Buitenlands OVERZICHT

„En zij zullen de vrede zoeken, maar hij zal er niet zijn. Ellende zal op ellende komen" — zo lezen wij in het zevende hoofdstuk bij de profeet Ezech^ël. Deze woorden zisn wij in de loop der eeuwen telkens weer bevestigd. Hoe vaak is daarin al naar de vrede gezocht en de komst er van aangekondigd, maar hij is nimmer gekomen! Integendeel. Ellende op ellende is er gekomen. De voorbeelden daarvan liggen zowel in de gewijde als in de ongewijde geschiedenis voor het grijpen.

Om ons bij een voorbeeld uit de ongewijde historie te bepalen, hoe hebben de mannen en voorbereiders van de Franse revolutie, als Voltaire en Rousseau, in hun geschriften naar de vrede gezocht en gezegd deze gevonden te hebben, als hun zogenaamde veilichte ideeën slechts verwezenlijkt zouden worden. Nu, deze zijn verwezenlijkt, en onder de leuze van „Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap" waanden tallozen met de komst van deze revolutie een tijd van vrede en ongekende welvaart te zijn ingetreden. De rede en het verstand van de mens, welke goed en schier onfeilbaar geacht werden, zouden een hoogst gelukkige en gezegende toekomst doen dagen. Doch ellende op ellende is gekomen.

De rede en het verstand zouden voortaan de mensheid leiden en daardoor zouden alle problemen tot een gelukkige oplossing worden gebracht. Doch deze hadden in werkelijkheid spoedig afgedaan. Niet door rede en verstand zou alles beheerst worden, maar door de guillotine, waaronder elk gebracht werd en het leven verloor, die zich met de inzichten van de bovendrijvende partij niet kon verenigen en daartegen in verzet kwam. Zo zag Danton zijn leven op de guillotine eindigen, en Robespierre, die bem daarop gebracht had, na hem. De ellende greep op een ontzettende wijze om zich heen. Stromen bloeds werden in Frankrijk en daarbuiten vergoten. Want de aangekondigde vrede kwam niet, maar de ene oorlog volgde de andere oorlog op. Het ene volk na het andere werd daarbij van zijn vrijheid en zelfstandig volksbestaan beroofd en onder een schrikbewind gebracht.

Ook ons eigen land viel dat harde lot ten deel. In hun verdwazing hadden velen om de vrijheidsboom gedanst bij de komst van de Franse revolutionnairen. Doch de vreugde was slechts van korte duur. De ene ellende volgde de andere weldra op.

En aldus is het in de gewijde en in de ongewijde historie voortdurend gegaan. Dit heeft bij verschil van volk en tijd altijd maar één oorzaak. Immer wanneer de mens op de troon gezet wordt en diens wijsheid tot richtsnoer verheven en gekozen wordt, wordt het bewaarheid: Wat wijsheid zouden zij hebben, die God en Zijn Woord de rug hebben toegekeerd? Hun door henzelf zo hoog geroemde wijsheid blijkt immer niet dan dwaasheid te zijn, welke over de mensheid ellende op ellende uitstort.

De jongste gebeurtenissen in Hongarije bevestigen het. Ook daar was met ophef van grote woorden en beloften de komst van een blijde wereld aangekondigd. Deze zou het communisme scheppen. God en Zijn Woord hadden daarbij afgedaan. Maar wat is de uitkomst daarvan, welke wij thans kunnen aanschouwen? Het is ellende op ellende geworden. En nog is aan de ellende op dit ogenblik geen einde. Het schrikbewind woedt er nog in al zijn hevigheid. Om te voorkomen, dat er weer een nieuwe staking zal uitbreken, zijn de bepalingen, waarin indertijd de staat van beleg werd afgekondigd, nog met een nieuwe paragraaf verscherpt. Onwillige arbeiders zijn er in met de strop bedreigd. Ds geheime politie is bovendien een vrijwel onbeperkte macht toegekend. Arbeiders, die de essentiële Hongaarse industrieën saboteren (elke fabriek, waarin honderd arbeiders of meer werken, is volgens ds Hongaarse wetgeving een essentiële industrie) door stakingen te organiseren, zullen voortaan door speciale rechtbanken onmiddellijk ter dood veroordeeld worden. Straffen zijn voor degenen, die het werk weigeren, vastgesteld tot een gevangenisstraf van vijf jaar tot levenslang.

Daarenboven hebben Russische tanks en Hongaarse militairen het eiland Czepel in de Donau, het centrum van de Hongaarse ijzer- en staalindustrie, waarin kort geleden de onlusten zijn uitgebroken, van de buitenwereld afgesloten. Uit deze, alsook uit andere maatregelen van de regering Kadar blijkt wel, dat ds rust nog bij lange na niet in Hongarije is teruggekeerd, wat bevestigd wordt door een regeringsbericht, waarin melding gemaakt wordt van een gewapende aanval op een goederentrein, waarbij de machinist gedood werd.

Om de rust te handhaven, heeft de regering Kadar als voorzorgsmaatregel de federatie van Hongaarse schrijvers gelast cm harer/ijjls alle activiteiten te staken, omdat zij haar optreden en werkzaamheden in strijd met de volksdemocratie acht. Deze federatie heeft er ongetwijfeld toe bijgedragen, dat de opstand op 29 October jongstleden uitbrak. Zij levert een gevaar op voor de regering van Kadar, omdat zij ook sedert deze door Russische hulp aan het bewind kwam op vrijheid en erkenning van politieke partijen blijft aandringen.

Ook heeft genoemde regering, stellig ook al om haar eigen gezag te versterken en de rust te handhaven, alle colleges aan de Hongaarse universiteiten, die Maandag 21 Januari zouden beginnen, om technische redenen tot het einde van Februari uitgesteld. Het heet, dat dit uitstel te wijten is aan materiële moeilijkheden, zoals gebrek aan brandstof. De ware reden van het uitstel zal echter wel daarin gelegen zijn, dat de regering er beducht voor is, dat de studenten, Wanneer zij weder in groten getale bijeen zullen komen, zich tegen haar zullsn gaan roeren.

Zo woidt dan de praktijk van Stalin in al haar gestrengheid in Hongarije beoefend. Daarin wordt de Hongaarse regering braaf gesteund door de secretarisgeneraal der Russi.sche communistische partij, Chroestsjef, die bij de gelegenheid van de receptie van de Chinese ministerpresident Tsjoe En Lai bij het uitbrengen van een heildronk Stalin een modelcommunist noemde in de strijd tegen het kapitalisme en imperialisme. In flagrante tegenspraak met vroeger door hem omtrent Stalin afgelegde verklaringen werd Stahn door hem als een goede communist uitbundig geprezen.

In gelijke geest liet de Chinese ministerpresidsnt Tsjoe En Lai zich bij zijn bezoek aan de Hongaarse regering uit. Ook door hem werd daar de persoon van Stalin, zijn strijd en methode geprezen, zodat thans weer alles Stalin is, wat de officiële communistische klok slaat. Dit is niet zonder reden en bijbedoeling. Op deze wijze hopen de communistische autoriteiten een tweede opstand in Hongarije en in de Russische vazalstaten te voorkomen. Dat gevaar dreigt nog immer. Op de muren van Boedapest zijn toch biljetten aangeplakt, waarin de bewoners worden opgeroepen om over tien dagen de strijd tegen de Russen te hervatten. De 65.000 Hongaren zijn niet te vergeefs gestorven — zo werd daarin gezegd — en de levende Hongaren moeten hun doden niet vergeten.

Ds regering Kadar doet nu van haar kant alles om met alle middelen een nieuwe opstand te voorkomen. Vandaar de aankondiging van haar zo gestreng optreden, alsook van het nemen van allerlei maatregelen. Zo moeten ook reeds 12.000 arbeiders van de Czepelfabriek uit Boedapest zijn overgebracht naar de mijnen, waar een enorm tekort aan arbeiders is. De onbewimpelde verheerlijking van Stalin door Chroestsjef en de terugkeer in Hongarije en in de vazalstaten van Rusland tot diens methoden is niet zonder betekenis, ook ten aanzien van de parlementsverkiezing, welke Zondag 20 Januari in Rusland gehouden stond te wordsn. Met het oog daarop, om ook in Polen het Russische gezag te herstellen, heeft de Chinese minister-president Tsjoe En Lai een bezoek gebracht aan de Poolse regering, welke hij sterk op het hart gedrukt heeft om de eenheid in de communistische partij onder het oppergezag van Rusland te bewaren. Dit heeft niet nagelaten om indruk op de Poolse minister-president Gomoelka te maken. Deze heeft een zekere concessie gedaan aan de Russische autoriteiten, waar hij aan de ene kant de nadruk legde op Polens streven naar een eigen plaats onder de volken, en aan de andere kant toegaf, dat de communisten de eenheid moeten bewaren onder leiding van ds Russische communistische partij. Deze laatste verklaring zal tal van Polen niet aangenaam in de oren geklonken hebben. Men leidt daaruit af, dat vele Polen zich aan de stembusstrijd zullen onttrekken, vijandiggezind als zij tegenover de Russen staan. Het rooms-katholieke episcopaat heeft echter de Polen er in een schrijven toe aangespoord, om de regering van Gomoelka met het uitbrengen van hun stemmen te steunen, omdat het daarin voordeel ziet, en vreest, dat als deze regering van het toneel verdwijnt, in Polen strengere maatregelen tegen de r.k. kerk genomen zullen worden. Eerst is geprobeerd om, stellig met medeweten en goedkeuring van het episcopaat, een eigen r.k. communistische partij te stichten, waarvan de Poolse regering echter niets heeft willen weten.

Ds positie van de regering Gomoelka komt wel in het gedrang. Ook al omdat tal van Polen geen vertrouwen in haar stellen en zich weinig geneigd betonen om haar met hun stem te steunen, en niet minder doordat er in Polen nog immer een sterke communistische linkervleugel blijkt te bestaan, die bereid is om het Russische oppergezag te erkennen en zich er aan te onderwerpen, en welke het er op gezet heeft om de regering van Gomoelka te doen verdwijnen en door een Russisch gezinde te vervangen.

Bij de verkiezing gaat, het om 459 zetels van het Poolse parlement. Het eenheidsfront van de drie partijen — de communistische partij, de boerenpartij en de democratische partij — welke candidaten hebben mogen stellen, die verkozsn kun. nen worden — heeft in totaal 700 candidaten voor deze zetels gesteld.

Vrij algemeen wordt verwacht, dat de uitslag van de verkiezing een uitgesproken anti-Russische zal zijn, doch voordat de uitslag bekend is, valt daar echter niets met zekerheid van te zeggen. We] neemt men aan, dat de val van de rege. ring Gomoelka de Russische autoriteitsn niet onaangenaam zou zijn, hetgeen men daaruit afleidt, dat er in heel Polen duizenden pamfletten zijn verspreid, gedrukt op ongewoon duur papier, ondertekend door kameraden uit Warschau, waarin een schei pe aanval wordt gedaan op speciale vrienden van Gomoelka; pamfletten, waarvan men aanneemt, dat zij vanwege het enorme aantal en het dure papier met Russisch geld betaald zijn.

Is de vrede nog altijd zoek in Hongarije en de vazalstaten van Rusland, en heerst daar ellende in allerlei vorm, in het Midden-Oosten is het al niet anders gesteld, Ds Amerikaanse regering heeft in duidelijke taal laten weten, dat zij de politieL van de Engelse en de Franse regeringen; niet deelt, deze zelfs schadelijk acht en, daarom verwerpt, en afzonderlijk met een eigen politiek in het Midden-Oosten zal optreden. Uit dat standpunt bezisn, ligt het voor de hand, dat de Amerikaan-j se gedelegeerde in de Algemene Verga-| dering van de Organisatie der Verenig-i de Naties, waarin het vraagstuk van hei Midden-Oosten ter sprake werd ge-l bracht, het voorstel van het Aziatisch-i Afrikaanse blok steunde en verklaarde zijn stem er voor te zullen uitbrengen, Dit voorstel, gedaan door de afgevaar-' digde van Ceylon, dat namens 27 Aziatisch-Afrikaanse landen werd ingediend, r: houdt in, dat Israël zijn troepen uit Egyptisch gebied moet terugtrekken, omdat, als dit geschied was, er volgens deze afgevaardigde een goede sfeer voor verdere onderhandelingen zou gekomen zijn. De Israëlische minister van buitenlandse zaken, mevrouw Golda Meir, zei, dat zij namens haar regering binnenkort een gedetailleerd voorstel aan de Vergadering zou voorleggen. Zij verklaarde daarbij, dat de terugtrekking van de Israëlische troepen uit de streek van Gaza één van de elementen kan zijn, welke Israël overweegt te treffen. Aangaande het idee, dat het internationale politieleger de streek van Gaza moet bezetten, zeide zij, dat het zonder meer binnentrekken van dit leger in dit gebied, zelfs met het bijzondere doel om een oorlog te voorkomen, geen oplossing van het vraagstul; in het Midden-Oosten zal brengen, omdat het nog niet duidelijk is wat de functies van dit leger zullen zijn en hoe lang het zal bestaan en er gevestigd zal blijven. Ook was daarmede volgens haar de vrije doorvaart in het Suezkanaal niet verzekerd.

De Egyptische afgevaardigde eiste de onvoorwaardelijke terugtrekking van de Israëlische troepen, waarbij hij de steun van de Russische gedelegeerde verkreeg, die verklaarde, dat hij zijn stem voor de Aziatisch-Afrikaanse resolutie zou uitbrengen, ook al was deze volgens hem onvoldoende en ging het niet ver genoeg. In dit debat bleek de vrede zoek. De afgevaardigden, die op de hand van Engeland en Frankrijk waren, brachten lerlei bezwaren tegen de resolutie in. Het heeft de Amerikaanse regering, welke nog altijd de kool en de geit beide wil sparen, weinig gebaat, dat haar afgevaardigde in het debat, dat nog niet eindigd was toen wij dit overzicht schreven, verklaard heeft vóór de Aziatiscli-| Afrikaanse resolutie te zullen stemmen. In weerwil van deze verklaring toch dee«| de Russische gedelegeerde in het d( een scherpe aanval op de Amerikaanse, regering, waarbij hij verklaarde, dat zij geheel verantwoordelijk was voor de hui' dige toestand in het Midden-Oosten en de weigering van Israël om zijn troepen terug te trekken.

En bij deze aanval op de Amerikaanse regering heeft de Russische regering het ; niet gelaten. In een gezamenlijke veiklaring van de Russische en de Chinese regering toch hebben deze regeringen beloofd de landen van het Midden-Oosten tegen agressie en interventie in aangelegenheden, voortkomend uit de Eisen- ! hower-leer, te zullen beschermen.

In deze verklaring, welke ondertekend was door de Chinese premier Tsjoe En Lai en de Russische premier Boelganin, en twee uur voordat de Chinese premier voor een reis naar Afghanistan, India en Nepal vertrok, werd onomwonden in scherpe bewoordingen de pohtiek der Amerikaanse regering veroordeeld.

Daarin werd verder bekend gemaakt: a. Dat Engeland, Frankrijk en Israël volledige schadeloosstelling aan Egypte moeten betalen.

b. Dat zowel Rusland als het rode China er zich tegen zullen verzetten, dat het Suezkanaal internationaal zal worden beheerd. Over het beginsel van de vrije doorvaart in dit kanaal moeten tussen de . belanghebbende landen onderhandelingen worden gevoerd, waarbij de Egyptische souvereiniteit volledig gehandhaafd moet worden.

c. Dat ten aanzien van de ontwapening collectieve veiligheidsverdragen gesloten moeten worden.

Ook werd in deze verklaring gezegd, dat er geen diepgaande verschillen of tegenstrijdige belangen tussen de communistische landen bestaan. Alle fouten uit het verleden waren thans rechtgezet, waarbij er de nadruk gelegd werd op de noodzaak van hechte samenwerking tussen de communistische landen, waarvan de Russisch-Chinese vriendschap de belangrijkste factor is; tevens werd verklaard, dat de Sovjet-Unie haar internationale plicht vervuld had door het Hongaarse volk te helpen bij het neerslaan van een contrarevolutionnaire opstand.

Uit hetgeen er in Hongarije en Polen geschied is en geschiedt, alsook uit het debat in de Algemene Vergadering van de Organisatie der Verenigde Naties, en uit de afgelegde verklaring van de Russische en Chinese regeringen blijkt wel, dat de vrede nog niet gekomen is, maar dat nog steeds ellende op ellende gekomen is. De verklaring van Boelganin en Tsjoe En Lai heeft niet nagelaten in Amerika grote indruk te maken. Toen deze in Amerika bekend werd, was het gevolg daarvan, dat er op de beurs te New York een scherpe daling in de daarop verhandelde waarden intrad. Ook is het wel zeker, dat deze verklaring een allesbehalve aangename tijding voor de Amerikaanse regering is geweest. Of zij oorzaak zal worden, dat de Amerikaanse regering haar standpunt zal wijzigen, daarover valt op dit ogenblik niets te zeggen, want het is ons nog niet ter kennis gekomen hoe de Amerikaanse regering daarop zal reageren.

In het kort nog het navolgende. MacMillan is er in geslaagd een regering samen te stellen, waarin leden uit de verschillende groeperingen van de conservatieve partij, ook uit die, waarin men zich er niet mede verenigen kon, dat de Engelse strijdkrachten uit Egypte zijn teruggetrokken, zijn opgenomen. Hij verklaarde, dat hij er van overtuigd was, dat Engeland nauw met de West-Europese volken moest samenwerken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen