Buitenlands OVERZICHT

Wat vliegt de tijd daar toch snel heen! Wanneer dit nummer van „De Banier" verschijnt, zijn de lijdensweken alweer bijna geheel ten einde. Eén dag scheidt ons dan nog maar van de Goede Vrijdag, waarop Christus' lijden en sterven in het bijzonder wordt gedacht. Doch hoe gezegend dit lijden en sterven ook moge zijn, wat zijn er op de grote massa der mensen bitter weinigen, die het de apostel Paulus in waarheid kunnen nazeggen: „Maar het zij verre van mij, dat ik zou roemen, anders dan in het kruis van onze Heere Jezus Christus, door Welke de wereld mij gekruisigd is, en ik de wereld". Welk een ijdele roem, welke gij veelvuldig kunt horen, is er al niet! Welk een geweldige begeerte naar de wereld, haar heerlijkheden en begeerlijkheden, kunt gij waarnemen! Welk een zucht om van de wereld zo veel mogelijk te bekomen, om daarin geteld en geëerd te worden, wordt er bij en onder de mensen al aangetroffen! Wat is en wordt daarvoor en daarom al zeer veel gedaan en gelaten! Hoe zijn daarvoor en deswege zelfs bloedige oorlogen gevoerd! Hoe hebben de wereldse begeerlijkheden bij de verdeling van een erfenis en ook anderszins veel haat en nijd, afgunst en jaloezie, zelfs bittere vijandschap tussen de leden van één en dezelfde familie gebracht! Wat hebben daarom al vele kwade praktijken, leugen en bedrog, zelf meineden plaats gegrepen! En wat wordt er nog veel gedaan en gelaten om in de wereld maar vooruit te komen! Hoe dwaas en droevig is dit! De ure zal toch slaan, dat wij de wereld verlaten moeten en de wereld ons. Dit kan ons te allen tijde zo onverwacht en ongedacht overkomen. Hoe gedurig horen wij toch in onze tijd van onverwachte sterfgevallen, dat personen op straat of temidden van hun werkzaamheden door het één of andere ongeval getroffen worden en deze wereld zijn uitgegaan, alles achterlatend, hetzij veel, hetzi] weinig wat zij daarin bezeten hebben, niet eens wetende wie het straks of in de toekomst tot zich nemen zal. Wanneer wij dan ook waarlijk wijs waren, zo zouden wij op het einde letten, bovenal naar een wijs hart staan, waardoor wij onze dagen leren tellen en wij waarlijk met zorg vervuld worden hoe wij uit de tijd en de wereld zullen komen. Het is ons allen toch gezet om eenmaal te sterven en daarna het oordeel, het allesbeslissende oordeel, dat een eeuwig wel of wee in zich houdt. Wat is het eeuwig wel of wee in vergelijking met de korte spanne tijds, welke wdj in deze wereld zijn? Hoe waarschuwt Gods Woord ons om deze wereld niet lief te hebben, maar te zoeken en te bedenken de dingen, die boven zijn, waar Christus is, gezeten aan de rechterhand des Vaders!

Maar hoe zeer worden deze eis van God en Zijn waarschuwing in de wind geslagen! En hoe zeer wordt de driehoofdige afgod dezer wereld, de begeerlijkheden des vleses, die der ogen en de grootsheid des levens, gediend! En dit zowel door de kleinen als door de groten onder de mensen. Ook al worden daarbij eens beleden beginselen verloochend, konkurrentsn met afkeurenswaardige middelen terzijde geschoven, en allen, die hen in de weg staan om op de maatschappelijke ladder tot de hoogste sport van macht, eer en aanzien te komen, hierbij op hun hoofden getrapt en meedogenloos ter aarde geworpen. Zo iets heeft zich dezer dagen in Rusland voorgedaan.

Chroestsjef, de sekretaris-generaal van de Russische kommunistisohe partij, is donderdag 27 maart benoemd tot voorzitter van de Russische ministerraad. Hierbij werd maarschalk Boelganin in deze funktie terzijde geschoven. Hij heeft als premier afgedaan. De benoeming van Chroestsjef vond plaats in de eerste vergadering van de onlangs gekozen nieuwe opperste sovjet en wel op voorstel van president Worosjilof, terwijl Chroestsjef sekretaris-generaal van de kommunistisohe partij blijft. Hij bekleedt op het ogenblik dezelfde funkties als Stalin vroeger bekleedde. De benoeming van Chroestsjef geschiedde in het eerste kwartier van genoemde vergadering. Toen de 77-jarige voorzitter Worosjilof voorstelde Chroestsjef tot premier te benoemen, bleef het enkele sekonden doodstil in de zaal. Daarna barstte echter een oorverdovend applaus los. De bijna 1400 afgevaardigden verhieven zich als één man van hun zetel.s Chroestsjef stond roerloos voor hen met gebogen hoofd. Boelganin, die naast hem zat, klapte in de maat met de anderen mee. Na zijn rede geëindigd te hebben, stapte Worosjilof op Chroestsjef toe om hem als eerste te feliciteren. Daarop betrad Chroestsjef het, spreekgestoelte, waarbij hij een nieuwe ovatie kreeg. Hij dankte de opperste sovjet voor het grote vertrouwen, dat hem geschonken was en voor de grote eer, welke hem was bewezen. Hij zeide hierbij: Ik zal alles doen wat mogelijk is om dit vertrouwen niet te beschamen en ik zal om u te dienen noch mijn krachten, noch mijn gezondheid of mijn leven sparen. In een latere rede, die twee uur en een kwartier durirde, verklaarde hij onder meer, dat hij alles in het werk zal stellen om de welvaart der bevolking op hoger peil te brengen dan die in de kapitahstische landen heerst. Vijf jaar na de dood van Stalin, die eveneens de funkties van minister-president en sekretaris-generaal der kommunistisohe partij bekleedde, is Chroestsjef thans ook met beide funkties bekleed. Gedurende deze afgelopen vijf jaar hebben zich in de leiding van de Sovjet-Unie vele wijzigingen voltrokken. De ene zuivering heeft er na de andere in plaats gevonden. Vele leiders zijn afgezet, enkelen hunner zelfs ter dood gebracht. In deze vijf jaren zijn de macht en het aanzien van Chroestsjef onafgebroken gestegen. Hij heeft zich in de stormen, welke over zijn hoofd zijn gegaan, altijd weten te handhaven, zelfs zijn positie niet weinig versterkt. Hij is thans de machtigste man in Rusland geworden, feitelijk de ongekroonde czaar aller Russen.

Hij heeft er na Stalins dood vijf jaren over moeten doen om het zo ver te brengen, maar de moeilijkheden om het zo ver te brengen waren vele, want hij nam bij Stalins dood maar een ondergeschikte geringe positie in Rusland in. De eerste tijdingen, welke na het overlijden van Stalin uit Rusland kwamen, waren dat een eenhoofdig bestuur, zoals dat onder Stalin bestaan had, voor Rusland schadelijk was geweest en dat daarmede in de toekomst voorgoed gebroken zou worden. Het machtige presidium was tot tien mannen teruggebracht, waarin Chroestsjef maar een onderge­ schikte positie bekleedde De voornaamste leden er van waren Malenkof, Beria, Molotof, Kaganovitsj, Worosjilof en Boelganin, waarvan de één na de ander ten val werd gebracht. In betrekkelijk korte tijd slaagde Chroestsjef er in zich van het partijsekretariaat van de kommunistische partij meester te maken. In juli 1953 werd Beria ter dood gebracht; in februari 1955 werd Malenkof gedegradeerd en maarschalk Zjoekof naar voren geschoven. In juli 1957 gelukte het Chroestsjef, met behulp van maarschalk Zjoekof, zich van zijn tegenstanders Malenkof, Molotof en Kaganovitsj te ontdoen en hen op een veel lagere post te plaatsen. In oktober 1957 slaagde Chroestsjef er in maarschalk Zjoekof van zijn belangrijke post te verwijderen en hem aan de kant te zetten. En nog geen half jaar later is nu ook Boelganin als premier afgezet en aan de dijk gezet geworden. Er is dan ook totaal niets meer overgebleven van de leuzen en slagzinnen, wel-_ ke in 1953 na Stalins dood in de Russische pers keer op keer te lezen stonden.

Toen werd er van de daken af op allerlei wijze gepredikt door de Russische kommunisten, dat de besluiten, door één leider genomen, altijd eenzijdig voor Rusland en het kommunisme schadelijk waren, en dergelijke leiders tot autokraten werden, waarbij Stahn zelfs een massamoordenaar werd genoemd. En ziet, nu is men dan in Rusland tot het systeem, het eeimiaal door de kommunisten zo scherp veroordeelde systeem van Stalin teruggekeerd. Dit toont ons hoe weinig staat men kan maken op de woorden van mensen en hoe gemakkelijk zij van standpunt veranderen als zij daarmede hun doel bereikt hebben, namelijk om tot eer, macht en aanzien te komen. Dit is wel heel treurig en beklagenswaardig, want de glorie der wereld gaat snel voorbij en na het sterven wacht het oordeel Gods. Overigens valt er weinig belangrijks ten aanzien van het buitenland te melden. Alleen nog dit, dat van de zijde van de regering van Djakarta verzekerd is, dat er spoedig tot een beslissend offensief tegenover de troepen van de opstandige regering van Sumatra zal worden ingezet. Voor zover uit de berichten valt op te maken, zijn de troepen van de regering van Djakarta aan de winnende hand bij de geleverde gevechten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen