Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenlands OVERZICHT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenlands OVERZICHT

11 minuten leestijd Arcering uitzetten

In het hogepriesterlijk gebed getuigde de Heere Jezus Christus, de Zoon Gods en des mensen: „Uw Woord is de waarheid". Er is schier geen uitspraak, welke zo fel bestreden is, dan deze. Zij heeft in de wereld een smadelijke miskenning ondervonden, vele vijandelijke aanvallen moeten verduren en moet ze nog gedurig verduren. Hoe laat zich dit verklaren? De hoofdoorzaak is daarin gelegen, dat het niet is naar de smaak en de genegenheid van de natuurlijke mens. De verdelgingsoorlog, die men het Woord van God verklaard heeft, komt, nauwkeurig beschouwd, voort uit de leugen, waarmede de mensenmoordenaar van den beginne de mens verleid heeft. De duisternis, welke daardoor over heel het menselijk geslacht gekomen is, is haar welgevalhg, heeft ze hef en doet haar de waarheid haten. Het is hierbij zelfs zó ver gekomen, dat Gods Woord, de Bijbel, genoemd werd het oude Joodse fabelenen sprookjesboek, en tegen de Bijbel dusdanige kritiek is losgebroken, dat er van hem niets overbleef dan het omslag. Daarbij deden vele machtspreuken danig opgeld. De wonderen zijn een onding, onbestaanbaar. God toch — zo werd in het vijandelijke kamp verklaard — is aan de wetten der natuur gebonden. Daarom zijn de wonderen, waarvan de Bijbel melding maakt, ook niet dan een verzinsel, een fabel. De mens — zo werd tevens in datzelfde kamp ook getuigd — is geen schepsel, dat verlossing behoeft. Met zijn verstand en rede kan hij alles begrijpen en doorgronden, en deswege beeft hij het onderwijs en de verlichting des Heiligen Geestes niet van node. De menselijke vermogens zijn genoegzaam in staat om een gelukkige samenleving onder alle mensen te verzekeren, ramp en onheil van hen te weren, de oorlog uit de wereld te bannen en de eeuwige wereldvrede te brengen.

Niet alleen zijn deze redeneringen en beschouwingen van ongeloof en hoogmoed gelogenstraft door de opgravingen van de laatste tijd, waaruit overvloedig be­ vestigd is geworden dat de gebeurtenissen, waarvan de Bijbel gewag maakt, geen verzinsels en fabels, maar feiten zijn, welke onmiskenbaar waar zijn; maar ook, wat is er vervuld geworden van hun profetieën dat de menselijke vermogens genoegzaam in staat zijn om een gelukkige samenleving onder alle mensen te verzekeren, de oorlog uit de wereld te bannen en een eeuwige wereldvrede te brengen?

Voor aller oog zichtbaar heeft de Heere daarin geblazen. Twee wereldoorlogen hebben deze profetieën te schande gemaakt. Zelfs na het beëindigen van deze twee ^oorlogen zijn er nog oorlogen gevoerd en stromen bloeds vergoten, en op het ogenblik wordt er nog een niets en niemand ontziende strijd op leven en dood in Algerije gevoerd. Daai-enboven is in weerwil van al de conferenties en samensprekingen een zogenaamde koude oorlog in volle gang en heeft er een wedloop in bewapening plaats, welke voor de toekomst het ergste kan doen vrezen en waarvan het allerminst denkbeeldig is, dat hij uiteindelijk er toe zal leiden, dat een derde wereldoorlog uitbreekt. Zo zien wij ook in deze Christus' vermelde, zo fel bestreden en voor leugen verklaarde uitspraak bewaarheid, ook deze, waarbij hij sprak: „En gij zult horen van oorlogen en geruchten van oorlogen; ziet toe, wordt niet verschrikt; want al die dingen moeten geschieden, maar nog is het einde niet. Want het ene volk zal tegen het andere volk opstaan, en het ene koninkrijk tegen het andere koninkrijk; en er zullen zijn hongersnoden, en pestilentiën, en aardbevingen in onderscheidene plaatsen". Deze uitspraak deed de Heere Jezus op de vraag Zijner discipelen: „Zeg ons, wanneer zullen deze dingen zijn en welk zal het teken zijn van Uw toekomst en de voleindiging der wereld? " En ook zien wij in deze in vervulling gaan Christus' uitspraak: „En gehjk de dagen van Noach waren, alzo zal ook zijn de toekomst vap de Zoon des mensen. Want gelijk zij waren in de dagen vóór de zondvloed, etende en drinkende, trouwende en ten huwelijk uitgevende, tot de dag toe in welke Noach in de ark inging, en bekenden het niet totdat de zondvloed kwam en hen allen wegnam, alzo zal ook zijn de toekomst van de Zoon des mensen". Voorwaar, al de profetieën der wereldwijzen, dat het steeds excelsior zou gaan en door beschaving en verlichting een soort van paradijsstaat op aarde zou komen, zijn deerlijk door de uitkomst bespot, en Christus' woorden, al zijn ze dan door de wereldwijzen fel bestreden en voor onwaar verklaard, zijn door onloochenbare feiten bewaarheid. De oorlog is niet uitgebannen en van de wereldvrede valt niets te bespeuren. Integendeel. De toebereidselen voor de oorlog wolden thans in vrijwel'heel de wereld getroffen. Dit valt onmiskenbaar voor een ieder waar te nemen in de afloop van de Londense ontwapeningscommissie. De gedelegeerden van de Sovjet-Unie en van de westelijke mogendheden toch zijn in de 153ste vergadering overeengekomen om de ontwapeningsbesprekingen in Londen af te breken, waarbij zij het er niet over eens konden worden wanneer zij weder bijeen zouden komen. Het heeft er derhalve alles van weg, dat na 153 vergaderingen, waarin over ontwapening gehandeld is, er van ontwapening niets terecht komt, alsook dat niet belet is of belet zal worden, dat er in een eventuele oorlog gebruik van atoomwapens gemaakt zal worden. De helft van de zittingsduur van de 153ste vergadering werd in beslag genomen door een woordenstrijd over de verdaging van de conferentie. De Engelse gedelegeerde stelde namens de westelijke afgevaardigden voor om, wanneer het debat over de ontwapening in de Algemene Vergadering van de Organisatie der Verenigde Naties gehouden was, in de loop van de volgende maand weder in conferentie in New York bijeen te komen, maar de Russische gedelegeerde wüde niets weten van de vaststelling van een nieuwe datum. De andere helft van de genoemde zitting gebruikte hij voor een nieuwe, felle aanval op de westelijke voorstellen, waarbij hij weder botweg weigerde de vragen te beantwoorden, welke de Amerikaanse gedelegeerde tijdens de vorige zitting betreffende de Russische houding had gesteld. Het ziet er dus wel geheel naar uit, dat de Londense ontwapeningsconferentie in een totale mislukking is geëindigd. Zelfs de Amerikaanse autoriteiten, onder wie oolc president Eisenhower, verklaren thans, dat het met de ontwapening al bijzonder slecht gesteld is. Zelfs zij geven de hoop op, dat er nog iets goeds van terecht zal komen. Zijn de besprekingen te Londen in een failliet geëindigd, de wapenleveranties zijn daarentegen in volle gang en worden zelfs in allerijl bespoedigd. De Sovjet-Unie heeft sedert geruime tijd Egypte en Syrië van allerlei wapens voorzien en gaat er nog steeds mee voort. De Syrische autoriteiten, die naar Moskou zijn gereisd om de details van de door hun regering met die van de Sovjet-Unie gesloten overeenkomst nader te bespreken en te regelen, zijn naar Syrië teruggekeerd. De overeenkomst is nu in kannen en kruiken gekomen, met gevolg, dat er nog meer wapens in instructeurs vanuit Rusland naar Syrië zullen komen.

Dit heeft de Amerikaanse regering niet onbeantwoord gelaten. Op haar beurt zal zij nu ook wapens naar Jordanië zenden, ook al om de positie van koning Hoessein, alsmede haar gezag en aanzien tegenover de andere Arabische staten te versterken. Reeds heel spoedig zal zij dit per luchtbrug doen. De wapenleverantie zal door vliegtuigen, welke rechtstreeks van Washington naar Amman, de hoofdstad van Syrië, vliegen, geschieden. Gegevens over de aard der wapens, welke naar Jordanië gezonden zullen worden, zijn niet bekend gemaakt, maar de gehele leverantie heeft een waarde van omstreeks ƒ 40 miljoen. De aanbeveling om per luchtbrug te zenden kwam van Henderson, de Amerikaanse deskundige, die zo juist van een reis door de buurlanden van Syrië in Amerika is teruggekeerd. Deze sprak in zijn rapport als zijn overtuiging uit, dat de Amerikaanse regering niet bij machte zou zijn om de pro-Russische stroming in Syrië om te buigen. Wel bepleitte hij met alle nadruk, dat zij onmiddellijk wapens naar Jordanië zou sturen en gaf hij als zijn mening te kennen, dat het verlenen van militaire bijstand in de opzienbarende vorm van een luchtbrug door de Amerikaanse regering niet na zou laten een gunstige invloed uit te oefenen tegen de Russische campagne in het Midden-Oosten. Deze wapenzendingen, zowel als de met spoed af te leveren wapens aan Irak, Turkije en de Libanon, zijn bedoeld om deze mogendheden de vastbeslotenheid van de Amerikaanse regering te tonen inzake het verlenen van hulp bij het handhaven van hun onafhankelijkheid tegenover de bedreigingen door communistische landen. Bij de wapenleveranties komt nog — hetgeen wel het bewijs levert, dat de bewapeningswedloop in volle gang is — het feit, dat de Franse regering, wat het Franse ministerie van buitenlandse zaken dezer dagen heeft wereldkundig gemaakt, tanks aan die van de Libanon heeft geleverd.

De wedloop in de bewapening toont een ieder wel heel overtuigend het bankroet, dat de wereldwijzen geslagen hebben met hun beweringen, als zouden de menselijke vermogens in staat zijn door beschaving en verlichting een paradijs op aarde te scheppen en een eeuwige wereldvrede te brengen en te verzekeren. Ook de wijze, waarop destijds de Hongaarse opstand onderdrukt is, wijst dit al evenzeer uit. Deze opstand en de onderdrukking er van staan dinsdag 10 september in de Algemene Vergadering van de Organisatie der Verenigde Naties in behandeling te komen. Als enig punt van bespreking op de agenda staat toch de bespreking van het rapport, dat de tot dat doel speciaal ingestelde speciale commissie hierover in juni van dit jaar heeft uitgebracht. In dit rapport, dat werd samengesteld door de leden van deze commissie, die vertegenwoordigers zijn van Australië, Ceylon, Denemarken, Tunis en Uruguay, werd de wijze, waarop de opstand in Hongarije werd onderdrukt, in zeer scherpe bewoordingen veroordeeld. De conclusies er van luiden onder meer, dat de massieve gewapende interventie, die de Russische strijdkrachten de gelegenheid heeft verschaft de opstand te onderdrukken, volgens de eigen definitie, welke de Russische regering van agressie heeft gegeven, een zaak moet zijn van internationale zorg, en een bespreking er van in de genoemde Algemene Vergadering dus op haar plaats is. Het zijn echter de Russische regering en niet minder de Hongaarse geweest, die het laatste met alle beslistheid hebben tegengesproken, verklarende, dat het hier een interne binnenlandse aangelegenheid betreft, waarmede de Organisatie volgens haar eigen handvest zich niet mag inlaten, en dat de Algemene Vergadering deswege de competentie mist om deze zelfs te bespreken. Daarop afgaande, kan men in die vergadering een heftige discussie verwachten. Na het verschijnen van het rapport waren verschillende leden, ondere andere Canada, van oordeel, dat de Algemene Vergadering direct weder bijeengeroe­ pen moest worden, omdat men niet kon gedogen, dat de Hongaarse kwestie onbesproken van de baan zou gaan. Andere leden waren echter van oordeel, dat het om verscheidene redenen gewenst was om de bespreking van de Hongaarse kwestie tot een latere datum uit te stellen, ook al omdat zij het noodzakelijk achtten langer de gedachten te kunnen laten gaan over hetgeen de Organisatie in deze thans te doen staat. Men kwam tenslotte tot het besluit om acht dagen vóór het bijeenroepen van de twaalfde Algemene Vergadering deze speciale zitting van de elfde Algemene Vergadering te houden, waarbij de ministers van buitenlandse zaken — ook onze minister van buitenlandse zaken. Mr. Luns is voornemens ter vergadering tegenwoordig te zijn — tegenwoordig zouden kunnen zijn, zodat aan de besluiten van deze vergadering groter betekenis en kracht verleend zou worden.

Hoewel ook uit dit oogpunt verwacht kan worden, dat de besprekingen van de Algemene Vergadering sterk de aandacht van tallozen zullen trekken, is het echter een open vraag of, indien zij enig besluit of aanbeveling zal nemen, deze ten uitvoer zullen worden gebracht. Dit mag met alle recht sterk betwijfeld worden. De Vergadering 'kan het rapport der commissie met meerderheid van stemmen — op alle stemmen valt hierbij niet te rekenen — goedkeuren en hiermede de veroordeling van de gewraakte methodes van onderdrukking onderschrijven. Zij kan ook opnieuw een resolutie aannemen, waarin de Russische regering wordt aangezegd haar troepen uit Hongarije terug te trekken. De Russische regering heeft indertijd de resolutie voor kennisgeving aangenomen en naast zich neergelegd, en ook thans, indien zulk een resolutie werd aangenomen, valt er in het geheel niet op te rekenen, dat zij daaraan gehoor zal geven. Ook dit, benevens heel de gang van zaken op het wereldrond, wijst ontegenzeggelijk uit, dat wij ver, zelfs zeer ver af zijn van een paradijstoestand op de wereld en van een eeuwige wereldvrede. Zo zien wij ook in deze alle wijsheid der mensen, ook die van vermaarde filosofen, bespot en te schande gemaakt, en ook in deze Christus' uitspraak bewaarheid: „Hemel en aarde zullen voorbijgaan, maar Mijn woorden zullen geenszins voorbijgaan". Gods Woord heeft de vernietigingsoorlog weerstaan en geen tittel of jota is daarvan ter aarde gevallen of zal dit ooit doen. Hoe gegrond is de uitspraak van David: „De redenen des Heeren zijn reine redenen, zilver, gelouterd in een aarden smeltkroes, gezuiverd zevenmaal". Wie zich daarvan afkeert en niet naar Zijn uitspraken leeft, die doet niet anders dan zijn ongeluk en verderf zoeken en bewerken. Welgelulkzalig daarentegen zijn de oprechten van wandel, die in des Heeren wet gaan.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 september 1957

De Banier | 8 Pagina's

Buitenlands OVERZICHT

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 september 1957

De Banier | 8 Pagina's