BUITENLANDS OVERZICHT

Zij sukkelen nog steeds voort, de machtigen der aarde. Het is en het blijft bij hen maar steeds sukkelen, zonder dat zij een stap verder tot het doel komen, dat zij zich voor ogen hebben gesteld, namelijk om de spanning onder de volken te doen beëindigen, of althans te vermioderen, en alzo tot een wereldvrede te komen. Het doel, dat zij zich voor ogen stellen, is inderdaad prijzenswaardig, zelfs groots en heerlijk te noemen. De vrede met onze naaste na te jagen, wordt ons zelf, voor zover mogelijk, door God in Zijn Woord bevolen. Van hoeveel te groter waarde en heerlijkheid is het derhalve indien hele volken met elkander in een staat van vrede leven. Een oorlog toch houdt veel kwaads voor een volk in. Op een lichtvaardige wijze, om louter gewin aan macht of bezit een oorlog uit te roepen, is dan ook 'n gruwehjk boosaardig, afkeurenswaardig stuk. De oude gereformeerde theologen en juristen hebben dan ook gesteld, dat een aanvalsoorlog slechts geoorloofd was om verdrukte geloofsgenoten te hulp te komen, terwijl zij een oorlog ter verdediging niet alleen geoorloofd, maar zelfs geboden hebben geacht, indien een volk in zijn bestaan, religie of vrijheid bedreigd werd. Op zichzelf genomen blijft het dan ook toe te juichen, indien er naar gestaan wordt om de vrede te bewaren en de spanning onder de volken weg te nemen of te verminderen. Doch men mag hierbij vooral niet over het hoofd zien met welke middelen en met welke krachten zulks beproefd wordt, en ook niet of het in oprechtheid gesdiiedt, met de wezenlijke bedoeling om de vrede te dienen, of dat men de lofzang op de vrede slechts aanheft om zichzelf als apostelen des vredes te verheffen en anderen als oorlogsophitsers neer te zetten, gelijk dat in onze donkere dagen ook al voorkomt. Doch ook afgezien daarvan, als men in oprechtheid de vrede te dienen beoogt, dan zijn de middelen, welke men daartoe aanwendt, en de krachten, welke men daaraan besteedt, allerminst goed te keuren, maar msnigwerf zelfs scherp te veroordelen. En het laatste om tweeërlei redenen. Het staat wel onomstotehjk vast, dat de middelen, welke tot bereiking van een doel buiten God om en dus in flagrante strijd met Zijn geopenbaard Woord ondernomen worden, tot volslagen mislukking gedoemd zijn. Hoevele miljoenen mensen zijn toch bedrogen uitgekomen met de illusies, welke de machtigen der aarde, en niet alleen zij, aangaande de Volkenbond verwekt hadden! En ook hoevele miljoenen mensen zien zich bitter teleurgesteld als zij waarnemen, dat al de vredespogingen van de machtigen der aarde tot op de dag van heden op niets dan teleurstellingen zijn uitgelopen!

En wat de krachten aangaat, welke de machtigen der aarde aanwenden ter bereiking van het door hen gestelde doel, deze zijn naar de smaak en het inzicht van onze tijdgeest, louter menselijke. Ook onze tijd staat immers daaraan schuldig, dat men het schepsel eert boven de Schepper, Die te prijzen is tot in der eeuwigheid. Deze gruwelijke zonde wreekt zich. Elk die ogen heeft om te zien, kan het zien. Het is sukkelen en het blijft sukkelen bij al de pogingen, welke de machtigen der aarde aanwenden om de vrede te stichten en de spanningen onder de volken weg te nemen. Een enkele maal mag het wel schijnen, dat zij een weinig gevorderd zijn, maar het is niets dan blote schijn; in werkelijkheid zijn zij zelfs geen voet nader tot hun doel gekomen.

Op het ogenblik duurt de bespreking te Warschau tussen de Amerikaanse en de rood Chinese ambassadeurs nog voort. Deze bespreking is met veertien dagen verlengd. Velen zagen in deze verlenging een gunstig teken, dat het tussen de Amerikaanse en de Chinese regering tot een vreedzame oplossing inzake het geschil in het verre oosten betreffende de Straat van Formosa zou komen, te meer daar uit sommige persberichten viel af te leiden, dat de Amerikaanse regering bereid zou zijn Quemoy aan de rode Chinese regering af te staan, indien daar- mede een overeenkomst tot stand te brengen zou zijn. Doch zulk een overeeakomst is wel geheel in rook opgegaan. De Amerikaanse regering verwelkomt wel de verlenging der bespreking, maar zij is niet bereid de eilanden Que- [joy en Matsoe aan de kommunisten over te geven. •

Ook over de op 31 oktober aan te vanffen konferentie te Geneve over het staicen van de proefnemingen met kernwapens heerst tussen het westen en het oosten nog een diepgaand geschil, met name betreffende de deelneming daaraan door de ministers van buitenlandse zaken.

Ernstige meningsverschillen bleken ook te bestaan bij het onderhoud tussen de Russische ambassadeur en de Westduitse bondskanseher Dr. Adenauer, met name betreffende de toestand in Oost-Duitsland en de Westduitse bewapening.

Zo woedt dan de koude oorlog nog steeds voort en blijven de hoog geklommen spaaningen onder de volken bestaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen