BUITENLANDS OVERZICHT

In Gods Woord wordt ons de wereld beschreven als een oord van onrust. Dat is zij, sedert de zonden in Edens hof bedreven werd, immer geweest, en dat zal zij tot de dag, waarop zij vergaat, ook wel blijven.

Hoewel doorlopend voorspeld is, dat zij een plaats van rust en algemene vrede zou worden, zien wij de uitspraak der Heilige Schrift door de praktijk bevestigd en dat tot op de dag van heden. De bestaande onrust is er de oorzaak van, dat de drie ministers van buitenlandse zaken van Amerika, Engeland en Frankrijk thans vrij onverwacht in Londen in conferentie zijn bijeengekomen. En ook daarbij zijn tijden van rust en vrede aangekondigd. Het was de Amerikaanse minister Dulles, die zulks in de volgende bewoordingen deed:

„Wij kennen — zo sprak hij — het verlangen van alle volken naar een leven, vrij van spanning, die veroorzaakt wordt door de dreiging van oorlog. Ik geloof, dat die tijd zal komen".

Er zijn echter geen feiten, die er op wijzen, dat die tijd metterdaad op komst is, echter wel, die op het tegendeel wijzen.

De problemen, welke om een oplossing vragen, nemen nog gestadig toe. Er is door het besluit van de Amerikaanse en Engelse regeringen om de zone A van Triest aan Italië toe te kennen, weer een probleem bijgekomen, dat niet alleen in Joego-Slavië en Italië, maar ook ver daar buiten de onrust vergroot heeft.

Tegen dat besluit toch is ook de regering van de Sovjet-Unie, nadat de Joego-Slavische president Tito daarover zijn scherpe afkeuring had uitgesproken, in verzet gekomen. Zij heeft benevens haar protest een beroep op de Veiligheidsraad der Verenigde Naties gedaan, om daarin de aangelegenheid van Triest te bespreken. Dit verzoek is ingewilligd.

Zo is dan deze aangelegenheid in die raad ter sprake gekomen. Doch nauwelijks was zij in bespreking gekomen, of het bleek al, dat de Amerikaanse en de Russische gedelegeerde op een heel verschillend aambeeld sloegen. Zij noemden elkanders plan onaanvaardbaar.

De Amerikaanse vertegenwoordiger verklaarde, dat het Russische verzoek om de kwestie Triest in de Veiligheidsraad te behandelen, waartegen hij zich niet zou verzetten, niet dan een „propaganda-manoeuvre" was, met het doel om zo veel mogelijk onrust te verwekken.

De Russische vertegenwoordiger Wysjinski voerde van zijn kant aan, dat Rusland onmogelijk kon goedkeuren, dat de kwestie Triest opgelost zou worden door drie, vier of vijf mogendheden, omdat het hier geen particuliere aangelegenheid van enkele staten betreft, al mocht dan ook van Amerikaanse zijde verklaard zijn, dat het Amerikaans-Engelse besluit, om zone A van Triest aan latHë te geven een eerlijke poging is om tot een duurzame oplossing van het vraagstuk te komen. Wysjinski sprak daarbij als een eis van Rusland uit, dat volgens het Italiaanse vredesverdrag een gouverneur over Triest zou worden benoemd, en - wel een Zwitserse kolonel, tegen wiens benoeming, toen Engeland hem eertijds voor benoeming had voorgesteld, de Sovjet-Unie zich destijds verzet had.

Nauwelijks was alzo de vergadering geopend, of de ruzie was al weer begonnen.

Men kan wel als zeker aannemen, dat de Londense conferentie, waarvan wij in het begin van dit overzicbt melding maakten, mede in verband met de kwestie van Triest staat, welke de ministers hoofdbrekens genoeg zal kosten om tot een oplossing te komen, welke alle daarbij betrokken partijen zal bevredigen.

Al is het tot dusverre niet tot enige vijandige daad tussen Italië en Joego-Slavië gekomen, nochtans hebben Amerika en Engeland, gezien de geweldige opschudding, welke hun besluit in Joego-Slavië verwekt heeft, het raadzaam gevonden om een paar van hun oorlogsschepen in de haven van Triest te stationneren. Het is wel zeer te hopen, dat het daarbij ook in de toekomst zal blijven, want de kwestie zelf is een hoogst netelige.

Volgens wat er over een mogelijke oplossing der kwestie uitgelekt is, schijnt het in het voornemen te hggen om Ie. een spoedige conferentie, waaraan Amerika, Engeland, Frankrijk, Italië en Joego-Slavië zullen deelnemen, bijeen te roepen; 2e. het terugtrekken van de Amerikaanse en Engelse bezettingstroepen uit zone A van Triest uit te stellen, totdat Itahë en Joego-Slavië over een regeling het eens zijn geworden; 3e. de verklaring van 1948, waarbij geheel Triest aan Italië werd toegewezen, te herroepen.

Of deze oplossing ook metterdaad op vreedzame wijze verkregen zal worden, dient afgewacht te. worden, al is het thans zo gesteld, dat zowel Italië als Joego-Slavië in het houden van een conferentie, al is het van Italiaanse zijde onder zekere voorwaarde, hebben toegestemd.

Behalve de kwestie Triest moeten, afgaande op de berichten dienaangaande, de drie ministers te Londen zich bezig • houden met de beantwoording van de nota van Rusland betreffende Duitsland en Oostenrijk. Daarin moet verklaard worden, dat de Westelijke mogendheden bereid zijn om Rusland garantie te geven tegen een aanval van Duitsland.

Deze garantieverklaring moet echter allesbehalve naar de zin zijn van de Westduitse bondskanselier Adenauer, die het aanbod van een veiligheidsverdrag aan Rusland ontactisch oordeelt te zijn, omdat zij de herbewapening van Duitsland zou vertragen en Frankrijk nog meer ongenegen zou maken om het Europese Verdedigings Verdrag aan te nemen.

Mocht echter op het punt van het veiligheidsverdrag geen overeenstemming met de Sovjet-Unie te verkrijgen zijn, dan moet Churchill er niettemin op staan, om toch met de Russen een samenspreking te hebben, om althans enige ontspanning te verkrijgen, en dit te meer, omdat het thans wel vaststaat, dat de Russen over atoom-en waterstofbommen beschikken.

Geeft dit alles reeds genoegzaam bewijs, hoe de wereld met onrust vervuld is, hierbij komt nog, dat de Koreaanse kwestie, welke op dit ogenblik door die van Triest op de achtergrond geraakt is, allesbebalve van opgelost is. Het staat nu wel als vrij zeker vast, dat de politieke conferentie over Korea, welker aanvang op het laatst van deze maand vastgesteld was, niet op die tijd zal kunnen aanvangen. Nog altijd ruziet men er over of er meer dan de landen, welke aan de oorlog op Korea hebben deelgenomen, tot die conferentie zullen toegelaten worden. De Sovjet-Unie en het rode China blijven de toelating van meer landen eisen, maar Amerika wil daar nog steeds niet van weten. Wel hebben de Amerikanen zich bereid verklaard om op de politieke conferentie over Korea een andere conferentie te laten volgen op bredere grondslag, waaraan dan ook andere volken zullen kunnen deelnemen, maar daarmede is het geschil niet opgeheven geworden. Wat dit nog zeer bemoeilijkt, is, dat het met de voorlichting

In het kort nog het navolgende. In Algiers zijn weder onlusten uitgebroken. De pohtie heeft er demonstranten, die onafhankelijkheid eisten, uiteen moeten drijven.

Op Atjeh zijn de troepen en de politie er nog steeds niet in geslaagd om de rust en de orde te herstellen.

Bij zijn bezoek op Celebes heeft de Toradja-kerk er zich tegenover president Soekamo over beklaagd, dat de christenen er door de Mohammedanen vervolgd werden en worden, en dat door hen met allerlei dwangmiddelen pressie op de christenen wordt uitgeoefend om hen tot het Mohammedanisme over te halen.

In Brits-Guyana is de toestand voor de Engelsen verslechterd. Er moesten versterkingen gezonden worden naar de suikerplantages, waar de stakingen op het aanstoken van de communisten zich uitbreiden, zodat er thans een hevige onrust in deze Engelse kolonie heerst. De Fransen hebben een groot offensief in Indo-China ingezet. Zij hebben met de vloot troepen in de rug van de opstandelingen doen landen, waarmede zij hun verbindingswegen hopen af te snijden. Op het ogenblik maakt het offensief goede vorderingen.

In de achter ons liggende week hebben er opzienbarende ongevallen plaats gegrepen. In Duitsland is een Belgisch vliegtuig neergestort, waarbij 44 personen het leven hebben verloren; in Frankrijk is een trein ontspoord, waarbij tien doden te betreuren vielen, en op het Amerikaanse vliegdekschip „Leyte" heeft een explosie plaats gehad, waardoor er brand uitbrak, waarbij 27 doden vielen en veertig personen min of meer ernstig gewond werden, terwijl men vreest, dat er nog een groter aantal slachtoffers zal blijken te zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen