Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenlands OVERZICHT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenlands OVERZICHT

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

De dag ligt alweder achter ons, waarop de geboorte van Christus herdacht is. Door Zijn komst op aarde is het mogelijk geworden, dat er vrede op aarde is, en wel door het bloed des kruises. Dat is van Gods genade, dat dit mogelijk is, en wel op aarde, waarop zoveel verdeeldheid, vijandschap, twist» en krakeel heersen. Twist en hooggaande onenigheid zelfs tussen man en vrouw, dat zij als hond en kat met elkander leven; twist en hooggaande onenigheid ook al tussen ouders en kinderen en tussen leden van één en dezelfde famihe, dat zij in zekere verbittering tegenover elkander staan; en deze zijn eveneens aan te treffen tussen degenen, die eenmaal met elkander als vrienden verkeerd hebben, maar door het één of andere geschil van. elkander vervreemd zijn, ja zelfs zó, dat zij elkander op straat niet meer groeten, of het hoofd omdraaien als zij elkander tegenkomen.

Twist en verdeeldheid, waar treffen v/ij deze al niet aan! Er is geen dorp of stad ia heel de wereld aan te wijzen, waar zij niet gevonden worden. Niet het minst in onze donkere dagen, waarin de aarde als in Noachs dagen vveder met wrevel vervuld is, en dat ook tussen volk en volk. Gewis, het is wel iets wonderlijks, iets onuitsprekelijk groots, dat op aarde vrede gesmaakt kan worden, en dat nog wel de grootste en heerlijkste, welke men zich denken kan, namelijk vrede met God. En deze kan er in Christus Jezus, de Heere, genoten worden. Het is een vrede, welke alle verstand te boven gaat en onze harten en zinnen bewaren kan. wanneer door Gods Geest Christus aan het hart wordt toegepast, en door de armen des geloofs als de ZaHgmaker omhelsd wordt.

Dit is geen kunstig verdichte fabel. Neen, hier geldt alsdan in aUe waarheid de uitspraak van de apostel Johaimes, in diens eerste algemene zendbrief gedaan: „Hetgeen wij gehoord hebben, hetgeen wij gezien hebben met onze ogen, hetgeen wij aanschouwd hebben en onze handen getast hebben, dat verkondigen wij".

Als nu de engelen bij Christus' geboorte het „Vrede op aarde!" in hun zang aankondigden, dan is het de vrede, welke Hij als de beloofde Vredevorst bij piachte is te geven, en als Hij deze geeft, dan is het onder alle omstandigheden in leven en sterven ook waarlijk vrede op aarde.

Neen, neen, het is niet zoals niet weinigen het geheel ten onrechte vnllen uitleggen, dat in „vrede op aarde" besloten ligt, dat Christus een wereldvrede zou stichten. Hij, Die aangekondigd VERZICHT heeft: „Gij zult horen van oorlogen en geruchten van oorlogen", en Die de Zijnen als Zijn grote erfenis naliet: „Vrede laat Ik u. Mijn vrede geef Ik u; niet gelijkerwijs de wereld hem geeft, geef Ik hem u", schenkt heel wat anders dan de vrede, welke de wereld beoogt. Hij schenkt de Zijnen de allerhoogste vrede, waarvan de apostel Paulus gewaagt, en wel de vrede en verzoening met God, aan vijanden geschonken door Zijn dood. Nochtans zijn er, omdat er geen algemene wereldvrede op aarde gevonden wordt, die daarom brutaalweg leugenachtig zeggen, dat het christendom een mislukking is, omdat deze vrede er nog steeds niet is. Zo verdraaien zij Gods Woord en geven zij een uitlegging aan het „vrede op aarde", die vierkant indruist tegen Gods Woord en hetgeen Christus daaromtrent Zelf geleerd heeft. Slechts door h'et bloed des kruises is er vrede op aarde, en slechts diegenen zullen hem smaken, die Zijn wegen wandelen.

Doch daar is het helaas ver vandaan bij de natuurlijke mens. Bij zo velen ook ver vandaan in onze jammervolle tijd. En wie nu Christus en Diens leer verwerpt, verwerpt ook meteen de vrede, al zegt hij duizendmaal, dat hij daarvoor ijvert.

Dit tonen ons onze dagen, met al de onvrede, welke op aarde heerst, al wel heel duidelijk. Trots al wat men door instituten als de Volkenbond en de Organisatie der Verenigde Naties, geheel buiten de Heere om, heeft aangewend om de vrede op aarde te stichten, is die er niet alleen niet, maar heersen er de koude oorlog, een schrikbarende verdeeldheid, haat en nijd, wrok en wrevel, een Babylonische verwarring en de meest ontzettende gruwelen.

Men denke alleen maar aan wat in Hongarije geschied is en nog geschiedt. Een barbaars schrikbewind heeft daar tegen een vrijwel weerloze bevolking op zulk een ontaarde manier gewoed, dat volgens ingekomen berichten zelfs tal van Russische soldaten geweigerd hebben daaraan mee te doen. Stromen van tranen en bloed zijn daardoor vergoten. Duizenden zijn daardoor om het leven gebracht. En ook duizenden er door verwond. En evenzeer duizenden in rouw gedompeld.

Naar het schijnt, heeft het wapengeweld gezegevierd in zoverre, dat er thans niet meer gevochten wordt en dat een deel der arbeiders aan het werk is gegaan. Maar desniettemin is aan de vreselijke ellende nog geen einde gekomen. De Hongaarse geheime politie heeft dezer dagen tal van Hongaren gearresteerd.

Radio Boedapest maakte bekend, dat er op één dag 400 personen gevangen genomen zijn. Hierbij doet het gerucht de ronde, dat vele gevangenen na een korte berechting werden terechtgesteld. Mogelijk is het, dat dit gerucht niet vrij van overdrijving is, maar een feit is het, dat Radio Boedapest de terdoodveroordeling van vijf personen heeft bekend gemaakt, terwijl zij aan die bekendmaking toegevoegd heeft, dat er slechts één van hen terechtgesteld is.

Evenzeer is het een feit, dat er voor het paspoortbureau in Boedapest op de dag, waarop dit bureau voor het eerst sedert twee weken emigratieverzoeken in behandeling nam, lange rijen te wachten stonden, reeds lang voordat het bureau geopend werd, en dat daarna de stroom van Hongaren, die hun land wilden verlaten, nog toenam. Ook neemt het getal Hongaren, die met achterlating van huis en have onder groot levensgevaar naar Oostenrijk vluchtten, weder toe. Het aantal is al tot boven de 140.000 geklommen.

Dit wijst er wel op, dat Hongarije nog steeds een oord van verschrikking is, waarin koude en gebrek wordt geleden. De meeste arbeiders zijn nu wel naar de fabrieken teruggekeerd. Sommige bedrijven staan onder militair toezicht, maar vrijwel nergens wordt er nog als tevoren gewerkt. De meeste fabrieken liggen uit gebrek aan grondstoffen zelfs geheel stil. Met dat al is ook de intense afkeer van de Hongaarse bevolking tegen de Russen niet verminderd. Daarvan leggen de aanplakbiljetten, waarin de vervanging van de Russen door Poolse troepen geeist werd, welke in Boedapest aangesla­ gen zijn geworden, wel het sprekende bewijs af.

Eveneens bestaat slechts in naam de vrede in het Midden-Oosten, In Egypte hebben aanslagen op de Engelse en Franse militairen plaats gehad, waarbij er onder hen gedood zijn en één Engelse officier gevankelijk is weggevoerd, die nog steeds gevangen gehouden wordt, ondanks de protesten daartegen en de pogingen om hem te bevrijden.

Bovendien betoont de Egyptische regering zich tot dusver in het geheel niet geneigd om de versperringen in het Suezkanaal te laten opruimen.

De Engelse minister van buitenlandse zaken, Selwyn Lloyd, heeft in het Engelse lagerhuis verklaard, dat het met de voorbereidingen om het Suezkanaal weder bevaarbaar te maken, minder vlot verloopt dan hij gehoopt had. En dit in weerwil van het feit, dat de vertegenwoordigers van de Verenigde Naties en het commando van de Engels-Franse strijdmacht het eens zijn geworden over de voorwaarden, die in acht genomen moeten worden als de Engelse en Franse lichters zullen deelnemen aan het opruimen van de versperringen in het Suezkanaal waarbij dan de Engelse en Franse technici onder bepaalde voorwaarden behulpzaam zullen zijn. Alsdan zou het Suezkanaal met behulp van technici en materieel van de Engelsen en Fransen in zeven weken bevaarbaar gemaakt kunnen worden.

Doch president Nasser brutaliseert de genoemde overeenkomst. Hij blijft er tot op heden op staan, dat eerst alle Engelsen en Fransen Egypte zullen verlaten. alvorens met de opruiming van de versperringen een aanvang gemaakt wordt. Daarbij wil hij wel toelaten, dat het Engelse en Franse materieel gebruikt wordt, maar dat daarop Engels en Frans personeel en technici aanwezig zijn en bij de opruiming behulpzaam zullen zijn, daar wil hij niet van weten. Hij stelt als eis, dat het materieel door anderen bediend zal worden, een eis, waarvan Selwyn Lloyd verklaard heeft, dat deze Engeland onaanvaardbaar is. Dit heeft in, dat president Nasser, die in strijd met de internationale verdragen het Suezkanaal onbevaarbaar gemaakt heeft, de kosten van de opruimingswerkzaamheden door de Organisatie der Verenigde Naties laat betalen, doch niettemin zelf wil dicteren hoe en onder welke voorwaarden de Organisatie het kanaal weder bevaarbaar mag maken.

Ook wordt de vrede in het Midden-Oosten nog steeds bedreigd doordat er nog geen bevredigende oplossing in de geschillen tussen Israël en de Arabische landen tot stand is gekomen.

Evenmin zijn de rust en de vrede op Cyprus en Algerije hersteld. En ook woedt de koude oorlog tussen het Westen en het Oosten in onverminderde mate voort, al zal de regering van de Sovjet-Unie, gelet op hetgeen er in Polen en Hongarije is voorgevallen, en op de onverholen afkeer, welke ook in haar andere vazalstaten tegen haar aan de dag is getreden, alhcht niet genegen zijn om een werkelijke oorlog tegen het Westen te beginnen, daar zij de kans beloopt, dat de legers van die staten niet aan haar zijde, maar tegen haar zullen strijden.

In het kort nog het navolgende.

De premier van India is thans in Ainerika op bezoek. Hij heeft onderhandelingen met president Eisenhower gevoerd. Het heeft er alles van weg, dat de Amerilcaanse regering India een nieuw economisch hulpprogram zal aanbieden. De Poolse regering van Gomoelka is er in geslaagd een voor Polen gunstige overeenkomst te sluiten. De Russische troepen zuUen sleöhts op nader te bepalen plaatsen tijdelijk in Polen gelegerd mogen zijn en deze zullen, begeven zij zich daar buiten, in ieder afzonderlijk geval de goedkeuring van de Poolse regering daartoe behoeven. Wanneer de overeenkomst niet geschonden wordt, dan heeft deze overeenkomst in, dat Russische tanks niet meer tegen Poolse burgers mogen worden ingezet, en Russische soldaten niet meer op hen mogen schieten.

Voorts is er in deze overeenkomst bepaald:

a. dat de tijdelijke legering van Russische troepen geen inmenging in de Poolse binnenlandse aangelegenheden tengevolge mag hebben;

b. de legering en 't aantal militaire eenheden moeten door beide partijen door speciale overeenkomst worden bepaald;

c. leden van het Russische leger en hun gezinnen zullen de Poolse wetten moeten eerbiedigen.

De Amerikaanse regering heeft bekend gemaakt, dat zij haar troepensterkte in West-Europa zal handhaven; de Engelse, dat, indien haar te dezer zake geen financiële steun geboden wordt, zij zich vanwege de deplorabele toestand, waarin zich Engelands schatkist bevindt, ge- noodzaakt zal zien . Laar troepensterkte te verminderen.

De Joegoslavische premier Tito heeft zich naar Polen begeven om aldaar een onderhoud met de regering te hebben, terwijl hij door de Amerikaanse regering voor een bezoek aan haar is uitgenodigd.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 27 december 1956

De Banier | 8 Pagina's

Buitenlands OVERZICHT

Bekijk de hele uitgave van donderdag 27 december 1956

De Banier | 8 Pagina's