De Algemene Vergadering

Zoals reeds enkele malen in „De Banier" is vermeld, heeft het Hoofdbestuur de datum der aanstaande Algemene Vergadering bepaald op

WOENSDAG 26 FEBRUARI 1958

Uit de agenda blijkt wel, dat niet alle kiesverenigingen met het houden van deze vergadering in de maand februari ingenomen zijn. Door enkele kiesverenigingen zijn namelijk, geheel los van elkander, bezwaren daartegen ingebracht. Bezwaren, die op zichzelf genomen zeer aannemelijk en begrijpelijk zijn. Wanneer het mooi, zoimig weer is en geen sneeuw of ijzel de wegen en straten glad doet zijn, zodat aan het rijden met bus en auto niet die gevaren zijn verbonden als het geval is wanneer de wegen wel met sneeuw en vooral met ijzel bedekt zijn, dan zouden de bezwaren tegen februari zeker niet zo zwaar wegen. Voor velen is het dan nog wel donker als men de reis aanvaardt en moet ook de terugreis voor een deel ook in het donker worden gemaakt, maar deze bezwaren wegen toch niet zo zwaar, al willen we hiermede niet zeggen, dat ook dit bezwaar voor sommigen betekenis heeft. We denken bijvoorbeeld aan hen, die, voordat ze de reis met bus of trein kuimen aanvaarden, eerst een eind per fiets moeten afleggen en dan menigmaal over donkere landwegen. Dat valt inderdaad niet mee. En we kunnen zeer goed indenken, dat er zijn, voor wie dit zeer zwaar weegt, vooral als de weersomstandigheden ook niet zo gunstig zijn.

Aan de andere kant mogen wij er e3iter ook niet het oog voor sluiten, dat door velen der partijgenoten, zowel afgevaardigden en bezoekende leden, de maand februari als een geschikte, zelfs zeer geschikte maand wordt aangemerkt. De werkzaamheden op het land zijn dan nog weinig, zodat men in februari veel gemakkelijker van huis kan dan in volgende maanden. De maand maart zou wellicht ook voor hen, die in de land­ en tuinbouw werkzaam zijn, nog gaan, maar aan deze maand is voor de meeste predikanten weer het bezwaar verbonden, dat er in de maand maart biddagen worden gehouden, zodat het voor hen dan niet mogelijk is de Algemene Vergadering te bezoeken. De ervaring van de laatste jaren wijst dan ook duidelijk uit, dat, wat de opkomst naar de Algemene Vergadering betreft, de maand februari wel uitermate geschikt is.

Zoals reeds werd opgemerkt maakt de maand, waarin de Algemene Vergadering in het vervolg D.V. gehouden zal worden, een punt van de agenda uit. Het Hoofdbestuur heeft zijn standpunt dienaangaande in een prae-advies bekend gemaakt, zodat nu de besUssing bij de Algemene Vergadering Hgt. We stappen dan ook nu van dit onderwerp af om nog even in te gaan op de predikanten. We merkten reeds op, dat voor hen de maand maart zeer ongelegen is. Wij laten dit verder rusten, doch willen alleen opmerken, dat het Hoofdbestuur de tegenwoordigheid der predikanten op hoge prijs stelt. We hopen dan ook zeer, dat zij in groten getale aanwezig zullen zijn. Het betreft wel geen kerkelijke zaken, maar kerk, godsdienst en staatkunde, hoezeer ze van elkaar ïe onderscheiden zijn, mogen toch niet gescheiden worden. Dat hebben de oude' gereformeerde vaderen zeer goed ingezien. Vandaar dat door hen het aloude, onverminkte artikel 36 in de Nederlandse Geloofsbelijdenis gehandhaafd werd. In dit artikel wordt nadrukkehjk beleden, dat de overheid onder meer tot taak heeft de hand te houden aan de heilige kerkdienst; om te weren en uit te roeien alle afgoderij en valse godsdienst, om het rijk des antichrists te gronde te wei-pen en het Koninkrijk van Jezus Christus te doen vorderen; het Woord des Evangelies overal te doen prediken, opdat God van een iegelijk geëerd en gediend worde, gelijk Hij in Zijn Woord gebiedt.

Neen, het is geheel tegen de belijdenis in, wanneer men tegenover de staatkunde een afwijzende of onverschilhge houding aanneemt. Het is juist die onverschillige en slappe houding, waartegen onze gereformeerde voorvaderen de strijd hebben aangebonden. Ons komt hierbij in de herinnering een geschrift van Baudartius, een voortreffelijke theoloog uit de 17e eeuw, wiens ouders de hitte der geloofsvervolging te verduren hadden gehad en deswege naar Engeland de wijk genomen hadden. In één zijner geschriften hekelt deze Baudartius op scherpe wijze de slappe onverschillige houding, welke er in zijn tijd al door velen werd aangenomen ten aanzien van- Rome, dat geen middel onbeproefd liet om het verloren terrein te herwinnen. Wat zou deze Baudartius dan nu wel zeggen, als hij kon kennisnemen van de ontzaggelijke vorderingen, welke Rome in ons oude Geuzenland heeft gemaakt en dat zelfs met steun van hen, die zich zelfs gereformeerd noemen! Wat zou hij ook zeggen ten aanzien van de verregaande lauwheid en onverschilligheid van velen, die zich afzijdig houden in plaats van mede de strijd aan te binden tegen on- en bijgeloof, tegen Rome, de revolutie en het verwaterde christendom onzer dagen!

Daarom, legt af alle laksheid, wie ge ook zijt, predikant of niet-predikant en toont uw belangstelling voor de beginselen der reformatie, welke overeenkomstig Gods Woord en de beHjdenis zijn en die door de S.G.P. mochten en nog steeds mogen worden voorgestaan. Kiesverenigingen! Kent uw taak, uw roeping. Vaardigt twee personen af naar de Algemene Vergadering en wekt de leden op in zo groot mogelijke getale D.V. op 26 februari a.s. naar Utrecht op te trekken.

In de toestand in het buitenland is sedert wij het vorige overzicht schreven, geen belangrijke verandering ingetreden. De koude oorlog woedt nog steeds, de hoog gespannen verhoudingen tussen de volken duren nog onverzwakt voort. Hoe kan het ook anders? Er wordt wel gepoogd, en dat al sinds jaren, met allerlei middelen om daarin verbetering aan te brengen; doch zonder enig resultaat. De middelen immers, welke men daarvoor aanwendt, zijn niet deugdelijk. Zij zijn van de mens, berusten op menselijk inzicht en zijn van degenen, van wie de Heilige Schrift getuigt: „Vertrou-wt niet op prinsen, op des mensenkind, bij hetwelk geen heil is". En juist op datzelve wordt nu alle vertrouwen gesteld, daarvan wordt het heil verwacht, dat dit nooit ofte nimmer zal kunnen brengen, doch wel de verwarring en de ellende zal vermeerderen. Ook al omdat ieder het zijne daarbij zoekt en zich niet naar Gods geboden richt. In stede daarvan dient men zichzelf en jaagt men het eigen belang na. Zoals de geschiedenis aller eeuwen en niet het minst die van onze donkere eeuw ons dat te aanschouwen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen