BRIEF uit Zeeland

CCCXLIV.

De gewoonte doet veel, zo wordt wel gezegd, en de practijk bewijst wel dat zulks het geval is.

De vrijheid van handelen is in vele gevallen er niet meer, en wij geraken dat zo gewoon, dat wij het niet meer bemerken, en menen dat wij wel in vrijheid leven.

Ook worden wel vergelijkingen getroffen met andere landen, landen waarin de vrijheid nog meer aan banden is gelegd.

En zo gaat alles door. De ene vrijheid na de andere wordt weggenomen en dat alles onder de leuze dat zulks nodi voor het geheel.

Toch dienen wij steeds voor c houden, dat vrijheid een kostelijk en dat ons volk een vrijheidsli volk is.

volk is. Ook dienen wij voor ogen te ho dat de overheid ook grenzen kennen in het stellen van regelen, Wel dient gesteld te worden, 4 overheid bevoegdheid heeft om te en te gebieden, maar ook dat zulls in de eerste plaats geldt het tegem van de zonde.

Er wordt wel een beroep gedaan o: bevolkingsdichtheid. En niet kan woi ontkend dat in een samenleving de onze, andere regelen kunnen zijn dan wanneer de bevolkingsdichl minder is.

Toch dient voor ogen te worden g( dat er terreinen zijn waarin de over niet mag treden.

De vrijheid van de consciëntie, voor ver die achtbaar is, dient steeds en te worden geëerbiedigd. Helaas i; zo niet.

Vele veehouders verkeren daardoor moeilijke omstandigheden. Zij k schier hun bedrijf niet meer voeren Zij worden gedwongen aan te sluiten diensten waarvan zij niet weten hoe bepalingen luiden, en dat nog nie leen, maar zij moeten hun handtekei stellen onder een verklaring dat zij alleen de bestaande, hun niet beke regelen zullen opvolgen, maar ook welke nog gesteld zullen worden. Dat gaat toch wel bijzonder ver.

Weliswaar heeft een onderdaan voorzichtigheid te betrachten, alv de regelen van de overheid niet volgen, maar anderzijds geldt k „Vreest God en eert de koning". Het is echter zeer te betreuren, dai regelen worden gesteld waarbij het zwaarlijk is te leven.

De onderdaan heeft voorzichtigheid betrachten, maar de overheid niet der. Zij is toch verantwoordelijk. dient toch te zorgen, dat de ondeii niet moet zuchten onder wat gi Het is echter niet alleen de vedioi welke moeilijkheden ondei-vindt. Wi ook wel eens gedacht aan hen één of ander willen gaan ondema en dat belet worden omdat zij „papieren" hebben?

Ook dat grijpt diep in. Ook dat is vorm van vrijheidsbelemmering. Wordt ook wel eens gedacht aan beperking van de vrijheid om overi loon te beschikken, doordat de overt voor de sociale verzekeringen een deelte inhoudt?

Het lijkt wel of de bezwaren tegei sociale verzekeringswetten minder dan voorheen. Is dan het beginsel anderd? Was de zienswijze van Ds. sten dan onjuist? Heeft hij ons niet grond van Gods Woord, de bezw daartegen aangetoond?

Is ook dat gewoonte geworden? Is dan zo dat ons volk geen oog meerk voor de voorzienigheid Gods?

Is er wel oog voor, dat de rechten het mogen stemmen omgezet zijn plicht om te gaan stemmen, althans zich te melden? Wordt er nog w gedacht, dat daaronder ook de vrois vallen, en dat ons program stelt vrouwenkiesrecht in strijd is me roeping van de vrouw en stemd»^ met de vrijheid van de burgers?

Het is nodig om aan al die zaken te herinneren. Niet om ons volk ms" te wekken de overheid ongehoom te zijn. Neen, nogmaals, er dient be» te worden, dat het steeds een e» zaak is de overheid niet te gehoorzai* Maar toch dient het te worden ge-* omdat zo menigmaal ons volk * voorgehouden, dat het grote vrij"' heeft, en ons volk gewoon wordt, * beperkingen zijn gesteld.

Uw Zeeuwse Briefschrijver

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen