Zo kan en moet het niet?

Veen. zo ^^^ ^" moet het niet, dat ontluchtingen uit gevangenissen en gestichten schier aan de orde van de dag zijn. naar behoort voor de veihgheid van onre landgenoten beslist een einde aan ge- M)kl te worden. Wij zeggen met naijul(; ., voor de veiligheid van de bur- «eis'V want die is daar zeer nauvs? bij berokken. De ontvluchten leveren toch M groot gevaar, niet alleen voor hun tezittingen, maar zelfs voor hun leven p Het laatste is dezer dagen wel op een aangrijpend droevige wijze gebleten. Een uit een psychiatrische inrichliiig ontvluchte vrouw heeft een afschuwelijke moord gepleegd op een 79-jarige jeduwe te Bengen. Zij heeft deze volnens h^^^' eigen verklaring met hamerslagen op haar hoofd om het leven gebracht. Dit naar aanleiding van 'n woordenwisseling bij haar bezoek aan een weduwe, hetgeen wel uitwijst, hoe gevaarlijk zulke ontvluchte personen zijn en hoe gemakkelijk en op welk een lichtvaardige wijze zij tot het bedrijven van de ergste gruweldaden overgaan. Er dienen dan ook beslist maatregelen jetroffen te worden, dat er niet zo gemakkelijk als thans het geval is, uit gevangenissen en inrichtingen ontvlucht lan worden.

De minister van Justitie, Samkalden, lieeft er in de allereerste plaats zorg voor te dragen, dat de kans op ontsnappingen ait gevangenissen en rijksinrichtingen zo gering mogelijk wordt, dewijl de overiieid toch tot dure plicht gesteld is om voor de veiligheid van haar onderdanen zo veel mogelijk te waken. Het heeft er echter veel van weg, dat de minister daarvan niet ten volle doordrongen is. Hij is een voorstander van het nieuwe systeem, dat ten aanzien van misdadigers bij hun verblijf in de gevangenissen en inrichtingen thans wordt toegepast. Dit sj'steem heeft hij nog kort geleden verdedigd, toen hij zich in deze trant uitliet, dat de misdadigers mensen zijn, die opnieuw moeten worden opgevoed. Wij leven in de twintigste eeuw, waarin het cellensysteem verafschuwd wordt en waarin men er op uit is om de gevangenen meer bewegingsvrijheid te verlenen. Wij willen hen beschermen tegen willekeur en wreedheid, verbonden aan een systeem, dat niet meer van onze tijd is. Ook wij zijn tegen willekeur en wreedheid — Calvijn kwam tegen wreedheid al heel sterk en scherp op — in de rechtsbedeling en in de behandeling van de gevangenen, doch wensen tevens, dat naar de eis van Gods Woord schuldigen gesti'aft zullen worden en dat het nieuwe systeem der zogenaamde opvoeding van misdadigers er niet toe zal leiden, dat dezen o zo gemakkelijk uit de gevangenissen en inrichtingen kunnen ontvluchten, om dan bij de oude door hen gepleegde misdaden weer een nieuwe te voegen, zoals dat dezer dagen te Bengen is geschied, waar een bejaarde weduwe op gruwelijke wijze door een ontvluchte werd vermoord. Dit feit is er één van hoogst ernstige aard, dat al de schoonklinkende redeneringen over het nieuwe systeem van de minister van Justitie logenstraft en openlijk te schande maakt. De minister moge al willen vasthouden aan en bewonderaar zijn van een systeem, dat het mogelijk maakt, dat gevangenen gemakkelijk uit hun gevangenis kunnen ontsnappen, waaraan dan de algemene maatschappelijke veiligheid wordt opgeofferd. Hij moge van oordeel zijn, dat door middel van een slap gevangenissysteem misdadigers tot behoorlijke burgers kunnen worden opgevoed. Dit is een mislukking, zoals de feiten uitwijzen, een erge misvatting en een uiterst gevaarlijke misvatting bovendien. Hoeveel te eerder de minister deze misvatting zal laten varen — waar het intussen in het geheel nog niet op lijkt — hoeveel te beter en hoeveel te meer de algemene maatschappelijke veiligheid der burgers daarmede gediend zal zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen