseerd zijn, erkent en bovendien dat het tot deelneming aan bestaande bedrijfspensioenfondsen diegenen zal kunnen verplichten, voor wie voorheen die dwang niet bestond. Deze dwang bestond wel alreeds voor de werknemers in bedrijfstakken, waar een bedrijfspensioenfonds door samenwerking van de organisaties van werk­ gevers en werknemers tot stand gekomen was, gelijk we in ons vorig artikel hebben uiteengezet. Die dwang op de arbeiders was gegrond op de wet van 25 Mei 1937, regelend het algemeen verbindend en het onverbindend verklaren van bepalingen van collectieve arbeidsovereenkomsten. Op grond hiervan kon de werking van een bedrijfspensioenfonds worden uitgebreid tot de werknemers in alle ondernemingen in de bedrijfstak zonder dat met gewetensbezwaren hierbij rekening werd gehouden. Voorts is er een Koninklijk besluit van' 5 Oct. 1945, waarin aan het College van Rijksbemiddelaars de bevoegdheid wordt verleend om regelingen betreffende arbeidsvoorwaarden bindend vast te stellen, waardoor die regelingen dezelfde rechtskracht verkrijgen als de bepalingen welke volgens de hierboven genoemde wet van 1987 verbindend verklaard zijn. Ook al weer zonder voor gewetensbezwaarden een uitzondering te maken.

Volgens de beide genoemde wettelijke stukken, konden de werknemers dus sedert enig tijd reeds verplicht worden om toe te treden tot een bed rij f spensioenf onds.

Ten aanzien van werkgevers en zelfstandige werkers golden deze wettelijke decreten echter ni^t. Deze kon- den alzo ook niet verplicht worden tot deelneming in een bedrijfspensioenfonds.

Hierin nu beoogt het wetsontwerp, dat ons bezig houdt, verandering te brengen. Het wil ook de werkgevers, die tot nu toe weigerden om in een in hun bedrijfstak bestaand pensioenfonds deel te nemen, daartoe verplichten. En hetzelfde wordt beoogd ten aanzien van de zelfstandige werkers. Ook dit was voor de fractie der S.G.P. reden om hun stem te onthouden aan dit wetsontwerp. Het is toch geen geringe zaak om niet alleen werkgevers, doch ook om zelfstandige werkers, die van een pensioenfonds niet willen weten, te dwingen premie te gaan betalen. Men denke aan de landbouw, waarvoor een bedrijfspensioenfonds staat opgericht te worden.

Dat we hierbij speciaal de landbouw ter sprake brengen, heeft zijn reden. Het wetsontwerp betreffende verplichte deelneming in een bedrijfspensioenfonds, vindt toch volgens de verklaring van de Minister zelf, zijn voornaamste oorzaak juist in de landbouw. De Minister zei dienaangaande het volgende:

„Het is met name met het oog op het bedrijfspensioenfonds, dat in de landbouw staat opgericht te worden, dat aan een wettelijke voorziening dringend behoefte bestaat. Dat fonds zal zeker 200.000 werknemers omvatten, maar het is de bedoeling dat ook de andere bedrij f sgenoten er in deelnemen, zodat het aantal deelnemers het half millioen overschrijden zal."

Wanneer dit wetsontwerp wet wordt, zullen dus straks ook de kleine zelfstandige boeren gedwongen worden om tot het bedrijfspensioenfonds toe te treden en premie te betalen, gelijk dat ten aanzien van de arbeiders reeds gedaan wordt. Tegen die dwang gaat ons protest evenals tegen de verzekering. Die dwang toch tast de persoonlijke vrijheid aan, de vrijheid om met zijn verdiend loon te handelen zoals men dat zelf nodig en nuttig oordeelt. Tegen die dwang is uit de kringen der boeren begrijpelijkerwijs krachtig verzet gerezen. Of men de officiële verslagen van de Friese Landbouw Maatschappij naslaat of die van het Drents Landbouw Genootschap of van de Overijselse en Gelderse Landbouw Maatschappij, overal hebben de leden der boerenorganisaties uit genoemde provincies zich met grote meerderheid tegen de verplichte pensioenverzeke-' ring voor de zelfstandigen uitgesproken.

Toch wil de Regering de kleine, zelfstandige boeren gaan dwingen om in het pensioenverzekeringsfonds deel te nemen en zal ook van hen een premie voor dit doel geëist worden. Ten slotte zij nog vermeld, dat het, evenals ten aanzien van de werknemers, voor de gewetensbezwaarden onder de werkgevers en de zelfstandige werkers mogelijk zal zijn om wegens principiële bezwaren tegen iedere vorm van vierzekering, van de verplchting tot deelneming in het bedrijfspensioenfonds vrijstelling te bekomen. In plaats van de premie zullen ook zij dan een zeker bedrag moeten opbrengen voor de te hunnen behoeve ingevoerde spaarregeling.

l-'.S. Nadat dit artikel reeds geschreven was, bleek ons uit de pers, dat het bedrijfspensioenfonds voor de landbouw inmiddels opgericht is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen