Buitenlands OVERZICHT

In Micha 3 : 6 staat ons beschreven: „Daarom zal het nacht voor uheden worden vanwege het gezicht, en ulieden zal duisternis zijn vanwege de waarzegging; en de zon zal over deze profeten ondergaan, en de dag zal over hen zwart worden".

Deze profeten (de valse) hadden Israël verleid. Zij hadden het volk vrede voorspeld.

Hoe toepasselijk zijn nog na zo vele eeuwen deze woorden op onze tijd! Ook ten onzent is vrede voorspeld. Evenals in de dagen van de profeet Micha verachten degenen, die vrede voorspelden ook thans de Heere en Zijn inzettingen. De mensen zouden de vrede, zelfs de eeuwige wereldvrede, brengen. Zij waren verlicht en beschaafd geworden — zo voorspelde men. Van het verlichte en beschaafde mensengeslacht had men geen oorlog te duchten. Daarvoor zouden instituten als de Volkenbond en de Organisatie der Verenigde Naties en de conferenties wel mede zorg dragen. Zo is en werd er geprofeteerd. Doch ook hier is de duisternis vanwege de waarzegging ingetreden. Twee wereldoorlogen heb- Tsen er reeds gewoed en het uitbreken van een derde is nog steeds niet onmogelijk.

Wij zijn een nieuwe jaarkring ingetreden. Doch vernieuwd is er ten gunste niets. De dag is nog even zwart als tevoren. De verharding en de onbekeerlijkheid zijn nog even groot als in de voorafgaande dagen, waarbij nog immer het ergste is, dat Jakob dun geworden is, Sion onder een wolk gaat en de wijze maagden zo menig werf met de dwazen in slaap zijn gevallen.

Voorzeker, de dag is zwart geworden. Het zijn uiterst donkere dagen, welke wij beleven. Van welke kant ook bezien, zijn zij dit. Dit wordt heden ten dage wel vrij algemeen erkend.

Neen, neen, het nieuwe jaar heeft daarin geen wijziging aangebracht. Duisternis bedekt ook thans de aarde. Met ontsteltenis en schrik zien tallozen de toekomst tegemoet. Echter zijn zij niet verschrikt, ontsteld en verontrust waarover zij verontrust behoorden te zijn, namelijk over hun zonde. Deze zijn het toch, welke immer de duisternis over de mens brengen. Doch dit wordt niet bedacht en ook het minste geloofd en gevreesd. De vrees, die thans zo velen beangst, is de oorlog. En nu willen wij de verschrikkingen en de ellende, welke een oorlog brengt, geenszins kleineren. Deze zijn inderdaad niet gering te schatten. Letten wij op de duizenden en nog eens duizenden, die daarin sneuvelen, invalide of gewond worden, op het grote getal van ouders, die daarin van hun zonen beroofd worden, van vrouwen, die daarin weduwe worden, en van de kinderen, die daarin hun vader, meermalen vader en moeder beide, verliezen, op de ontzettende verwoestingen, welke daarin aangericht worden, dan is de oorlog verschrikkelijk.

Doch zo veel verontrusting als er over de oorlog is, zo weinig is er over de zonde, welke de oorzaak van de oorlog is. De zonde is nog duizendwerf verschrikkelijker dan de oorlog, want zij is de moeder van de oorlog. De zonde is zelfs nog verschrikkelijker dan de hel, want ook daarvan is zij de moeder. Waren er toch geen zonden, er waren ook geen wonden, er zou ook geen buitenste duisternis of hel zijn. En juist dit maakt onze dagen zo donker, dat de vreze Gods er zo weinig in gevonden wordt en de zonde er zo onbeschroomd en" driest — wat is in onze dagen nog zonde? — in bedreven wordt. Vandaar ook dat onze dagen zo onheilspellend zwart en donker zijn.

Slaan wij acht op de veelvuldige zonden en hardigheid des harten — het oordeel der verharding gaat aan het oordeel der verwoesting vooraf — dan kan de lankmoedigheid Gods, Die dit alles nog verdraagt — niet te zeer bewonderd worden.

Ongetwijfeld beleven wij thans op elk gebied donkere dagen. Doch wij kunnen ons daarin met onze beschouwingen niet nader begeven en zullen ons in dit overzicht in het bijzonder hebben te bepalen bij de staatkundige gebeurtenissen in het buitenland.

En dan valt er wat Amerika betreft een ommekeer bij haar regering te constateren. Het besef dringt bij haar blijkbaar door, dat ondanks de maatregelen, welke de Organisatie der Verenigde Naties met het zenden van een politieleger in het Midden-Oosten nam, het gevaar voor het uitbreken van een wereldoorlog allerminst geweken is. Bij die maatregelen hebben de Russen en de regering van Nasser.niet weinig zijde gesponnen.

De invloedrijke positie, welke de Russeri er reeds eerder innamen, is daardoor niet weinig versterkt. Het leger van Syrië is thans geheel geplaatst onder Russische leiding. De Westers gezinde officieren, van wie er reeds 47 zijn gearresteerd, zijn dusgenaam.d uit het leger weggezuiverd. De zogenaamde Russische technici hebhen de leiding en voeren er het commando over het Syrische leger, de vloot en de luchtmacht, waartegenover de Russische autoriteiten de Syrische regering hebben toegezegd, dat zij zowel haar leger als haar vloot en luchtmacht met Russische wapens zxillen versterken, hetgeen ook geregeld moet geschieden.

De Egyptische regering gevoelt zich met de Russische steun in de rug sterk genoeg om niet alleen het Suezkanaal in strijd met het verdrag van 1888 onbevaarbaar te maken, maar heeft ook het verdrag van 1954 met Engeland dezer dagen opgezegd. Dit heeft in, dat de Egyptische regering niet alleen enerzijds voor tientallen millioenen guldens aan uitrusting, die in depots langs het Suezkanaal waren opgeslagen, in handen zal vallen, maar ook anderzijds, dat Britse bases verloren zijn gegaan, zodat volgens militaire deskundigen een volledige herziening van de plannen voor de verdediging van het Midden-Oosten tegen de Russen nodig is. Engeland had toch volgens het verdrag van 1954 het recht om deze bases opnieuw te bezetten als één van de landen van het Midden-Oosten door Rusland zou worden aangevallen. Met de Russische hulp gevoelt de regering van Nasser zich zelfs zó sterk, dat zij al eerder depots voor handvuurwapens in beslag genomen heeft en deze aan Egyptische burgers en het leger der vrijvdlligers heeft uitgedeeld. Tengevolge daarvan zijn meer dan 400 Engelse burgers, die volgens het verdrag van 1954 verantwoordelijk waren voor het onderhoudswerk aan de bases, nadat d© Egyptische regering hen aanvankelijk gevangen gezet had, naar Engeland teruggekeerd.

Deze gang van zaken, waarbij de Russen zo wel gevaren zijn en de regering van Nasser steeds onbeschroomder en brutaler optrad, heeft er allicht toe bijgedragen, dat de Amerikaanse regering van koers is gaan veranderen. Dit was ook wel dringend nodig, want zo werd alleen het gevaar van het uitbreken van de oorlog niet gekeerd, maar veeleer vermeerderd. Wie toch gemeend heeft, dat de Russische autoriteiten, na Stalin afgezworen te hebben, veel vredelievender waren geworden, heeft zich daarin schromelijk vergist. Stalin is toch in het begin van dit jaar weer op het voetstuk geplaatst, waarvan de huidige autoriteiten hem zo smartelijk hadden geworpen.

Niemand minder dan de leider van de Russische communistische partij, Chroestsjef, die hem eens daarvan had ter aarde geworpen, heeft hem dezer dagen weer op het oude voetstuk getild. Volgens zijn laatste verklaring waren Stalins goede daden zwaarder dan zijn fouten. Een tijd lang was het bij Chroestsjef en zijn mederegeerders precies andersom. Toen was het bij hen: Stahn had zijn goede daden, doch zijn fouten waren veel meer. Stalins fouten nu vergoelijkend, heeft Chroestsjef voorts gezegd: „Ik ben onder Stalin opgegroeid, Stalin heeft fouten gemaakt, doch wij dragen mede de verantwoordelijkheid voor zijn fouten, aangezien wij daaraan ook hebben medegewerkt",

Aan deze woorden heeft Chroestsjef volgens Aziatische diplomaten, die zijn verklaring beluisterd hebben, nog toegevoegd: „Als het op de strijd tegen de imperialisten aankomt, zijn wij allen stalinisten".

Dit wijst er op, en er zijn nog meer aanwijzingen daarvoor, dat de Russische autoriteiten hun politiek van de glimlach, de zogenaamde zachte politiek, hebben prijs gegeven. Zij hadden deze reeds prijs gegeven toen zij naar de methode van Stalin in Hongarije de tanks inzetten om het Hongaarse volk te onderdrukken. In werkelijkheid hadden zij deze nooit prijs gegeven. Het doel van hun politiek was en is de communistische revolutie in heel de wereld tot stand te brengen. Van dat standpunt zijn zij nooit afgeweken. Dit hebben zij altijd nagestreefd. Diende de glimlach daarvoor beter, was daar meer succes mee te bereiken, welnu, dan maar de glimlach op het gelaat vertoond en dan maar de zogenaamde zachte politiek beoefend. Aan oprechtheid heeft het de Russische autoriteiten immer ontbroken. Waarheid of leugen te spreken, dat is hun precies hetzelfde; als zij hun doel maar bereiken dan weegt het bij hen niet hoe zij dat bereiken.

Daarbij treden zij nog immer op als de apostelen van de vrede, geven zij er hoog van op, dat zij voorstanders van ontwapening zijn. Daarom wensen zij de ene conferentie na de andere met de Westelijke mogendheden belegd te zien, en dit niet om de ontwapening te dienen, maar om propaganda voor het communisme te voeren. Wijselijk hebben de Amerikaanse, Engelse en Franse regeringen dan ook bedankt voor de uitnodiging om weer een conferentie van de vijf grote mogendheden te houden.

Ook hiermede geeft de Amerikaanse regering blijk in haar politiek ten opzichte van het Midden-Oosten van koers te veranderen. Zij is blijkbaar voornemens een hardere politiek tegenover Nasser te voeren. Ook is zij er op uit om althans tot een gedeeltelijk herstel van een gezamenlijke politiek met Engeland en Frankrijk ten opzichte van het Midden- Oosten te komen.

Deze straffere houding, welke de Amerikaanse regering tegen de Egyptische aanneemt, blijkt uit twee feiten.

a. Een weigering van de Amerikaanse regering om de Egyptische tegoeden, waarop zij beslag het leggen toen president Nasser het Suezkanaal naastte, aan de Egyptische eigenaren op dit ogenblik terug te geven.

b. Een mededeling cian de Engelse en de Franse regering, dat zij de driemogendheden verklaring van 1950 als onderdeel van de geallieerde politiek ten opzichte van het Midden-Oosten ongewijzigd gehandhaafd beschouwt.

Hierbij werd tevens nog door de Amerikaanse regering bekend gemaakt, dat de mariniers van de Amerikaanse zesde vloot, welke volgens de nieuwe opvatting van president Eisenhower bij een eventuele oorlog in de Middellandse Zee de spits zullen moeten afbijten, thans de beschikking hebben over atoomartillerie. Ook is door haar bekend gemaakt, dat zij onder de gegeven omstandigheden, waartoe nog kort geleden besloten werd, afziet van enige vermindering van haar strijdkrachten.

Bovendien — zoals reeds in het vorige overzicht is medegedeeld — heeft president Eisenhower bij het congres een voorstel van wet ingediend, waarbij hij een volmacht gevraagd heeft om in het Midden-Oosten ver gaande militaire maatregelen te kunnen nemen.

Dit voorstel heeft bij de besprekingen, welke president Eisenhower op Nieuwjaarsdag met de leidende personen uit het congres hield, van de zijde van de democraten nogal een forse kritiek te verduren gehad.

De voorzitter van de commissie voor de buitenlandse betrekkingen van het huis van afgevaardigden, Thomas Gordon, heeft de volmachten, welke president Eisenhower vroeg voor een eventueel inzetten van de mariniers in het Midden- Oosten, een niet gedateerde oorlogsverklaring genoemd.

Hij en anderen willen de verzekering hebben, dat president Eisenhower alleen zal kunnen optreden, wanneer hij daartoe door een slachtoffer van een communistische aanval wordt verzocht. Ook wensen zij de volmachten niet betrekking te laten hebben op een eventueel heropenen van de vijandelijkheden tussen Israël en de Arabische landen.

Regeringskringen zijn nu onder leiding van de minister van buitenlandse zaken, Dulles, bezig wijzigingen in de tekst van het betrokken voorstel van wet aan te brengen, opdat dit voorstel ook door de democraten aanvaard zal worden. Vrij algemeen is men van oordeel, dat, zij het dan in een iet\vat gewijzigde vorm, het voorstel van wet, dat president Eisenhower voornemens is persoonlijk te verdedigen, zal worden aangenomen.

Met het bevaarbaar maken van het Suezkanaal is nu een aanvang gemaakt, nochtans is het nog niet geheel zeker, dat het vlot ten uitvoer zal worden gebracht. De Israëhsch© stafchef Mosje Dayan toet heeft in een onderhoud met de bevelhebber van de politietroepen van de Organisatie der Verenigde Naties medegedeeld, dat Israëlische troepen nog enige || tijd El Arish zullen bezetten, tervsdjl de Egyptische radio heeft bekend gemaakt y dat de Egyptische troepen Zondag El Arish zullen bezetten. De terugtocht uit de Sinaï-woestijn door het Israëlische leger, welke tot dusver bijzonder traag verliep, zal op 7 Januari voorlopig bij El Arish (56 kilometer van de Israëlische grens) gestaakt worden. Ook verluidt het, dat de regering van Israël aan de Egyptisch© de eis zal stellen, dat de Egyptische troepen niet in de streek van Gaza| zullen terugkeren en dat er waarborgen!; gegeven zullen worden, dat de IsraëBsche schepen vrij en ongehinderd dooitj het 'Suezkanaal kunnen varen, also< A door de Golf van Akaba, waarin thansi twee tioneerd zijn.

Dit alles ia overweging nemende, laat de toekomst ook ten aan2aen van het Midden-Oosten zich nog immer donker aanzien

In het kort nog het navolgende. In Hongarije is de orde hersteld. De Russische tanks hebben deswege Hongarije in groten getale verlaten. De economische toestand is en blijft er echter zeer précair. Met het oog daarop wordt verwacht, dat de regering Kadar uitgebreid zal worden en het Hongaarse volk meer zeggingschap en vrijheid zal bekomen. Of dit echter ook zal geschieden, dient afgewacht te worden. Het is in deze opmerkelijk, dat Kadar de regeringsverklaring, waarin zulks verklaard zou worden, al enige keren heeft uitgesteld.

In Indonesië dreigt een regeringscrisis. De Masjoemi en de christelijke partijen hebben aangekondigd, dat zij hun ministers (de Masjoemi zijn in het ministerie met vijf, en de christehjke partijen met twee ministers vertegenwoordigd) uit de regering terug zullen trekken.

De Indonesische premier Sastroamidjojo heeft nu een laatste poging aangewend om genoemde partijen van hun voornemen te weerhouden. Hij heeft namehjk aangekondigd, dat het ministerie maatregelen zal nemen, welke er toe zullen leiden, dat de gezagscrisis op Sumatra is opgelost vóór 21 Januari, waarbij hij tevens deze partijen verzocht heeft hun besluit om het kabinet te verlaten tot die datum uit te stellen. Of daarmee voorkomen zal worden, dat deze partijen niet uit het kabinet 2njllen treden, is nog verre van zeker. Zij staan er immers op, dat het huidige kabinet af zal treden en door een kabinet onder presidentschap van Mohammed Hatta vervangen zal worden.

Op Cyprus en in Algerije is de rust nog bij lange na niet teruggekeerd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen