Een socialistisch rapport

De Wiardd Beekman Stichting van de P.v.d.A. heeft een rapport uitgebracht over de alimentatieplichten. Daarin worden de alimentatieplichten verlegd naar Vadertje Staat. Er wordt daarin finaal gebroken met de alimentatieplichten, zoals onze wetgeving die kent en omschrijft. Volgens deze wetgeving zijn ouders verplicht hun Idnderen te onderhouden; kinderen verplicht hun ouders, indien in behoeftige staat verkeren, de behulpzame hand in hun levensonderhoud te bieden; en niet alleen hun ouders, maar al hun behoeftige bloedverwanten in opgaande lijn, zodat schoonzoons en schoondochters verplicht zijn bij te dragen tot het onderhoud van hun schoonouders, terwijl gescheiden echtelieden en degenen, die van tafel en bed gescheiden zijn, de wederpartij alimentatie behoren te verschaffen, indien zij zelf in de procedure de schuld droegen of de schuld namen. In het diepst van het wezen zijn deze alimentatieplichten overeenkomstig het vijfde gebod des Heeren, rusten zij in zekere zin op een Goddelijke ordening en dienen zij daarom nageleefd en in ere gehouden te worden. Doch dit heeft niet kunnen beletten, dat ten aanzien van de alimentatieplichten in het rapport een gans andere weg wordt ingeslagen en aanbevolen, waarbij het vijfde gebod geheel aan kant gezet is. In dat rapport wordt uitgegaan van en hulde gebracht aa, -» een rechtsorde, welke de beginselen van de zorg der gemeenschap, in casu van de staat, heeft aanvaard. Deze rechtsorde wordt veel hoger aangeslagen dan die, welke in onze huidige wetgeving geldt. De familiebanden, de banden des bloeds, zoals deze in Gods Woord en wet geëerbiedigd worden, komen bij de samenstellers van het rapport in het geheel niet meer in aanmerking. Daarmede hebben zij afgedaan en daarmede zijn zij ook regelrecht tegen Gods Woord en wet ingegaan, waarin ons bevolen wordt deze in ere te houden.

Merkwaardig is het hierbij, dat het P.v.d.A.-rapport de alimentatieplicht van gescheiden echtgenoten buiten discussie stelt. Hierbij kan de vraag gesteld worden: wanneer de banden des bloeds niet erkend worden, waarom dan nog wel de alimentatieplicht van gescheiden echtgenoten? Als de staat, naar de rechtsrode zoals de socialisten deze voorstaan en begeren, de rechtsorde, die de beginselen van de zorg der gemeenschap voor behoeftigen huldigt, in praktijk brengt, waarom moet dan de ahmentatieplicht van gescheiden echtgenoten buiten discussie gesteld worden? Dit is allerminst vrij van inconsequentie. Indien toch de staat voor behoeftigen heeft te zorgen, waarom dan ook niet voor echtelieden, die door scheiding in een behoeftige staat zijn gebracht? In dit rapport wordt ons weer een bewijs geleverd, hoe in het socialistische stelsel de staat verafgood wordt. Aan het staatssocialisme wil het elk mens van de wieg tot het graf onderworpen zien. Heel zijn leven wil het van de eerste tot de laatste dag in heel zijn bestaan door de staat beheerst hebben. Neen, neen, niet aan de uitspraken, eisen en geboden Gods bindt het de mens, maar aan de dictatuur van de staat. Zelfs in die zin, dat naar revolutionair beginsel de kinderen geen kinderen meer van bepaalde ouders, maar van de staat zullen zijn, die dan met vaderlijk, in wezen tyranniek, gezag alles voor hen zal bestieren en regelen, waaraan zij zich met lijf en ziel hebben te onderweipen. Ook in dit rapport gaat het ten aanzien van het onderhoud van behoeftigen die kant uit.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen