Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenlands OVERZICHT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenlands OVERZICHT

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

In Spreuken 3 : 5 lezen wij: Vertrouw op de Heere met uw ganse hart, en steun op uw verstand niet".

'Dat deze uitspraak in de wind geslagen is, is door alle eeuwen heen de bron van veel ellende geweest. Het verwaarlozen van het eerste gedeelte van deze uitspraak en het niet horen en doen naar het laatste gedeelte, heeft onnoemelijke jammer, verdriet en teleurstelling aan de mensheid gebracht.

Hoe hoog het verstand ook zowel door de klassieke als de moderne filosofie is opgevijzeld, dit is, zoals de Heilige Schrift ons leert, verduisterd. Het kan daarom nooit ofte nimmer 't juiste richtsnoer zijn, waarnaar men zich heeft te richten. Maar toch, hoe zeer wordt dat ook heden ten dage gedaan. Daarom verwondere men zich er ook niet over, dat de vrede van de aarde geweken is en zowel de warme als de koude oorlog nog heersen en de geschillen en spanningen onder de volken nog in hevige mate bestaan.

Daar waar het verstand wordt verheerlijkt en aangebeden, is er geen sprake van dat men zich ootmoedig tot de Heere wendt om van Hem raad en wijsheid te bekomen, en ontbreekt het vertrouwen op de Heere ten enenmale. Daar behoort het volstrekt tot de onmogelijkheden, dat men tot een waarlijk vreedzame verhouding tussen mens en mens, volk en volk komt. Desniettemin laten de machtigen der aarde niet na om dit doel met waarneming van het verstand te bereiken. De pogingen daartoe zijn thans weer in volle gang. Ook bij deze pogingen treden reeds de geschillen aan de dag.

Verwacht Chroestsjef nog al veel, naar het schijnt, van de konferenties, Eisenhower staat er scheptisch tegenover. President Eisenhower heeft toch in een radio-en televisierede tot het Amerikaanse volk verklaard, dat zijn regering bereid is deze zomer aan een topkonferentie deel te nemen als de gebeurtenissen zulks rechtvaardigen. Hij zeide, dat de Verenigde Staten van Amerika uit drie mogelijkheden kunnen kiezen.

De eerste mogelijkheid was uit vrees voor de Russen de rechten en verantwoordelijkheden, gekocht met het leven van Amerikaanse en gealHëerde militairen, op te geven. Deze keuze is voor ons pertinent onaanvaardbaar, aldus de president. De tweede mogelijkheid, opgedrongen door de Russen, was oorlog. Zeker wensen de Amerikaanse en westelijke volkeren geen oorlog, maar de gehele geschiedenis heeft ons de grimmige les geleerd, dat nog nooit één land er in is geslaagd de verschrikkingen van de oorlog te vermijden door te weigeren zijn rechten te verdedigen, door te pogen agressie te verzoenen. Volgens de president wordt het gevaar van oorlog verkleind als het westen vastberaden blijft.

De derde mogelijkheid was onderhandelen. Hierover zeide Eisenhower onder andere: Wij zijn bereid naar nieuwe denkbeelden te luisteren en andere denkbeelden te berde te brengen. Wij willen alles doen wat in ons vermogen ligt om ernstige onderhandelingen tot stand te 'brengen en dit overleg zinvol te maken. De Sovjet-nota van 2 maart scheen de president een stap in de richting van on­ derhandelingen op een betere basis te zijn. Hij hoopte op een spoedige bijeenkomst van ministers van buitenlandse zaken. Als de gebeurtenissen een topkonferentie in de zomer zouden rechtvaardigen, zou de Amerikaanse regering bereid zijn om daaraan deel te nemen. Er moet een duidelijk begrip zijn van hetgeen zij niet kan doen. Als voorbeeld noemde hij een poging om de vrede te kopen door twee miljoen vrije mensen in Berlijn op te offeren. Hij zeide voorts in verband hiermede, dat de Amerikaanse regering niet akkoord kan gaan met een permanente en gedwongen verdeling van Duitsland, waardoor 'Midden-Europa een voortdurend kruitvat zou blijven. De Amerikaanse regering was echter wel bereid met alle betrokken landen te spreken over redelijke methoden om tot een verenigd Duitsland te komen.

Verder kon volgens de president zijn regering niet het beweerde recht van enig land erkennen om willekeurig zich niet te houden aan zijn internationale overeenkomsten. Als men zich hierbij zou neerleggen, zou elke onderhandeling een schijnvertoning worden.

Aan de hand van een kaart van Duitsland liet Eisenhower de verhoudingen in dit land en de verbindingen tussen de Westduitse bondsrepubliek en Berlijn zien. Het Amerikaanse standpunt inzake Berlijn vatte hij als volgt samen: Wij zullen geen duim'breed van onze plicht wijken. Wij zullen ons recht op vreedzame doortocht naar en van West-Berlijn blijven uitoefenen. Wij zullen niet de eerste zijn om de vrede te verbreken. Het zijn de Russen, die dreigen met geweld deze vrije doortocht te hinderen. Wij zijn bereid ten volle deel te nemen aan elke oprechte poging tot onderhandelen, waarbij de bestaande rechten van allen en hun kans om in vrede te leven worden geëerbiedigd.

De eerste helft van zijn rede 'besteedde de president aan de kwestie Berlijn. De rest van zijn rede betrof de defensie. Hij toonde daarbij een lijst van 41 rakettypen. Zeventien hiervan zijn al in gebruik, elf zullen in 1959 voor gebruik gereed komen, en de overige dertien zijn nog in het stadium van onderzoek. Vervolgens wees hij op de grote kracht van de Amerikaanse strategische luchtmacht en noemde deze luchtmacht de kern van de afschrikwekkende aanvalskracht van Amerika.

In dit verband vestigde Eisenhower de aandacht van zijn luisteraars op de enorme kosten, welke het proces van onderzoek, bouw en produktie van moderne wapens met zich mee brengt. Maar, zo vervolgde de president, onze eigen veiligheid vereist de aanvullende kracht van de vrije wereld in haar geheel.

Uit de rede van president Eisenhower valt op te merken, dat de westelijke mogendheden niet zullen kapituleren voor de Russische regering. Dit stelt ongetwijfeld tallozen, onder wie de Westberlijners wel in de eerste plaats, gerust.

Na de standvastige, vastberaden verklaringen van president Eisenhower is de toon, welke minister Chroestsjef op zijn perskonferentie aansloeg, wel gematigder geworden. In plaats van een dreigende taal, sprak hij thans een schier honingzoete. Al zijn eerst gestelde eisen liet hij de één na de ander varen. Hij stemde nu in met een topkonferentie, voorafgegaan door een konferentie van de ministers van buitenlandse zaken, waarvan hij tevoren niet had willen weten. De happigheid van Chroestsjef inzake een gesprek op het hoogste niveau kwam in zijn redevoering weer eens heel duidelijk aan het licht uit het feit, dat hij daarin de datum van 11 mei voor de bijeenkomst van ministers van buitenlandse zaken aanvaardde, terwijl het voorstel van de westelijke mogendheden op die datum nog ingediend moest worden. De haast, welke Chroestsjef aan de dag legde, toont nog eens te meer hoe zeer deze op een topkonferentie belust is.

De Engelse minister-president Macmillan streefde al lang naar een gesprek op het hoogste niveau, dat was eigenlijk al sedert een jaar bekend, maar de Amerikaanse regering had daartegen ernstige bezwaren.

Macmillan, die in de laatste tijd veel op reis is, heeft een bezoek gebracht aan de Canadese regering, welke volgens persberichten sympatiek stond tegenover het Engelse plan. Daarna heeft hij Amerika bezocht en een onderhoud met Eisenhower gehad. Deze moet het in het onderhoud geheel eens geworden zijn met Macmillan — zo meldt althans de radio — over het houden van een topkonferentie met de Russische regering over Duitsland en Berlijn, welke waarschijnlijk in het 'begin van augustus gehouden zal worden.

Er bestaat een kans, dat de Amerikaanse president de Russische premier een topkonferentie in Amerika zal voorstellen. Hoewel Eisenhower zich bereid verklaard heeft naar Geneve te gaan, hebben enkelen van zijn voornaamste adviseurs hem aangeraden deze in New-York, Washington of ergens elders in Amerika te houden.

De topkonferentie zal volgens Eisenhower en Macmillan van korte duur moeten zijn en vrij spoedig moeten volgen op die van de ministers van buitenlandse zaken, welke vermoedelijk in mei gehouden zal worden.

In een verklaring, welke de Amerikaanse en Engelse staatslieden gezamenlijk hebben afgelegd, wordt uitgesproken dat de voorstellen aan de Westduitse en Franse regeringen en die van de bondgenoten van het Noord-Atlantische pakt zullen worden voorgelegd.

Of de konferenties echter tot enig bevredigend resultaat zullen leiden, kan op goede grond sterk betwijfeld worden. Inmiddels is er nog een geschil bijgekomen, en wel één van diepgaande aard, en dit tussen Chroestsjef en de president van de Verenigde Arabische Republiek Nasser. Deze heeft verklaard, dat het kommunistische imperialisme op één lijn met dat van de westelijke mogendheden moet worden gesteld. Dit heeft de toorn en verontwaardiging van Chroestsjef in sterke mate verwekt. Hij heeft deze beschuldiging op een allesbehalve vriendelijke wijze beantwoord. Dat dit geschil echter op een volledige breuk tussen deze regeringen uit zal lopen, is nog volstrekt niet zeker. De Russische regering weet toch heel goed, dat Nassers populariteit in de Arabische wereld nog steeds zeer groot is en zal een breuk met die wereld stellig niet •willen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 maart 1959

De Banier | 8 Pagina's

Buitenlands OVERZICHT

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 maart 1959

De Banier | 8 Pagina's