Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenlands OVERZICHT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenlands OVERZICHT

11 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het is op de wereld nog immer hetzelfde. Zij is een blijft een oord van onrust en strijd. Sedert de eerste zonde bedreven werd, week ook de vrede van de aarde. Zij is sindsdien een plaats geworden, waarin haat en nijd, leugen en bedrog, het dienen van eigen eer en belang, veelvuldig voorkomen. Om eigen aanzien te bevorderen, zijn daarin al veel gruwelen gepleegd, zelfs oorlogen om ontketend. Het eerste bloed, dat de aarde ingedronken heeft, greep plaats uit oorzaak van nijd, welke door afgunst verwekt was. Het was het bloed van een onschuldig vermoorde, die door zijn eigen broeder werd neergeslagen. De eerste, die op aarde stierf, stierf alzo door esn moordaanslag. En sedertdien zijn er duizenden en duizenden en nog eens duizenden als slachtoffers van haat, nijd en afgunst om het leven gebracht. Velen als slachtoffer van persoonlijke nijd en afgunst, en ook tallozen uit haat tegen een natie, zoals er miljoenen Joden vergast zijn en het leven ontnomen is geworden door Hitler en zijn volgelingen om gesn andere reden dan omdat zij Joden waren, terwijl ook al een groot getal mensen vervolgd, gezocht en gehaat, op wrede manier ter dood zijn gebracht, omdat zij zich met een vreemde heerschappij niet konden verenigen en daartegen in opstand kwamen, gelijk dat nu twee jaren geleden met vele Hongaren het geval geweest is.

Er zijn in de loop der eeuwen ontelbare gruweldaden gepleegd, tal van moorden begaan en zelfs oorlogen ontketend, waarbij leugen en bedrog gebezigd zijn, allerlei onware voorstellingen gegeven zijn, waarmede degenen, die deze afschuwelijke praktijken bedreven hebben, zich gedekt en verontschuldigd hebben voor het bedrijven er van. En nog is er heden ten dage aan deze zo jammerlijke en hoogst afkeurenswaardige praktijken in weerwil van de door zovelen hoog geroemde beschaving en verlichting geen einde gekomen.

De haat van de Arabische landen tegen de staat Israël is enorm groot. Zij kunnen deze staat niet luchten of zien. Zij hebban zelfs gezworen niet eerder te zullen rusten voordat hij van de wereldkaart verdwenen is. President Nasesr van de Verenigde Arabische Republiek wakkert deze haat op allerlei manieren aan. Elk middel, hoe laag, gemeen en verachtelijk dat ook moge zijn, grijpt hij daartoe gretig aan. Nu heeft hij weer het bericht de wereld ingezonden, dat de regering van de staat Israël zich voorbereidt om met haar troepen Jordanië binnen te vallen om dit gebied aan zich te trekken. Dit bericht, dat niet op enige grond van waarheid rust, vond steun in het bericht, dat het Russische nieuwsbureau Tass verspreid heeft, hetwelk inhield, dat de regeringen van Engeland en Amerika de staat Israël van nieuwe wapens hebben voorzien om deze staat het mogelijk te maken Jordanië binnen te vallen en het deel van dit land ten westen van de Jordaan te annexeren. De regering van Israël heeft deze berichten op de meest positieve manier tegengesproken, en kon dit ook dosn, want de berichten zijn van a tot z uit de duim gezogen, maar hebben dienst moeten doen om de haat der Arabieren aan te wakkeren en de onrust in het middenoosten te vergroten.

Het is niet denkbaar en zou stellig ook niet in het belang van de staat Israël zijn, indien deze tot een aanval op Jordanië overging. Wel is het echter zeer wel mogelijk, dat bij het recente bezoesi van president Nassers afgevaardigde aan de Russische minister-president Chroestsjef ingrijpende plannen ten aanzien van het midden-oosten met gezamenlijk overleg en goedkeuring zijn gemaakt, waarbij Jordanië nauw betrokken is, welke, zoals meermalen geschied is, door 'n zenuwenoorlog worden voorafgegaan. Hierbij is het ook van betekenis dat de Russische regering zich sterk verzet en blijft verzetten tegen de aanwezigheid van de troepen van de Organisatie der Verenigde Naties in Jordanië. Het is in de gegeven omstandigheden wel zeer opmerkelijk, dat de jonge koning Hoessein van Jordanië, die meermalen bewijzen van grote persoonlijke moed gegeven heeft, juist een buitenlandse reis gaat ondernemen op het moment, dat de laatste Engelse soldaat Jordanië gaat verlaten. Als verklaring voor het ondernemen van zijn reis wordt van met hem bevriende zijde opgegeven, dat zijn reis van betrekkelijk korte duur zal zijn en dient om zich onder medische behandeling in het buitenland te stellen en aldaar wonende familieleden te bezoeken.

Tevens is het wel opmerkelijk, dat na de volledige aftocht der Amerikaanse troepen uit het midden-oosten de Amerikaanse regering de toestand aldaar bepaald niet ernstig inziet, ofschoon de leugenachtige en lasterlijke campagne van president Nasser en de Russische regering tegen de staat Israël niet zonder enige betekenis zijn. Ook is het wel opmerkelijk, dat volgens een mededeling van het hoofdkwartier van het Israëlische leger zich er dezer dagen ten noorden van het Meer van Galüéa een botsing heeft voorgedaan tussen Israëlische troepen en die van de Egyptisch-Syrische Verenigde Arabische Republiek. Op zichzelf behoeft daar geen bijzondere bete­ kenis aan toegekend te worden, want zulke botsingen zijn bij herhahng voorgekomen, zonder dat er een direkte oorlog uit voortkwam. Doch hoe het met deze botsing ook gesteld moge zijn, de toestand in het midden-oostsn is nog even zorgelijk als hij tevoren was. Daarin is niet de minste verbetering te bespeuren. Deze valt er ook niet te bespeuren in de verhouding tussen de westelijke en de oostelijke mogendheden. Nu wij ons overzicht schrijven, hebben in Geneve voor de derde achtereenvolgende keer de delegaties op de driemogendhedenkonferentie gediskussiëerd over de Amerikaanse en Sovjet-Russische voorstellen voor een agenda. Ook het Russische ontwerpverdrag, hetwelk meteen op de openingsdag ter sprake werd gebracht, is daarbij weder een onderwerp van debat geweest. Algemeen is dan ook de gevolgtrekking, dat de konferentie tot dusver geen enkel resultaat heeft opgeleverd, en men vreest ook vrij algemeen, dat dit in het vervolg ook zo zal zijn, waarbij men dan rekening houdt met de starre Russische houding in de politieke vergadering van de Organisatie der Verenigde Naties, waar de Russische delegatie er in geslaagd is zelfs het compromis-voorstel van India af te wijzen.

Er 'bestaat alle reden voor om aan te nemen, dat de Russische delegatie in Geneve hetzelfde standpunt inneemt als haar delegatie in Amerika, waar zij stokstijf blijft staan op het standpunt, dat inhoudt dat eerst tot het staken van de proefnemingen met de kernwapens moet worden besloten en dan pas over de daarbij borende kontrole kan worden gesproken, waartegen de westelijke delegaties zich standvastig verzet hebben. Dit zal in Geneve ook wel het geval zijn. Het heeft wel de verwondering opgewekt, dat de Amerikaanse en de Engelse delegaties zoveel geduld aan de dag gelegd hebben nu er al zo lang zonder enig resultaat gediskussiëerd is. Msn neemt aan, dat deze delegaties zo lang mogelijk de onderhandelingen zullen openhouden in de hoop, dat de Russische delegatie iets toeschietelijker zal worden, ofschoon daarop weinig te rekenen valt als wij letten op de halsstarrige houding, welke de Russische regering nu al zo lange tijd heeft aangenomen.

De Engelse delegatie heeft geen ontwerp-agenda ingediend, maar er behoeft niet aan getwijfeld te worden, dat zij het Amerikaanse ontwerp-agenda steunt. Men acht het niet onmogelijk, dat zij bij eventuele mislukking om tot een besluit te komen over het Amerikaanse en Russische voorstel, tenslotte met een compromis-agenda voor de dag zal komen. In sommige kringen troost men zich er mede, dat waar al zo geruime tijd over de samenstelling van de agenda onderhandeld is, de Russen althans bereid geweest zijn om van gedachten te wisselen, waarbij men zich dan gelukkig acht, dat men niet bevreesd behoeft te zijn voor een spoedig einde van de konferentie, te meer niet waar op maandag 10 november er nog een konferentie bij kwam, en wel die, welke belegd is om verrassingsaanvallen te voorkomen. Volgens de laatste berichten houden de Amerikanen er rekening mee, dat de onderhandelingen nog wel even kunnen duren en moeten zij thans in Geneve hun winterkwartieren hebben ingericht.

Ook in het verre oosten is de daar heersende onrust niet afgenomen. De eilanden-groep Quemoy wordt er om de andere dag, soms zelfs zeer zwaar, van het Chinese vasteland uit beschoten. HieAij zijn ook al onware voorstellingen van zaken de wereld ingezonden. De kommunistische Chinese regering heeft namelijk medegedeeld, dat de nationalistische Chinezen zich van giftige wapens in hun strijd hebben bediend; een bericht, dat zowel van nationaHstisch Chinese als van Amerikaanse zijde met alle beslistheid it tegengesproken, waarna de Chinese kommunisten de beschuldiging niet herhaald, maar ook niet ingetrokken hebben. In Algerije wordt nog steeds bloedig g& . streden. Zo biedt de wereld ons ook nu weder het beeld van een oord van onrust en strijd, waarin haat en nijd, leugen en bedrog, het dienen van eigen eer en belang, aan de orde van de dag zijn.

In het kort nog het navolgende. De verkiezingen in Amerika zijn niet geheel verlopen zoals verwacht werd. We! verwachtte men vrij algemeen, dat zij een winst voor de partij van de demokraten zou opleveren, maar toch niet één van zulk een grote omvang. De uitslag der verkiezingen is van die aard, dat de demokraten thans de grootste meerderheid in het kongres bezitten sinds de jaren van Roosevelts New Deal. Er zijn op het ogenblik 62 demokratische senatoren tegen 34 republikeinse. In Alaska (Alaska is de 49ste staat in Amerika geworden) staan op 25 november nog twee senatoren gekozen te worden, doch de uitslag van deze verkiezing kan aan het algemene beeld weinig meer veranderen.

In het huis van afgevaardigden hebben de demokraten, voor zover de uitslagen bekend zijn, reeds 283 zetels verworven, tegen de republikeinen 151. Hier ontbreekt nog slechts de bekendheid van de uitslag der verkiezingen betreffende twee zetels, waarvan er één bezet moet worden door een afgevaardigde van Alaska. Sinds 1936, toen de demokraten in het huis van afgevaardigden 333 2«tels bezetten, hebben zij niet meer zulk een grote meerderheid gehad. Er zijn 24 demokraten en 8 republikeinen tot gouverneur benoemd, terwijl als wij dit schrijven, de uitslag van één staat onbekend is. De uitslag van de verkiezingen van gouverneurs heeft voor de demokraten een winst van vijf gouverneursposten opgeleverd. Met de 9 demokratische en 6 republikeinse gouverneurs, die niet bij deze verkiezingen betrokken waren, is het totaal aantal demokratische gouverneurs nu gekomen op 34, tegen 14 republikeinen. In negen staten gelukte het de demokraten het gouverneurschap van de republikeinen over te nemen, terwijl daarentegen de republikeinen vier gouverneursposten op de demokraten wisten te verwerven, waaronder de belangrijke post in New York, waar Nelson Rockefeller zijn demokratische tegenkandidaat met ruim drie miljoen stemmen heeft verslagen. Rockefeller is een persoon met meer vooruitstrevende beginselen dan vele andere republikeinen, onder meer de vice-president Nixon, die hem vóór de verkiezingen aanraadde een meer konservatieve propaganda te voeren, waaraan deze echter geen gehoor heeft gegeven. Men verwacht, dat Rockefeller in 1960, wanneer de presidentsverkiezing plaats vindt, een grote kans zal maken om alsdan in de strijd met Nixon tot de kandidaat van de republikeinen voor het presidentschap gekozen te worden, te meer omdat het juist de konservatieve republikeinen zijn, die bij deze verkiezingen de grootste nederlaag geleden hebben.

President Eisenhower, die op zijn laatste perskonferentie volgens de berichten goed gehumeurd moet geweest zijn, heeft daarop verklaard, dat de republikeinse nederlaag in de verkiezingen voor het Amerikaanse kongres geen verandering in de grondslagen van de Amerikaanse politiek inhoudt. Hij voegde daaraan toe niet te kunnen verklaren waarom de republikeinen een dergelijke nederlaag over de gehele linie geleden hbben, maar hij wilde Nixons verklaring, dat zij nu reeds voor de presidentsverkiezingen in 1960 moeten gaan vechten, als het hun niet slecht wil vergaan, onderschrijven. Voorts was de president van mening, dat het Amerikaanse voUc moet bezuinigen, als het grote moeilijkheden wil vermijden. Er zijn volgens hem twee faktoren, die werken in de richting van inflatie, namelijk de spiraal van lonen en prijzen, en de onnodige uitgaven van de federale regering, terwijl op alle terreinen de uitgaven van de federale regering, ook voor de defensie, moeten worden verlaagd. In antwoord op een vraag van een journalist verklaarde hij echter, dat hij een uitzondering wilde maken voor hulp aan het buitenland. Verder zeide de president geen moeihjkheden te verwachten nu de demokraten hun meerderheid in beide huizen vergroot hebben, dewijl hij altijd al met een door demokraten beheerst kongres gehandeld 'had op een manier, welke hij het beste voor het land achtte; terwijl de demokratische leiders in het kongres hebben laten weten, dat zij voornemens zijn met het repiablikeinse bewind samen te werken in het belang van het land.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 november 1958

De Banier | 8 Pagina's

Buitenlands OVERZICHT

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 november 1958

De Banier | 8 Pagina's