Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

BUITENLANDS OVERZICHT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

BUITENLANDS OVERZICHT

10 minuten leestijd Arcering uitzetten

Is het altijd al geen gemakkelijke zaak om een buitenlands overzicht samen te stellen, in deze dagen, waarin wat vandaag als waarheid gemeld wordt, reeds morgen alweder als een leugen wordt tegengesproken, en wat de ene dag als een volkomen betrouwbaar bericht de wereld wordt ingezonden, de volgende dag een fabel geheten wordt, en wat eerst was opgebouwd, kort daarna alweder wordt afgebroken, stellig niet. Eén ding valt echter met volkomen zekerheid hierbij te konstateren^ namelijk dat bewaarheid wordt, ook in onze tijd: , , Ik zal de wijsheid der wijzen doen vergaan en het verstand der verstandigen zal Ik teniet maken". Er heerst toch op het gebied van de buitenlandse politiek een grenzeloze verwarring. Voor zover uit de kluwen van veiwarring iets is op te merken, is de Russische minister-president Chroestsjef thans aan de winnende hand.

Al dient niet verzwegen te worden, dat de westelijke mogendheden er vroeger nimmer enig bezwaar tegen gemaakt hebben met de Russische regering in overleg te treden over de bestaande geschillen, toch is daarin na de Geneefse konferenties veel veranderd. Wat op zichzelf zeer begrijpelijk is, want de Russische regering heeft zich van de gemaakte afspraken totaal niets aangetrokken, maar ze zelfs geheel genegeerd. Vandaar dat er terecht door de westerse regeringen op aangedrongen is, dat een topkonferentie van de mogendheden zorgvuldig zou worden voorbereid en de agenda er van tevoren zou worden vastgesteld. Een konferentie, waarop de Russische propaganda het hoofdnummer voor de konferentie zou zijn en waarop Chi'oestsjef propagandaredevoeringen naar hartelust zou kunnen afsteken, wilden de westelijke mogendheden terecht vermijden. Bovendien, is het gevaar niet denkbeeldig, dat de regeringen van neutrale landen of de oppositiepartijen in de westelijke landen toch weer zoveel vertrouwen in de Russische toezeggingen stellen, dat de positie van de westelijke mogendheden verder wordt ondermijnd. De topkonferentie, welke Chroestjef al zo geruime tijd met alle macht in middelen gewild heeft, zonder dat hij zich aan tevoren vastgestelde agenda wilde binden, zal nu toch plotseling geheel naar zijn zin plaats vinden. Het Russische veto op het zeer gematigde Japanse voorstel in de Veiligheidsraad baande mede daartoe de weg.

De Franse regering was beslist tegen de topkonferentie. Ook de Amerikaanse regering had er weinig lust in, doch onder de druk van de binnenlandse oppositie is de Engelse minister-president Macmillan bezweken, waarna de Amerikaanse regering, mede uit vrees voor ongunstige beoordelingen in de Aziatisch-Afrikaanse staten het Engelse voorbeeld is gevolgd en ook met" de in Amerika te houden topkonferentie heeft ingestemd.

Chi-oestsjef heeft het houden van deze konferentie met beide handen, bij wijze van spreken, onverwijld aangegrepen. Hij heeft zelfs toegezegd naar Amerika te willenreizen en persoonlijk op de konferentie aanwezig te zijn. Onder voorwaarde, dat ook onder meer de Arabische landen op de konferentie vertegenwoordigd zouden zijn. Ook daarin heeft Chroestsjef een succes weten te behalen. In vroegere jaren stond het middenoosten geheel onder de invloed van de westelijke mogendheden. Zij hadden daar grote belangen bij de oHe, welke er in zeer rijke mate in de bodem aanwezig is. Deze ohebelangen spelen in het huidige geschil tussen het westen en het oosten een grote rol. Gelukt het de Russische regering de westelijke mogendheden van de zending van de olie uit het midden-oosten uit te sluiten, dan heeft zij hen daarmede een zware slag toegebracht, welke vooral de Europese landen ernstig zal treffen. Het is haar al gelukt Irak in haar machtssfeer te betrekken. De daar plaats gevonden hebbende revolutie is inderdaad een succes van betekenis, zowel voor Rusland als voor Egypte, welker regering stellig mede de hand in het verwekken en in het slagen van deze revolutie heeft g< > had, hetgeen zowel de Amerikaanse als de Engelse regering overvallen is. Deze hebben er nu kennis van gekregen, maar veel te laat om haar te voorkomen. Him inlichtingendienst heeft op dit punt volkomen gefaald. Nu hebben zij dan troepen naar het midden-oosten gezonden. De Amerikanen naar de Libanon en de Engelsen naar Jordanië. Doch daarmede is het feit niet ongedaan gemaakt, dat Irak in de machtssfeer van Rusland en Egypte is terecht gekomen. De regeringen van deze beide landen hebben waarschuwing op waarschuwing tot andere regeringen gericht, dat zij de handen van Irak zouden afhouden, wilden er geen ernstige konflikten ontstaan. Het laatst nog heeft de Russische regering die van Turkije gewaarschuwd voor elke vorm van agressie tegen Irak. Dit heeft radio Moskou bekend gemaakt, verklarende, dat de Russen over inhchtingen beschikken, dat Turkije voorbereidingen treft om over enkele dagen militaire operaties tegen Irak te beginnen. Zelfs hebben tal van regeringen, die Rusland en Egypte welgezind zijn, op voorbeeld van deze regeringen, zich gehaast om ds huidige regering van Irak als de wettige te erkennen en zij zullen er ook stellig op aandringen bij de Organisatie van üe Verenigde Naties, dat deze Organisatie hetzelfde doet. Zij zullen naar alle waarschijnlijkheid daarin wel slagen, want daar steekt het op moreel gebied nauw niet. Al is het op zichzelf gi kleinigheid, een regering, welker han( mede bevlekt zijn met het bloed van i vermoorde koning en diens hof, als M van de Organisatie in het midden te heb ben. Dit feit wordt bij velen verzaclit door de toezegging van deze regering, ijat de zending van olie naar het westen voortgang zal hebben, een toezegging, die echter voor de toekomst hoegenaamd niets te betekenen heeft. Het is toch zo gesteld, dat Irak arm is, en de inkomsten, welke de verkoop van de ohe het land biedt, op het ogenblik niet kan missen. Indertijd heeft de Russische regering hetzelfde ten aanzien van de levering van olie gedaan. Een tijdlang is zij deze toezegging nagekomen, doch toen zij in beter doen kwam, heeft zij haar verbroken, verklarende, dat zij de oUe yoor het welvaren van haar industrie van node had, en degenen, die op de levering van de Russische olie rekenden, bleef niets anders over dan het nakijken. Er bestaat alle reden voor om te verwachten, dat het met de olielevering uit Irak op de één of andere wijze hetzelfde verloop zal hebben. Nu reeds ondervindt men in Jordanië grote moeihjkheden met betrekking tot olie. De Amerikaanse regering heeft beloofd, dat zij Jordanië ten opzichte van de olie de nodige hulp zal bieden. Een tijdlang heeft zij dit ook uit de lucht met vliegtuigen gedaan, maar dit vanwege gerezen moeilijkheden moeten staken, al hoopt zij uiteindelijk de gerezen moeilijkheden te boven te komen. Dit zegt ons genoegzaam van welke grote betekenis de zending van de olie is. President Nasser, daarin gesteund door de Russische regering, doet dan ook alle moeite om kleine olierijke landen in het midden-oosten in de één of andere vorm als bondgenoot van de Verenigde Arabische Republiek tot zich te trekken. De Russische regering beoogt hierbij alle toevoer van olie naar het westen geheel af te snijden, waarmede zij, indien zij daarin slaagt, zonder twijfel een grote voorsprong zowel op maatschappelijk als militair gebied op de westelijke mogendheden verkrijgt.

Dit is mede de oorzaak, dat de Russische minister-president Chroestsjef onverdroten en onverzwakt op het houden van een topkonferentie aandringt en blijft aandringen. Op die konferentie kan hij allerlei schoonklinkende leuzen de wereld inzenden, leuzen, als dat elk volk, ook het kleinste, recht heeft op een eigen zelfstandig bestaan, en dat elk land de viije beschikking behoort te hebben over de rijkdommen, welke zijn bodem bevat, wat de Amerikanen en de Engelsen met de zending van hun troepen naar de Libanon en Jordanië beletten. Begrijpelijk verz^vijgt hij daarbij het optreden van de Russische regering in de vazalstaten van Rusland, welker regeringen goedschiks of kwaadschiks maar hebben uit te voeren wat de Russische regering hun voorschrijft.

Betreffende de topkonferentie heeft president Eisenhower aan premier Chroestsjef, als antwoord op diens laatste brief, waarin deze zich bereid verklaarde een topgesprek binnen het raam van de Organisatie der Verenigde - Naties in Amerika bij te wonen, ook een brief geschreven. In die brief verklaarde de Amerikaanse president zich bereid aan een gesprek deel te nemen met de regeringsleiders binnen de Veiligheidsraad, wanneer dit gesprek alle problemen van het midden-oosten behandelt en niet alleen de aanwezigheid van de de Amerikaanse en Britse troepen in de Libanon en Jordanië.

President Eisenhower is hiermede de eerst© westerse regeringsleider, die de Russische minister-president heeft geantwoord. Het Engelse antwoord — de Engelse regering heeft reeds een voorlopig antwoord aan de Russische regering gezonden — zal, gelijk het Franse, wel spoedig volgen. In Engeland heeft het antwoord van president Eisenhower een uiterst gunstig onthaal gevonden. Premier De Gaulle heeft, naar men algemeen aanneemt, zijn standpunt niet ge­ wijzigd. Men grondt dit op de verklaring, welke de Franse minister van voorhchting Soustelle heeft afgelegd, welke inhield, dat het Franse antwoord het bekende standpunt van De Gaulle zal weergeven, wat daarin bestaat, dat De Gaulle de atmosfeer in de Veihgheidsraad nog steeds onvoldoende zuiver acht voor een topgesprek en dat hij liever in Geneve met de andere regeringsleiders bijeen wil komen.

Hierbij komt nog, dat de regering van Israël bij de Organisatie der Verenigde Naties ook heeft aangeklopt om toegelaten te worden tot de topkonferentie over het midden-oosten om daaraan te kunnen deelnemen. Voor zover aan de brief van president Eisenhower bekendheid is gegeven, moet deze zijn brief begonnen zijn met de verklaring, dat minister-president Chroestsjef kennelijk de Amerikaanse brief van de 23ste juh verkeerd heeft geïnterpreteerd, waarom hij hem verzoekt de brief nog eens aandachtig en zorgvuldig te willen herlezen. De president is namelijk van oordeel, dat Chroestsjef in zijn laatste brief een verkeerde uitleg heeft gegeven aan Eisenhowers uitspraken betreffende overleg binnen de Organisatie der Verenigde Naties.

Voorts heeft president Eisenhower geschreven er nog niet helemaal zeker van te zijn, dat een konferentie van de Veiligheidsraad, om over het midden-oosten te spreken, algemeen gewenst is. Hij stelt dan ook Chroestsjef voor, de permanente afgevaardigden naar de Organisatie der Verenigde Naties te laten beslissen over de voorwaarden, de datum en de deelnemers aan een topkonferentie. Hierbij komt president Eisenhower terug op het van begin af aangenomen Amerikaanse standpunt, dat, wil de topkonferentie slagen, zij terdege voorbereid zal moeten zijn; een standpunt, waartegen Chroestsjef zich steeds heeft verzet en dat hij ook thans wel zal afwijzen. Handhaaft de Amerikaanse regering daarentegen haar standpunt, dan gaat Chroestsjefs succes in rook op, maar wat zal er dan van de topkonferentie terecht komen, waarvoor Chroestsjef zich zo warm gemaakt heeft?

Verder heeft president Eisenhower in zijn antwoord aan Chroestsjef er op gewezen, dat hij de geschiedenis schijnt vergeten te zijn, wanneer hij schrijft, dat de aanwezigheid van Britse en Amerikaanse troepen in het midden-oosten de wereldvrede in gevaar brengt. Hij herinnert Chroestsjef er aan, dat de tweede wereldoorlog is veroorzaakt door een serie direkte en indirekte daden van agressie tegen kleine landen. De toenmalige Russische leider (Stalin) verklaarde, dat niet-agressieve landen, zoals Engeland en Frankrijk, die deze agressie niet hadden verhinderd, de mogelijkheid tot een oorlog, die uiteindelijk tot een wereldoorlog zou uitgroeien, hadden geopend. Ongelukkigerwijze is die voorspelling uitgekomen, aldus Eisenhower.

Hij besluit zijn brief met de mededeling, dat de 28ste juli, welke datum Chroestsjef voor het houden van de topkonferentie in Amerika had voorgesteld, niet in aanmerking komt voor een topkonferentie, dewijl de voorbereidingstijd dan te kort zou zijn, en dat hij zijn vertegenwoordiger bij de Organisatie der Verenigde Naties (Cabot Lodge) opdracht heeft gegeven om maatregelen te nemen om een topkonferentie binnen de Veiligheidsraad mogelijk te maken. President Eisenhowers perschef deelde mede, dat de president van plan is een dergelijke konferentie persoonlijk bij te wonen.

Uit dit overzicht blijkt duidelijk welk een verwarde toestand het in de buitenlandse politiek is en hoe daar feitelijk nog alles op losse schroeven staat, waaruit tenslotte nog allerlei ellende kan voortkomen, alsook niet minder duidelijk, dat de Heere Zich niet laat bespotten en dat een iegelijk mens maait wat hij gezaaid heeft.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 31 juli 1958

De Banier | 8 Pagina's

BUITENLANDS OVERZICHT

Bekijk de hele uitgave van donderdag 31 juli 1958

De Banier | 8 Pagina's