Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

VAN GOD VERLATEN

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VAN GOD VERLATEN

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaténi'

Matth. 27:46b

En van de zesde ure aan werd er duisternis over de gehele aarde tot de negende ure toe.

Was dat een gewone zonsverduistering? Het was een bovennatuurlijk Godswerk, gelijk de duisternis in Egypte, Ex. 10 : 22, ook een bovennatuurlijk Godswerk was. De duisternis bij de kruisiging werd niet alleen in Kanaan maar ook in Egypte opgemerkt, volgens ongewijde ^•ïtorieschrijvers. Bij de geboorte van 'Liristus daalde licht neder in de duisternis, want engelen, omstraald van de heerlijkheid des Heeren, vertoonden zich aan de herders, die in de donkere nacht de wacht hielden over hun kudde. Bij het sterven van Christus wordt het duister, ondanks dat het midden op de dag is. De Heiüge Schrift spreekt dikwijls over duisternis op een zinnebeeldige wijze, ter aanduiding van schrikkelijke oordelen, ook wel van inwendige donkerheden in de harten van Gods kinderen. Hier moet de duisternis verstaan worden in eigenlijke zin, doch als een buitengewoon verschijnsel, waardoor als het ware de ontzetting van hemel en aarde wordt aangeduid, over de snoodheid van het menselijk geslacht, dat de Zaligmaker van verlorenen verwerpt en aan de smadelijke, smartelijke en ver- ^*ekte kruisdood heeft overgegeven. Gischoon het volle maan was, en dus geen gewone zonsverduistering kon plaats hebben naar de wetten der natuur, was er duisternis drie uren lang, als een aanduiding van de geweldige strijd, die de Christus der Schriften had te strijden met de machten der duisternis.

Welk een waarschuvióng voor Israël, dat de verwerping van Christus was een werk der duisternis. Welk een afbeelding voor Israël, van de ontzettende geestelijke duisternis, die op haar was nedergedaald. Voor Israël was deze duisternis aanduiding van Godsverlating en ondergang. Christus werd uitgeworpen van de aarde en geweigerd door de hemel, totdat de laatste penning betaald was van de schuld, die Zijn volk gemaakt had en die Hij lop Zich genomen had ter voldoening.

Zwijgend hing de Zone Gods te sterven in de duisternis en ging door de diepte des doods heen vanwege de peilloze diepte van de val, waarin het menselijk geslacht gezonken lag. Christus wandelde door het dal der schaduwen des doods en een ontzaggelijke duisternis vervulde Zijn ware, menselijke ziel, dewijl het licht van des Vaders gunst zich tot aan de uiterste grens terugtrok. Hem werd het onthouden, opdat Zijn volk verlost kon worden van de duisternis en getrokken worden kon uit de macht der duisternis tot Zijn dierbaar en wonderbaar licht.

Anderzijds werd er ook door verklaard Zijn heerlijkheid als de Zone Gods, als het middelpunt van des mensen verlossing en zaligheid. Alhoewel die duisternis was als een donker geheim van Goddelijke raadsbesluiten, was het duidelijk voorzegd in Psalm 22. David was type van Christus in de diepte Zijns lijdens, gelijk Christus dan ook deze psalm op zichzelf toepaste. Met een grote stem, vanwege de grote benauwdheid der ziel en des lichaams, riep Jezus in het Syrisch: Eli, Eli, Lama Sabachtani; dat is: Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?

Toen liet de Vader de machten der duisternis op Hem los en onttrok de Vader Hem 'het troostrijk gevoel van Zijn welbehagen. Toch was de ontzettende zielsangst in Christus niet een uiting van wanhoop, want Hij kon onder alles nog alleszins vasthouden aan de Vader, zeggende: Mijn God, Mijn God. Al drukte satan alle vurige pijlen af in Zijn onschuldige ziel, om Hem tot wanhoop te brengen, het zou niet gelukken, wijl Zijn Godheid de aangenomen mensheid in het lijden alzo ondersteunde, dat zij de last des tooms Gods tegen de zonde heeft kunnen dragen en ons daarvan verlossen.

Hier mag Gods volk een blik slaan in het hart van hun lieve Borg. Hier mag dat volk Zijn smart aanschouwen, opdat zij grote smart zouden hebben over de zonden, die Hem dat hebben aangedaan. De Vader had Hem lief en toch werd Christus door Hem verlaten. Daar was in de liefde des Vaders geen afname, evenwel kwam Christus in de Godsverlating. Doch als op Golgotha de schrfkkehjke toom Gods tegen de zonde Christus gebracht he^t in de Godsverlating, hoe vreselijk zal het dan toch zijn voor de goddeloze zondaar om te vallen in de handen van de levende God! Wee de mens, die zelf die toom Gods over de zonde zal moeten dragen. Bij Christus bleef nog over: Mijn God, Mijn God; hoewel niet op dit ogenblik: Mijn Vader. Hier was de Vader Rechter, Maar dat die God Zijn God was, ondersteunde Hem in de diepte Zijns lijdens. Mijn God, met Wie in de vredenaad het heilsplan is vastgesteld en Die Mij beloofde Mij te verhogen en te verheerlijken. Mijn God, Die toch de machtige, alwijze, liefdevolle in Uzelf zijt, waarom hebt Gij Mij verlaten?

En wist dan Christus niet waarom Hij in die verlating kwam? Zeer wel, doch Hij wilde Zijn volk tonen de peilloze diepte van Zijn lijden. Hij wüde hun tonen wat hun zonden Hem kostten. Hij wilde hun tonen dat God Zijn recht en gerechtigheid handhaafde, zelfs ten opzichte van Zijn eigen Zoon. Gods volk had in zichzelf verdiend voor eeuwig in de Godsverlating weg te zinken, maar opdat zij tot God zouden genomen en nimmermeer van Hem verlaten worden, heeft hun Borg in de Godsverlating moeten verkeren.

Die Middelaar Jezus hing als Goddelijk Persoon in de verlating Gods aan het kmis. God van God verlaten. Hoewel Hij als de Zoon nooit van de Vader en de Heilige Geest kon verlaten worden. Als Borg daalde Hij in de Godsverlating en daar werd vervuld Joel 3 : 16: De Heere zal uit Sion brullen en uit Jeruzalem Zijn stem geven.

Welk een Evangelie van vrije genade voor zulken, die God rechtvaardig kon loslaten en verlaten, als met het allerzrwaarste oordeel dat over de mens komen kan. Overgave aan zichzelf, verharding van hét hart, 'intrekking van Zijn Geest. Het zijn gewisse voortekenen van de uiteindelijke totale Godsverlating. Zo heeft God ook Israël verlaten; zo heeft God de zeven Aziatische gemeenten verlaten en zo klomt God de vei harde zondaar te verlaten, nadat Hij lang met Zijn roepstemmen tot hem gesproken heeft zonder uitwerking op het harde hart. Doch wee hem, zegt God, als Ik van hen zal geweken zijn.

Welk een dmkkend gevoel vervult het hart als men beziet de tekenen dat God op weg is om óók Nederland te gaan verlaten. Al is er de belofte: Zie, Ik ben met ulieden al de dagen tot aan de vol­ einding der wereld, geldt die belofte alleen Neerlands kerk of de algemene. Christelijke kerk over heel de wereld? Heeft Hij de Aziatische gemeenten niet verlaten en Zijn kerk elders geplant? De voortekenen zijn er, ons volk verwerpt de Chistus ook in Zijn Godsverlating en welk een verwachting blijft dan over dan de totale verlating Gods in heilige toom?

De enige weg tot behoud voor ons volk, voor Neerlands kerk en voor ieder persoonlijk zou liggen in een diep besef van het vreselijke feit, dat wij God verlaten hebben en niet anders ons hebben waardig gemaakt dan dat nu God ook ons verlaten zal. Dan zouden er werkzaamheden geboren worden aan Gods genadetroon, om door Christus, Die in de Godsverlating wilde indalen, tot God te mogen genomen worden om nimmermeer van Hem verlaten te worden. En het volk van God mocht eens geduriglijk wezen voor de verbergingen Gods en het gemis van Zijn bijzondere gunst vanwege een losse, slordige wandel, want ook in dit opzicht is de duistemis zeer groot en liggen er oorzaken in overvloed om in de waarneming des harten in duistemis en verlating te moeten omzwerven, al zal de Vader dan ook Zijn kinderen nooit geheel verlaten vanwege het indalen van hun Borg in de Godsverlating aan het kmis. En zijn er geen bijzondere oorzaken, dan kan het proeven van de verlatingen bevorderlijk zijn om Christus in Zijn verlating te meer te benodigen.

A. V. D.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 april 1952

De Banier | 8 Pagina's

VAN GOD VERLATEN

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 april 1952

De Banier | 8 Pagina's