Buitenlands OVERZICHT

In Jesaja 60 : 17 staan ons zeer rijke beloften opgetekend voor al degenen, die Gods getuigenissen onderhouden. Daar lezen wij, dat de Heere, Die altijd een Waarmaker van Zijn Woord en beloften is, hun belooft: , Voor koper zal Ik goud brengen, en voor hout koper, en voor stenen ijzer; en zal uw opzieners vreedzaam maken, en uw drijvers redhtvaardigen".

Aan deze op zichzelf reeds zulke grootse beloften wordt in het volgende vers nog toegevoegd: „Er zal geen geweld meer gehoord worden in uw land, verstoring noch verbreking in uw landpalen; maar uw mruren zult gij heil heten, en uw poorten lof".

Hoe ver zijn wij in onze donkere dagen van deze gezegende staat van zaken ofl Hoe is 'het plegen van geweld daarin aan de orde van de dag! Wat al verbreking en verstoring treft men er in aan! Hoe is de vrede van de aarde thans geweken! Welke enorme kapitalen worden er besteed aan de bewapening! Er is al sinds geruime tijd een hele wedloop onder de volken gaande, wie van hen toch wel over de grootste bewapening en over de meest vernielende en moorddadige wapens kan beschikken.

Ook in dit opzicht is het wel een indroevig beeld, dat de wereld ons thans biedt. Om daarin verbetering aan te brengen, daarmede zijn de machtigen der aarde al zo vele jaren bezig. Doch de verbetering laat nog maar steeds op zich wachten. Daar is wel een reden voor aan te geven.

De verbetering wordt todh niet gezocht bij Hem, Die haar alleen maar kan geven; Die in staat is voor koper goud te brengen en Die de dingen, die niet zijn, in Zijn almacht roept alsof zij waren.

Instede van dat de rust en de vrede onder de volken toenemen, zien wij ze zelfs op onderscheidene plaatsen afnemen. Dat is bijvoorbeeld het geval in Belgisch Congo. Lange tijd was het daar rustig. Doch ook daarin zijn hevige onlusten uitgebroken, die met geweld en ten koste van onderscheidene mensenlevens zijn onderdrukt. Op het ogenblik is het rustig, doch dit is meer scbijn dan werkelij'kheid. Het dreigende telegram, dat door de Congolezen aan de Belgische koning en regering werd gericht, wijst het tegendeel wel uit. De bezorgdheid over de toestand in Congo is reden geweest, dat de Belgische Kamer tijdens het reces werd bijeengeroepen.

Deze vergadering heeft inmiddels plaats gevonden. Minister Hemelryck heeft daarin een regeringsverklaring over de politieke toekomst van Congo afgelegd. Belgisch Congo zal in de toekomst onaf­ hankelijk worden, zo werd daarin gezegd, maar een bepaalde datum voor de onafhankelijkheidsverklaring werd daarbij niet genoemd. Dit zal afhangen van de wijze, waarop de nieuwe Congolese instellingen zullen gaan funktioneren.

In de Belgische regeringsverklaring worden voorts nieuwe verkiezingen aangekondigd op gemeentelijk en provinciaal plan vóór het eind van dit jaar, waarbij de provincieraden hun taak in maart I960 zullen aanvangen, terwijl daarna een parlement gevormd zal worden, dat dan in de plaats van de huidige raad van het goevemement-generaal komt. In afwachting van de komst van de Congolese kamer en de senaat, welke ook ingesteld zal worden - zo luidt het in de regeringsverklaring - zullen onmiddellijk adviserende kolleges bij de goevemeurgeneraal en de goevemeurs der zes provincies worden ingesteld.

Benevens dit verplicht de Belgische regering zich alle sporen van rassendiskriminatie zowel praktisch als theoretisch uit te wissen, en zegt zij toe, dat de Congolezen in de toekomst tot alle bestuursfunkties zullen kunnen opklimmen.

Koning Boudewijn heeft hiertoe een statuut ondertekend, dat vanaf I januari 1959 van kracht is. Daarin wordt onder meer uitgesproken: De regering zal in Congo geleidelijk haar macht overdragen, naar gelang de nieuwe Congolese instellingen bekwaam zullen zijn om de orde te handhaven en de bescherming van personen en goederen te garanderen. Door de te nemen maatregelen zal de geest van samenwerking en vertrouwen worden gesterkt, welke leidt naar de onafhankelijkheid van Congo en het beide volken mogelijk zal maken hun lot in volle vrijheid te verbinden en elkaar wederzijds te steunen bij de volbrenging van him eigen roeping.

Verder wordt in de verklaring gezegd: Op het gebied van de politiek moet de staat echter beschikken over solide instellingen, de garantie van de weerbare demokratie. Hij moet de rechten van de mens respekteren, evenals de plichten, welke er uit voortvloeien.

De goeverneur-generaal van Belgisch Congo heeft ibesloten over te gaan tot ontbinding van de organisatie van de negers in Neder-Congo, welke grotendeels verantwoordelijk gesteld moet worden voor de recente ongeregeldheden in Leopoldstad. Ook werden twee inheemse burgemeesters van Leopoldstad door de Belgische autoriteiten gearresteerd. Deze arrestatie geschiedde op grond van het feit, dat zij hun kollega's met de dood hadden gedreigd toen zij aarzelden het dreigende telegram aan koning Boude­ wijn en de Belgische regering te ondertekenen.

Uit het Vlaamse weekblad in Leopoldstad „De Week", dat een verslag van de onlusten in die stad heeft gegeven, bhjkt onder meer, dat de 25.000 Europeanen angstige uren tijdens de opstand hebben doorgemaakt. Verscheidene Europeanen werden door de negers mishandeld, terwijl een aantal Europese vrouwen werd aangerand en er ook plunderingen hebben plaats gegrepen. Ook moet het getal der gedoden en gewonden aanzienlijk groter zijn dan tot dusver is opgegeven, terwijl 20.000 kinderen niet njiar school kunnen gaan, daar hun scholen vernield zijn.

Evenmin is het antwoord, dat de Russische regering in een nota aan de westelijke mogendheden deed toekomen, bevorderlijk voor de rust onder de volken. In de nota wordt voorgesteld een vredeskonferentie te Warschau of te Praag te houden. Deze konferentie zal evenmin als de vroegere de oplossiag uit de moeilijkheden en geschillen brengen. Vooral niet waar uit het toegevoegde ontwerpvredesverdrag blijkt, dat de standpunten nog even ver van elkaar verwijderd zijn als enige jaren tevoren.

Het ontwerp-vredesverdrag biedt dan ook geen nieuwe gezichtspunten. Het komt neer op een neutrahsatie van Oosten West^Duitsland, de hereniging van Duitsland wordt niet geregeld, maar overgelaten aan de heide Duitslanden, die deze zelf maar moeten regelen.

In het vredesverdrag wordt het bekende Russische voorstel om Berlijn tot een vrijstad te maken, herhaald, hoewel de westelijke mogendheden dit voorstel met alle beslistheid hebben afgewezen. Het enige verschil in de kwestie Berlijn is, dat er thans door de Russen geen termijn van zes maanden is gesteld. Sommige optimisten leiden daaruit af, dat daarmede het dreigende ultimatieve karakter van het Russische voorstel is weggenomen. Dit is echter niet het geval, daar de Russische regering stokstijf op haar standpunt blijft staan, dat Berlijn tot een vrijstad gemaakt behoort te worden, en met de uitvoering daarvan ernst maakt, waar zij verklaard heeft, dat zij eind mei het toezicht op het militair verkeer tussen West-Duitsland en West-Berlijn aan de Oostduitse regering zal overdragen.

Te meer heeft het er alles van weg, dat de Russische regering niet van koers zal veranderen, nu de Oostduitse regering dezer dagen in een memorandum te kennen gegeven heeft, dat zij het luchttransport tussen West-Duitsland en Berlijn onwettig beschouwt.

Ook de houding, welke Mikojan bij zijn bezoek aan Amerika — een bezoek, waaruit ook al de hoop geput werd, dat hij met een gewijzigd, meer toeschietelijk voorstel inzake Berlijn voor de dag zou komen — heeft aangenomen, waar hij zeide: Onze houding is goed, waarom zullen wij er verandering in brengen? wijst er op, dat de Russische regering niet inzake Berlijn van standpunt veranderd is.

Mikojan zal dezer dagen nog een onderhoud met president Eisenhower in bijzijn van minister Dulles hebben, nadat hij reeds eerder een onderhoud met Dulles heeft gehad. Ten aanzien van dat onderhoud heeft Dulles er geen twijfel over laten bestaan, dat hij een 'krachtig standpunt zal innemen waimeer hij de Duitse 'kwestie met Mikojan zal bespreken. Zijn besprekingen, en ook die van Mikojan met Eisenhower zullen, naar hij zeide, van informatieve aard zijn en kunnen mogelijk tot een oplossing der kwestie ten goede komen, maar tevens zal ten aanzien van de Duitse kwestie zonder ophouden voeling gehouden worden met de westelijke bondgenoten. Ik ben van mening — zo sprak hij tevens — dat hereniging van Duitsland onmogelijk is zon­ der vrije verkiezingen. Volgens het stand-i punt van de Amerikaanse regerihg zijn vrije verkiezingen de natuurlijke methode om tot deze hereniging te komen, maar het is niet de enige methode.

Op een vraag, waarom hij de Russische benadering van de Duitse kwestie dom vond, antwoordde Dulles: „Wanneer een groot volk als het Duitse geïsoleerd wordt en een afgescheiden gemeenschap in het midden van Europa, zou dat een v/eerbarstige en gevaarlijke kracht gaan vormen. De Duitsers zouden dan lomnen proberen oost tegen west uit te spelen. De Westduitse regering betoont zich inmiddels ongerust over de gang van zaken. BondskanseHer Dr. Adenauer verklaarde ten aanzien van het Russische ontwerp van het vredesverdrag, dat het op alle punten onaanvaardbaar is voor West-Duitsland. Het zou volgens hem Duitsland een derde deling opleggen, het weerloos maken, de Europese Ekonomische Organisatie ontbinden, Duitsland onder permanente kuratele stellen en de invoering van het kommunistische regime ook in West-Duitsland mogelijk maken. De toestand is ernstig. Zonder onze bondgenoten zijn wij weerloos.

Inmiddels heeft Dr. Adenauer het nodig gevonden om een speciale afgezant, één van zijn naaste adviseurs, namelijk Dittman van het ministerie van buitenlandse zaken, naar Washington te zenden om overleg te plegen met de Amerikaanse regering over het vredesvoorstel van de Russische regering.

Het is thans nog onrust hier en onrust daar en onrust schier in heel de wereld. Om daarin verbetering aan te brengen, zullen de machtigen der aarde allicht weder de toevlucht nemen tot een middel, dat al zo vaak beproefd is, maar steeds op mislukking is uitgelopen^ namelijk tot het houden van een konferentie met daarop gevoerde besprekingen.

Ook in de jaarlijkse boodschap, welke president Eisenhower in een gezamenlijke zitting van de senaat en het huis van afgevaardigden tot het Amerikaanse volk richtte, kwam zijn ongerustheid over de huidige toetand tot uiting. De dreiging, waar tegenover wij gesteld zijn, is niet een sporadische of aan een bepaald tijdstip gebonden dreiging; zij is er voortdurend, zei president Eisenhower, waarbij hij even tevoren gezegd had: de geweldige parate luchtmacht van de Verenigde Staten is een afschrikwekkend middel ter voorkoming van een algemene oorlog. Grote vorderingen zijn gemaakt — zo vervolgde hij — bij de ontwikkeling van ballistische projektielen. Nieuwe vliegtuigen, tweemaal zo snel als het geluid, worden thans in dienst genomen. Het systeem van waarschuwing is voortdurend verbeterd. Amerikaanse duikboten, voortgestuwd door atoomkracht, hebben records gevestigd en historische tochten onder het noordpoolijs volbracht. Atoomduikboten kosten 50 miljoen dollar per stuk en sommige speciale typen kosten drie keer zo veel. Verder zijn sommige bommenwerpers hun gewicht in goud waard. Hieruit verklaarde de president tevens, dat in het nieuwe begrotingsjaar de verplichtingen voor de Amerikaanse strijdkrachten, de kommissie voor atoomenergie en militaire hulp aan het buitenland ongeveer 60 procent van de gehele begroting zou vergen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen