Brief uit Zeeland

CLX.

Onder de vele dingen, waarvan cegti.woordig het evenwicht is verbroken, behoort ook de verhouding van de pacht tot de 'lasten, welke op de giondcn en gebouwen drukken. De opbrengst van de eigendommen wordt op die wijze wel zeer laag en de gevolgen daarvan zijn, dat de gebouwen niet meer behoorlijk onderhouden worden, tenzij de pachter het zelf gaal doen.

Nu is het wel zeer moeilijk om het pleit te gaan voeren voor een verhoging van de pachtprijzen, of voor een betaling op andere wijze. Toch is het wel mogelijk om de toestand eens onder ogen te zien en de vraag voor te leggen of het zo moet doorgaan, dan wel of verandering misschien toch nog in het belang van de pachter is, ook al moet hij wat meer opbrengen.

De polderlasten, of dijklasten, of wateischapslasten, of hoe ze ook mogen genoemd worden, zijn door de steiging van de materialen, welke nodig zijn voor het onderhoud van de waterwegen, landwegen en oeververdediging, veel gestegen. En toch mag de vraag worden gesteld of genoegzaam wordt opgebracht om het onderhoud naar behoren te kunnen ver#V richten. Mocht de opbrengst niet voldoende zijn, dan zal de pachter ook daarvan de gevolgen ondervinden. Immer.s. dan 'kan er zijn een minder goede afv.atering; een slechter weg, wat tot verhoging van de kosten van het vervoer leidt, een grotere mogelijkheid tot calamiteit van de zeewering, of een uitstel van onderhoud daarvan, dat later zo veel meer zal eisen.

Een minder goede afwatering zal door de pachter meer dadelijk als schade worden ondei-vonden, maar, nog meer als de bedrijfsgebouwen in een toestand v^vn verval komen, zodat het doorlekt hier en daar en het daaiin geborgene aan bedei-fwerkende invloeden onderhevi» wordt.

Maar afgezien nog van die genoemde moeilijkheden, bestaat er ook veel kans dat de eigenaar zijn bezit van de han(j« gaat doen en niemand vindt om het t. f kopen dan de gebruiker of iemand, die het gebruiken wil. Neemt de gebruikei de bezittingen over, dan zal hij alle lasten moeten opbrengen en, als hij nog geld moet opnemen bovendien, de rente daarvan. Dan is de rekening wel vlug gemaakt. Dan zal het wel onomstotelijk vast staan, dat de pachter beter een wat hogere pacht had kunnen betalen. Neemt een andere gebruiker het bezit over, dan zal de gebmiker van nu zijn bestaan moeten missen en moeten ti-achten elders wat te pachten, dan wel op andere wijze zijn kost te verdienen. Ook bestaat de mogelijkheid, lat de eigenaren zich ontdoen van de gebouwen en trachten het 'land zogenaamd , , los" te verhuren. Het zal dan weer de gebruiker zijn van een meer of minder grote oppervlakte, welke de last van de bedrijfsgebouwen zal moeten aanvaarden, met de mindere vastigheid die te hebben op een betrekkelijk klein vast bezit.

De vraag mag dan ook wel worden gesteld of tegenwoordig door de Grondkamers niet al te veel wordt vastgehouden aan een pacht, welke gelijk, of althans weinig hoger is dan voorheen. De vraag mag worden gesteld, of daardoor, wat blijkbaar het doel daaiinede schijnt te zijn, de belangen van de pachter inderdaad worden gediend. Zeker, het is nodig er oog voor te heb- Ix'n, dat de pachter een bestaan kan vinden. Maar het is ook nodig een oog te hebben voor het bestaan van de eigenaar. Wil het goed zijn, dan zouden de belanden gelijk moeten liggen. Dan zou er ween tegenstelling moeten zijn. Dan zou het goede bestaan van de één het goede bestaan van de andere moeten bevorderen.

Eenzijdigheid zal hier moeten vv'orden vermeden. De liefde kan nooit van één kant komen en zo kan ook hier niet worden verwacht, dat de eigenaar zich ten koste van de pachter het nodige ontzegt. Daarmede is het vraagstuk wel niet opgelost. Hoe zou dat ook kunnen? Het is ook niet de bedoeling om met enkele woorden, zoals een brief bevatten kan, dat te doen. Wel is het de bedoeling de aandacht weer eens op het feit te vestigen en te trachten de gedachten daarover gaande te maken.

Het kan nodig zijn, dat er een algehele verhoging komt. Met zekerheid is te schrijven, dat een verhoging voor het iiebben van bedrijfsgebouwen dringend noodzakelijk is, want het is niet billijk, da* de pachter de eigenaar maar de verhoging der lasten alleen doet dragen, ook al is het zo, dat de lasten voor de pachter veel, ja zeer veel zijn gestegen. Dus niet de 'last voor de een en het genot voor de ander, maar een samen dragen van de moeilijkheden kan uitkomst gei-en.

Uw Zeeuwse Briefschrijver

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen