Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenlands OVERZICHT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenlands OVERZICHT

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

In Jesaja 24 : 23 staat ons beschreven: , 'En de maan zal schaamrood worden en de zon zal beschaamd worden als de Heere der heirscharen op de berg Sion zal regeren".

'Hoe ver is het echter er van af, dat deze profetie in onze dagen in vervulling gaat! Waar treft men nog een schaam­ rood en beschaamd worden onder de mensen aan? En dit hoewel daar redenen te over voor zijn.

Wie is er onder al de mensen, die daarvoor geen redenen heeft? Een iegelijk mens, die zijn verdorven bestaan heeft leren kennen, zal dit van ganser harte erkennen. Nochtans, hoe bitter weinig ware schaamte voor de Heere is er in 'Ware onz dagen. Zelfs de schaamte, welke onze er .bij de uitwendige "bekering bij de Ninevieten was, wordt maar hoogst zeldzaam aangetroffen.

Geeft men acht op de gedragingen van de machtigen der aarde, dan is er instede van schaamte een grote ingenomenheid met hun verrichtingen; dan heeft ieder hunner Ihet bij ihet rechte einde, schuilt het kwaad niet in eigen hart en daden, maar in dat van hun tegenstanders. In plaats van enige verootmoediging voor Gods aangezicht, bestaat er Ibij hen een ijdel vertrouwen in eigen wijsheid, verstand, 'krachten, wil en zin. De hoogheid des Heeren wordt niet aangemerkt.

De jammerlijke gevolgen daarvan zijn niet uitgebleven. Wrok en wrevel, haat en nijd, twist en verdeeldheid kenmerken onze dagen. Een gewapende vrede, welke miljarden guldens verslindt, is daarvan 'het gevolg, 'hetgeen het leven van tallozen verontrust.

Het is toch zo gesteld, dat er een gewapende vrede, welke men een koude oorlog noemt, nog steeds bestaat, terwijl het zelfs niet ondenkbaar is, dat deze te eniger tijd in een warme zal verkeren. De problemen, waarvoor de regeringen zidh heden geplaatst zien, zijn immers moeilijk op te lossen. Zij betreffen thans inzonderheid Berlijn en de hereniging van Duitsland.

Dat deze problemen inderdaad moeilijk op te lossen zijn, wijst ihet bezoek van de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, 'Dulles, aan Londen, Parijs en Bonn wel uit; alsook dat het oorlogsgevaar niet van de lucht is, bewijst minister 'Dulles' verklaring, dat hij liever een oorlog riskeerde, dan dat de westelijke troepsn uit Berlijn zouden worden teruggetrokken; een veridaring welke van iRussische zijde beantwoord werd met al even dreigende taal, waarin ver-Idaard werd, dat Rusland een oorlog niet had te vrezen, dewijl het de beschikking had over een 'geweldige bewapening.

Intussen, dat wijst Tiet bezoek van Dulles ook wel uit, staat hij er naar de problemen op een vreedzame wijze op te lossen. Over de resultaten van de besprekingen met de Engelse, Franse en Duitse regeringen verkeert men nog vrijwel in het onzekere. Men acht het waarschijnlijk, dat deze er toe geleid hebben, dat ongeveer midden maart de ministers van buitenlandse zaken van de vier westelijke mogendheden zullen bijeenkomen en dat aan de 'Russische regering zal voorgesteld worden, dat de ministers van buitenlandse zaken met die van Rusland in de tweede helft van mei vermoedelijk te Geneve of Wenen in konferentie 'bijeen zullen komen.

Of het nu door bemiddeling van DuUes zo ver gekomen is, dat de regeringen der westelijke mogendheden één en het zelfde standpunt innemen en zullen innemen op de konferenti© met hun Russische ambtgenoot, daarover bestaat geen volstrekte zekerheid.

Op de vraag, of zij het althans eens zijn over de 'konsessies, die aan Rusland kunnen worden gedaan, antwoordde de Westduitse regeringswoordvoerder, dat men over bepaalde mogelijkheden heeft gesproken, die ook enig risiko inhouden en die nog nauwkeurig moeten worden onderzocht.

Wat minister (DuUes betreft, deze vindt het resultaat van zijn onderhoud met de Duitse regeringspersonen zeer bevredigend. Het heeft 'geleid, zeide hij, tot een eensgezinde opvatting betreffende de hangende •vraagstulcken, met name de kwestie Berlijn. Het onderhoud zal er toe bijdragen, dat de westelijke mogendheden eendrachtig optreden bij de foeihartiging van hun belangen. De westelijke mogendheden zijn bereid tot toe­ nadering, maar zij znillen geen konsessies doen zonder tegenprestaties. Geen konsessies zonder konsessies van de andere zijde, had de Duitse bondskanselier Dr. Adenauer gezegd, wat als motto voor de beraadslagingen geldt.

Voorts werd door de Westduitse regeringswoordvoerder medegedeeld, dat de reis van minister 'DuUes naar Europa een informatiereis is geweest. Het doel er van was overleg te plegen met de regeringen van Engeland, Frankrijk en West-Duitsland over de ernstige vraagstukken, welke aan de orde zijn en zullen komen. Beslissingen zijn niet genomen. Dit heeft ook niet in de bedoeling gelegen. De beraadslagingen zullen worden voortgezet. In Bonn — een onderhoud waarop minister iDuUes bovenal gesteld was — werd dit onderhoud eerst in kleine kring gevoerd. Behalve het resultaat van het overleg te Londen Parijs is daarna vooral de kwestie Berlijn aan de orde geweest. Het gezelschap werd daartsij uitgebreid met enige deskundigen voor diskussies over de Duitse kwestie, het verdere overleg en het antwoord op de nota van de Russische regering van 10 januari, waarin 'het sluiten van een vredesverdrag met de beide 'Duitse landen is voorgesteld; een antwoord, dat eerlang verzonden zal worden.

De westelijke mogendheden blijven op het standpunt staan, dat de 'kwestie Berlijn niet afzonderlijk kan geregeld worden en dat het hele Duitse vraagstuk op een eventuele 'konferentie moet worden behandeld. Een besliste zekeilheid, hoe 'de westelijke mogendheden daarbij zullen handelen, bestaat er echter op het ogen'blik niet. Men weet onder meer niet wat de westelijke mogendheden zullen doen als de Russische regering 27 mei of later de volmachten aangaande het verkeer der geallieerden met Berlijn aan de Oostduitse regering zal overdragen. Zullen de westelijke mogendheden met militaire middelen de toegang tot Berlijn trachten open te houden? Zo ja, hoe wülen en zullen zij dat doen? Zo neen, zullen 'zij dan met de Oostduitse regering gaan onderiiandelen?

Minister 'Dulles heeft opnieuw verklaard, dat naar oordeel van de westelijke mogendheden de Russische regering zich niet eenzijdig uit een overeenkomst kan terugtrekken en haar reöhten en plichten inzake Berlijn niet aan de Oostduitse regering kan overdragen. Doet de Russische regering dit evenwel toch, dan zullen de westelijke mogendheden de Oostduitse regering niet als agent van de Russische regering 'kunnen beschouwen. Wel zou de Oostduitse regering door hen als gemaöhtigde van de Russisohe regering aanvaard kunnen worden, als de Russische regering met zovele woorden de Oostduitse regering deze opdraagt, waawbij de Russische regering dan zelf de volle verantwoordelijkheid blijft dragen. De Russische regering schijnt dit echter niet van plan te 2ajn. Zij heeft tooh in de laatste maanden heriiaaldelijk verklaard, dat zij met het bestuur van Berlijn niets meer uitstaande wil hebben en vóór 27 mei dit aan de Oostduitse regering zal overdragen.

Wat de 'Duits© hereniging aangaat, op dit punt verkeert men ook nog in het onzekere, wat 'de westelijke mogendheden dienaangaande 'zullen doen. Zijn zij bereid een tijdelijke schikking te aanvaarden, of 'blijven zij ia hun eis volharden, dat 'Duitsland eerst moet 'herenigd worden?

Minister DuUes heeft in iDuitsland bevestigd, dat hereniging van Duitsland alleen door vrije verkiezingen tot stand kan komen. Een konferentie, zoals door de Russische regering is voorgesteld, is voor de Westelijke mogendheden geen oplossing. Hierbij blijft de kwestie Berlijn 'het vraagstuk, waarom het hoofdzakelijk gaat. De positie van de weste­ lijke mogendheden dienaangaande is moeilijk. Er wordt door hen naar een uitweg gezocht door te traohten dit vraagstuk in groter verband te regelen. Doch het is de grote vraag of de Russische regering daaraan haar medewerking zal willen verlenen. Hier ligt volgens Duitse ambtelijke kringen voor Macmülan bij zijn onderhoud met de Russische regering bij zijn bezoek aan Moskou een 'belangrijke taak, namelijk om haar er van te overtuigen, dat als zij het onderste uit de kan wil hebben, de wereld een ernstige tijd tegemoet gaat.

Ongetwijfeld is de ondeAavige kwestie niet nog maar zo één, twee, drie opgelost. Minister DuUes is na zijn terugkeer in een ziekenihuis opgenomen moeten worden en 'zijn werkzaamheden worden thans door anderen waargenomen.

De burgemeester van West-Berhjn is thans op bezoek in Amerika. Hij is daar met groot enthousiasme ontvangen. In een rede ver'klaarde 'hij, dat de verdeling van 'Duitsland een bedreiging van de wereldvrede inhoudt. Ik kan voorts zeggen, dat de lEhjitsers in het oosten en het westen 2lch niet bij deze situatie hebben neergelegd.

Dat de huidige problemen zo gemakkelijk niet op te lossen zijn, blijkt ook wel uit de mislukking van het sluiten van een niet-aanvalsverdrag tussen Rusland en Perzië. De verklaring, welke van de zijde van de Russische regering daaromtrent gepubliceerd is, zegt dit op onverbloemde wijze. Zij beschuldigt de Perzische regering er van, dat het vijandige stap. pen onderneemt tegen de Sovjet-Unie en dat het de weg opgaat van de Amerikaanse agressieve politiek. Voorts wordt de sjah van Perzië besdhuldigd van onoprechtheid. Hij zou reeds kort na de aankomst van de Sovjet-delegatie in Teheran een vreemde mogendheid beloofd hebben geen verdrag met de Sovjet-Unie te sluiten, 'hoewel hij de Russische regering uitgenodigd 'had om een delegatie naar Teheran te zenden, opdat de Perzische regering over een niet-aanvalsverdrag met haar 'besprekingen zou voeren om tot het sluiten er van te komen.

Deze geheime onderhandelingen in Teheran over een niet-aanvalsverdrag zijn afgebroken nadat onder meer president Eisenhower en de Britse minister-president MacmiUan boodschappen hadden gezonden aan de sjah van Perzië, waarin zij hem opwekten het westen trouw te blijven en lid te blijven van het Bagdad-'pakt.

'De Amerikaanse regering moet zich inmiddels bereid verklaard heibben tegemoet te komen aan sommige Perzische bezwaren tegen de tekst van een nieuw akkoord op militair en ekonomisch gebied, waarover besprekingen gaande zijn. Ook in deze zien wij hoe scherp verdeeld de Russische en de Amerikaanse regering tegenover elkander staan.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 februari 1959

De Banier | 8 Pagina's

Buitenlands OVERZICHT

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 februari 1959

De Banier | 8 Pagina's