Buitenlands

OVERZICHT

Er is deze keer al bijzonder weinig belangrijk nieuws uit het buitenland te vermelden en te bespreken. Het belangrijkste dat daarvan te vermelden en te bespreken valt, is nog wel het nieuws aangaande het Midden-Oosten.

Had het enige tijd terug de schijn, dat de Amerikaanse regering haar geuit voornemen om tegen Israël sancties uit te laten voeren door de Organisatie der Verenigde Naties, wanneer het zijn troepen niet uit het Egyptisch grondgebied in de buurt van Gaza en langs de strook van de Golf van Akaba terug trok, had laten varen, sindsdien Israël echter dit pertinent geweigerd heeft en ook het voorstel van minister Dulles, dat inhield om door middel van een Amerikaans schip in de Golf van Akaba te laten varen de kwestie van de vrije doorvaart door deze golf voor het Internationale Gerechtshof van Den Haag te brengen, van de hand gewezen heeft, is de Amerikaanse regering weder tot haar oorspronkelijke voornemen betreffende de sancties teruggekeerd.

President Eisenhower heeft een radiorede gehouden, waarin hij zeide, dat zijn regering niets anders overbleef dan in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties te stemmen vóór het voorste] om sancties tegen Israël uit te voeren. Deze rede heeft ecTiter bij zeer vele congresleden geen instemming gevonden. Daarmede is de Amerikaanse regering wel in een heel moeilijk parket gekomen.

Met de steun van de Amerikaanse regering heeft de genoemde Algemene Vergadering destijds een hoogst partijdige resolutie aangenomen, door van Israël eenzijdig de terugtrekking zijner troepen van het Egyptisdhe grondgebied te eisen, zonder tegelijk de eis aan de Egyptische regering te stellen, dat zij waarborgen zou geven voor de veiligheid van het Israëlische grondgebied en voor de vrije doorvaart in de Golf van Akaba. De Egyptische regering blijft inmiddels op het standpunt staan, dat de resolutie van de Algemene Vergadering uitgevoerd zal worden en dat er sancties tegen Israël zullen worden ingezet, en zij weigert de heropening van het Suezkanaal, zo lang daar niet toe overgegaan is, met het gevolg, dat de Amerikaanse regering danig in de klem gekomen is, want de Israëlisclie regering, waarmede president Eisenhower bij 'herhaling onderliandeld heeft, blijft desniettegenstaande ook standvastig op haar standpunt staan.

Wat moet de Amerikaanse regering nu doen? Geeft zij haar stem er aan, dat er sancties tegen Israël worden ingezet, dan vaart zij daarmede met de Aziatisdhe en Arabische landen en ook met de Soyjet- Unie in één schuitje, maar dan gaat zij daarmede tegen tallozen van haar landgenoten in, die niets van een sanctie tegen Israël moeten hebben, en ook tegen haar Westerse bondgenoten, die ook al niets van de uitvoering van sancties tegen Israël willen weten. Op dat punt bestaat er zelfs geen verschil van inzicht tussen de conservatieven en de socialisten in het Engelse Lagerhuis, die allen zich beslist tegen de uitvoering van sancties hebben verklaard.

Wat de Amerikaanse regering tenslotte zal doen, is op het ogenblik, dat wij dit overzicht schrijven, nog niet bekend. Het verluidt, dat er pogingen aangewend worden om de Amerikaanse regering uit de klem te helpen, doch hoe dit zal geschieden, en of de pogingen gelukken zullen, valt thans ook al niet te zeggen. Het enige, dat er met volkomen zekerlieid is te zeggen, is, dat de Algemene Vergadering, waarin deze kwestie van het Midden-Oosten zou worden besproken, al een paar maal is uitgesteld, alsook dat de Amerikaanse regering met haar politiek aangaande het Midden- Oosten danig vastgelopen is.

Volgens de allerlaatste berichten heeft de Amerikaanse regering de Arabische afgevaardigden bij de Organisatie der Verenigde Naties gewaarschuwd, dat zij niets voelt voor sancties tegen Israël, maar wel haar stem wil geven aan een resolutie, waarin de Israëlische regering wordt veroordeeld voor haar weigering om haar troepen uit het Egyptische grondgebied terug te trekken.

Daarop werd de zitting van de Algemene Vergadering voor de zoveelste maal nog eens weer verdaagd, en wel tot Maandag 25 Februari, onder meer op aandringen van de secretaris-generaal Hammarskjoeld. Deze wil de verdaging benutten om het zo ver te brengen, dat er een resolutie gevonden zal worden, welke voor alle partijen aanvaardbaar is.

Nu niet alleen Engeland en Frankrijk, maar ook Canada en andere landen van het Engelse Gemene: best zich tegen het nemen van sancties hebben verklaard, begint men in de kringen van de Algemene Vergadering steeds meer tot de overtuiging te komen, dat het uitvoeren van sancties niet de gewenste uitkomst zal hebben. Ook schijnt in de even tevoren genoemde kringen de overtuiging post te vatten, dat er meer druk op president Nasser door de Algemene Vergadering beboort uitgeoefend te worden om tot een vreedzame regehng in de geschillen tussen Egypte en Israël te geraken.

President Nasser schijnt daartoe echter niet genegen te zijn, want hij heeft onder de huidige stand van zaken geweigerd aan de opruimingsploegen van de Organisatie der Verenigde Naties machtiging te verlenen met het opruimen van de nog in het Suezkanaal aanwezige wrakken voort te gaan. De huidige gang van zaken heeft de Afrikaans-Aziatisahe landen echter niet belet om de door hen aangekondigde resolutie, waarin sancties tegen Israël worden geëist, bij de Algemene Vergadering in te dienen.

Volkomen zekerheid is er in deze kwestie echter nog niet. Door de Amerikaanse regering is tooh op het laatst nog verklaard, dat zij haar beslissing nog zal opschorten totdat de Israëlische ambassadeur Abba Eban in Amerika zal zijn teruggekeerd en zij kennis genomen zal hebben van de nieuwe voorstellen van de Israëlische regering. Hierbij moet het echter wel vast staan, dat zij er niet aan denkt om aan Israël nog meer waarborgen voor zijn veiligheid en vrije doorvaart in de Golf van Akaba te geven dan zij reeds gegeven heeft. Zij moet nog altijd op het standpunt staan, dat Israël, de agressor, zijn troepen uit het Egyptische grondgebied moet terugtrekken zonder voorwaarden te stellen.

Met dat al is de Amerikaanse regering in een uiterst moeilijke positie terecht gekomen. Zij heeft immer de geit en de kool tegelijk willen sparen, waar zij zowel de vriendschap van Israël als van 'de Arabische volken tegelijk probeerde te verwerven. Gaat zij Israël de door zijn regering verleende waarborgen geven, dan verspeelt zij daarmede ongetwijfeld de sympathie van de Afrikaans-Aziatische volken, welke zij juist probeert te ver­ werven. Zo bevindt zij zich op het ogenblik als het ware tussen twee vuren, een positie, welke allesbehalve benijdenswaardig is. Door haar aangenomen houding is er reeds een breuk ontstaan tussen haar en haar Westerse bondgenoten, welke zij wil helen, maar doet zij zulks, dan zal haar dit vast en zeker de sympathie van de Aziatisch-Afrikaanse volken doen verliezen.

Wij zullen de uiteindelijke afloop van deze voor heel de wereld zo belangrijke kwestie hebben af te wachten, waarbij wel vast staat, wat de Amerikaanse regering danig in het gedrang gekomen is, ook al doordat de meeste leden van het Amerikaanse congres volgens de laatste berichten er bun goedkeuring niet aan willen verlenen, dat, zoals de Amerikaanse regering oorspronkelijk van plan was, sancties tegen Israël zullen worden ingezet.

In het kort nog het navolgende. De zes minister-presidenten van West- Duitsland, Franki-ijk, Italië, België, Nederland en Luxemburg hebben, nadat zij 14 uren tezamen vergaderd hadden, een overeenstemming weten te bereiken inzake een gemeenschappelijke markt. Daar de getroffen bepalingen nog nader gedefinieerd moeten worden, zullen wij op dit onderwerp niet nader ingaan. In Rusland is Sjepllof ontheven van zijn functie van minister van buitenlandse zaken. Hij wordt opgevolgd door Gromyko. Sjepilof werd vrij algemeen beschouwd als een voorstander van een nieuwe en krachtige politiek in het Midden-Oosten. Onder zijn bewind trachtte de Sovjet-Unie meer invloed in het Midden-Oosten te krijgen en vonden wapenleveranties aan Egypte plaats. Of zijn vervanging door Gromyko als minister van buitenlandse zaken echter enige wijziging zal brengen in Ruslands politiek betreffende het Midden-Oosten, dient afgewacht te worden. Daarover is men het niet eens.

De Franse regering, welke door de opstand in Algerije, welke nog steeds niet bedwongen is, zich reeds in z» moeilijke omstandigheden bevindt, ziet zich voor nog al meer moeilijkheden geplaatst. Een reeks van stakingen onder het personeel van overheids- en semi-overheidsdiensten dreigt het openbare leven in Frankrijk niet weinig te ontwrichten.

Deze stakingen, welke zijn opgezet door de communistische vakbond C.G.T., hebben de steun verkregen van nlet-communistische organisaties en personen, zelfs de vakbond van de socialisten en die der roomskathoheken doen thans aan de stakingen mee. Eerst höbben de brievenbestellers gestaakt. Toen dezen weer het werk hervatten, staakte het personeel van de spoorwegpostkantoren, zodat er slechts weinig post bezorgd kon worden. In Parijs, waar 's morgens geposte brieven normaal nog dezelfde dag bezorgd worden, doen brieven er nu drie tot vier dagen over om hun bestemming te bereiken.

Bij de stakingen van de post kwam ook al door staking een ernstige stagnatie in de gas- en electrlciteitsvoorziening, welke over geheel Frankrijk en vooral in de gi-ote steden veel schade en bittere onge-' legenheid veroorzaakte. In Parijs kwam de gasdruk niet boven 50 procent, en beurtelings raakten vele streken enkele uren zonder stroom. In Lyon en Rijssel moesten üi vele bedrijven wegens gebrek aan stroom de werkzaamheden stilgelegd worden. In Colmar bleven de trams bewegingloos op straat staan. In andere plaatsen liep het verkeer in de war, omdat de verkeerslichten niet werkten. Een staking onder het grondpersoneel van de luchtvaartmaatschappijen had tengevolge, dat verscheidene Intercontinentale lijnen de dienst moesten staken. Hierbij beginnen de stakingen naar de particuhere bedrijven over te slaan, on. der meer in de metaalindustrie van St, . Etienne en Parijs, in de koelhuizen vaj de vissershaven Lorient en de werven en sleepdiensten van St. Nazaire.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen