Buitenlands OVERZICHT

Het woord „benauwdheid" treffen wij gedurig in Gods Woord aan. Woorden als: ten dage der benauwdheid, de dag der benauwdlieid, in het midden der benauwdheid, in benauwdheid der tijden, komen daarin meer dan eens voor.

Benauwdheid begeert van nature geen enkel mens. Hij wenst haar zelfs te ontgaan en het is naar zijn aard en begeerte om vreugde in het leven te scheppen.

Eens was op heel de aarde geen benauwdheid. In de staat der rechtheid hebben onze eerste voorouders geen enkele benauwdheid gekend, doch met de zonde kwam ook de benauwdheid. Het is toch alzo, dat waren er geen zonden, er ook geen wonden waren.

Nu is er tweeërlei soort van benauwdheid, gelijk er ook tweeërlei soort van droefheid is. Er is, zoals de Heilige Schriftuur ons leert, een droefheid naar de wereld, welke de dood, en een droefheid naar God, welke een onberouwehjke bekering werkt; zo ook tweeërlei soort van benauwdheid.

Er is een benauwdheid van geheel wereldse aard, niet over de zonde als misdrijf tegen en belediging van God de Heere, maar over de gevolgen van de zonde, zoals deze gekend wordt bij allerlei ongevallen en bij de verschrikkingen van de oorlog.

Er is ook een benauwdheid van gans andere aard, welke door Gods Geest verwekt wordt, en dat over de zonde als zonde vóór en onder God. Zo gezegend als deze in haar uitkomst is, want zij is van God en voert tot God, zo jammerlijk is de wereldse benauwdheid, welke hoog kan gaan, want zij is van de mens en eindigt in de mens. Het is hierbij de mens ook precies gelijk hoe hij uit de benauwdheid komt; of hij daaruit door God of door de duivel gered wordt, als hij maar van de benauwdheid ontslagen wordt, dan is dat hem zeer wel.

Gevds kan de wereldse benauwdheid zeer hoog gaan, zij kan iemand zelfs tot de strop drijven, maar anderzijds is het ook zo gesteld, dat als de benauwdheid over is, hij weer dezelfde, oude knaap is.

In dit opzicht is het ook al menigwerf met hem gesteld als met de bomen. Hoe lang kunnen deze gedurende een zware storm hun takken laten hangen, doch als de storm is uitgeraasd, dan staan al de takken weer recht overeind.

Hierbij is het altijd kenmerkend, dat naar mate de zonden toenemen en zij hoe langer hoe meer onbeschroomd en onbeschaamd in het openbaar worden bedreven, ook Gods strafgerichten met hun verschrikkingen en benauwdheden zullen volgen. Het Woord Gods wordt immers altijd bevestigd, dat de toom Gods van de hemel wordt geopenbaard over alle goddeloosheid en ongerechtigheid der mensen.

Onze dagen geven het ons te aanschouwen. Wij beleven toch dagen, welke zwanger van oordelen en strafgerichten zijn, waarbij dit wel 'het ergste is, dat de overgrote massa, ja elk mens van nature er hard en verhard onder blijft. Van al zijn ellende is dit immers wel het ergste, dat hij zijn ellende niet kent en gevoelt als gevolg van de zonde.

Dit is mede de oorzaak, dat de vernedering, vertedering en ootmoed voor ds Heere zo zeer ontbreken, en deswege de wereldlijke benauwdheden op allerlei wijze onder de mensen zo menigvuldig voorkomen.

Het laat toch niet de minste twijfel, dat er door duizenden Hongaren benauwde uren en dagen in de laatste tijd doorleefd zijn en heden nog doorleefd worden.

Hongarije

Dat er benauwde uren en dagen door de Hongaren zijn doorleefd, dat bewijzen de duizenden Hongaren, die vaak met groot levensgevaar uit Hongarije als uit een oord van ongehoorde verschrikkingen gevlucht zijn. Arm en van aUes berooid, zijn er ook van hen in ons land aangekomen. Zij hebben alles in hun land achtergelaten, nadat velen hunner in hun land tegen de overmacht van de Russische tanks en wapens hadden gevochten in een strijd op leven en dood in een opstand, welke door de Russische regering zelf ontketend was. Daaraan heeft medegewerkt in de eerste plaats het communistische regime, dat in Hongarije in alle gestrengheid heerste. Daarover deden de ontvluchte Hongaren in Nederland een boekje open. Enkele Hongaarse jongelingen vertelden daarover het volgende:

„Wij zagen onze ouders bijna nooit.

Iedereen in het gezin moest werken. Van het verdiende geld konden wij dan één of hoogstens twee kamers bewonen. De volwassenen waren altijd dood-en doodmoe. Als ge een stel tweede hands kleren kreeg, was dat iets heel bijzonders, het was gewoonweg een feest. Daarbij kwam de ondragelijke terreur, welke vrijwel in elk gezin schrik en vrees, allerlei jammer en benauwdheid bracht. Er was toch in ieder gezin wel iemand, die gearresteerd was of die voor enige tijd in de gevangenis zat. Wij begonnen het regiem te haten, en de overheid, welke het uitvoerde; de overheid, waarmede men te maken had zelfs als men brood ging kopen. Hierbij kwam nog, dat men overal en altijd bespionneerd werd, zelfs als men een persoonlijk gesprek met een bekende of vriend voerde. Alles was er op gericht om het communistische regiem vast in. het zadel te zetten en te houden.

Daarvoor werd de jeugd opgeleid. Volgens het communistisch program moest zij opgeleid worden om de wapens te kunnen hanteren. Zij verkreeg daartoe een soort semi-militaire opleiding om te kunnen helpen in de strijd voor de „vrede".

Ook in deze traden de communisten als vredesapostelen op, evenals de Russische autoriteiten dit bij elke gelegenheid ook doen.

Dat de Russen echter het woord „vrede" slechts gebruiken om hun doeleinden te dienen, en van het wreedste wapengeweld allerminst afkerig zijn, wanneer dat voor de bereiking van hun doeleinden nodig is, kregen de Hongaren niet alleen te zien, maar ook aan dsn lijve te gevoelen. Er werd toch bij de uiting van hun protesten van Russische zijde direct gewapenderhand tegen hen opgetreden.

Scheen hun opstand eerst geslaagd te zijn, het was maar schijn en geen zijn.

De Russen toch trokken uit Rusland zulk een enorme strijdmacht aan, dat daartegen niet te vechten viel, en de Hongaren, hoe heldhaftig zij ook streden, daarbij het onderspit hebben moeten delven. Hun gewapende tegenstand is dan ook gebroken, doch niet dan nadat de Hongaren voor hun vrijheid zware en vele offers aan doden en gewonden hadden gebracht.

Van Russische zijde wordt het wel voorgesteld, dat de opstand in het leven geroepen en ten uitvoer gebracht is door fascisten en grootgrondbezitters. Doch met de klompen aan kan men wel gevoelen, dat dit klinkklare leugens zijn. Zelfs afgevaardigden, die de hele Engelse Labourpartij vertegenwoordigden, hebben bij het bezoek, dat zij in Londen aan de Russische ambassadeur brachten, tegen deze gezegd, dat de Russische verklaring pure nonsens was.

Het feit valt niet te ontkennen, dat heel het Hongaarse voUc in opstand gekomen is, waarbij de arbeiders in de eerste rijen stonden. En nog zijn het de arbeiders, die zich door massale staking tegen de Russische tyrannic verzetten. De dusgenaamde communistische arbeidersregering van Kadar, die door de Russen, als dienstig voor hun belangen, op het kussen is gebracht, ondervindt dit.

Deze regering had bekend gemaakt, dat zij van de Russische autoriteiten de belofte gekregen had, dat geen Hongaren meer uit Hongarije naar Rusland zouden worden weggevoerd. De feiten wezen echter uit, dat op de woorden van Kadar geen staat viel te maken, en dat de Russische autoriteiten, zo zij al een belofte tegenover de regering van Kadar hadden afgelegd, deze aan hun laarzen hebben gelapt. Het deporteren van de Hongaren, tot die van vrouwen en kinderen toe, blijft toch steeds maar voortgaan.

Dit feit — de deportaties gaan op grote schaal, ondanks de herhaalde belofte van Kadar, voort — is één van de redenen, waarom de Hongaarse arbeiders nog steeds niet naar hun werk terug keren. Zij hebben zelfs hun leiders, die met premier Kadar onderhandelden en na die onderhandelingen de arbeiders adviseerden om aan het werk te gaan, afgezet.

De arbeiders bleven bij hun eis, dat de deportaties van Hongaren gestaakt moesten worden, de Russische troepen Hongarije moesten verlaten en de regering Nagy weder in functie moest treden.

En daarbij hebben zij het niet gelaten. Gewapende verzetstrijders hadden al enkele dagsn geleden een trein, die opgepakt vol zat met Hongaren, die naar Rusland Vv-eggevoerd werden, tot stilstand weten te brengen en hen weten te bevrijden. Dezer dagen hebben zij weer een trein in het station van Celged, ten Zuid-Oosten van Boedapest, door de spoorbaan te blokkeren, tot stilstand weten te brengen. Toen de trein tot stoppen gedwongen was, werden de deuren opengerukt en bekwamen meer dan duizend op elkander gepakte mannen, vrouwen en kinderen de vrijheid.

Zo zien wij dan dat de heilstaat, welke de communisten in Hongarije voorgaven te zullen brengen, een onbeschrijfelijke jammer en ellende over de Hongaren heeft gebracht.

Het behoeft niet te verwonderen, dat de Hongaren tegen de tyrannic in opstand gekomen zijn, maar evenmin-te verwonderen, dat de Russische autoriteiten deze in een groot bloedbad hebben gesmoord.

Ondanks al hun zo vriendelijk en vredelievend khnkende woorden tonen zij telkens hun gepantserde vuist, als personen of een volk tegen hun tyrannic en machtsusuipatie en imperialistische doeleinden in verzet komen. Zo deed Stalin en zo doen de Russische autoriteiten, al verklaren zij dan ook, dat zij de stalinistische methoden hebben afgezworen.

En wat doet de Algemene Vergadering der Organisatie der Verenigde Naties daartegen? Daarin worden klinkende resoluties, met de stemmen van de Soyjet-Unie en haar vazalstaten tegen, aangenomen, waarin het terugtrekken van de Russische troepen uit Hongarije en volkomen vrijheid van handelen voor do Hongaren wordt geëist; maar daar blijft het dan ook bij.

Egypte

Op een heel andere wi]ze — waaraan de houding van de Amerikaanse regering al. lerminst vreemd is — treedt de Algem3n9 Vergadering van deze Organisatie inzake Egypte op. Daarin treedt zij wel handelend op. Zij doet aldaar een politiemacht stationeren. De eerste manschappen er van zijn op Egyptisch grondgebied aangekomen. En alles wordt in het werk gesteld om de internationale pohtiemacht te versterken door de aanvoer van troepen uit Itahë zo snel mogelijk te doen plaats vinden. Generaal Burns, die tot commandant van deze strijdmacht is benoemd, verklaarde zeer tevreden te zijn over het tempo, waarin deze troepen worden aangevoerd. Op de vraag of de aankomst van de internationale troepen in Egypte het sein zou zijn voor de aftocht van de Engels-Franse troepen, wenste hij geen antwoord te geven.

Wat het zenden van de Engels-Franse troepen naar Egypte betreft, daarover gaat het oordeel zich in gunstige zin voor premier Eden en Mollet vsdjzigen.

In Engeland zelf verstomt het aanvankelijk zo hevige verzet van de Labourpartij tegen het zenden van de Engels-Franse troepen hoe langer hoe meer. De pubHeke opinie, welke zich in Engeland aanvankelijk vrij scherp tegen de Engelse regering keerde, is er omgeslagen.

Hoe langer hoe meer gaan de ogen er voor open, dat het zenden van de Engelse en Franse troepen een daad van vi'ijs beleid is geweest. Daartoe heeft het feit, dat er zulk een enorme hoeveelheid van Russische wapens in Egypte is aangetroffen en door het leger van Israël is buit gemaakt, zeer veel bijgedragen. Het is vrij zeker, dat de plannen der Russische regering, om in het Midden-Oosten de Arabische landen tot haar vazalstaten te maken, daardoor verhinderd zijn. Ook in Amerika wijzigt zich het oordeel over het Engels-Franse gewapende optreden.

Aanvankelijk was de Amerikaanse regering daar ook tegen. Zij wenste een vreedzame oplossing voor de in het Midden-Oosten bestaande geschillen tussen Israël en de Arabische landen. Doch een vreedzam.e oplossing is weinig anders dan een illusie, gezien de vijandige houding van de Arabische landen tegenover Israël. Dezer dagen toch nog verklaarde de Syrische regering, dat de staat Israël van de kaart moest verdwijnen. Daarmede vertolkte zij de wens van alle Arabische landen. Om dit ten uitvoer te brengen, daarvoor waren alle Arabische landen te vinden. De Sovjet-Unie zou hen met het zenden van een groot aantal vrijwilligers daarbij gaarne behulpzaam geweest zijn. Waren deze Russische vrijwilligers eenmaal in de Arabische landen gekomen, dan zouden zij stellig aldaar gebleven zijn. De gebeurtenissen in Hongarije tonen het wel heel overtuigend aan, dat wanneer eenmaal Russische ti'oepen in een land gevestigd zijn, men deze niet één twee drie weer kwijt is. Integendeel. De Russische autoriteiten schrikken dan voor geen enkel middel terug om deze er te houden en hun macht en invloed te handhaven. Nu moet de Egyptische regering kort ge­

Nu moet de Egyptische regering kort geleden de Russische om het zenden van Russische vrijwilligers gevraagd hebben. Deze moet verklaard hebben daartoe be­

reid te zijn. Doch niet alleen in de Algemene Vergadering van de Organisatie der Verenigde Naties, maar vrijwel in alle landen kwamen de regeringen daar tegen op.

Door die druk heeft zowel de Egyptische als de Russische regering daai-van afgezien. De Egyptische verklaarde zulks ook niet meer nodig te achten, omdat vuren gestaakt was, mede doordat de internationale troepenmacht thans in Egypte gevestigd was. Deze verklaring doet denken aan één, die kiespijn heeft en daarbij een lachend gezicht zet. Want uien kan er zeker van zijn, dat deze internationale troepenmacht zowel de Russische regering als die van Egypte een doorn in het oog is. Daarvan levert de Egyptische regering, waar zij het zoetwaterkanaal, dat 100.000 inwoners van Port-Said van water voorziet, heeft opgeblazen, wel heel overtuigend het bewijs. De geallieerde troepen zullen daarvan geen hinder ondervinden, omdat zij het water uit het kanaal uit vrees voor besmettingen niet mochten drinken en het water voor hen door de schepen wordt aangevoerd. Doch voor de bevolking van Port-Said betekent dit voorwaar geen kleinigheid. Er zal voor haar geen voldoende water meer zijn.

Intussen hebben de Engelsen en Fransen aangekondigd, dat er alles op gezet zal worden om het Suezkanaal zo spoedig mogelijk weder bevaarbaar te maken, hetgeen allerminst naar de zin van de Egyptische regering is. Zij heeft namelijk verklaard, dat het kanaal dan pas eerst schoongeveegd zal worden, wanneer de vreemde troepen de Egyptische bodem verlaten zullen hebben.

Ten aanzien van onderscheidene Russische dreigementen is van Amerikaanse zijde verklaard, dat, indien de Russen ooit tot een aanval in Europa over zullen gaan, er alsdan overgegaan zal worden tot het gebruik van atoombommen.

Of het deze verklaring is, welke de Russische autoriteiten een toontje lager heeft doen zingen, valt niet uit te maken. Zeker is het, dat de laatste verklaring van de Russische regering, welke Boelganin heeft afgelegd, heel veel gematigder is dan de vorige.

Doch hoe bitter weinig kan men op een Russische verklaring aan. Dat is immer gebleken en het laatst nog eens weer gebleken ten aanzien van Hongarije, waarbij zij zelfs gedane beloften geschonden heeft.

Zoals de toestand thans is, heer.st er bij talloos velen benauwdheid, waarbij echter helaas de rechte benauwdheid over de zonde ontbreekt, en er wel droefheid naar de wereld en over wereldse oorzaken, welke de dood werkt, is, maar de droefheid naar God, welke een onberouwelijke bekering tot zaligheid werkt, ontbreekt. •

In het kort nog het navolgende.

De Indonesische vice-president Hatta heeft verklaard, dat er sinds Indonesië de souvereiniteit bekwam, in Indonesië hoegenaamd niets tot stand is gekomen.

In Indonesië zelf heerst grote ontevredenheid onder de bevolking, bepaaldelijk onder het leger. Er is een ernstige crisistoestand in Djakarta afgekondigd.

Maatregelen om onlusten, welke onder meer het aftreden van president Soekarno ten doel hebben, te voorkomen, zijn er van regeringswege genomen.

De kwestie Nieuw-Guinea staat opnieuw in de Algemene Vergadering van de Organisatie der Verenigde Naties behandeld te worden. Dezer dagen is er besloten deze kwestie op de agsnda te plaatsen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen