Buitenlands OVERZICHT

„Niemand bedriege zichzelf. Zo iemand onder u meent, dat hij wijs is in deze wereld, die worde dwaas, opdat hij wijs moge worden" — zo getuigt de Heilige Schrift in 1 Corinthe 3 : 18. Dit getuigenis is velen, zelfs als het er op aankomt, een ieder, een steen des aanstoots. Nochtans bevat het de zuivere waarheid. Hoe toch zal de mens van nature, die dood door de misdaden en de zonden is, wijsheid kunnen 'hebben? Het is waar, dat, indien gij dit woord der waarheid de mensen voorhoudt, gij zelfs bij tal van alleszins godsdienstige lieden niet alleen geen instemming vindt, maar zelfs verbeten vijandschap ontmoet, en vaak als een onzinnige wordt beschouwd, voor wie men niets anders dan hoon en spot over heeft. Hoe wijzer men in eigen oog is, des te meer zult gij van hen als een grote dwaas, als een koppig ouderwets mens uit de hoogte worden veroordeeld, indien gij getrouw naar Gods getuigenis stelt, dat de natuurlijke mens vanwege zijn geestelijke doodstaat onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alk kwaad is, en hij niet anders doet dan zijn ondergang bewerken. Desniettemin is ©en iegelijk mens zonder geestelijk leven, dat uit God is, zonder kracht en zonder wijsheid, dat hij Gode zou kunnen behagen, en is al zijn arbeid in het licht van des Heeren Woord bezien dwaasheid. Moge al door de één of andere oorzaak voor een ogenblik bij hem de overtuiging post vatten, dat hij zijn leven moet veranderen, hoe weinig werkt dit echter uit! Wordt er al eens een goed voornemen door hem opgevat, dit ligt weldra onder de zorgvuldigheden dezes levens als onder een laag as begraven. Het is een zaad, dat onder de distelen en doornen verstikt en nimmer tot wasdom, tot een volle aar komt. Zonder de werking des Heiligen Geestes is het hart des mensen vol van wereld en wereldzang, waarmede hij eeuwig ten verderve vaart, vijandig gezind als hij 'egen Goddelijk licht en leven is. Hij moge daarbij in eigenwillige godsdienst de Farizeër gelijk zijn, die God dankte, dat hij niet was gelijk de andere mensen, maar nochtans is zijn wandel naar de begeerlijkheid des vleses, naar de eeuw dezer wereld, naar de overste van de macht der lucht, van de geest, die nu werkt in de kinderen der ongehoorzaamheid, waarvan de apostel spreekt, zichzelf in zijn eertijds onder hen rangschikkende: „Onder dewelke ook wij allen eertijds verkeerd hebben in de begeerlijkheden onzes vleses, doende de wil des vleses en der gedachten; en wij waren van nature kinderen des toorns, gelijk ook de anderen .

Al is dit Goddelijke waarheid, nochtans behaagt het de mens niet, ja, ligt hij er zelfs inwendig gekant tegen, daar hij niet als een dwaas aangemerkt wü zijn. Dit is ook al het geval bij de wereldwijzen, die in de waan verkeren, dat zij de - wijsheid in pacht hebben. Doch de praktijk wijst hun dwaasheid wel uit. Van al hun theorieën, welke zij met zo grote ophef als waar en juist aangekondigd hebben, gaat er geen enkele in vervulling. Voorzeker, zal iemand wijsheid bekomen, dan zal hij eerst zich als een dwaas moeten leren kennen, en met de apostel Paulus al roemende onwijs geworden moeten zijn. Alsdan sterft hij aan eigen wijsheid en bekomt hij Goddelijke wijsheid, welke de toets van het onderzoek kan doorstaan en welke de kritiek van alle eeuwen het hoofd kan bieden. Doch hoe ver is het daar in onze dagen vandaan. Men benoemt daarin zogenaamde „wijze" of „vroede" mannen, aan wie men de oplossing van een kwestie toevertrouvrt, doch zij hebben de oplossing niet kunnen brengen. Dit kunnen wij op allerlei terrein waarnemen. Het verstand laat toch na de ware grond van het weldoen op te merken. Wij kunnen het ook waarnemen op het politieke terrein van het wereldgebeuren. Hoe benauwend donker is het daarop nog altijd gesteld. De wedloop in de bewapening is weer in volle gang. Vele regeringen vragen naar wapens, steeds meer wapens. Zij zijn er op uit om steeds meer wapens te smeden, welke in staat zullen zijn om nog al meer dood en verderf te kunnen zaaien dan de wapens, waarover zij reeds beschikken. De verschijning van de Russische kunstmaan, welke in de laatste dagen onder de volken van het westen grote ontsteltenis en schrik heeft verwekt, gaf daartoe aanleiding. Zij was de oorzaak, dat de Engelse minister-president MacMilIan een reis naar Amerika ondernam om met president Eisenhower besprekingen te voeren om de bewapening tegenover de Sovjetunie hoger op te voeren. Volgens het comuniqué, dat na het onderhoud van MacMilIan met president Eisenhower is uitgegeven, heeft het onderhoud daartoe geleid, dat een hechtere en sterkere band tussen de vérbonden westelijke wereld, waarin de Verenigde Staten van Amerika en Groot-Brittannië het voornaamste aandeel zullen hebben, tot stand is gekomen.

Plannen voor deze nauwere samenwerking, vooral op wetenschappelijk gebied, staan in december in de vergadering van de leden van het Noord-Atlantisch pact besproken te worden. Op deze vergadering zullen naar alle waarschijnlijkheid zowel president Eisenhower als MacMil­ Ian aanwezig zijn, terwijl bovendien het volstrekt niet onmogelijk is, dat de minister-presidenten van de landen, welke bij het Noord-Atlantische pact zijn aangesloten, in de eerste plaats de Duitse bondskanselier Dr. Adenauer, ook ter vergadering zullen worden uitgenodigd. Bij dit onderhoud waren beide westelijke leiders het er over eens, aldus het gemeenschappelijk uitgegeven communiqué, dat het westen leiderschap nodig heeft om de uitdaging van de Sovjetunie te kunnen weerstaan. Volgens de gesloten overeenkomst zal het Noord-Atlantisch pact worden gereorganiseerd en versterkt, niet alleen op militair gebied, maar ook voor economische en wetenschappelijke doeleinden. Voorstellen daartoe staan in de komende weken te worden uitgewerkt. MacMilIan zal voordat deze voorstellen in de vergadering van het Noord-Atlantische pact ter tafel komen, zich naar Parijs begeven om te dien aanzien besprekingen te voeren met de nieuwe Franse minister-president.

In verband met deze aangelegenheid-zal een nieuwe topconferentie, waarom Chroestsjef al een paar malen gevraagd heeft, voorlopig niet door de Amerikaanse en de Engelse regering worden aanvaard, hetgeen stellig een verstandig besluit is, want de Russische autoriteiten zullen deze conferentie, gelijk dat met alle conferenties het geval was, uitbuiten voor hun propaganda. Het laat zich geheel gemakkelijk verstaan, dat bij het onderhoud tussen de Amerikaanse en de Engelse staatslieden ook de toestand in het Midden-Oosten ter sprake is gekomen. Te dien opzichte werd besloten een tegenwicht te vormen tegen het streven van de Russische regering om in het Midden-Oosten haar invloed en machtssfeer in dit gebied uit te breiden. Te dien einde heeft MacMil­ Ian aan president Eisenhower voorgesteld een gemeenschappelijk program op te stellen voor economische hulpverlening aan de volkeren in het Midden-Oosten, waarbij er vooral naar gestreefd zal worden, dat de leden van het Bagdad-pact tegemoet gekomen zullen worden in de hulpverlening, opdat zij een sterk bolwerk zuUen kunnen vormen tegen de Russische machtsusurpatie. Betreffende de samenwerking tussen Amerika en Engeland werd besloten deze onmiddellijk op economisch, wetenschappelijk, militair en diplomatiek terrein te reorganiseren en te verbeteren. Eveneens zullen de verbindingen tussen de Amrikaanse en de Engelse regeringen worden verbeterd, omdat door slechte verbindingen — en in bepaalde gevallen, bij voorbeeld bij de Suezkwestie, in het geheel geen verbinding — de goede verstandhouding tussen Amerika en Engeland zo zeer geleden heeft. In het slotcommuniqué, dat een verklaring van wederzijdse afhankelijkheid werd genoemd, deelden president Eisenhower en premier MacMilIan voorts mede: a. dat Eisenhower het congres zal verzoeken om wijziging te brengen in de wet op de atoomenergie, zodat wetenschappelijke gegevens daaromtrent ook bekend zullen kunnen worden gemaakt aan Amerika's bondgenoten; b. dat de dreigementen van de Russische regering tegen Turkije plechtige betekenis geven aan de leden van het Noord- Atlantische pact een gewapende aanval op één lid van het Noord-Atlantisch pact als een gewapende aanval op alle leden te beschouwen; c. dat hereniging van Duitsland door vrije verkiezingen noodzakelijk is; d. dat de vooruitgang en veüigheid van de westelijke wereld slechts verwezen lijkt kunnen worden in oprechte samen werking door gemeenschappelijk gebrul van de hulpbronnen en door een verdé ling* van de taken op de vele terreinen Ook zullen — zo werd tussen Eisenhower en MacMülan overeengekomen — de lei. ders wan de Britse en de Amerikaanse veiligheidsdienst spoedig bijeenkomen om met elkander de maatregelen ter bescherming van kerngeheimen te bespreken. De Engelse en Amerikaanse atoomveiligheidsdisnsten werkten tot dusver los van elkander, maar zullen in de toekomst nauw verbonden met elkander gaan weiken, waarbij personen, die daarbij betrokken zijn, wederzijdse toegang tot 4 geheime archieven zullen verkrijgen en ook een gezamenlijke en gemeenschap, pelijke veiligheidsgroep voor contraspionage en uitwisseling van gegevens over verdachte personen zal worden opgericht.

Aangaande de Turks-Syrische kwestie welke thans een onderwerp van besprekingen in de Algemene Vergadering van de Organisatie der Verenigde Naties uitmaakt, kan worden medegedeeld, dat er tot dusver nog geen resolutie is ingediend. Wel hebben daarin reeds een paar maal besprekingen over deze kwestie plaats gehad, waarbij de Russische en Syrische gedelegeerden één lijn trokken. Beide gedelegeerden beschuldigden de Turkse regering er van, dat zij steeds meer troepen aan de Syrische grens samentrekt, met het doel om tot een aanval op Syrië over te gaan. Zij eisten met het oog daarop een commissie van onderzoek, blijkbaar met het doel, dat Turkije door de Algemene Vergadering als de agressor zal worden aangewezen, tegen wie dan gezamenlijk opgetreden diende te worden. Het heeft even daarop geleken, dat de secretaris-generaal Hammarskjoeld zou worden belast met een reis naar Turkije en Syrië, om aldaar als bemiddelaar op te treden, maar zo ver is het echter niet gekomen, ook al niet omdat koning Saoed van Saoedi-Araliië zich aangeboden heeft bemiddelend tussen Turkije en Syrië op te treden. Dit aan^ bod was eerst niet alleen door Turkije, maar ook door de Syrische rcgerinj aanvaard. Later is deze regering echter op haar aanvankelijke toestemming teruj gekomen, verklarende, dat zij dit aanbod niet goed begrepen had. Stellig de Russische regering er de hand in had, dat de Syrische regering op haai aanvankelijke toestemming is teruggekomen, want de Sovjet-Unie kwam dit voor haar propaganda niet gelegen. In het kort nog het navolgende. Het Hgt in het voornemen van MoUeton maandag 28 oktober met zijn nieuwe regering en met zijn regeringsprograai voor de Franse Tweede Kamer te verschijnen. Zijn regering zal slechts vier maanden in functie zijn en een beperkt programma uitvoeren. Onder de voorwaarden, dat zijn ministerie slechts voor de duur van vier maanden aan het bewind zal zijn en dit een beperkt programma zou uitvoeren, voorwaarden, welke hem door de rooms-katholieke partij, * M.R.P., gesteld waren en welke hij aanvaard heeft, treedt zijn kabinet op. Mollets ministerie zal zich beperken tot * oplossing van de zware financiële en economische problemen en een voorstel iH' dienen om de grondwet in die zin te wijzigen, dat het in de toekomst niet mee' zo gemakkelijk zal zijn om een mirïistent tot aftreden te dwingen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen