Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenlands OVERZICHT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenlands OVERZICHT

12 minuten leestijd Arcering uitzetten

De Paasdagen liggen alweder achter ons; de dagen, waarop Christus' opstanding uit de doden herdacht is. Voor tallozen zijn zij henengegaan^ zonder dat er ook maar aan gedacht is en of met één woord over gesproken is. Er • heerst toch op dit punt in onze donkere daigen een grove onkunde. Ook worden er niet weinigen gevonden, die de opstanding van Christus driestweg loodienen, omdat diit wonder Gods volgens het inzicht van hun verduisterd verstand niet heeft kunnen plaats vinden. Niet het geopenbaarde Woord van de levende God is voor hen het richtsnoer, waarnaar zij zich richten, maar hun beperkt en verduisterd verstand. Daarmede zijn zij feitelijk tot het heidsndom teruggekeerd, Dooh wee u wanneer gij hun dit zegt, een storm van tegenspraak en verontwaardiging breekt dan menigmaal los, want zij beschouwen zichzelf als christenen, vaak zelfs als christenen van de bovenste plank. Zij achten zichzelf toch als brave en hoogst deugdzame mensen, die aan geen enkel ding gebrek hebben. Zij zijn de verlichte maimen en vrouwen, die bij eigen ontstoken licht wandelen, dooh die met hun verlichting niet anders doen dan zichzelf in duisternis te hullen en met hun theorie de duisternis te vergroten; dit gaat zelfs zo ver, dat zij Pasen vieren als een feest van de vernieuwing van de natuur. In sommige dagbladen hebben wij dit kunnen lezen. Daarin werd Pasen beschreven als gedenkwaardig vanwege de komst van de lente, van bet opstaan van een nieuw leven in de natuur, waarin de boeien van de winter verbroken werden. En nok al is men nog niet zo ver gegaan in een Godonterend ongeloof en in een schandelijke miskenning van Gods wonderbare en aanbiddelijke weldaad van de opstanding van Zijn Zoon uit het graf betoond, nochtans hoe bitter weinig wordt op de Paasdagen de opstanding van Christus op de rechte wijze gevierd, hoe bitter weinig wordt daarop de kracht van Christus' opstanding tot wedergeboorte van een levende hoop gezocht. Voor velen zijn de Paasdaigen dagen waarop zij ter kerk gaan, een Paaspredikinig aanhoren, welke vanwege haar inhoud allerbedroevendst is, en ook al is dit niet het geval, dan toch delen de Paaseieren, het Paasbrood en Paastractaties, veel meer in hun belangstelling dan om Christus en de kracht Zijner opstanding te kennen.

Niet minder groot is het getal dergenen dat de Paasdagen als vacantiedagen even welkom zijn, 'die zij gebruiken om uit te gaan, spel en sport te bedrijven en in allerlei ijdelheid en brooddixDrtkenheid door te brengen. Het algemene verval is ook te dezen opzichte schrikbarend groot. Dit blijkt wel op allerlei wijze. In het leven van particuliere burgers en in dat van de magistraatspersonen. Het blijkt daarin, dat er zo fweinig behoefte is voor Christus en de kracht Zijner opstanding te kennen. Hoevelen onder hen betonen dat er bij hen niet de minste begeerte daarnaar is. Zij leven in eigen kracht bij het zogenaamde licht der menselijke rede en verkeren in de waan, dat daartij het eigen leven goed bestierd kan worden, ja, dat zelfs daardoor heel het wereldbestuur wel opperbest geregeld kan worden. Dat dit echter niet dan een bedrog van de vorst der duisternis is, die hun zulks diets maakt, blijkt uit het verloop der gebeurtenissen wel klaar en overtuigend. Nimmer toch hebben, nadat twee wereldoorlogen gewoed hebben, de staatslieden voor de oplossing van zo vele en zulke moeilijke problemen gestaan en ook nimmer heeft er in de loop aller eeuwen onder de volken zulk een onrust en opschudding bestaan en nimmer heeft er zo lange tijd een koude oorlog tussen de volken gewoed als thans het geval is. Hoe geheel anders is het in de wereld verlopen dan de wereldwijzen voorspeld hebben dat het door de toenemende verlichting en beschaving verlopen zou. Hun voorspelhng, dat er alsdan een eeuwige wereldvrede en ongekende welvaart zouden komen, en nog zo veel meer van hun voorspellingen, zijn niet alleen niet vervuld, maar het tegendeel daarvan is gekomen. En nog laat de toekomst zich donker aanzien, ook al mede door de diepgaande geschillen en de hoog geklommen spanningen onder hen. Hoe zien wij hierbij des Heeren Woord be­ waarheid: , ^Ik zal de vidjsheid der wijzen doen vergaan, en het verstand der verstandigen zal Ik teniet maken!" En nog doen zich er geen tekenen voor, dat de wereldvrede op komst is, maar wel dat alle pogingen daartoe met lamheid geslagen zijn. De Russische minister van buitenlandse zaken Gromiko heeft het voorstel in de vergadering van de opperste sovjet gedaan om de proefnemingen met de kernwapens eenzijdig te staken, een voorstel, dat door de opperste sovjet is aangenomen en dat op het ogenblik in de Sovjetunie grote bijval heeft gevonden. Chroestsjef heeft, nadat hij als ministerpresident benoemd was, onder meer Gromiko tot minister van buitenlandse zaken benoemd en Boelganin, de voormalige minister-president, een weinig belangrijke post als direkteur van de staatsbank toegewezen. Ten opzichte van het voorstel om de proefnemingen met de kernwapens te staken, heeft de opperste sovjet verzoeken gericht tot de parlementen van Amerika en Engeland om dit eveneens te doen en aan de parlementen ter wereld boodschappen gericht om deze verzoeken te ondersteunen. Aan de Westduitse bondsdag en alle landen, welke tegen Hitler hebben gestreden, is daarbij gevraagd om te voorkomen, dat het Duitse leger met kernwapens wordt bewapend. Gromiko legde er evenwel bij het indienen van zijn voorstel de nadruk op, dat het Russische besluit kan worden herzien indien de regeringen van Amerika en Engeland niet een zelfde beslissing nemen. In de door de opperste sovjet aanvaarde resolutie wordt gezegd, dat een beroep moet worden gedaan op andere regeringen, die atoom- en waterstofbommen bezitten, om eveneens het staken van proefnemingen met kernwapens overal en voor alle tijden te waarborgen.

Indien andere mogendheden de proeven met kernwapens voortzetten — zo wordt tevens in de resolutie verklaard — staat het de Sovjet-Unie vrij te handelen in overeenstemming met de eisen van haar eigen veiligheid. In zijn rede, welke Gromiko ter aanibeveling van zijn voorstel hield, voerde hij de Sovjet-Unie niet zuinig als de vredesapostel ten tonele en stelde hij op een bedekte wijze de westelijke mogendheden voor als degenen, die de oorlog wilden. Hij zeide onder meer, dat de Sovjet-Unie al eerder eenzijdige besluiten genomen had om de omvang van de konventionele strijdkrachten te beperken, doch indien de andere mogendheden haar op die weg niet volgden, zou zij daarmede niet kunnen voortgaan. Het doel van de Sovjet-Unie is volgens Gromiko een overeenstemming te bereiken aangaande een verbod van alle typen van atoom- en waterstofbommen, de beëindiging van de produktie daarvan, de vernietiging der bestaande voorraden er van, gepaard met doeltreffende inspektie. Aan deze woorden toevoegende: Wij zijn ons er van bewust, dat de beëindiging van de proeven met de kernwapens het oorlogsgevaar niet uitschakelt, doch onze beslissing is een klassieke stap op de weg naar de ontwapening en de internationale ontspanning. Als het een koude douche zou zijn voor de heethoofden van het Noord-Atlantische pakt, zou dat een goed ding zijn. Voorts zeide Gromiko nog, dat de westelijke mogendheden bij hun pogen om een schone bom te maken, zonder de gevaarlijke radio-aktieve uitstraling, de aandacht willen afleiden van het grootste probleem: de keuze tussen vrede en atoomoorlog. Ook bleek uit Gromiko's rede de grote vrees van Rusland, dat West-Duitslands leger met kernwapens bewapend zal worden, waar hij zeide: als in West-Duitsland het leger atoomwapens zou krijgen, zou een dreiging voor de Europese veiligheid ont­ staan en een nieuwe hinderpaal voor de ontwapening. Bij de westelijke mogendheden is Gromiko's voorstel niet in goede aarde gevallen. In het algemeen wordt dit daarin als een propagandastunt beschouwd. Men noemt het een behendige en knappe zet van Gromiko. Voor zover als wij dan thans uit de ons geworden berichten er op af kunnen gaan, wordt Gromiko's voorstel in onderscheidene landen van het westen als volgt beoordeeld: In Amerika is het niet gunstig ontvangen. Het oordeel daarover komt hierin hoofdzakelijk op neer, dat de Sovjet-Unie pas een serie proefnemingen achter de rug heeft en derhalve gemakkelijk een pauze kan voorstellen, doch dat Amerika nog met zijn nieuwste proeven moet beginnen; dat het niet mogelijk is alle explosies te kontroleren, vooral niet met kleine bommen, er geen waarborg tegen bedrog bestaat en dat men ter bespreking van de ontwapening terug moet tot het overleg binnen de Organisatie der Verenigde Naties.

In Engeland oordeelt men, dat men te doen heeft met een knappe diplomatieke zet van Gromiko, Rusland als vredeminnaar kan poseren, de Sovjet-Unie aan inspektie ontkomt, het voorstel van Gromiko gedaan is nu Amerika nog met het nemen van proeven moet beginnen, pogingen van Engeland en Frankrijk op het terrein der kernbewapening onmogelijk worden gemaakt, en dat stopzetting der produktie zelf onder afdoende kontrole veel belangrijker zou zijn. In Frankrijk wordt Gromiko's voorstel als een propagandastunt beschouwd, terwijl West-Duitsland een afwachtende houding wil aannemen, of het de Russische regering ernst is met haar voorstel, doch ook daar is men van oordeel, dat de staking van de produktie het doel is, waarnaar gestreefd moet worden. Zo is er dan weder een geschil tussen de westelijke en de oostelijke mogendheden in alle scherpte door de Russische regering naar voren gebracht, dat de verwijdering tussen hen nog al groter kan maken en dat maar niet zo één, twee, drie opgelost zal kunnen worden en ook allicht op de topkonferentie, indien deze althans gehouden zal worden, wel een onderwerp der bespreking zal uitmaken. Of deze topkonferentie zal gehouden worden, staat nog steeds te bezien. De regeringen van Amerika, Groot-Brittannië en Frankrijk hebben zich in een nota tot die van Rusland gewend en daarin voorgesteld om in de tweede helft van april in Moskou te beginnen met het diplomatiek overleg inzake de voorbereiding van een konferentie van de ministers van buitenlandse zaken, welke de inleiding zou moeten zijn tot een topkonferentie. Een bijeenkomst — zo wordt in de nota verklaard — zou mogelijk zijn, indien men het omtrent agenda, plaats en tijd eens zou worden. Omtrent de deelnemers zijn geen voorstellen in de nota gedaan, doch daarin wordt niet pertinent uitgesloten, dat er behalve Amerika, Rusland, Engeland en Frankrijk ook andere landen op de topkonferentie vertegenwoordigd zouden zijn. Voordat de nota's verzonden zijn, heeft de permanente raad van het Noord-Atlantisch pakt ze goedgekeurd. In het midden-oosten spitst zich de onenigheid en vijandschap tussen Israël en de Arabische volken weer toe, zelfs van die aard, dat de Arabische republiek (Egypte en Syrië) zich tot de Veiligheidsraad heeft gewend met verzoek om een spoedvergadering te beleggen wegens gevechten aan de Syrisch-Israëlische grens. In Kairo is dezer dagen bekend gemaakt, dat de Verenigde Arabische Republiek om een spoedzitting van de Veiligheidsraad heeft verzocht ter behandeling van de pogingen van Israël om zich meester te maken van Syrisch grondgebied. Dit verzoek werd gedaan na twee dagen vai zware gevechten tussen Israliërs en Sy. riërs om het gebied van het Hoejeh-meer waarbij aan beide zijden tanks en lirfitj artillerie in het veld werden gebracht terwijl de verliezen, welke bij die g^. vechten geleden werden, op meer dan twintig man aan beide kanten werden geschat. De Verenigde Arabische Republiek heeft Israël er bij herhaling vaa beschuldigd hier arbeiders onder b^. scherming van militairen te laten werken op grondgebied van de Arabieren, dat in de gedemilitariseerde zone ligt. Israël voert bij het Hoejeh-meer een ontwateringsprojekt uit, dat twee dagen achtereen aanleiding heeft gegeven tot vuurgevechten, die beide keren werdsn gestaakt na tussenkomst van de bestandskommissie. Volgens de Israëliërs ligt het gebied, waarin de arbeiders werken, niet in het gedemilitariseerde gebied, maar behoort het hun rechtmatig toe. Tevens hebben de Israëlische waarnemers verklaard, dat zij aanzienlijke troepenbewegingen hebben waargenomen in de buurt van de Israëlisch-Syrische grens. Niet in verband staand met deze nieuwe spanningen tussen Israël en Syrië heeft de sekretaris-generaal van de Arabische Liga de beschuldiging geuit, dat Israël een poging wil doen om zich van de gedemilitariseerde zone van Jeruzalem meester te maken en vervolgens, na de stad te hebben omsingeld, de gehel» stad in bezit zal proberen te krijgen. De oude stad van Jeruzalem is in Jordaanse handen. De sekretaris-generaal van de Arabische Liga grondt zijn beschuldiging op de volgens hem binnenkort te verwachten overeenkomst tussen Israël en Jordanië over de toelating van Israël tot de enklave op de Scopus-berg, ten noord-oosten van Jeruzalem.

Het memorandum van de sekretaris-generaal van de Arabische Liga werd gepubliceerd bij het begin van de bijeenkomst van de Raad van de Liga, waarin de Egyptisch-Syrische Verenigde Arabische Republiek en die van de Iraaks-Jo^ daanse Statenbond fel tegenover elkander kwamen te staan. Na een heftige diskussie kwam men overeen om een telegram aan de hoofden van beide federaties, president Nasser en koning Feisal, te zenden. Op de agenda van de vergadering vaa de 'Arabische Liga komen onder meer da volgende punten voor: het Israëlische plan om zich van de gedemilitariseerde zone bij Jeruzalem meester te maken, en de opstelling van een begroting ter ondersteuning van de nationalistische beweging in Algerije. Heerst in het midden-oosten een grote onrust, niet minder in Indonesië. De burgeroorlog woedt er nog onverzwakt en onverpoosd, al is het op verschillende punten in Midden-Sumatra, waar de troepen van de regering van Midden- Sumatra en die van Djakarta tegenover elkander staan, betrekkelijk rustig, althans veel rustiger dan men wel zou verwachten. De strijd, die er gevoerd wordt, verloopt op de meeste plaatsen ten gunste van de regeringstroepen van Djakarta, al is het dat volgens één der laatste berichten de troepen der tegenregering in het gebied van Taloek suksessen hebben behaald, een gebied, dat van betekenis is voor de beheersing van de verbindingsweg Padang-Palembang, De vloot van de K.P.M, is nu uit Indonesië vertrokken op weg naar Singapore.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 april 1958

De Banier | 9 Pagina's

Buitenlands OVERZICHT

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 april 1958

De Banier | 9 Pagina's