Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Brief uit Zeeland

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Brief uit Zeeland

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

CCCVI.

Het jaar is weer bijna verstreken, en eer deze geplaatst is, zal, zo God het geeft, een nieuw jaar zijn aangevangen.

De Staten van Zeeland zijn weer in openbare vergadering bijeen geweest.

Het spreekwoord: „Het zijn sterke benen, die de weelde dragen kunnen", is weer waar gebleken, want nu er wat ruimte is in de geldmiddelen, zijn er onderscheidene voorstellen gedaan, en ook besluiten genomen, om het zogenaamde culturele leven te steunen.

Uit alles blijkt wel, dat er bij de mens een ledigheid is, omdat wij God hebben verlaten. En die ledigheid gaan wij trachten te vullen. Zoeken wij niet de gemeenschap met God weer terug, daarnaar zoekende gemaakt zijnde, dan zoe­ken wij naar brood en spelen. Dan moet de mens zijn jolijt hebben. Dan moet er iets zijn, dat de zinnen vervult.

Het kan ook nog wel zijn, dat er iets religieus in dat zoeken ligt. Op allerhande manier zoekt de mens zichzelf te bevredigen. Zie maar naar de Kerstfeestviering. Wordt niet gezocht naar een Zaligmaker, naar licht in de duisternis, naar een verlossing van eigen bestaan, dan wordt gezocht naar wat gevoeligheid. Getracht wordt iets schoons te zien in een kindeke, liggende in de kribbe. Ge-|[ streeld worden de zinnen met wat moois, met wat gevoeligs.

O, wat zijn we duisternis. Wat blijkt het waar te zijn, dat we zo ongelukkig zijn geworden, dat we ons eigen ongeluk niet kennen.

En zo gaat het ook met de „cultuur".

Godsdienstige stukken worden opgevoerd. Gods Woord wordt ten tonele gebracht. Zonder godsdienst, dat is goddeloos; neen, dan wat eigengemaakte godsdienst, waarbij eigen ki-achten en wil in het leven behouden kunnen worden.

Maar eigen godsdienst is afgodendienst, want dan roken we aan eigen garen en offeren aan eigen net.

De leden van de S.G.P. bleven weer alleen in hun afwijzen van die steun. Geen der andere leden viel hen bij.

Kort en zakelijk hebben ze hun gevoe-| lens vertolkt.

Er is ook gehandeld over de subsidiëring van de beroepskeuze. De vraag is gesteld, of die op levensbeschouwelijke grond moet zijn of niet.

Rome acht dat wel nodig. Is 't dan mogelijk de protestanten te bundelen? Het kan niet juist zijn, op alle gebied de levensbeschouwelijke, of godsdienstige instelling op de voorgrond te stellen.

Toch is voorzichtigheid nodig. Als het goed was, zou alles moeten rusten op de grondslag van Gods Woord. De regering, de wetten, de besluiten, de uitvoering, ons doen en ons laten.

Neutraal is er geen enkel terrein. Het, is vóór of tegen. Toch is ook anderzijds voorzichtigheid nodig.

Hoe menigmaal willen we eigen zin en mening doen zegevieren.

Hoe menigmaal gaan we uit van een gedachte, dat we als mens toch beter zijn dan die anderen.

Als het goed is, zal het om Gods eer moeten gaan, en niet om eigen eer. Ook al is het onjuist om alles van een ander te verwerpen, toch zal er onderscheid blijven.

De doorbraakgedachte van de P.v.d.A. kan niet worden aanvaard. Zeker, het zou goed zijn als er meer eenheid was, maar dan op grondslag van Gods Woord, en niet, zoals toch wel de bedoeling blijkt te zijn, in een samenbrenging van de verschillende groepen, die dan, met opofferen van eigen mening, zogenaamd één worden.

Moeten we dan eigen mening maar vasthouden? Neen, maar we moeten die gevangen geven onder Gods Woord. Niet gevangen geven onder de mening van een ander; een ander, die ook maar mens is. 1

De S.G.P. wil Gods Woord in den lande tot meerdere erkenning brengen. Zij wil ons volk en de overheid terugroepen ', tot dat Woord. Zij wil, dat overheid en ^ volk zich gevangen geven onder dat A Woord. i

Het zal nodig zijn, dat we weer leren luisteren. Dat we weer leren vragen; „Wat wilt Gij, dat wij doen zullen? " r| Ons verstand is verduisterd, onze wil |i verkeerd. Dat wü de S.G.P. voorhou-14 den. Dan zal er wel minder instemming ij gevonden worden dan de P.v.d.A. deze vindt, want die leert, dat de mens wel zichzelf zal kuimen helpen, en dat wil er 'beter in. Dat streelt ons eigen ik. Dat streelt onze hoogmoed. K

Uw Zeeuwse Briefschrijver

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 6 januari 1955

De Banier | 8 Pagina's

Brief uit Zeeland

Bekijk de hele uitgave van donderdag 6 januari 1955

De Banier | 8 Pagina's