De aanstaande verkiezingen

In heel ons land zijn de partijen thans druk in de weer met voorbereidingen voor de aanstaande verkiezingen van leden van de Tweede Kamer te treffen. Onderscheidene partijen 'hebben de lijsten al samengesteld, of zijn daar nog mede bezig. Er zullen thans allicht aan deze verkiezingen enkele partijen meer deelnemen dan in 1956. Hun aantal valt nog niet met zekerheid vast te stellen. Eén, die er tevoren nog nimmer aan deelgenomen heeft, is de partij, welke onder de naam „Boerenpartij" optreedt. Naar de dagbladen medegedeeld hebben, zal de lijst niet alleen samengesteld zijn uit agrariërs, maar zullen op de kandidatenlijst ook voorkomen de namen onder meer van middenstanders, die zich verdienstelijk gemaakt hebben voor de vrijheid in het bedrijfsleven. Deze vrijheid neemt stellig een belangrijke plaats in — ook de S.G.P. is daar al jaren lang voor opgeko­ men — maar op zichzelf genomen biedt zij toch geen hechte grondslag voor het welvaren van ons land. Daarvoor is heel veel meer van node. Daarvoor is de grondslag nodig, welke wij in het vervolg van ons artikel wensen aan te geven. Deze vrijheid — boe gewenst ook — kan het heil aan ons volk niet brengen. Zij is een aangelegenheid, zoals er op zichzelf genomen wel meer begeerlijke zaken zijn, welke men wel op de spits kan drijven — en dat vaak met allerlei schone voorspiegelingsn en tal van rijke beloften — doch zij leveren geen hechte grondslagen voor het welvaren van ons volk. •

Over schone voorspiegelingen en tal van rijke beloften in het algemeen gesproken, daaraan zal het stellig in de dagen vóór de verkiezingen niet ontbreken. De ene partij zal de andere daarin nog zoeken te overtroeven. Deze zijn dan van stoffe- lijke aard. Zij lopen over de vermeerdering van inkomsten, verhoging van het levenspeil en vermeerdering van vermaken. En wie daar nu mee aankomt en er in slaagt om de stoffelijke welvaart, welke zijn partij bij haar verkiezing zal brengen, hoog op te vijzelen, die vangt daarmede menige kiezer in onze tijd van stof vergoding en materialisme in zijn net. Daarbij wordt verzwegen en over het hoofd gezien Christus' uitspraak: „Wat baat het een mens, zo hij de gehele wereld gewon en schade leed aan zijn ziel? " De kerkvader Augustinus beeft ia zijn „Confessiones" er voor gewaarschuwd, het tijdelijke .en vergankelijke aan te bangen. En dit niet zo alsof bet vergankelijke en tijdelijke van alle belang ontbloot zou zijn. Dat dit stellig niet zo is, wijst het allervoknaaktste gebed wel uit, waarin Christus gebood te bidden: , , Geef ons heden ons dagehjks brood".

Doch nevens de tijd bestaat er de duizendwerf gewichtiger eeuwigheid. En nu is de Heere in Zijn nooit volprezen goedheid zo goed geweest om ons Zijn Woord te schenken, waarin de gewisse beloften van welzijn voor dit en het toekomende leven gedaan zijn aan allen, die daarnaar leven.

De hechte waarborg voor het welzijn

Deze ilieeft ons de Heere in Zijn Woord geopenbaard als welgelukzalig zijnde, zowel voor ziel als ilichaam, voor tijd als eeuwigheid.

Dit Woord nu maakt de grondslag uit voor de beginselen en het streven van de S.G.P.

Uit nood geboren, werd zij in 1918 opgericht. Aanvankelijk werd zij als een scheurpartij gebrandmerkt, gehaat en gesmaad; onder valse voorstellingen bedolven, werd haar een spoedige dood toegewenst. Doch zij 'bestaat door des Heeren genadige 'bestiering nog tot op de dag van heden en heeft nog altijd G^ds onfeilbaar Woord tot grondslag. Dit onderscheidt haar van alle andere bestaande partijen. Neen, neen, zij is allerminst een scheurpartij, waar zij handhaaft de soevereiniteit van Gods getuigenis, zoals dat in bet onverminkte artikel 36 van de aloude Nederlandse Geloofsbelijdenis ten aanzien van het staatkundige gebied beieden wordt. Zij betreurt zelfs de verdeeldheid van de christelijk-protestantse partijen. Daarvan heeft zij bij herhaling blijk gegeven, als baar woordvoerders in de Tweede Kamer op deze grondslag het voorstel tot de christelijk-protestantse partijen richtten om één grote christelijk-protestantse partij te vormen; een voorstel, waarop deze echter nooit zijn ingegaan. Hierin treft de S.G.P. dan ook geen verwijt.

Haar grondslag kan en mag de S.G.P. niet prijsgeven, zelfs niet voor alle giften der ganse wereld. De Heere heeft er als Schepper, Wetgever en Weldoener recht op en is het bovendien zo waardig, dat Hij, zoals artikel 36 het uitdrukt, door een iegelijk mens geëerd en gediend wordt. Bovendien houdt de beleving van Gods geboden de waarborg in, dat een volk, dat verwaardigd wordt zich daarnaar te gedragen, het in alle opzichten wel zal gaan. Wie toch de Heere eert, die 2al Hij eren.

Heel de historie aller eeuwen bewijst dit. Hoe wel ging het Israël onder de godvruchtige koningen, die het overeenkomstig Zijn geboden regeerden! Terwijl de Heere Jezus tegenover de heidense trant van leven, welke vroeg: „Wat zullen wij eten, wat zullen wij drinken, waarmede zullen wij ons kleden? Laat ons eten, drinken en vrolijk zijn, want morgen sterven wij" — een wijze van leven, waarnaar helaas boe langer hoe meer de grote massa van ons volk leeft — stelde: ., Maar zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u toegeworpen worden".

De historie van ons eigen land vsdjst het tevens uit, dat het onbedriegelijke Woord van God, de Bijbel, een hechte grondslag biedt voor het tijdelijke en eeuwige welvaren vcor elke partikulier, alsook voor heel een volk. Dat was eenmaal het vaste fundament, waarop ons oude Gemenebest gegrondvest werd en stond. In die tijd is de gouden eeuw onzer historie gelegen.

Daarin hebben geleefd de grondleggers van ons volksbestaan. Prins Willem van Oranje en de stadhouder Prins Maruits, en ook de helden ter zee. De Ruyter en Tromp, en zo vele anderen, en wat nog meer zegt, de helden des geloofs, als Jan de Bakker, die het vuur van de brandstapel en de bijl van de beul in Godes kracht triomfantelijk hebben weerstaan; die zelfs de bewondering van een geschiedschrijver als professor Blok hebben verwekt, die zich op vrij smalende toon over hun geloofsgenoten, die in een latere eeuw in het westerkwartier van de provincie Groningen hebben geleefd, in zijn geschiedschrijving heeft uitgelaten. Daarin worden aangetroffen kunstenaars van wereldvermaarde naam, als Rembrandt, zoals Busken Huet in Zijn „Land van Rembrandt" zeer terecht heeft opgemerkt, dat er in al de voorafgaande eeuwen nooit op onze vaderlandse bodem zulken zijn geweest en ook in latere eeuwen niet meer zijn voorgekomen.

Daarin heeft de wetenschap zeer gebloeid. Getuige er van is Anna Maria Schuurman, die om haar wetenschappelijke kennis van heinde en ver met het bezoek van hooggeplaatsten vereerd werd; getuige hiervan is evenzeer professor Voetius, die om zijn onderwijs studenten uit allerlei landen trok.

Daarin kwam het geloof, dat door de liefde werkt, veelvuldig voor, waardoor mede grote barmhartigheid bewezen v/erd aan invaliden, minder goed gesitueerden, weduwen en wezen en ouden van dagen, welke de algemene bewondering heeft gaande gemaakt van zo vele vreemdelingen, die destijds ons land bezochten.

De gouden eeuw heeft echter maar kort geduiu-d. JDe oorzaak daarvan is de verlating van God en Zijn geboden, gelijk dat ook de oorzaak is geweest van Israels ondergang. Het oor werd geleend aan allerlei ongeloofstheorieën, welke met schone voorspiegelingen en rijke beloften, als vrijheid, gelijkheid en broederschap te zullen brengen, een groot deel van ons volk verieid heibben.

De straf op de verlating van Gods Woord bleef voor ons volk niet uit. De Fransen kwamen in 1795 in ons land. Het werd onder het zware Franse jidc gebracht. Bewaarheid werd, dat wie God verlaat, smart op smart te vrezen heeft, en dat wat van de hoge God afvalt, zeker moet vallen.

Daarom, wil het ons volk waarlijk wel gaan, dan zal er teruggekeerd moeten worden tot God en Zijn Woord.

Gods Woord (de Bijbel)

De terugkeer naar dat Woord biedt in al zijn geledingen, rijk en arm, werkgever en werknemer, d© gewisse waarborg van welzijn en welvaren, en dit zowel voor ziel als lichaam, voor tijd als eeuwigheid.

Doch welke politieke partij wil daarnaar teiiigkeren?

De K.V.P.? De kerk van Rome heeft eeuwenlang vervolgd al degenen, die zich naar Gods Woord richten, en doe het heden ten dage, onder meer in Spanje, nog, waar zij kort geleden 60.000 Bijbels liet verbranden. Deze partij zoekt Rome's kerk in ons land weder aan de macht te brengen..

De Partij van de Arbeid?

Deze moet van een terugkeer naar Gods Woord in het staatkundige leven al evenmin iets hebben als de K.V.P. Zij heeft haar revolutionaire beginselen, welke lijnrecht tegen Gods Woord indruisen, nog nimmer afgezworen. Het zijn altegaar aardse belangen, waarvoor zij opkomt, en in dit opzicht kruipt zij met de slang op haar buik in het stof der aarde. Het zijn stoffelijke en wereldse zaken, en nog eens stoffelijke en wereldse zaken, en altijd stoffelijke en wereldse zaken, welke haar ter harte gaan. Komt gij met de eisen van Gods Woord bij haar aan, dan ondervindt gij al even stferke tegenstand bij haar als bij de K.V.P., zoals dat blijkt uit het tegenstemmen van haar afgevaardigden als er van de zijde der S.G.P. amendementen werden ingediend ter bevordering van de heiliging van en de rust op des Heeren dag. Het staat wel onbetwistbaar vast, dat de P.v.d.A. Gods Woord niet tot grondslag van haar beleid heeft en haar instemming betoont met wetten en maatregelen, die er vla< k teggn ingaan. Hoe kan iemand, die gelooft dat hij voor de rechterstoel van Christus rekenschap zal moeten afleggen van al zijn daden, en ook voor de stem, die hij bij de verkiezing uitbrengt, zijn stem aan een man of vrouw van de P.v.d.A. geven?

Hierbij komt nog, dat de P.v.d.A. de macht van de staat, met krenking van veler vrijheid, ten top wenst te drijven. Het is vadertje Staat, die bij deze partij het partikuliere en bedrijfsleven onder zijn voogdij moet hebben. Dat is op zichzelf reeds een grote sta-in-de-weg voor het welvaren des volks en heeft bovendien tot gevolg, dat ons volk onder allerlei bureaukratische maatregelen bedolven wordt, welke een ware plaag zijn en een sterke rem op de bloei van het bedrijfsleven leggen.

Men bedenike hienbij, dat met dat al, mede door de brede-^basispoHtiök, waar Bij de samenstelling van deze üjst konden helaas om des tijds wü de kiesverenigingen niet meer geraadpleegd worden; nochtans zijn zij wel geraadpleegd, want de lijst is samengesteld naar de groshjsten van 1956, welke in dat jaar door de kiesverenigingen via de provinciale verenigingen zijn opgemaakt en bij het hoofdbestuur zijn ingediend. Dat de kiesverenigingen niet erkend zijn geworden bij de samenstelling van de kandidatenlijst, daarvan is derhalve geen sprake. Het kon dit keer naar eenparig oordeel der vertrouwensvergadering niet anders, wilden al de kandidatenlijsten in de K.V.P. en de P.v.d.A. zulk een voornaam, zelfs beslissend aandeel gehad hebben, Nederland van al de Westeuropese landen naast Itahë het minst welvarende land is, en dat, om maar iets te noemen, de woningnood, de bron van zoveel volksellende, nog steeds na zovele jaren na de beëindiging van de bezetting, niet opgeheven is.­

De V.V.D.?

Is van haar de terugkeer tot Gods Woord te verwachten? Wie dat gelooft, moet wel een kalf in zijn hoofd hebben. Evenmin als de K.V.P. en de P.v.d.A. wenst ook zij dat. Zij leeft uit humanistische beginselen, uit die van de Franse revolutie. Ook zij wil, evenals de revolutionair Rousseau, alles door menselijk overleg geregeld zien. Het internationaHsme treedt bij haar op de voorgrond. Uit deze overwegingen hebben haar parlementsleden ook destijds hun stem gegeven aan de soevereiniteitsoverdracht van Indië aan Soekarno en de zijnen.

De christelijk-protestantse partijen: de A.R.P. en de C.H.U.? Helaas kan ook van deze partijen niet getuigd worden, dat zij onvooi-waardelijk ons land naar Gods Woord geregeerd wensen te zien. Nooit zijn zij op het voorstel van de woordvoerders van de S.G.P., dat deze meermalen in de Tweede Kamer tot hen gericht hebben, ingegaan, om één grote christelijk-protestantse partij op de grondslag van Gods Woord, zoals dit in artikel 36 van de aloude gereformeerde foehjdenis omschreven is, op te richten. Wel hebben zij met hun goedkeuring leden van hun partij laten deelnemen aan de ministeries van de brede basis, waarbij het zelfs zó ver gekomen is, dat daaronder op des Heeren dag extra-treinen naar voetbalwedstrijden gelopen hebben en dat de wet van de in wezen heidense lijkverbranding werd aangenomen.

Wat de S.G.P. betreft, haar kandidatenlijst, welke op de veitrouwensvergadering van 3 januari j.l. werd vastgesteld, geven wij hieronder weer:

met 2»vele volgens de kieswet daarbij behorende stukken op tijd in de achttien kieskringen worden ingeleverd. Daaraan was veel tijd en werk verbonden. Dat de grote partijen dit later konden doen, spreekt wel vanzelf. Zij beschikken over veel meer personen en middelen dan de nog altijd betrekkelijk kleine S.G.P.

Waar nu de kandidatenlijst van de S.G.P. bekend is, daar hopen wij geen vergeefs beroep op de ibesturen, leden en vrienden van de S.G.P. te doen, om met aUe geoorloofde middelen het stemmenaantal op deze hjst te bevorderen. Dit kan oader meer geschieden door de versprei- diag van de verkiezingslektuur op grote schaal fte doen geschieden en ook door persoonlijk bezoek aan de kiezers. Het hoofdbestuur heeft voor de uitgifte van lektuur een grote som beschikbaar gesteld, zoda deze tegen zeer lage prijzen verkrijgbaar ^al zijn. Men stelle dat bestuur in deze niet teleur. iEr wacht ons een zware verkiezingsstrijd. Onderscheidene partijen zijn reeds nu al druk in de weer om kiezers voor hen te winnen. Daarom moge men van de zijde van de S.G.'P. niet laks zijn, maar beijvere men zich nu reeds ten gunste van haar kandidaten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen