Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Voor Oud en Jong

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voor Oud en Jong

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

II.

Ten tijde van keizer Nero was er in Rome een ontzaglijk groot circus van een halve mijl lang en ovaalvormig. Rondom bevonden zich zitplaatsen, enkele rijen achter elkander, doch zo, dat de achterste banken telkens hoger waren dan de voorgaande en dus alle toeschouwers duidelijk konden zien, wat daar beneden in de circus geschiedde.

Onder de zitplaatsen der toeschojiers waren hokken gemaakt, waarin eeuwen, tijgers en stieren werden ewaard, die in de circus of tegen elander of tegen mensen moesten echten. De oppassers hadden maar en schuif voor die hokken te verwijeren en de wilde beesten bevonden ich in de ruimte vóór de banken. og moeten we duidelijkheidshalve pmerken, dat de laagste banken nog o hoog boven de grond waren, dat e toeschouwers er volkomen veilig aren. In deze circus nu zou Nero ich vermaken ten koste van de hristenen.

Een twintigtal van hen, die liever smaad en smart leden dan Hem te verloochenen, die hen kocht met de dure prijs van Zijn dierbaar bloed, waren op bevel des keizers binnen de circus gebracht om zonder wapenen te strijden tegen het wild gedierte, dat over hen zou worden losgelaten. Al de plaatsen rondom de worstelplaats waren gevuld, Nero met zijn ijfstoet bevonden zich op het voor hen bestemde gestoelte en vol verlangen verbeidden de duizenden het ogenblik, waarop de keizer het sein KOU geven om de hokken te openen. De Christenen staan in een groep in het midden van de circus. Hun gelaat tekent vrede en blijdschap. Vooral een tweetal trekt de aandacht: een grijsaard met zilverwitte baard en een jonge maagd, uitblinkende door lichamelijke schoonheid. De grijsaard bemoedigt zijn medegevangenei^net troostwoorden uit de Heilige Schrift en wijst op de kroon der ove]*winning, die aan allen, die de Heere in onverderfelijkheid liefhebben, is toegezegd. Aller oog glanst van blijde verwachting, vooral dat der jonge maagd, die de armen in vervoering omhoog steekt en met heldere stem uitroept: „Kom, Heere Jezus, ja kom haastelijk!"

De omstanders werden door dit gezicht een weinig ontroerd, vooral toen allen neerknielden en de grijsaard met luide stem de Heere smeekte om standvastigheid en genade, Hem te belijden ten einde toe. Roerend is de liefde, die uit zijn woorden spreekt, aangrijpend de belijdenis van eigen zwakheid, innig de smeekbede om de ervaring van des Heeren gemeenschap ook onder de smarten, die weldra verduurd moeten worden. Ook Nero merkte op, dat er onder de toeschouwers zijn, die bewogen worden, maar als hij dat bemerkt, komt zijn duivelse woede boven, want hij ziet, dat met zijn wachten het tegengestelde van zijn doel zal worden bereikt. Hij meende namelijk, dat de angst der Christenen de heidenen vermaken zou, doch nu zou juist hun moed en geloofsvertrouwen het volk tot medegevoel bewegen! Daarom geeft hij eensklaps het verwachte sein en twee grote leeuwen, uitgehongerd door langdurig vasten, springen de circus binnen. Eerst staan ze een ogenblik als versuft, waar ze plotseling uit het donkere hok in het helle zonlicht komen, maar spoedig werpen ze zich onder vreselijk gebrul op hun slachtoffers en niet lang duurt het of geen der Christenen is meer in leven. Ontbonden van de aarde is hun ziel gegaan naar de vele woningen in het huis des Vaders en tot in alle eeuwigheid leggen zij de hun geschonken kroon neder aan de voeten van het Lam. Satan wilde hun ondergang, doch de Heere schonk hun de overwinning! Nero wilde de verdelging der Christenen; de Heere hield Zijn werk in stand en het middel ter uitroeiing was vaak midde] tot uitbreiding, want niet zelden werden enkelen bij die bloedige tonelen in het hart gegrepen en zondaar voor God gemaakt.

Toch waren zulke tonelen voor Nero nog niet wreed genoeg. Zijn leermeester satan deed hem nog wat smartelijkers uitdenken!

Bij zijn paleis had de keizer 'n prachtige tuin, waarin des avonds bij fakkellicht vaak feesten gegeven werden. Op zekere keer had Nero wederom zulk een avondfeest georganiseerd, terwijl zijn tuin door het licht van vele fakkels fantastisch verlicht was. Toen echter de gasten met de vorst de tuin doorwandelden, werd hun oor getroffen door smartkreten, die uit de flambouwen opstegen. En geen wonder, want het monster van wreedheid had de lichamen van vele Christenen, die gevangen genomen waren, eerst stevig in stro en hooi laten wikkelen, hen daarna met pek en hars laten bestrijken en overgieten en toen het stroo en het hooi met genoemde brandbare stoffen verzadigd waren, dit omhulsel in brand laten steken, nadat hij ze eerst op onder­ scheidene plaatsen in zijn tuin had laten neerzetten. Zeker, velen hunner stierven de dood der verstikking voordat ze de smart der verbranding konden gevoelen, maar anderen leden duldeloze pijnen vóór ze uit het lichaam werden verlost.

Ook nu nog wordt wel eens gesproken van een lijden door de verdrukking van de wereld, maar wie kan zich indenken, wat er moet omgegaan zijn in de harten van hen, die daar in Nero's tuin waren geplaatst en in het volle bewustzijn van hun toestand het invallen der duisternis moesten afwachten met de gedachte: _ niet lang meer en een ontzettende marteling zal ons deel zijn! Hoe zal hun ziel tot de Heere geschreid hebben om ondersteunende genade tot standvastigheid! En waar ze te midden van de verstikkende rook en de hitte der vlammen, die hen omvingen, de genade der gemeenschap Gods mochten smaken, hoe zullen ze zich hebben verblijd, dat ze waardig werden geacht voor Jezus' Naam en zaak te lijden en te sterven! De overdenking van deze voorbeelden van geloofsmoed en geloofskracht mochten ons aanvuren om van de Heere te smeken, dat Hij ons er toe verwaardige om de zoveel lichtere verdrukkingen der wereld met blijdschap te verduren en nooit iets toe te geven, waar het de zaak des Heeren geldt.

Na keizer Nero, die door beel zijn volk veracht, een smadelijke dood stierf, waar hij zich door, een slaaf liet ombrengen, kwam er voor de Christenen een korte tijd van verlichting, maar reeds onder de regering van keizer Domitianus brak de vervolging opnieuw uit.

{Wordt vervolgd)

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 april 1950

De Banier | 8 Pagina's

Voor Oud en Jong

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 april 1950

De Banier | 8 Pagina's