BUITENLANDS OVERZICHT

Godsverzaking lost zich in mensvergoding op — zo kan men in de geschriften van oude godzalige schrijvers lezen. Dit, de praktijk wijst het uit, gaat immer op. Als toch Gods Woord en Wet niet meer in erkentenis gehouden worden, dan wordt en is 't menselijk willen en kunnen de regel, waarnaar men zich richt.

Dit is geheel naar de smaak van de natuurlijke mens, die door zijn val in aard en wezen niet anders dan 'n revolutionnair, een opstandeling tegen het GoddeKjk gezag is en dejwege zweert bij menselijk inzicht en wijsheid. De geschiedenis aller eeuwen leert ons echter, dat men zodoende met verachting van de bron des levendigen waters, zich wendt tot gebroken bakken, die geen water houden.

De ongelovige wijsbegeerte : preekt v.el van een onbedorven wil des menr, c'n, zelfs van een onbedorven volkswil, doc!r dit getuigenis is in flagrante strijd met de werkelijkheid. De werkelijkheid toont aan, dat de mens geen onbedorven wil heeft, maar dat integendeel deze ten enenmale bedorven is en door zijn eigen belang gedreven wordt. Dat brengt mede, dat onze tijdgeest, welke zo zeer onder de invloed van ongeloofsphilosofie staat, zich afkerig betoont van de oude stelregel: Deo servire vera libertas, dat is. God te dienen in de ware vrijheid. Dit houdt tevens in, dat het naakte eigenbelang in onze dagen zo zeer gediend wordt.

Dat het eigenbelang de drijfveer van de handelingen onder meer van de grote mogendheden is, is ook wel klaar gebleken op de Geneefse conferentie. Frankrijk heeft daarop een betrekkelijk gunstig resultaat verkregen. Als de communisten toch de oorlog in Indo-China hadden voortgezet, dan was menselijk gesproken het niet te keren geweest, dat, waar Frankrijk thans maar een deel van Indo-China heeft moeten afstaan, het op het einde van de oorlog heel Indo-China aan de communisten had moeten afstaan.

Algemeen is men van oordeel, dat de Sovjet-Unie er een groot aandeel in gehad heeft, dat het betrekkelijk nog zo gunstig voor Frankrijk verlopen is als het er voor verlopen is. Algemeen is men daarbij tevens van gevoelen, dat de Sovjet-Unie daarmede haar eigen belang heeft zoeken te dienen in dien zin, dat zij het uitbreken van een derde wereldoorlog niet wilde riskeren en dat zij haar belangen in Europa daarmede op het best dacht te dienen. Zij schijnt in elk geval te willen voorkomen, dat West-Duitsland weder bewapend wordt, vandaar — zo oordeelt men — haar toegeeflijkheid inzake Indo-China.

Dat dit oordeel meer dan een blote gissing is, daarop wijst ook wel het feit, dat de Sovjet-Unie nu reeds ten tweeden male een verzoek tot de regering van Amerika, Engeland en Frankrijk gericht heeft om een conferentie te beleggen, waarop voornamelijk de toestand in Europa het onderwerp der besprekingen zal uitmaken. Zij heeft echter weinig kans, dat het haar gelukken zal deze conferentie spoedig te doen plaats hebben.

Deze maand toch nog, en wel reeds op 19 Augustus, zullen de ministers van buitenlandse zaken van de zes landen van de Europese Defensie Gemeenschap te Brussel bijeenkomen. De Franse minister Mendès-Fiance zal voor Frankrijk de conferentie te Brussel bijwonen. Hij zal bij die gelegenheid de vertegenwoordigers van de andere landen, welke bij de Europese Verdedigingsgemeenschap betrokken zijn, op de hoogte stellen van de compromisvoorstellen, die hij het Franse parlement ter goedkeiuiig wil aanbieden.

Men neemt algemeen aan, dat de stiel; . king van deze voorstellen is het toezicht op de Franse strijdkrachten door een ia. temationale commissie met boven-natio. nale bevoegdheden op te heffen of uj; te stellen. De voorstellen van Mendès-France hebben mogelijk ook in, dat be. dongen zal worden, dat alle Franse bij. dragen voor de begroting van het Europese leger zullen kuimen worden besteed voor de Franse wapenindustrie. Het huidige verdrag bepaalt, dat minimaal 85 procent moet worden uitgegeven in het land, dat de bijdrage levert.

De kans, dat de Sovjet-Unie haar wens vervuld zal zien, dat de door haar zo vurig begeerde conferentie spoedig bijeen zal komen, wordt er nog al minder op. dewijl Mendès-France heeft aangekondigd, dat hij zijn voorstellen inzake de Europese Verdedigingsgemeenschap reeds op 24 Augustus in de Franse Nationale Vergadering zal indienen, waarbij dan het debat over de25e gemeenschap en de Europese vraagstukken in het algemeen gehouden zal worden.

Mocht het de Sovjet-Unie alzo niet gelukken om met haar op de Geneefse conferentie betoonde inschikkelijkheid de totstandkoming van het Europese Verdedigingsverdrag te verhinderen, er is nog een andere gewdchtige reden, waarom zij zich zo inschikkeHjk betoond heeft. Zij had er belang bij in China een door haar begeerd sterk militair steunpunt te bekomen. Welnu, dit is haar gelukt. De overeenkomst tussen Rusland en China omtrent Hainan maakt eerst recht duidehjk waarom zij zich zo inschikkelijk beloond heeft. De Sovjet-Unie heeft het strategisch zo belangrijke eiland voor de duur van 25 jaren van China gepacht, in ruil voor de leverantie van een groot aantal gevechtsvliegtuigen aan China. Daarmede is Rusland in het bezit gekomen van een gebied, dat het bij uitstek kan dienen als basis voor een luchtvloot, en daardoor is Amerika gedwongen om zijn verdedigingslinie een eindweegs terug te trekken.

Het typerende is hierbij bovendien, dat Rusland er steeds op uit is om Amerika het najagen van imperialistische doeleinden in de schoenen te schuiven. Doch men kan hier wel zeggen, dat de pot de ketel verwijt, dat zij zwart is, want het vestigen van een luchtvloot ver buiten het eigenlijke Russische grondgebied kan toch niet anders beoordeeld worden dan als een uiting van imperialisme.

Hierbij komt nog, dat het in communistische kringen nooit anders beschouwd is dan als een teken van vérgaand imperialisme, en als een inbreuk op de souvereiniteit van China, als Westelijke mogendheden in China gebieden pachtten en daarmede een territoriaal servituut vestigden. En ziet, nu doet de Sovjet-Unie zulks en China ziet er geen been in, dat de Sovjet-Unie op haar gebied een territoriaal servituut vestigt.

Van zijn kant drong het eigenbelang Amerika er toe zich met de Perzische oliekwestie te bemoeien. Op dit punt heeft het geen klein succes weten te bekomen, daar het heeft weten te voorkomen, dat de zo rijke Perzische oliebronnen in Russische handen zijn gekomo-n. Een tijdlang, toen Mossadeq in Peizië aan het bewind was, bestond daar een groot gevaar vcor. Dit gevaar is echter thans geweken, nu er een overeenkomst met de Amerikaans-Britse oliemaatschappij is gesloten en Zahedi in Perzië aan het bewind is.

Is deze overeenkomst ontegenzeggelijk een succes voor de Amerikaanse politiek, de overeenkomst van Groot-Biittannië met Egypte, waarbij de Engelse troepen uit Egypte teruggetrokken worden - een overeenkomst, waarin Amerika ook stellig de hand gehad heeft — is dat evenzeer. Egypte betoont zich, sinds de-26 overeenkomst gesloten is, sterk Westers gezind.

2o kunnen wij zien, dat in de beide grote wereldmachten, Amerika en Rusland, het naakte eigenbelang de absolute drijfveer hunner handelingen is. Beide mogendheden wedijveren om müitair zo 5terk mogelijk te worden en om maar zo veel mogeüjk bondgenoten aan him zijde te krijgen.

Welk een ellende zal er echter over de wereld komen als deze beide mogendheden eens met elkander in oorlog komen! En dit behoort allerminst tot de onmogelijkheden. Op de conferenties, welke, naar voorgegeven wordt, moeten dienen om de spanning onder de volken te verminderen, wordt toch keer op keer niet dan het eigenbelang van die grote motrendheden gediend, waar de belangen van de kleinere aan opgeofferd worden.

In het kort nog het navolgende.

Mendès-France heeft zijn wetsvoorste] tot verbetering van de economische toestand in Frankrijk bij de Nationale Vergadering ingediend. Het is daarin reeds in behandeUng gekomen en heeft er een gunstig onthaal ontvangen. Met dit wetsvoorstel beoogt hij door verhogmg van de productie de welvaart in Frankrijk te diep.en en de lonen te kunnen verhogen. Op het wetsvoorstel zijn er tal van amendementen ingediend, zodat het nog de waag is of het wordt aangenomen zoals het is ingediend. Mendès-France heeft het nodig geoordeeld een stok achter de deur te plaatsen, en wel in dien zin, dat hij daarbij een motie van vertrouwen gesteld heeft

Tevens is Mendès-France voornemens aan Tunis een zekere staat van zelfstandig bestaan toe te kennen, en wel jn de vorm, dat Tunis zijn eigen bestaan en bestuur naar eigen inzicht zal kunnen regelen. Alleen ten aanzien van zijn defensie en zijn buitenlandse politiek zal het met Frankrijk in overleg dienen te treden en zich naar het Franse inzicht hebben te schikken. Daar tegen is in Frankrijk in onderscheidene kringen een sterk verzet gerezen. Of de maatregelen van Mendès-France de ontevredenheid der Tunesische nationalisten zullen kunnen wegnemen, moet de toekomst uitwijzen. In het Franse protectoraat Marokko zijn weder vrij ernstige onlusten uitgebroken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen