BUITENLANDS OVERZICHT

Door de ouden is zeer naar waarfieid geschreven, dat eigen wijsheid de mens bedriegt. Zij stelt zich, zo merkten zij op, een schone toekomst voor ogen, maar in werkelijkheid daagt deze nimmer op; zij tovert voor hem koeien met gouden horens, doöh het is alles fantasie wat ziJQ eigen wijsheid hem voorgetoverd heeft.

Een tijdpei'k van ongekende welvaart en een eeuwige wereldvrede is door haar voorzegd; ook al dat er straks een paradijs op aarde zou komen en nog zo veel andere dingen, welker komst nog maar steeds op zich laat wachten.

Van dat alles is niets geworden. Integendeel, van de huidige wereld moet in onze dagen nog getuigd worden, dat zij, evenals in de dagen van de apostel Paulus, nog in het boze ligt.

De menselijke wijsheid beeldt zidh ook nu in, dat zij zelf alles tot stand zal kunnen brengen. Zij is druk in de weer om verbetering aan te brengen. De hoog geklommen spanningen, de koude oorlog, moeten uit de wereld verdwijnen, zoals Ohroestsjef dat op het 21ste kommunistische kongres in Moskou gezegd heeft. Hij richtte daarbij tevens scherpe aanvallen op de AmerikaarLse regering, terwijl hij anderzijds president Eisenhower vriendelijk uitnodigde voor een bezoek aan Rusland. Zo zeer woog bij hem de verdwijning van de koude oorlog, dat hij de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, Dulles, gaarne de eer wilde toekennen, de overwinnaar in de koude oorlog te zijn, mits er maar spoedig een einde aan de koude oorlog kwam.

Tevens verklaarde hij, dat men in Rusland begonnen was met de massaproduktie van raketten, welke ieder punt van de aarde, Amerika niet uitgezonderd, kunnen raken, waaraan hij toevoegde, dat een oorlog kan worden vermeden en dat de Russen tenslotte de westelijke landen in vreedzame, ekonomische konkurrentie zullen kunnen voorbijstreven.

Of het mede door het bezoek van Mikojan aan Amerika zo ver gekomen is, dat de Amerikaanse minister Dulles thans een bezoek aan Europa gebracht heeft, waarbij hij onderhandelingen zal voeren met de Engelse, de Franse en de Westduitse regering, of door de herhaalde beweringen van Chroestsjef, dat er een einde moet gemaakt worden aan de koude oorlog en de spanning tussen oost en w^st, valt niet uit te maken, en ook niet of andere redenen hem tot het bezoek hebben aangezet.

In elk geval is het izo gesteld, dat minister Dulles zich thans in Europa bevindt en reeds met de Engelse minister-president Macmillan esn onderhoud heeft gehad. Ook is het zeer wel mogelijk, dat de bestaande onenigheid tussen de Engelse regering en die van West-Duitsland en Frankrijk inzake de aanvangstijd van de topkonferentie de aanleiding geweest is, dat minister iDulles zich naar Europa begeven heeft. De Westduitse en de Franse regering hebben, in verschil met do Engelse, er zich tegen verWaard, dat de topkonferentie van de vier grote mogendheden vóór 24 mei zal plaats vinden, omdat zij daarin een uiting van vrees tegsnover de Russische regering zien, welke aangekondigd heeft, dat zij vóór genoemde datum haar bevoegdheid aan de Oostduitse regering 2al overdragen.

Naar het in de pers verluidt, moet minister Dulles het Engelse standpunt delen en zijn goedkeuring er aan gehecht hebben, dat minister Macmillan ter verkenning zich op 21 februari naar Moskou "begeeft om daar een onderhoud met premier Chroestsjef te hebben, terwijl minister Dulles zidh naar Parijs en Bonn zal begeven om aldaar samensprekingen te voeren met president De Gaulle en bondskanselier Adenauer.

Met zijn reis naar Moskou — zo neemt men aan — heeft de Engelse minister Macmillan tiwee doeleinden op het oog. Het is in onze tijd volstrekt niets vreemds, dat een staatsman, die zijn positie in het eigen land wil versterken, een reis onderneemt naar een minder bevriend land, om daar in de rol van vredestichter op te treden. In 1955, vlak vooi de verkiezingen, die in Engeland zeer gunstig voor Eden verliepen, werd vastgesteld, dat in Geneve een topkonferentie tussen de regeringen van de westelijke en de oostelijke mogendheden zou plaats vinden. In de toenmalige verkiezingscampagne nam de naam, die de konservatieven Eden — namelijk die van vredestichter — hadden gegeven, een voorname plaats in; een naam, welke er in belangrijke mate toe bijdroeg, dat de konservatieve partij de meeste zetels in het Lagerhuis bekwam en Eden zelf minister-president werd. Kort geleden, vóór het 29ste partijkongres, bezocht de medestander en vriend van Chroestsjef, Mikojan, de Verenigde Staten van Amerika en vertelde, thuis gekomen, tal van vreedzame en vredelievende bijzonderheden over zijn reis. Men neemt aan, dat de reis van de Engelse premier Macmillan ook met politieke doeleinden in verband staat. De Engelse verkiezingen voor het Lagerhuis zullen toch uiterlijk in dit najaar plaats vinden, mogelijk zelfs veel vroeger. Kan premier Macmillan nu als de vredestichter aan het Engelse volk voorgesteld worden, dan zal dit even gretig door de konservatieve partij worden gebruikt als destijds bij Eden het geval was. Daarmede zal ontegenzeggelijk menige kiezer gewonnen worden om zijn stem uit te brengen ten gunste van premier Macmillan en diens partij. Ten aanzien van Macmtllans reis naar Rusland brengt men ook al op het tapijt, dat de Engelse minister-president besprekingen met de Russische regering zal voeren over de Engels-iRussische handelsbetrekkingen. Het is reeds sedert lange tijd een vurige wens van de Engelse industriëlen de export naar het Sovjetblok zo veel mogelijk op te voeren. Gelukt het Macmülan deze export te vergroten, dan zal dit'ook een winstpunt opleveren voor de konservatieve partij. welke daarmede bij de aanstaande parlementsverkiezing reklame voor deze partij zal voeren.

Ook uit het oogpunt, dat het gewenst is dat de regering in Engeland in handen van de konservatieven blijft, zal naar alle waarschijnlijkheid minister Dulles er wel genegen toe geweest zijn, dat Macmillan besprekingen met Chroestsjef gaat voeren, want de labourpartij verschilt nogal sterk van inzicht met Dulles over diens houding tegenover Rusland. Het blijft intussen nog altijd vrij onzeker wat Dulles bewogen heeft om zijn steun aan MacmiUans reis te geven. Deze reis is aangekondigd als „een verkenning". Nu het vrijwel vaststaat, dat er in dit jaar een topkonferentie van de vier grote mogendheden zal plaats vinden, kunnen vooifcesprekingen inderdaad nuttig zijn.

Het staat wel vast, dat de kwestie van de vrijstad Berlijn en de hereniging van Duitsland door Dulles bij zijn onderscheidene bezoeken ter sprake zijn gekomen. Het is wenselijk, zelfs van het allergrootste belang, dat de westelijke mogendheden daarin een eensgezind standpunt aannemen. Het door de Russen aangekondigde voornemen om op 27 mei hun bevoegdheden, onder meer inzake het verkeer naar Westberlijn aan de Oostduitse regering over te dragen, handhaaft de Russische regering tot op heden nog steeds. Daarbij dosn zich allerlei moeilijkheden voor. Feitelijk komt heel de Duitse kwestie daarmede in het geding te staan. En nu heeft de Westduitse regering 'bij voortduring verklaard, dat zij het Oostduitse regime niet als wettig wil erkennen, terwijl de Russische regering zich tegen het westelijke plan, om ter hereniging van Duitsland vrije verkiezingen in geheel Duitsland te houden, steeds hardnekkig verzet heeft en zelfs te kennen gegeven heeft, dat zij er op staat, dat de westelijke troepen uit Duitsland zullen worden teruggetrokken, waarvan echter de westelijke mogendheden niets willen weten.

Dat de aanstaande topkonferentie dan ook een wezenlijk resultaat zal opleveren, daarvan valt, als men alleen al de grote geschillen in acht neemt, niet veel, zelfs in het geheel niets te verwachten; doch men zal het verdere verloop behoren af te wachten om dit met alle steUige zekerheid vast te kunnen stellen.

Doch men zal^r goed aan doen daarvan geen hoge verwachtingen te koesteren, ook al niet omdat Chroestsjef op het 21ste partijkongres nog eens nadrukkelijk verklaard heeft, dat een afbraak van het socialisme niet zal worden toegestaan; en ook al niet als men kennis neemt van de recente gebeurtenissen in Amerika. President Eisenhower heeft op het ogenblik geen plannen om naar Rusland te gaan. Hij zal een bezoek aan dat land wel overwegen, wanneer uit de gebeurtenissen blijkt, dat dit de zaak van de vrede zou dienen. Zijn perschef zeide, dat Chroestsjef zijn uitnodiging aan mijnheer de president richtte in een rede, die zeer veel vijandige toespelingen aan het adres van de Amerikaanse leiders bevatte.

Vrijwel tegelijk met de bovenvermelde verklaringen — wat ook al niet gunstig is voor het welslagen van de topkonferentie — is er door de mededeling van het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken aangaande 'het neerschieten van een ongewapend Amerikaans tiansportvliegtuig, waarbij 6, mogelijk 17 personen om het leven kwamen, door Sovjet-Migs, verleden jaar in september, een hevige verontwaardiging onder het Amerikaanse volk ontstaan. Uit een bandopname, welke thans in haar geheel bekend is gemaakt, van de vastgelegde woorden van de Russische piloten, die het Amerikaanse transporttoestel neerschoten, komt vaSt te staan, dat deze piloten dit moedwillig en opzettelijk heb­ben gedaan.

Ambtenaren van het ministerie zijn c^ het ogenblik bezig een scherpe nota aan de Russische regering op te stellen, waarin een volledige verklaring van het neersöhieten van het Amerikaanse transportvliegtuig wordt geëist.

Tot dusver ds er van Russische zijde immer ontkend, dat het Amerikaanse toe-Stel door Russische piloten was aangevallen; ook de vice-premier Mikojaa heeft tijdens zijn bezoek aan Amerika ten stelligste ontkend, dat het toestel was aangevallen.

Tenslotte wordt nog vermeld, dat op het 21ste partijkongres, dat thans beëindigd is, onderscheidene hooggeplaatste Russen, waaronder de Russische ambassadeur in Oost-Duitsland, hun spijt betuigd en beterschap in deze beloofd hebben, dat zij de anti-partijpolitiek op de één of andere wijze gesteund hadden. De groep Boelganin is daarop wel scherp veroordeeld, maar men heeft de hooggeplaatste personen in hun tegenwoordige funkties gelaten, zodat ook Molotof, van wie enige tijd sprake was dat hij tot ambassadeur in ons land benoemd zou |Worden, in zijn tegenwcxvrdige funktie zal blijven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen