Bureaukratie

De S.G.P. heeft zich steeds tegen de bureaukratie verzet, bij voortduring er op gewezen dat deze hoogst schadehjk is voor een goede gang van zaken in het bedrijfsleven, en de oplossing van de woningnood, de zo grote bron van volksellende, zeer m de weg staat. Hetgeen sommige woningbouwverenigingen met betrekking tot de bureaukratie inzake de woningbouw kort geleden gepubhceerd hebben, stelt de S.G.P. geheel in het gelijk. Zij hebben de konklusie getrokken, dat de warwinkel van voorschriften bij de woningwetwoningen een omvang heeft aangenomen, die doel­ treffend weilc ter bestrijding van de huisvestingsellende nauwelijks meer mogelijk maakt. Het vakblad van de „Nationale Woningraad", een organisatie van coöperaties en gezamenhjke woningbouwinstanties, richt bij monde van de heer W. Schurens een dringend ^ppèl tot allen, die woningwetwoningen exploiteren, om nieuwe wegen te zoeken en de woningbouwballast van thans over boord te werpen. „Wij leggen de formtdieren, bijdragenregelingen, wenken en voorschriften, bezuinigingsstaten en de ganse paperasserie even terzijde — zo wordt in het vak­ blad gezegd; om dan te vervolgen — Wij willen in dit artikel proberen aan te tonen hoe letterlijk alles wat met de woningbouw te maken heeft, is overwoekerd door een niet meer in de hand te houden vegetatie van voorschriften, uitleggingen, toepassingen, verboden en veto's. Wij moeten tot de konklusie komen dat er aan de behandeling van de woningbouwzaken een loodzware en onnutte ballast trekt".

Dan volgen er in het vakblad vele pagina's met kritiek op het regeringsbeleid, op geldverslindend dubbel werk, op elkander bekonkurrerende en bestrijdende instanties, op dwang tot sober bouwen, dat dikwijls slecht bouwen is, op het nogmaals overtekenen van reeds goede ontwerpen.

Korrespon deren en konfereren nemen de plaats in van beslissingen en stenen metselen. Wanneer de opdrachtgever meent dat na jaren van planbeoordeling en prijsoverleg eindelijk het uur van bouwen geslagen heeft, worden er steeds weer vele vellen rijksbriefpapier keurig betypt. AUe samenstellende onderdelen van het plan, reeds ettehjke malen aan de kritische blik van alle mogehjke soorten beoordelaars onderworpen, worden opnieuw op een fijne zeef gelegd. Arbeid, waarvan de resultaten nooit evenredig zijn aan de kosten en inspanning, die er aan besteed worden. Arbeid, die integendeel een hinderlijke en vertragende episode oplevert in het lange verhaal, dat tot het feitehjke bouwen leidt. „Er zijn — zo wordt vervolgens in het vakblad opgemerkt — vrij grote gemeenten, waarin in 1957 geen of slechts enkele woningwetbouwwoningen konden worden gegund, doordat over de bouwsommen van voor uitvoering gereed zijnde projekten geen overeenstemming met de departementale diensten kon worden verkregen".

Onder het opschrift „Logboek der vertwdjfeling" worden alle data opgesomd van onderhandelingen over een objekt, die een opdrachtgever met het Rijk heeft gevoerd. Twee jaar en twee maanden duurden de besprekingen over de zogenaamde toetsingsprijs, dit is de bouwprijs, welke de opdrachtgever bij aanbesteding maximaal mag aanvaarden. Toen de besHssing kwam, was zij waardeloos wegens het vervallen van de uiterste datum.

Ook al uiterts schadelijk voor een vlotte en goede gang van zaken in het bouwbedrijf tengevolge van de bureaukratie is hetgeen een direkteur van een woningbouwcoöperatie in een schrijven — dat in hetzelfde blad gepubliceerd is — aan de sekretaris van de Nationale Woningraad heeft gericht. In dat schrijven zegt hij: „In september 1952 gaven wij onze architekten opdracht 21 bejaardenwoningen te ontwerpen. Zij hadden voorheen reeds vele bejaardenwoningen gebouwd. Twee maanden later was het plan reeds gereed. De naakte huurprijs zou ƒ 6.40 per week bedragen". Toen het na bijna twee jaar onderhandeling tot aanbesteden kwam, werd de gurming door de rijksinstantie verscheidene ma- len geweigerd omdat de huurprijs te hoog zou zijn. In de afgelopen herfst mocht het plan eindelijk doorgaan. En hoe? „De naakte huurprijs — zo schrijft de direkteur van de woningbouwvereniging — is thans ƒ 11.60 per week, terwijl de woningen, die er nu komen te staan, nagenoeg gelijk zijn aan die van het oorspronkelijke plan.... zij het dat er drie woningen minder op hetzelfde terrein zijn geplaatst. De rijks- en gemeentediensten, die er meer dan 5 jaren mee bezig zijn geweest, geven elkaar van de ontwikkeling zonder blikken of blozen de schuld". Hier is ons weder een overtuigend bewijs geleverd hoe schadelijk de bureaukratie voor de goede gang van zaken in het bedrijfsleven wel isl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen