Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenlands OVERZICHT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenlands OVERZICHT

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

De uitspraak van Gods Woord: „Waarom woeden de heidenen en bedenken de volken ijdelheid? De koningen der aarde stellen zich op, en de vorsten beraadslagen tezamen tegen de Heere en tegen Zijn Gezalfde, zeggende: Laat ons 'hun banden verscheuren en hun touwen van ons werpen. Die in de hemel woont, zal lachen; de Heere zal hen bespotten", is in alle eeuwen bewaarheid geworden en zien wij ook in de onze bewaarheid. Wat al pogingen zijn door de machtigen der aarde, daarin veelal ondersteund door het overgrote deel hunner onderdanen, aangewend om een duurzame vrede op de aarde te vestigen! Hoe vele konferenties zijn er voor dat doel door hen belegd, hoe vele samensprekingen zijn er bovendien nog gehouden, hoe vele nota's zijn er al verzonden en hoe vele brieven al geschreven en gestuurd! En dit nu al jaren aaneen. Al deze veelomvattende arbeid en inspanning, heel dit werk, dat tonnen gouds gekost heeft, geschiedde echter met een totale miskenning van God en Zijn Woord. Daarom was het ook tot een totale mislukking gedoemd. Onderscheidene, zelfs bloedige oorlogen zijn er toch sinds het einde van de tweede wereldoorlog gevoerd, terwijl de koude oorlog nog in voUe gang is. Van ontwapening, welke ook door hen beoogd werd, is niets te recht gekomen. Integendeel. De wedloop in bewapening is nog in volle gang. Steeds meer en steeds moorddadiger wapenen worden er gesmeed. Miljarden guldens zijn daar al aan besteed en worden er nog aan besteed. Hoe zien wij dat ook in deze de volken ijdelheid bedenken! IJdel zijn toch al him sterven en aïbeid geweest; ijdel als wij op de zo jammerlijke uitkomst acht .slaan.

Hoe ook valt waar te nemen, dat Die in de hemel woont, zal lachen en dat de Heere hen zal bespotten. Het is waar, dat daarmede veelal generlei rekening gehouden wordt. Maar God zit niet als een ledepop in de hemel, als één, die niet ziet en niet hoort, al beschouwen Hem velen als een zodanige. Hij slaat der mensen wegen gade. Hij is de 'Heilige, Die de schuldige geenszins onschuldig houdt, een grimmig Wreker van de zonde en het kwade, dewijl Hij te rein van ogen is om het kwade te aanschouwen. Het moge onze tijdgeest al een gruwel zijn, dat God de zonde straft, doch de Heere doet van Zijn heiligheid en ge­ rechtigheid, van zijn strafoefenende gerechtigheid geen afstand. Onze tijdgeest mog-3 al een god wensen, die een mens ongehinderd en ongestraft zijn zonde, in ongeloof en hoogmoed, laat begaan, doch de geschiedenis aller eeuwen, en ook die van onze eeuw, leert het wel anders. Te allen tijde toch heeft de Heere Zijn toorn van de hemel geopenbaard over alle goddeloosheid en ongerechtigheid der mensen, als die de waarheid in ongerechtigheid ten onder houden. Wel is Hij hierbij groot van lankmoedigheid, dewijl Hij allerminst een tyran is. Die lust heeft om te slaan. Maar nochtans, als de maat der ongerechtigheid vol is, voert Hij Zijn oordelen uit, gelijk ook onze dagen ons dit te aanschouwen geven, welke bij het huis Gods beginnen. Zijn oordelen zijn immers op allerlei gebied te aanschouwen. Hoe zeer zijn menigwerf de wijzen met de dwazen in diepe slaap gezonlcen, hoe zijn de kostelijke kinderen Sions meermalen ook al de aarden flessen gelijk! Welk een schrikkelijk oordeel der \erharding heerst er! Welke rigoureuze oordelen gaan heden ten dage over de aarde en haar bewoners! Hoe is de vrede er van geweken! Hoe is zij vervuld met wrevel en wrok! Hoe ook met een grote onrust! Hoe ziet men hierbij de grote massa nog pret, plezier en jolijt maken, dansen op een vulkaan, die elk ogenblik zijn dodende en vernielende lava kan uisDuwen! Onze tijd en toekomst doen zich toch onheilspellend donker aanzien.

Het gist thans hier en daar en vrijwel overal. De geschillen onder de volken zijn aan de orde van de dag. Op het ogfmblik is er weer zulk een geschil tussen Egypte en de Soedan uitgebroken, en wel over een strook van Noord-Soedan. En dit onder merkwaardige omstandigheden. Op de 21ste van deze maand zal in Egypte en Syrië een volksstemming gehouden worden, waarbij de vorming van de Verenigde Arabische Republiek tussen deze landen en de benoeming van Nasser tot president er van zal moeten worden goedgekeurd. Zes dagen later worden de gewone verkiezingen gehouden in de Soedan. Onder deze omstandigheden hebben beide landen een indeling in distrikten gemaakt, waarbij de Egyptenaren bepaald hebben, dat een deel van de Noord-Soedan, dat zij beschouwen tot Egypte te behoren, door de Egyptische troepen bezet zal worden; terwijl de regering van de Soedan dit deel als Soedanees grondgebied aanmei'kt. Wat ook werkelijk wel zo zal zijn, want anders zou de Egyptische regering toch niet aan die van de Soedan hebben aangeboden om haar ter vergoeding van de afstand van deze strook een stuk woestijngrond te zullen geven. Op het ogenblik beschuldigen beide bij dit geschil betrokken regeringen elkander er van, dat zij troepen naar dit gebied gezonden hebben, waarbij de Soedanese minister van buitenlandse zaken verzekerd heeft, dat de Soedanese regering de soevereiniteit over dit gebied krachtig zal handhaven. Het is bij deze verzekering niet gebleven. Daden zijn aan deze woorden toegevoegd. De Soedanese regering heeft troepen naar het betwiste gebied gezonden. Zelfs zijn er in allerijl door de lucht en per trein extra-troepen daarhenen gestuurd. De Egyptenaren zonden naar dit gebied, dat sinds het begin dezer eeuw door de Soedanezen wordt bestuui'd en nooit eerder door Egypte is opgeëist, kort geleden heel onverwacht hun politieke ambtenaren voor ©sn volksstemming, die door een handjevol Egyptische soldaten werden beschermd.

De plotselinge spanning tussen deze twee landen is, naar men algemeen aanneemt, een gevolg van het feit, dat er over heel korte tijd in de Soedan verkiezingen zullen worden gehouden. De Egyptische regering heeft nu aan die va, de Soedan laten weten, dat in het bc. twsste gebied helemaal geen verkiezii. gen kunnen gehouden worden, tenminstt niet op Soedanees initiatief, omdat het nu eenmaal Egyptisch grondgebied is. Van Egyptische zijde wil men in dit ge. bied eveneens verkiezingen laten houde», welke dan gehouden zullen worden tet goedkeuring van de nieuwe Egyptisci. Syrische unie.

De Egyptische ambassadeur te Kartoem, de hoofdstad van de Soedan, heeft va» de regering van Nasser opdracht gebegen bij de Soedanese regering te protesteren en onmiddellijke terugtrekking va» de Soedanese troepen van haar te eiseg, een eis, waaraan tot dusver niet is vo!. daan en, afgaande op de verzekering van de Soedane.se minister van buitenlandse zaken, ook niet voldaan zal worden. Hoe dit geschil verder zal verlopen, ii niet met alle zekerheid te zeggen. Docli dit is wel zeker, dat deze spanning de algemene spanning nog vermeerderd heeft en dat rnen er onaangenaam doot getroffen is. Onder meer de Amerikaanse regering, die haar ongenoegen er ov€ i heeft uitgesproken, dat er een spanning ontstaan is in een gebied, %iat tot voo' kort vrij rustig was. Zij heeft presidfni Nasser reeds laten weten, dat het eventueel binnonrukken van Egyptische troepen in het betwiste gebied zeer betreurenswaardig zou zijn. Of president Nasser daarvan echter voorgoed zal afzien - tot op heden is dit niet geschied — dient afgewacht te worden. De regering van Nasser is allicht mede tot haar aktie overgegaan uit vrees, dat de aanstaande verkiezingen in de Soedan in het omstreden gebied aan de pro^EgyptiscIie groeperingen een nederlaag zouden kunnen bezorgen, en mogelijk ook door het vï: 'rlangen om haar volk bij de heersende armoede een nieuwe afleidingMiianoeuvre te geven en voor de andere Arabische landen een nieuw machtsvertoon te ontplooien. Ook heeft zij een schija van recht op het betwiste gebied. Het Engels-Egyptisch traktaat voor d* Soedan van 1899 versohaft aan president Nasser de gelegenheid om het betwiste grondgebied als aan Egypte toebehorend op te ei.sen.

Inmiddels heeft de regering van de Soedan een klacht ingediend bij de Veiligheidsraad. Zij beschuldigt daar de Egyptische regering in van agressieve voornemens ten opzichte van de betvia.ste strook, waarbij volgens haar nog wel geen direkt optreden van Egypte heeft plaats gevonden, maar waarbij tocl Egyptenaren in het gebied worde» gezonden om een gunstige stemming voor Egypte onder de bevolking te bewerken. De Soedanese militairen hebben vyftig Egyptenaren gearresteerd.

Ook het Frans-Tunesische gesdhil is «o; allerminst in bevredigende zin opgelost. Integendeel. De verhoudingen sdfn tussen de Fransen en de Tunesiërs nog toegespitst. Het uitwijzen van vijf Franse consuls uit Tunesië heeft de stemming onder de Fransen er niet beter op gemaakt. Dit is ook al het geval met hei neerschieten van een Parijse politie-ftgeat door Algerijnse terroristen. Frankrijk verkeert betreffende Noord- Afrika wel in een uiterst moeilijke positie. 400.000 Franse militairen verblijves reeds in Algerije en er zullen nog 50.000 militairen meer naar toegezonden wolden.

En niet alleen heeft deze aangi elegenheiJ in Frankrijk en in Noord-Afrika veel onrust verwekt, maar ook in Engeland e» niet minder in Amerika, waar de regerinJ nog immer de geit en de kool bei wenst te sparen. Hietzelfde moet getuigd worden van Indonesië. President Soekamo heeft in een rede verklaard, dat hij voornemens i* krachtige maatregelen te nemen je tegenregering te Padang. Voor de zoeelïte maal vond een onderhoud tussen jgjB en Mohammed Hatta te diens huig plaats. Hatta wüde ook nu niet in een teering treden, waarin ook communisen zitting hebben.

[)e krachtige maatregeien, welke Soekar- 0 in zijn rede aankondigde, werden een JUT later reeds ingezet. Twee Mitchelliomnenwerpers hebben toen al bommen reworpen op een brug in midden-Sumara. Volgens de eerste berichten zouden fivef personen gewond zijn en werd d: ; ' mg lioht beschadigd. 3p het Singarakmeer tussen Padang en ïoekittingi is weder een Catalinavheg- )oot van de Indonesische marine neergestreken.

De tegenregering geeft Soekarno per- •onlijk de schuld van het bombardeent. Ook op Soekarno's rede 'leverde ie sBJnister-president van de Sumatraan- , e regering, Sjaffroedin, een scherpe kriüek: „Soekarno is een lafaard en een .eugenaar, die zijn land in de tweede , verekloorlog aan Japan heeft overgeleverd < "n nu probeert een burgeroorlog jjt te lokken. Wij zullen nimmer het •ersSe .schot lossen, maar ik verwacht dat soekarno's regering geweld zal gaan geiruiken en voorzie een langdurig kon- 'likt. hetwelk verloren wordt door dat and. dat het eerst is uitgeput". 's het onrustig in Egypte en in de Soelan. in Frankrijk en Noord-Afrika, in .In- Imiesië is het al even onrustig, alsook in iidere gebieden op het rond der aarde. jp spanning tussen de volken duurt nog in\prpoosd en onverzwakt voort. lo laat dan de door de wereldwijzen en ie machtigen der aarde aangekondigde ivereklvrede nog immer op zic'h wachten.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 27 februari 1958

De Banier | 8 Pagina's

Buitenlands OVERZICHT

Bekijk de hele uitgave van donderdag 27 februari 1958

De Banier | 8 Pagina's