BUITENLANDS OVERZICHT

Hoe weinig wordt het woord der Spreuken in onze dagen bedacht, dat luidt: „Als iemands wegen de Heere behagen, zo zal Hij ook zijn vijanden met hem bevredigen".

Hoe ver is het daar vandaan om de Heere te behagen! Wie maakt zich ten onzent daar nog enige zorg over? Om mensen te behagen, bepaaldelijk om zichzelf met zijn werken te behagen, hoe zeer legt men het daarop aan. En dit zo wel in het één als in het andere; zo wel in het kleine als in het grote.

Ja, om zichzelf te behagen en zichzelf welgevallig te zijn, daarvoor ziet men thans vrijwel heel de wereld in beweging. Wat conferenties worden daarvoor 'belegd; wat al samensprekingen er voor gehouden en wat al plannen daartoe beraamd.

Wij zien ze echter de een na de ander keer op keer mislukken! De Heere, Wie men ibovenal heeft te behagen, blaast er kennelijk in.

Wat al een grote ophef heeft men niet gemaakt van de eenheid van Europa en de Europese Verdedigings Gemeenschap. En hoe loopt dit alles op niets uit!

Het staat nu al wel vast, dat het plan van de Europese eenheid, zoals men dat oorspronkelijk beraamd had, tot een mislukking gedoemd is.

Op dat plan heeft in de vergadering, welke thans te Straatsburg gehouden wordt, de Gaullist Michel Debré een scherpe kritiek geleverd. Hij heeft dat plan beslist onaanvaardbaar genoemd. Hij verwierp het met alle beslistheid, stellende, dat aan zo iets vaags en onomlijnds de souvereiniteit van geen enkel land, bepaaldelijk die van Frankrijk niet, ten offer gebracht mag worden. Hij wees er daarbij op, dat Frankrijk niet alleen Europese belangen heeft, maar als koloniale mogendheid ook belangen in Azië en Afrika te dienen heeft, en wil­ de, alvorens er tot een Eiuropese eenheid kon worden overgegaan, eerst de Saarkwestie geregeld hebben.

Bovendien oordeelde hij, dat de benaming „eenheid van Europa" een vlag was, die de lading niet dekte, want de eenheid betrof slechts zes Europese landen.

Deze uitspraak van Michel Debré heeft te meer 'betekenis, daar zij het standpunt van de huidige Franse regering, die onder presidentschap van Mayer is opgetreden, blijkt weer te geven. Het is bij de samenstelling van diens kabinet Mayer gelukt de steun van de Gaullistische Kamerfractie te verkrijgen. Doch dit niet zo maar, doch ten koste van een belofte, welke inhoudt, dat het kabinet Mayer het plan van de Europese eenheid, zoals dat was samengesteld, niet zal aanvaarden. Hoe ver deze belofte eigenlijk gaat, daarover tast men wat de bijzonderheden betreft nog in het duister, maar zo veel is er wel van uitgelekt, dat de Gaullisten hun steun hebben toegezegd, onder belofte van Mayer, dat diens regering het oorspronkelijke eenheidsplan niet zal aanvaarden.

Ter vervanging van dit plan is Debré met het voorstel gekomen om in plaats van een vaste eenheidsverbintenis te vormen, er een losse coalitie zal komen, waarbij ieder land zijn souvereiniteit ongeschonden kan handhaven en waarbij het te vormen leger en verdere aangelegenheden onder een gezamenlijk bestuur van de minister-presidenten van de daarbij betrokken Europese landen zuUen komen te staan.

Het is wel zeer opmerkelijk, dat — men kan er uit zien hoe snel de opinies kunnen wisselen — er in heel de vergadering van de 87 vertegenwoordigers er maar twee afgevaardigden waren, die het voor het oude plan van de eenheid hebben opgenomen. En dit waren dan nog wel een Belg en een Engelsman, die het betreurden, dat dit plan zo goed als zeker van de baan was, althans geen kans had om in ongewijzigde vorm tot stand te komen.

Overigens ibestaat er ten aanzien van wat er uiteindelijk te Straatsburg besloten zal worden, nog grote onzekerheid.

De Duitse vertegenwoordiger Von Brentano heeft verzocht zo spoedig mogelijk over het tegenvoorstel, dat door de Gaullist Debré is ingediend, te stemmen. Hierbij is het nog wel vermeldenswaard, dat in de meeste Nederlandse redevoeringen twijfel werd uitgesproken aangaande de mogelijkheid namelijk of de Europese Verdedigings Gemeenschap wegens de rnoeilijkheden in Frankrijk, Duitsland eii België, nog wel te verwezenlijken zou zijn, alsook dat er door de Nederlandse afgevaardigden sterk op werd aangedrongen, dat er benevens een politieke en militaire eenheid ook een economische tol stand zou komen. De Nederlandse sociaHstische afgevaardigde Nederhorst ging daarbij zelfs zo ver in zijn aandrang, dat hij de vorming van één markten tolunie onontbeerlijk achtte en dat hij verklaarde, dat indien hieraan geen voldoende aandacht werd geschonken, Nederland niet kon deelnemen.

Twee dagen heeft nu het algemeen debat geduurd, waarbij een stroom van amendementen op de Europese grondwet is ingediend, waaruit blijkt, dat de eenheid nog steeds zoek is en dat 't ook van deze vergadering geldt: zo vele hoofden, zo vele zinnen; hetgeen niet te verwonderen valt, waar men er op uit is zichzelf te behagen, eigen baat te dienen en men zich er in het geheel niet om bekommert Gode te behagen.

Wat het nieuwe, thans in Frankrijk opgetreden kabinet betreft, dit bestaat voor een zeer groot deel uit ministers, die ook in het kabinet Pinay zitting hebben gehad. Doch het heeft heel veel te zeggen, dat Schuman daarin niet de functie van minister van buitenlandse zaken, welke hij sedert 1948 onafgöbroken heeft waargenomen, waarneemt. Een partijgenoot van hem, George Bidault, is thans als minister van buitenlandse zaken opgetreden.

De minister-president René Mayer heeft, ook al had hij het gewild, Schuman niet als minister kunnen handhaven. Hij heeft het nieuwe kabinet slechts kunnen formeren ten gevolge van bepaalde concessies, welke hij als formateur met betrekking tot het Europese leger aan de Gaullisten heeft gedaan. Dit betekent niets meer of minder dan dat er thans ten aanzien van de buitenlandse politiek een andere koers in Frankrijk is ingeslagen. Zo lang evenwel Mayer zijn regeringsverklaring niet heeft afgelegd, gist men enigszins naar de aard van deze concessies, doch het staat wel vast, dat Frankrijk zal aandringen op wijziging van het verdrag der Europese defensie, waarbij de eenheid van het Franse leger wordt gewaarborgd en het de Fransen mogelijk zal worden zonder daartoe een bepaalde vergunning te vragen hun troepen naar bepaalde oorlogsgebieden, bij voorbeeld Indo-China, te zenden.

Deze wending in de Franse politiek heeft ten gevolge gehad, dat de Duitse bondskanselier Adenauer bekend geinaakt heeft, dat ook West-Duitsland in het oorspronkelijke verdrag wijzigingen verlangt, zodat hiermede heel de Europese Verdedigings Gemeenschap op losse schroeven is komen te staan. Zeer tot ongenoegen van de Amerikanen, die nu reeds te kennen hebben gegeven, dat, indien de vorming van het Europese leger niet tot stand komt, de opneming van een bewapend West-Duitsland in het Noord-Atlantische pact noodzakelijk zal worden.

Ten slotte zij nog medegedeeld, dat de regering Truman de Amerikaanse ont-•vrerp-müitaire begroting voor het ko­ mende belastingjaar bij het Congres ingediend heeft. Het eindcijfer der begroting wijst een bedrag van ruim 46 milliard dollar aan, hetgeen twee müliard meer is dan het vorige jaar. Daar er echter een aanzienlijk overschot is van reeds uitgetrokken, doch nog niet bestede gelden van de vorige Amerikaanse militaire begroting, wordt het Congres thans om nieuwe militaire credieten van 41, 5 milliard dollar gevraagd.

Voor het leger is ruim 13 müliard, voor de vloot bijna 12 milliard en voor de luchtmacht 17.470.000.000 dollar uitgetrokken.

Ia de nieuwe begroting zijn gelden uitgetrokken voor het instandhouden van 24 gevechtsklare divisies.

Veel valt er overigens niet van te zeggen of deze begroting ongewijzigd aangenomen zal worden, daar de regering Eisenhower vvijzigingen aan kan brengen en er onder de republikeinen zich velen bevinden, die het op verlaging van uitgaven zullen aanstmren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen