De Provinciale Staten

III

De samenstelling van de Provinciale Staten is verre van belang ontbloot. Alleen reeds daarom is zij van grote betekenis, dewijl de Provinciale Staten de leden der Eerste Kamer verkiezen. Daarbij komt nog, dat zij tevens de Gedeputeei^ den verkiezen. Dit coUege vormt met de Commissaris der Koningin in elke provincie het dagelijks bestuur. Het heeft daarin nog heel wat te zeggen. En dit zowel ten opzichte van de provincie zelf, alsook van de daarin gelegen gemeenten, alsmede in onderwijszaken, in het toekennen van subsidies, en in nog al zo vele andere zaken, waarover wij niet in bijzonderheden zullen afdalen.

BepaaldeHjk in dit artikel handelende over de verkiezing van de Gedeputeerden, bebben wij al jaren lang kunnen waarnemen, dat daarbij maar al te zeer met de beginselen gesold wordt.

In de dagen, voorafgaande aan de verkiezingen, kunnen wij waarnemen, dat de A.R. en C.H. in artikelen en strooibiljetten het een ieder op bet hart zoeken te binden, om toch vooral hun candidaten te stemmen, en dit om het Christelijk beginsel. Het beginsel weegt hun dan zo zwaar, dat zij met nadruk bepleiten, om des beginsels wil geen candidaat van enige andere partij te kiezen. Geen r.k. candidaat, geen man van de Partij van de Arbeid, en ook geen liberaal en zelfs geen Staatkundig Gereformeerde. Zij stellen het alsdan zó voor, dat het naleven van de Christelijke beginselen in de Staten alleen bij hun mannen of vrouwen veilig en verzekerd is.

Doch nauwelijks zijn de verkiezingen achter de rug, of de zo nadrukkelijk aanbevolen beginselen worden bij de verkiezing van de Gedeputeerden aan de kapstok gehangen.

In de dagen van de coahtie en ook daarna hebben wij kunnen zien, dat A.R. en C.H. Statenleden bij de verkiezing der Gedeputeerden hun stem op rooms-katholieken uitbrachten, en door de verkiezing van een rooms-katholiek tot Gedeputeerde er aan medewerkten, dat Rome's invloed en macht ook in de provinciale aangelegenheden niet weinig versterkt werden.

En daar is zelfs nog niet eens bij gebleven.

Wij hebben eveneens kunnen waarnemen, dat Anti-Revolutionnaire en Christelijk-Historische Statenleden mede door hun stemmen de socialist Schaper destijds op het kussen als Gedeputeerde in Zuid-Holland gebracht hebben. En dit niet alleen. Sindsdien is het schering en inslag, dat zij bij de verkiezing voor de één of andere bestuursfunctie hun stem hebben uitgebracht op een socialist.

Het spreekt toch boekdelen, dat hun mannen onder het voorzitterschap van een socialist thans in een kabinet zitting hebben, waarin rooms-katholieken en socialisten de lakens uitdelen. Wat blijft er zodoende van het beginsel over? Dat is wel goed om de kiezers naar de stembus te lokken en te drijven. Maar men oordele zelf, of zoiets feitelijk wel door de beugel kan. Is dat niet in werkelijkheid spelen en rollen met het beginsel, indien men er bij en vóór de verkiezingen hoog van opgeeft, en ze na de verkiezingen in de aarde begraaft?

En stellig zal, als straks de verkiezingen achter de rug zijn, het weer de oude gang gaan. Dan zullen ook nu weer de C.H. en A.R. Statenleden — zoals dat nu al keer op keer geschied is — hun stem bij de verkiezingen van de Gedeputeerden aan de mannen van rood en rooms geven. Het zal voor velen hunner zelfs niet het minste bezwaar opleveren op een vrouwelijke Gedeputeerde te stemmen; zodoende versterken zij de macht en de invloed van Rome en het socialisme welke toch al zo groot in de openbare colleges zijn.

Elke kiezer, die straks zijn stem voor de Provinciale Staten gaat uitbrengen, mag dit wel eens terdege overdenken. Als hij toch zijn stem op een A.R. of C.H. candidaat uitbrengt, dan werkt hij er indi­ rect aan mede, dat door zijn stem straks door de C.H. en A.R. Statenleden weer rooms-katholieken en socialisten tot Gedeputeerden worden gekozen.

Wie dit niet wü, die heeft op de candidatenlijst der S.G.P. zijn st^m uit te brengen. Want het staat van tevoren wel vast, dat de Statenleden der S.G.P. er op generlei vsdjze aan zullen medewerken, dat de machtssfeer van rood of rooms versterkt wordt. Zij zullen om des beginsels wil hun stem niet uitbrengen op een candidaat van rood of rooms.

Wie, om welke redenen dan ook, in de Staten de maoht en de invloed van Rome en de sociaHsten in de Staten nog niet al meer wü zien toenemen, die kan alleen reeds daarom zijn stem niet aan een A.R. of C.H. geven. Kiezer, wat wilt gij?

Toch geen versterking van de machten der revolutie? Toch niet, dat het particuliere bedrijfsleven nog al meer in boeien gekneld zal worden? Toch niet nog al hoger lasten en belastingen, waartoe het socialisme drijft? Toch niet een nog al duurder leven? Is het nog niet duur genoeg gemaakt door allerlei staatsbemoeienissen? Toch niet vermeerdering van ambtenarij en bureaucratie, welke het socialisme onvermijdelijk met ach brengt?

Toch geen nog al machtiger Rome?

Eenmaal vocht ons volk zich met zware offers van goed en bloed van haar dwingelandij vrij. Tot zulk een dwingelandij als door Rome in Spanje en Columbia wordt uitgeoefend, dient het toch op onze vaderlandse bodem niet ten tweeden male te komen.

Toch geen verwaterd Christendom? Toch niet zulk een Christendom, dat met Rome heult, haar mannen en de socialisten mede aan de macht helpt en dat beginselen aan belangen steeds meer en meer verkwanselt?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen